Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. P. został skazany prawomocnymi wyrokami:

10.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 12.07.2004 r., syg. akt VII K 640/04. Popełniony w dniu 28.04.2004 r., z art. . 278 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 27.11.2006 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania,

11.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 6.06.2006 r., syg. akt VII K 401/06. Popełniony w dniu .08.2005 r., z art. . 278 § 1 kk, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 8.01.2009 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania,

12.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 30.06.2008 r., syg. akt II K 307/08. Popełniony w dniu 16.03.2007 r., z art. . 278 § 1 kk, art.275 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 5.08.2010 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania,

13.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 30.10.2009 r., syg. akt VII K 983/09. Popełniony w dniu 14.05.2009 r., z art. . 278 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 10.09.2012 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania,

14.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 23.11.2010 r., syg. akt II K 1127/08. Popełniony w dniu 21.05-12.07.2008 r., z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk, 279§1 kk, 91§1kk na karę 1 roku i 6 miesięcy i 8 miesięcy pozbawienia wolności i kare łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 5. Postanowieniem z dnia 5.10.2012 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania,

15.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 26.01.2012 r., syg. akt VII K 1068/11. Popełniony w dniu 30.06-8.07.2011 r., z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk, 291§1 kk, 278§1kk na karę 8 miesięcy, 1 roku i 6 miesięcy, 1 roku pozbawienia wolności i karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

16.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 13.02.2012 r., syg. akt VII K 72/12. z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 5 i grzywnę 60 stawek po 10 zł..

17.  Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 2.05.2012 r., syg. akt VII K 138/12. Popełniony w dniu 1.12.2011 r., z art. . 178a § 1 kk, na karę 1 6 miesięcy pozbawienia wolności,

18.  Sąd Rejonowy w Opolu wyrokiem z dnia 22.02.2013 r., syg. akt VII K 20/13. Popełniony w dniu 7.02.2012 r., z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

/ Dowód: akta spraw VII K: 640/04, 401/06, 983/09, (...), 72/12, 138/12, 20/13, IIK 307/08, (...); wraz z wyrokami,

karta karna skazanego /

Z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego wynika, że skazany karę pozbawienia wolności rozpoczął odbywać w dniu 10.09.2012r., kiedy to został doprowadzony do Aresztu Śledczego w O. celem odbycia kary pozbawienia wolności. Od 09.01.2013 roku karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania. Z nałożonych zadań zawartych w programie wywiązuje się sumiennie i z zaangażowaniem. Od września br. zatrudniony nieodpłatnie w tutejszej jednostce w charakterze sprzątającego oddział mieszkalny. Postrzegany jako sumienny pracownik. Nagrodzony regulaminowo był 10 razy w formie zezwolenia na otrzymanie dodatkowej paczki żywnościowej, zezwolenia na dodatkowe widzenie oraz na widzenie bez osoby dozorującej za sumienne wywiązywanie się z obowiązków wynikających z zatrudnienia oraz wyróżniającą postawę w trakcie kursu malarza organizowanego na terenie tutejszej jednostki. Karany dyscyplinarnie nie był. Nie zaistniała także konieczność przeprowadzenia rozmów o charakterze dyscyplinującym. W gronie współosadzonych funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo, a w stosunku do przełożonych przyjmuje postawę zgodna z obowiązującymi przepisami. Nie deklaruje uczestnictwa w strukturach nieformalnych. U skazanego stwierdzono uzależnienie od środków odurzających i konieczność podjęcia leczenia odwykowego tym zakresie. W związku z powyższym ustalono termin przyjęcia do oddziału terapeutycznego dla uzależnionych od środków odurzających, którego termin wyznaczono na dzień 25.04.2015 roku w Zakładzie Karnym w K.. Kontakt zewnętrzny poprzez widzenia, wymianę korespondencji utrzymuje z konkubina p. M. B. zamieszkałą w O. ul. (...), z którą zamierza zawrzeć związek małżeński na terenie jednostki penitencjarnej. Dotychczas nie korzystał z czasowych zezwoleń na opuszczenie zakładu karnego.

/ Dowód: opinia o skazanym /

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 569 §1 k.p.k, Sąd orzeka wyrokiem łącznym, w sytuacji gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Zgodnie natomiast z treścią art. 85 k.k., w przypadku gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 540 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności; kara łączna grzywny określonej w art. 71 § 1 nie może przekraczać 180 stawek dziennych - jeżeli jest ona związana z zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności oraz nie może przekraczać 90 stawek dziennych - jeżeli jest ona związana z zawieszeniem wykonania kary ograniczenia wolności.

Bez wątpienie D. P. skazany został następującymi wyrokami: Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 12.07.2004 r., syg. akt VII K 640/04. Popełniony w dniu 28.04.2004 r., z art. . 278 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 27.11.2006 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania, Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 6.06.2006 r., syg. akt VII K 401/06. Popełniony w dniu .08.2005 r., z art. . 278 § 1 kk, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 8.01.2009 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania, Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 30.06.2008 r., syg. akt II K 307/08. Popełniony w dniu 16.03.2007 r., z art. . 278 § 1 kk, art.275 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 5.08.2010 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania, Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 30.10.2009 r., syg. akt VII K 983/09. Popełniony w dniu 14.05.2009 r., z art. . 278 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 3. Postanowieniem z dnia 10.09.2012 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania, Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 23.11.2010 r., syg. akt II K 1127/08. Popełniony w dniu 21.05-12.07.2008 r., z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk, 279§1 kk, 91§1kk na karę 1 roku i 6 miesięcy i 8 miesięcy pozbawienia wolności i kare łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 5. Postanowieniem z dnia 5.10.2012 r. wprowadzono karę pozbawienia wolności do wykonania, Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 26.01.2012 r., syg. akt VII K 1068/11. Popełniony w dniu 30.06-8.07.2011 r., z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk, 291§1 kk, 278§1kk na karę 8 miesięcy, 1 roku i 6 miesięcy, 1 roku pozbawienia wolności i karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 13.02.2012 r., syg. akt VII K 72/12. z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby lat 5 i grzywnę 60 stawek po 10 zł., Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 2.05.2012 r., syg. akt VII K 138/12. Popełniony w dniu 1.12.2011 r., z art. . 178a § 1 kk, na karę 1 6 miesięcy pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego w Opolu wyrokiem z dnia 22.02.2013 r., syg. akt VII K 20/13. Popełniony w dniu 7.02.2012 r., z art. . 279 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Jak z powyższego wynika w sprawie należało połączyć wyroki opisane w pkt. 4 i 5, mając je na względzie wymierzyć jedną karę łączną w zakresie wymierzonych kar oraz drugą osobną kare w zakresie wyroków opisanych w pkt. 8 i 9 mając je na względzie wymierzyć jedną karę łączną w zakresie wymierzonych kar.

Odnośnie kary łącznej. – stwierdzić należy, iż niewątpliwie wyroki opisane w pkt. w pkt 4 sygn. akt VII K 983/09 i 5 sygn. akt VII K 1127/08 oraz odrębnie opisane w pkt 8 sygn. akt VII K 138/12 i 9 sygn. akt VII K 20/13; spełniają określone w art. 85 §1 k.k. warunki, albowiem dotyczą one czynów zabronionych popełnionych przez skazanego zanim zapadł pierwszy z tych wyroków skazujących, tj. w przypadki pierwszej kary wyrok Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 30.10.2009r. sygn.. akt VII K 983/09, oraz w przypadku drugiej kary łącznej wyrok Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 2.05.2012 r. sygn. akt VII 138/12. Jeśli natomiast chodzi o wymiar kary łącznej kary pozbawienia wolności jako podlegającej łączeniu, Sąd zważył, iż mógł wymierzyć w wyroku łącznym: pierwsza karę pozbawienia wolności w granicach od 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, i drugą karę pozbawienia wolności w granicach od 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 2 lat pozbawienia wolności jako od najwyższej kary wymierzonej za zarzucane skazanemu przestępstwo do sumy kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa zarzucane skazanemu w wyrokach podlegających łączeniu, bacząc jednocześnie by wymierzona kara nie stawiała skazanego w gorszej sytuacji, niż gdyby wzięte byłyby pod uwagę do odbycia poszczególne kary.

Sąd, uznał, iż zasadnym będzie przyjęcie w stosunku do skazanego zasady asperacji i wymierzenie kary pozbawienia wolności w wysokościach przyjętych w wyroku łącznym w dolnej granicy w ramach orzeczonych wyrokami podlegającymi łączeniu kar pozbawienia wolności, tj. odpowiednio wysokości 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, pozostawiając Dyrektorowi Zakładu Karnego, w którym przebywa skazany, do rozstrzygnięcia ustalenie początku odbywania kary pozbawienia wolności wynikającej z wyroku łącznego.

Kara łączna w takiej wysokości uzasadniona jest tym, iż skazany jest sprawcą przestępstw o charakterze umyślnym (przestępstwa przeciwko mieniu) popełnianych w niewielkich odstępach czasowych w tym także w ciągu przestępstw, wobec wielu pokrzywdzonych, zagrożonych surowa karą.

Odnosząc się do orzeczonej kary łącznej stwierdzić należy w pierwszej kolejności, iż dokonując jej wymiaru Sąd miał na uwadze iż zasadą przy orzekaniu o karze łącznej winna być zasada asperacji ,wyrażając przekonanie iż zasada ta winna mieć priorytet przy określaniu kar łącznych, zaś stosowanie zasady absorpcji lub kumulacji (zwłaszcza tej ostatniej jako wyrazu czystej odpłaty przekraczającej potrzeby resocjalizacyjne ) winno mieć charakter wyjątkowy i znajdować pełne uzasadnienie w realiach konkretnej sprawy. Podzielić należy pogląd, iż popełnienie nie jednego przestępstwa jest samo przez się okolicznością obciążającą i stosowanie jako podstawowej zasady absorpcji (tj, wymierzenia kary łącznej w wysokości zbliżonej do najwyższej z kar jednostkowych, kłóciłoby się z względami prewencji ogólnej lub szczególnej, gdyż prowadziłoby w istocie do premiowania popełniającego więcej niż jedno przestępstwo, prowadząc do praktycznej bezkarności części czynów. Instytucja wyroku łącznego ( zawierającego ze swej istoty konstrukcję kary łącznej ) nie może zatem stać synonimem pewnego automatycznego „zbijania„ kar jednostkowych do poziomu zbliżonego do maksymalnej kary jednostkowej, traktowanej przez skazanych jako opacznie rozumiane, należne im dobrodziejstwo, lecz musi być procesem oceny z punktu widzenia pewnych (obiektywnych ) przesłanek czynów skazanego i kar za nie wymierzonych z punktu widzenia kary jaką ma ona osiągnąć.

Przesłanki, jakimi należy kierować się przy orzekaniu w ramach wyroku łącznego nie budzą wątpliwości i są podzielane zgodnie w orzecznictwie ( „ Zasada absorpcji kar przy wymierzaniu kary łącznej winna być stosowana tam, gdzie pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami zachodzi bliski związek podmiotowy i przedmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych, jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy. (por. wyrok S.Apel.w Gdańsku 97.01.23 II AKa 321/96 Prok.i Pr. 1997/7-8/19 ), „ W wypadku gdy ma miejsce skazanie za realnie zbiegające się przestępstwa na podlegające połączeniu kary, wymagane jest odrębne uzasadnienie wymiaru kar jednostkowych, jak i kary łącznej. W odniesieniu do kar jednostkowych za podstawę ich wymiaru należy przyjąć ogólne zasady wymienione w art. 50 k.k. W odniesieniu zaś do kary łącznej o jej granicach powinien decydować zasadniczo tylko związek podmiotowo-przedmiotowy, zachodzący między tymi przestępstwami, za które wymierzono podlegające łączeniu kary jednostkowe.” (wyrok S. A. w Ł. z 96.11.28II AKa 220/96 Prok.i Pr. 1997/5/15) , „Wymierzając karę łączną uwzględnić należy - jak to już wcześniej stwierdzał Sąd Apelacyjny (np. wyrok z dnia 18 kwietnia 1991 r. - II AKr 33/91) - głównie związek podmiotowo-przedmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Im bardziej jest on ścisły, tym bardziej powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar. Przez związek ten należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich.” (wyrok S. A. w K. z 92.07.02 II AKr 117/92 KZS 1992/3-9/50) „Wymierzając karę łączną sąd powinien rozważyć przede wszystkim czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej.” (wyrok SN z 90.05.15 IV KR 80/90 niepublikowane).

Wymierzając zatem karę łączną w zakresie wydanych wyroków i przewidzianych prawem ram kar, Sąd przy wymiarze orzeczonej kary miał na uwadze ilość popełnionych przestępstw, ich rodzaj, zagrożenie prawem, wagę popełnionych czynów, zakres różnorodności popełnionych przestępstw, odstępy czasowe pomiędzy popełnionymi czynami. Mając na uwadze to okoliczności Sąd doszedł do przekonania, ze jedyna karą łączną może być kara orzeczona w wyroku. Jakakolwiek kara niższa nie mogłaby być w przedmiotowym przypadku orzeczona.

Przy orzekaniu kary łącznej nie uwzględniano okoliczności stanowiących podstawę kar orzekanych za poszczególne czyny, a to stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu i innych okoliczności uwzględnianych przy wymiarze kary , podzielając zgodny w orzecznictwie pogląd ,iż Nieprawidłowe jest ponowne rozważanie i uwzględnianie przy oznaczaniu kary łącznej tych samych okoliczności, które miały wpływ na wymiar kary w sprawach o zbiegające się przestępstwa. Takie motywowanie kary łącznej prowadziłoby do dwukrotnego orzekania z tej samej przyczyny - najpierw przy skazaniu, a następnie przy oznaczaniu kary łącznej. Byłoby to naruszenie zakazu orzekania o sprawie osądzonej (por.wyrok S.Apel . w Krakowie z 1995.09.28 II AKr 247/95 Prok.i Pr. 1996/4/18 ).

W ocenie Sądu mając na uwadze charakter popełnionych czynów, ich rodzaj powiązanie podmiotowo- przedmiotowe, brak było podstaw do zastosowania pełnej absorpcji. Również nie można było wymierzyć zbyt niskiej kary np. w granicach kary jednostkowej. Czyny oskarżonego były bowiem poważne, same w sobie zagrożone już surową karą, a kara łączna nie może powodować, iż osoba skazane prawomocnymi wyrokami uniknie poniesienia odpowiedzialności za swoje czyny.

Sąd – na podstawie art. 577 k.p.k. zaliczył skazanemu okresy ewentualnych odbytych już kar z któregokolwiek z tych wyroków na poczet kary orzeczonej w wyroku łącznym.

Jednocześnie, z uwagi na sytuację majątkową skazanego, Sąd uznał, iż uiszczenie przez skazanego kosztów postępowania związanych z wydaniem wyroku łącznego byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację majątkową i wysokość dochodów, w związku z czym na podstawie art. 624 §1 k.p.k. - zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów postępowania związanych z wydaniem wyroku łącznego.

Sąd nie rozstrzygał i umorzył postępowanie w zakresie pozostałych wymienionych wyroków, wydanych wobec oskarżonego i wskazanych tam kar jednostkowych albowiem brak było podstaw, z uwagi na daty popełnianych czynów i daty wyrokowania, do objęcia wskazanych kar jednostkowych w kary łączne w jakiejkolwiek konfiguracji. Z tej przyczyny wyroki te nie podlegały ewentualnemu łączeniu i rozpatrywaniu pod kątem ewentualnego połączenia wspólnym wyrokiem łącznym.

Sąd nie przyznał kosztów obrony z urzędu albowiem obecny na sali obrońca nie złożył stosownego oświadczenia do protokoły, o przyznanie stosownych kosztów.

Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku