Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 6 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie :

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie : SO Małgorzata Mróz

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...)w K.

przy udziale dłużników I. R. i P. R.

prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu G. N. / KM 2041/09 /

na skutek zażalenia dłużnika P. R.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 7 marca 2013 r. sygn. akt VIII Co 378/13

postanawia :

I. oddalić zażalenie;

II. zasądzić od dłużnika P. R. na rzecz wierzyciela 60 zł kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem odrzucono skargi dłużnika na czynności komornika w postaci zajęcia wynagrodzenia za pracę oraz zajęcia wierzytelności przysługującej dłużnikowi - jako spóźnione .

Skoro bowiem dłużnik o pierwszej czynności dowiedział się w dniu 7 lutego 2013 r., natomiast o drugiej w dniu 11 lutego 2013 r., natomiast skargi wniesiono – odpowiednio – w dniach 18 lutego 2013 r. oraz 28 lutego 2013 r., czyli już po upływie przewidzianego tygodniowego terminu, to jako spóźnione podlegały one odrzuceniu, przy braku podstaw do wydania komornikowi zarządzeń w trybie przepisu art. 759 § 2 kpc .

W zażaleniu dłużnik wskazał, że o wszczęciu egzekucji przeciwko swojej osobie dowiedział się w dniu 14 marca 2013 r. z pisma Sądu Rejonowego w Wałbrzychu w odpowiedzi na skargę na czynność komornika w sprawie Co 378/13, natomiast w dniu 11 lutego 2013 r. dowiedział się o zajęciu wierzytelności z tytułu nadpłaty podatku dochodowego. Ponadto szeroko opisał działania wierzyciela i komornika , które doprowadziły do nieuprawnionego zajęcia wynagrodzenia, gdy tymczasem nie jest on dłużnikiem wierzyciela, co jednoznacznie wskazuje na istnienie podstaw do wydania komornikowi zarządzeń na podstawie art. 759 § 2 kpc.

Sąd Okręgowy zważył :

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w nim różnorakie okoliczności, które w istocie nie odnoszą się do przyczyn odrzucenia skarg, w najmniejszym stopniu nie podważają trafności zaskarżonego rozstrzygnięcia. Jeżeli bowiem skarżący w swoim piśmie z dnia 28 lutego 2013 r. / k. 9 /, sam przyznaje, że o zajęciu wynagrodzenia za pracę dowiedział się w dniu 7 lutego 2013 r., natomiast o zajęciu przysługującej mu wierzytelności w postaci nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 11 lutego 2013 r., to skargi wniesione w dniach 18 lutego 2013 r. i 28 lutego 2013 r. były oczywiście spóźnione , dlatego też trafnie zostały odrzucone. W tej sytuacji obszerne uwagi zażalenia odnoszące się do braku podstaw prowadzonej wobec niego egzekucji nie mogą mieć znaczenia dla rozpoznania przedmiotowego zażalenia, jak również nie stanowią uzasadnionych przesłanek do wydania komornikowi zarządzeń na podstawie przepisu art. 759 § 2 kpc, skoro egzekucja prowadzona jest zgodnie z wnioskiem wierzyciela, w oparciu o tytuły wykonawcze, znajdujące się w aktach egzekucyjnych KM 2041/09.

Z tych przyczyn zażalenie jako pozbawione jakichkolwiek uzasadnionych podstaw zostało oddalone / art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc /.