Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 14 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący : SSO Anatol Gul

Sędziowie : SO Aleksandra Żurawska

SO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2014 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) Spółki z o.o. w S.

przy udziale dłużniczki B. A.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 7 marca 2014 r. sygn. akt I Co 470/14

postanawia :

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem oddalono wniosek wierzyciela o nadanie na jego rzecz – jako następcy prawnego - klauzuli wykonalności na podstawie art. 788 § 1 kpc, uznając, że dołączone do umowy poświadczone przez adwokata odpisy wyciągu z umowy przelewu wierzytelności oraz wykazy wierzytelności w formie luźnych kartek, nie połaczonych trwale z żadnym dokumentem, z nieczytelnymi pieczęciami notarialnymi i parafami, nie posiadają waloru dokumentu urzędowego czy też prywatnego z podpisami urzędowo poświadczonymi.

W zażaleniu wierzyciel zarzucił naruszenie art. 788 § 1 kpc przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, co doprowadziło do odmowy nadania klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień, gdy wierzyciel wykazał wszystkie przesłanki uzasadniające zastosowanie powyższej regulacji, wobec czego wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez uwzględnienie wniosku.

Sąd Okręgowy zwazył :

Zażalenie podlegało oddaleniu.

W postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego wierzyciela Sąd bada jedynie, czy zostały spełnione przesłanki określone w przepisie art. 788 § 1 kpc tj. czy przejście uprawnienia (obowiązku) nastąpiło po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed jego wydaniem oraz czy przejście to wykazane zostało przez wierzyciela dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. Zatem na gruncie tego przepisu niezbędną przesłanką skutecznego ubiegania się przez następcę prawnego wierzyciela o nadanie klauzuli wykonalności na jego rzecz, jest wykazanie przez wnioskodawcę, oprócz istnienia samego tytułu egzekucyjnego nadającego się do wykonania, także faktu przejścia praw lub obowiązków za pomocą ściśle określonych środków dowodowych w postaci oryginałów dokumentów urzędowych lub prywatnych z podpisem urzędowo poświadczonym. Sąd orzekający w postępowaniu klauzulowym ocenia zatem te dokumenty pod względem formalnym, tj. w zakresie dotyczącym ustalenia, czy spełniają one kryteria przewidziane dla dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 244 kpc lub czy podpisy na dokumencie prywatnym zostały urzędowo poświadczone. Analizując dokumenty złożone przez wnioskodawczynię wskazać należy, że nie spełniają one wymogów formalnych, o jakich mowa w wyżej powołanym przepisie. Istota zażalenia wnioskodawczyni sprowadza się zaś do próby wykazania, że wszystkie niezbędne elementy dotyczące przelewu m. in. wierzytelności będącej przedmiotem niniejszej sprawy, zawarte były w załączonych zestawieniach tabelarycznych, które miały stanowić części obu umówi i wynikać konkretnie z art.. 7.1 umowy przelewu wierzytelności i z pkt. 11.1 umowy dotyczącej obsługi wierzytelności 12 E2 w odniesieniu do segmentu 12. Tymczasem odmienny stan rzeczy wynikał już z treści powyższych umów, gdyż zgodnie z pkt. 2.1 pierwszej z tychże umów, listę określającą dłużników poszczególnych wierzytelności zawierał pkt. 7.1 umowy, ale już części składowe wartości poszczególnych wierzytelności zawierał załącznik nr 5. Z pkt.. 1.1 drugiej z umów wynika natomiast, że lista wierzytelności zawierająca dane przedmiotowe poszczególnych wierzytelności stanowi art. 11.1, jednak wartości poszczególnych wierzytelności zostały już wskazane w załączniku nr 3 do umowy. Wbrew zatem wywodom zażalenia z treści powyższych umów wynika, że część istotnych danych dotyczących wierzytelności, umożliwiających ich pełną identyfikację (m. in. co do osoby dłużnika, wysokości zobowiązania, jego źródła powstania oraz oznaczenia tytułu, z którego ono wynika), zawarta była nie w samej umowie, na której złożenie podpisów zostało poświadczone notarialnie, a w załącznikach, na których poświadczenia notarialnego podpisów już skarżąca nie wykazała. Sąd tymczasem może opierać się tylko na jednoznacznych dowodach określających konkretny stan rzeczy, a w postępowaniu niniejszym mogły to być tylko dowody z dokumentów, a gdy budziły one powyższe wątpliwości, to nie mogły stanowić podstawy nadania klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego. Rzeczą zaś wnioskodawcy było złożenie dokumentów w takiej formie i w taki sposób, które odpowiadałyby wyżej wskazywanym wymogom.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd.1 kpc i art. 13 § 2 kpc, oddalił zażalenie.