Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 145/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Świdnicy z 2019-01-23

Sygnatura akt III K 145/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2019r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.O. Joanna Jakubowska-Wiraszka

Ławnicy: Zenobia Bieszczad, Włodzimierz Kwiatkowski

Protokolant: Anna Śliwa

w obecności Macieja Leszczyńskiego Prokuratora Prokuratury Rejonowej
w Kłodzku,

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2019r.

sprawy karnej

K. B. (1), syna J. i M. z domu L., urodzonego (...) w N.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od maja do sierpnia 2018r. w miejscowości J., woj. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii uprawiał konopie inne niż włókniste w postaci 2 sztuk sadzonek, które mogły dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie wytworzył z nich znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu marihuany w ilości 12,26 gram netto oraz 123,47 gram marihuany mokrej, która po wysuszeniu przedstawiała wartość 40,04 gram netto

to jest o czyn z art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy

z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II.  w miesiącu sierpniu 2018r. w miejscowości J., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił P. M. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 1 grama za kwotę 30 zł

to jest o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.

o przeciwdziałaniu narkomanii

I.  oskarżonego K. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 53 ust. 2 powołanej ustawy w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 60 § 2 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 2 k.k. wymierza mu karę 1 roku pozbawienia wolności a na podstawie art. 33 § 1 i 3 k.k. wymierza mu karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł;

II.  oskarżonego K. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, to jest przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 59 ust. 1 powołanej ustawy, przy zastosowaniu art. 60 § 2 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 3 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczone wobec oskarżonego w punktach I i II wyroku kary pozbawienia wolności łączy i wymierza karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

V.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. od oskarżonego K. B. (1) na rzecz Skarbu Państwa orzeka przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej przez oskarżonego z popełnionego przestępstwa opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku w wysokości 30 zł;

VI.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego K. B. (1) do informowania sądu o przebiegu okresu próby w formie pisemnej listu poleconego, co 6 miesięcy począwszy od prawomocności wyroku;

VII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu K. B. (1) okres jego zatrzymania w dniu 30 sierpnia 2018r.;

VIII.  na podstawie art. 70 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa przez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci suszu roślinnego szczegółowo opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 1 i 2 na k. 82 akt;

IX.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. D. kwotę 369 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w toku postępowania przygotowawczego;

X.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata Z. J. kwotę 738 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w toku postępowania przed sądem I instancji;

XI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony K. B. (1) w 2017r. zakupił w C. (...) 4 szt. nasion roślin konopi innych niż włókniste. W maju 2018r. oskarżony wysadził nasiona do ziemi. Skiełkowało mu 2 sztuki roślin. Od tego czasu oskarżony systematycznie zajmował się hodowlą sadzonek. Podlewał je. Rośliny urosły do wysokości ok. 60 cm.

W połowie sierpnia 2018r. oskarżony ściął mniejszą z posadzonych roślin. Najpierw powiesił ją w szopie za domem, w zaciemnionym miejscu do wyschnięcia a następnie, gdy liście wysuszyły się, poobrywał je i umieścił w szklanym słoiku po nutteli. Suche łodygi powyrzucał.

W sierpniu 2018r. K. B. (1) pochwalił się swojemu koledze z pracy P. M. iż wyhodował marihuanę. Na prośbę kolegi sprzedał mu 1 gram marihuany za kwotę 30 zł.

Drugą wyhodowaną roślinę oskarżony ściął pod koniec sierpnia 2018r. i ją również powiesił w zaciemnionym miejscu do wyschnięcia.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. B. (1) – karta 124, 18, 22 akt.

W dniu 30 sierpnia 2018r. funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania posesji w której mieszka K. B. (1) a znajdującej się w J. przy ul. (...).

Na terenie posesji zajmowanej przez K. B. (1) funkcjonariusze Policji ujawnili w szklanym słoiku po nutteli ziele konopi innych niż włókniste w ilości 12,26 gram netto oraz 1 krzak konopi innych niż włókniste – w trakcie suszenia. Po zważeniu ustalono iż było to 123,47 gram marihuany mokrej, która po wysuszeniu przedstawiała wartość 40,04 gram netto.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. B. (1) – karta 124, 18, 22 akt.

protokół zatrzymania osoby - karta 5 akt;

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych – karta 2-4 akt;

protokół użycia testera narkotykowego - karta 9, 12 akt;

protokół użycia wagi - karta 10-11 akt.

