Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2024 roku

Sąd Rejonowy w Głubczycach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Krzysztof Chruszczewski

Protokolant: sekretarz sądowy Bożena Piróg-Lipińska

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2024 roku

sprawy z powództwa M. T.

przeciwko P. P.

o zapłatę

1.  oddala powództwo.

2.  kosztami postępowania w całości obciąża powoda M. T., pozostawiając szczegółowe wyliczenie tych kosztów referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt I C 128/21

UZASADNIENIE

Powód M. T. wystąpił z pozwem przeciwko P. P. o zasądzenie od tego pozwanego na jego rzecz kwoty 12 120,62 zł, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania, kwoty 6 490,65 zł, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty, tytułem utraconych zarobków oraz kwoty 50 000,00 zł, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty, tytułem zadośćuczynienia za krzywdę jakiej doznał on na skutek wypadku, któremu uległ w dniu 28 kwietnia 2021 roku.

Powód M. T. wniósł także o ustalenie odpowiedzialności na przyszłość pozwanego P. P. za skutki zdarzenia z dnia 28 kwietnia 2021 roku.

Pozwany P. P. wniósł o oddalenie powództwa M. T. w całości.

Sąd ustalił:

Powód M. T. w dniu 28 kwietnia 2021 roku uległ wypadkowi. Powód M. T. kierując motocyklem marki K. (...) na wale przeciwpowodziowym w miejscowości B. jechał z nadmierną prędkością i chcąc ominąć jadącego po wale rowerem J. P. zmienił tor jazdy, zawadził o kępy trawy rosnące na środku wału i wywrócił się, uderzając motocyklem w biegnącego poboczem psa rasy amstaf, którego wyprowadził na spacer J. P.. Pies był spuszczony ze smyczy. Na skutek tego upadku z motocykla powód M. T. doznał złamania kości promieniowej lewej ręki oraz stłuczenia biodra prawego i otarcia naskórka obu podudzi.

/ dowód: dokumenty k.10 – 44 i k. 58 – 69, opinia biegłego S. G. k. 148 – 150, zeznania świadka J. P. k. 135 – 136 oraz zeznania pozwanego P. P. k. 183 – 184 /

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo M. T. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią pozwu podstawą zgłoszonych przez powoda M. T. żądań jest przepis art. 431 § 1 k.c. w związku z przepisem art. 444 § 1 i § 2 k.c. oraz w związku z przepisem art. 445 § 1 k.c.

Jednakże zdaniem Sądu, ustalony stan faktyczny sprawy nie daje żadnych podstaw do przypisania odpowiedzialności za skutki tego zdarzenia pozwanemu P. P. oraz żądania przez powoda M. T. od pozwanego opisanych w pozwie kwot.

Przede wszystkim należy stwierdzić, iż co prawda na kanwie tego zdarzenia zapadły dwa prawomocne wyroki Sądu Rejonowego w Głubczycach wydane w trybie nakazowym w sprawach II W 190/21 i II W 191/21 ale dotyczyły one wykroczeń popełnionych przez J. P. i powoda M. T.. Orzeczenia te stwierdzały jedynie dwa bezsporne fakty, że pies amstaf był spuszczony ze smyczy a powód M. T. bezprawnie przejeżdżał motorem po wale przeciwpowodziowym.

Należy w tym miejscu podkreślić, że w świetle przepisu art. 11 k.p.c. Sąd w postępowaniu cywilnym nie jest związany ustaleniami sądu, który orzekał w sprawie o wykroczenie, nawet choćby orzeczenie to miało charakter skazujący.

Dlatego też w niniejszej sprawie Sąd ustalił stan faktyczny sprawy poprzez konfrontację zeznań dwóch bezpośrednich świadków zdarzenia z dnia 28 kwietnia 2021 roku to jest świadka J. P. i powoda M. T.. Zeznania te były diametralnie różne.

W tym stanie rzeczy Sąd dał wiarę zeznaniom świadka J. P.. Jego zeznania były logiczne i wiernie oddawały obraz zdarzenia z dnia 28 kwietnia 2021 roku. Świadek J. P. nie zaprzeczał, że pies amstaf został spuszczony ze smyczy i biegł poboczem drogi. On sam jechał na rowerze po wale a jadący z naprzeciwka jego torem jazdy z nadmierną prędkością motorem powód M. T. chciał go ominąć, zmienił tor jazdy i zahaczywszy o kępy trawy rosnące na środku wału wywrócił motor i upadł, uderzając jeszcze biegnącego poboczem psa. Zdaniem Sądu te zeznania są w pełni wiarygodne i oddają rzeczywisty obraz zdarzenia. Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom powoda M. T. gdyż w ocenie Sądu mało wiarygodna jest jego wersja, iż biegnący poboczem pies rzucił mu się pod koła motocykla. Nadto powód M. T. jest zainteresowany tym ażeby swoimi zeznaniami osiągnąć korzystne dla siebie rozstrzygnięcie sprawy.

Sąd pominął w ustaleniach stanu faktycznego zeznania świadków A. T., J. J., D. K. i C. M. jako, że nie byli oni bezpośrednimi świadkami zdarzenia a ich zeznania nie wniosły niczego istotnego do sprawy.

Skoro Sąd ustalił, że powód M. T. dnia 28 kwietnia 2021 roku jadąc z nadmierną prędkością motocyklem i chcąc ominąć jadącego po wale rowerem J. P. zmienił tor jazdy i zawadzając o kępy trawy rosnące na środku wału wywrócił się, uderzając motocyklem w biegnącego poboczem psa rasy amstaf a na skutek upadku doznał złamania kości promieniowej lewej ręki oraz stłuczenia biodra prawego i otarcia naskórka obu podudzi, to brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do przypisania odpowiedzialności za skutki tego zdarzenia pozwanemu P. P..

Należy w tym miejscu podkreślić, że przy rozpoznawaniu przez Sąd zgłoszonego roszczenia, przede wszystkim należy mieć na względzie podstawową zasadę postępowania cywilnego, że ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne, w zakresie umożliwiającym sądowi sprawdzenie zasadności zgłoszonego roszczenia ( art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.).

Dlatego też, skoro powód M. T. nie wykazał w sprawie, za pomocą środków dopuszczalnych, według przepisów kodeksu postępowania cywilnego, że zachodzą okoliczności uzasadniające zgłoszone przez niego w pozwie żądania, to Sąd uznał, że jego roszczenie nie może zostać uwzględnione, a powództwo jako bezzasadne podlega oddaleniu.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania uzasadnione jest treścią przepisów art. 98 k.p.c. oraz art.108 k.p.c. Szczegółowe rozliczenie kosztów procesu zostanie sporządzone przez referendarza sądowego po uprawomocnieniu się wyroku.