Przeprowadzone badania ujawnionego na terenie posesji oskarżonego suszu roślinnego koloru zielonego, jak również części roślin pochodzących z jego plantacji wykazały, że zabezpieczony susz i części roślin spełniają ustawową definicję ziela konopi innych niż włókniste. Ziele konopi innych niż włókniste jest to środek odurzający kontrolowany Ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005r. W badanych próbkach stężenie -9-tetrahydrokannabinolu przekracza wartość 0,2 % (w suchej masie).

Dowód:

opinia z zakresu fizykochemii - karta 71 akt.

K. B. (1) ma 39 lat, wykształcenie zawodowe – mechanik pojazdów rolniczych, jest kawalerem, na utrzymaniu posiada syna F. B. w wieku 2 lat. Podejrzany pracuje w tartaku, zarabia około 1530 zł.

K. B. (1) mieszka w domu swojej konkubiny D. M., która jest osobą bezrobotną i samotnie wychowuje syna O. P. w wieku 13 lat a z podejrzanym ich syna F. B.. W miejscu zamieszkania podejrzany posiada pozytywną opinię.

Oskarżony nie był karany sądownie.

Dowód:

dane osobo – poznawcze – karta 17 akt;

wywiad środowiskowy – karta 39 akt;

dane o karalności – karta 90 akt.

K. B. (1) nie cierpi na chorobę psychiczną w znaczeniu psychozy, na niedorozwój umysłowy ani na inne, krótkotrwałe zaburzenia czynności psychicznych. Biegli psychiatrzy stwierdzili u podejrzanego skłonność do używania substancji psychoaktywnych oraz cechy osobowości nieprawidłowej. Tempore criminis miał zdolność do rozpoznania znaczenia swoich czynów jak i do pokierowania swoim postępowaniem – warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k. nie zachodzą.

K. B. (1) może brać udział w toczącym się postępowaniu i odpowiadać przed sądem oraz prowadzić obronę w sposób samodzielny i rozsądny, a ewentualną karę pozbawienia wolności odbywać w zwykłym zakładzie karnym.

Podejrzany nie wymaga terapii w zakresie leczenia uzależnienia od środków psychoaktywnych.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna – karta 50-52 akt;

opinia specjalisty terapii uzależnień – karta 74-80 akt.

K. B. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W toku postępowania przygotowawczego złożył wyjaśnienia w których szczegółowo opisał hodowlę konopi oraz wyjaśnił, że chciał wyprodukować marihuanę na własne potrzeby ( wyjaśnienia oskarżonego K. B. (1) – karta 124, 18, 22).

W świetle ustaleń faktycznych poczynionych w przedmiotowej sprawie sprawstwo i wina oskarżonego K. B. (1) nie budzi wątpliwości Sądu.

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się przede wszystkim na wyjaśnieniach K. B. (1) złożonych w toku postępowania przygotowawczego i sądowego, które były konsekwentne i logiczne. K. B. (1) od początku postępowania przyznawał się do popełniania zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Przede wszystkim złożone przez niego wyjaśnienia pokrywają się z nieosobowymi środkami dowodowymi w postaci dokumentów. Protokół przeszukania domu oraz pomieszczeń gospodarczych zajmowanych przez oskarżonego, protokół użycia testera narkotykowego, protokół użycia wagi potwierdziły fakt hodowli konopi innych niż włókniste przez oskarżonego oraz wytwarzanie przez niego środków odurzających.

Z opinii z przeprowadzonych badań przez biegłego z zakresu chemii wynika, że ujawnione na terenie posesji oskarżonego rośliny i susz w postaci ziela konopi jest to środek odurzający kontrolowany Ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005r. (zał. Nr 1 gr. I-N, poz. 110).

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika bezsprzecznie iż K. B. (1) w okresie od maja 2018r. do sierpnia 2018r. na terenie swojej posesji w J. uprawiał 2 sztuki krzewów konopi innych niż włókniste. Policjanci na miejscu ujawnili 2 sztuki doniczek w których znajdowały się bryły korzenne. Opisane w protokołach przeszukania posesji ślady jasno wskazują jakie części roślin zostały zabezpieczone przez policjantów i w jakim znajdowały się stanie. Jak wynika z opinii biegłego stężenie substancji czynnej we wszystkich tych śladach przekracza 0,2% wagowych więc cały ten materiał stanowi ziele konopi innych niż włókniste wymienione w grupie I-N, IV-N załącznika do ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Odpowiedzialności za przestępstwo z art. 53 ust. 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii podlega ten kto wytwarza, przetwarza albo przerabia znaczną ilość środków odurzających, substancji psychotropowych albo słomy makowej.

Wytwarzanie w rozumieniu tej ustawy (w części dotyczącej ziela konopi) to czynności za pomocą których mają być otrzymywane środki odurzające (art. 4 pkt 35). Przy czym należy odróżnić uprawę i zbiór konopi innych niż włókniste od wytwarzania środka odurzającego - marihuany.

Wytwarzaniem środka odurzającego z art. 53 „w sytuacji gdy inne przepisy tej ustawy odrębnie penalizują zakazaną uprawę określonej rośliny (np. konopi) oraz zbiór z niej takich jej części, które same są już uznawane za środek odurzający (np. ziela i żywicy konopi) są dopiero takie dalsze czynności podejmowane po zbiorze (np. suszenie) za pomocą których otrzymuje się gotowy środek odurzający zdatny do użycia, a więc określony preparat danej rośliny, np. susz konopi” (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2005r., IV KK 14/05, OSNKW 2005r., z. 4, poz. 37, z dnia 30 czerwca 2015r., V KK 124/15, L., wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30 lipca 2015r., II AKa 170/15). Taką dalszą czynnością służącą otrzymaniu gotowego do zażycia narkotyku w wypadku ziela konopi innych niż włókniste będzie także rozdrabnianie (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2017r., II AKa 117/17) skoro narkotyk ten występuje jako gotowy do użycia pod nazwą marihuana w postaci wysuszonych i rozdrobnionych żeńskich kwiatostanów oraz męskich i żeńskich liści (por. K. Łucarz, A. Muszyńska teza 4 do art. 4). Czynnością prowadzącą do otrzymania zdatnego do zażycia środka odurzającego (w tym wypadku marihuany) jest także np. segregowanie oddzielonego od roślin ziela konopi.

Uprawiane przez oskarżonego dwie sztuki konopi innych niż włókniste, a finalnie pozyskanie z tych roślin co najmniej 52,30 grama ziela pozwoliłoby na uzyskanie co najmniej 52 porcji handlowych, gdyż w takich 1 gramowych porcjach najczęściej się ją sprzedaje, a zatem znaczną ilość środka odurzającego pozwalającą na odurzenie kilkudziesięciu osób.

Zbrodnia określona w art. 53 ust. 2 ustawy stanowi typ kwalifikowany ze względu na znaczną ilość środków odurzających wytworzonych przez oskarżonego. Sąd Najwyższy wielokrotnie podkreślał w swym orzecznictwie, iż stosunek ilości określonych narkotyków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków jest miarą znaczności w rozumieniu przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przy czym ilość środków odurzających stanowiących przedmiot czynu, która mogłaby zaspokoić tego rodzaju potrzeby co najmniej kilkudziesięciu uzależnionych, stanowi ich znaczną ilość (wyrok SN z 1 marca 2006r., II KK 47/05).

Konstatując, należy stwierdzić, że czyn K. B. (1) wyczerpywał znamiona przestępstwa z art. 63 ust. 3, art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Oskarżony sam podał funkcjonariuszom Policji, że w celu osiągniecia korzyści majątkowej w sierpniu 2018r. udzielił odpłatnie marihuanę w ilości 1 grama swojemu znajomemu z pracy P. M.. Czyn ten sąd zakwalifikował z art. 59 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005r.

Wymierzając oskarżonemu kary Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jako okoliczności łagodzące, Sąd uwzględnił pełne przyznanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów, złożenie obszernych wyjaśnień oraz wyrażoną szczerą skruchę. K. B. (1) jest osobą niekaraną, w miejscu zamieszkania posiada pozytywną opinię.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie w zakresie wymiaru kary za przypisane K. B. (1) przestępstwa istnieją pełne podstawy do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary.

Zgodnie z treścią art. 60 § 2 k.k. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa.

Ogólną podstawą nadzwyczajnego złagodzenia kary stanowią szczególnie uzasadnione przypadki kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa. Wynika z tego jasno, że nie mogą to być zwyczajnie uzasadnione przypadki. Ustawa wymaga wyjątkowości, nieprzeciętności i nadzwyczajności przypadków. Trafnie zauważył Sąd Najwyższy, iż „nadzwyczajne złagodzenie kary jest w procesie orzekania kary - jak sama nazwa wskazuje - czymś wyjątkowym. Wyjątkowymi zatem okolicznościami musi się wykazać sprawca, by mógł z takiego złagodzenia skorzystać (...). Za wyjątkowe, szczególnie uzasadnione uznać trzeba także wypadki takiego nagromadzenia się okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, że przy należytym ich uwzględnieniu orzeczenie kary sprawiedliwej w granicach ustawowego zagrożenia jest niemożliwe”.

Aby więc zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary należy zawsze stwierdzić, że stopień zawartości bezprawia, którego odzwierciedleniem ma być wymierzona kara, nie uzasadnia wymiaru kary nawet w wysokości równej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Wynik tego bilansu musi jednoznacznie wskazywać na przewagę okoliczności łagodzących, co w odniesieniu do dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za dane przestępstwo prowadzić musi do uznania jej za zbyt surową. Innymi słowy, przeprowadzona w kontekście pozostałych dyrektyw wymiaru kary analiza prowadzi do wniosku, że celowym jest wymierzyć karę nadzwyczajnie złagodzoną, aby w ten sposób zapewnić spełnienie celów kary.

W ocenie sądu okoliczności podmiotowe występujące w sprawie stanowią ten szczególny przypadek, uzasadniający zastosowanie dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary wobec oskarżonego.

Oskarżony złożył wyjaśnienia w których opisał szczegółowo swój proceder. Jego wyjaśnienia są szczere i pełne. Opisał w nich również powody dla których zdecydował się hodować ziele konopi innych niż włókniste. Sam wskazał osobę której sprzedał marihuanę. Podkreślić należy również, że choć oskarżony wytworzył znaczną ilość ziela, to ilość ta pochodząca z dwóch krzaków znajduje się na dolnej granicy przyjęcia znacznej ilości. Ponadto oskarżony nie był karany sądownie, w miejscu zamieszkania ma pozytywna opinię, pracuje zarobkowo i utrzymuje rodzinę.

Powyższe okoliczności dają podstawę do stwierdzenia, że wobec K. B. (1) zachodzi określony przepisem art. 60 § 2 k.k. szczególnie uzasadniony wypadek, w którym nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo jest w stosunku do oskarżonego niewspółmiernie surowa.

Sąd kierując się zasadami wskazanymi w art. 60 § 6 pkt 2 k.k. wymierzył oskarżonemu karę jednego roku pozbawienia wolności oraz mając na względzie jego sytuację majątkową wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych określając wysokość stawki na kwotę 10 zł. Natomiast za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł przepadek korzyści majątkowej w wysokości 30 zł osiągniętej z popełnionego przestępstwa.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd w miejsce kar jednostkowych orzekł wobec K. B. (1) karę łączną roku pozbawienia wolności. Dokonując pełnej absorpcji kar pozbawienia wolności Sąd przede wszystkim wziął pod uwagę, iż przestępstwa objęte omówionymi powyżej karami, podlegającymi łączeniu, a popełnione przez oskarżonego były wymierzone przeciwko tym samym chronionym prawem dobrom, tj. zdrowiu publicznemu (z Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005r.), sąd uwzględnił również odległość czasową popełnianych czynów, które zostały popełnione w tym samym czasie.

W ocenie Sądu należy dać oskarżonemu szansę na poprawę swojego zachowania i wychowanie małych dzieci w pełnej rodzinie. Z uwagi na powyższe sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata.

W ocenie Sądu oskarżony, który pracuje zarobkowo, wychowuje dwoje dzieci, dotychczas nie był karany sądownie, nie wymaga wsparcia w rozwiązywaniu swoich problemów życiowych, gdyż czyny których się dopuścił są jedynie incydentem w jego dotychczasowym życiu. W ocenie Sądu efekty w postaci osiągnięcia przez oskarżonego celów kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania i dla ukształtowania prawidłowej postawy społecznej oraz prawnej przyniesie dozór uproszczony.

Z uwagi na warunkowe zawieszenie wykonania kary na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązano K. B. (1) do informowania sądu o przebiegu okresu próby.

Zdaniem sądu tak wymierzona kara spełni swe cele wskazane w ustawie, jak i jest współmierną do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił, a nadto, że spełni wymogi w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej (w jej pozytywnym rozumieniu).

Sąd z urzędu orzekł również w przedmiocie dowodów rzeczowych zabezpieczonych w sprawie.

Mając na względzie, że oskarżony otrzymuje bardzo niskie wynagrodzenie, Sąd na mocy art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go z obowiązku zapłaty kosztów sądowych zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.


Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Jurek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Jakubowska-Wiraszka,  Zenobia Bieszczad ,  Włodzimierz Kwiatkowski
Data wytworzenia informacji: