Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Maciej Bainczyk

Protokolant st. sekr. sąd. Aneta Wcisło

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2016 r. w Kędzierzynie-Koźlu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej N. S. (1)reprezentowanej przez I. S.

przeciwko A. S.

o podwyższenie alimentów

1.  zasądza od pozwanego A. S.na rzecz małoletniej powódki N. S. (1) ur. (...)tytułem alimentów kwoty po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej powódki I. S.do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 27 października 2015 r., a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 23 marca 2007 r. w sprawie I RC 258/07,

2.  w pozostałej części powództwo oddala,

3.  koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie znosi,

4.  odstępuje od obciążania strony powodowej kosztami postępowania, które w tej części poniesie Skarb Państwa,

5.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem należnej opłaty sądowej oraz 6 zł (sześć złotych) za klauzulę wykonalności,

6.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 372/15

UZASADNIENIE

Matka małoletniej powódki N. S. (1), I. S., pozwem z dnia 26 października 2015 r. wnosiła o podwyższenie alimentów należnych małoletniej od ojca A. S., z kwot po 300 zł miesięcznie do kwot po 2.000 zł miesięcznie, poczynając od dnia wytoczenia powództwa.

W uzasadnieniu pozwu podniosła, że obecnie małoletnia ma 17 lat i zakres jej potrzeb odpowiada potrzebom dorosłego człowieka. Jest uczennicą I klasy technikum chemicznego, zgłasza potrzebę uczęszczania na dodatkowe zajęcia z języka obcego i chemii, gdzie koszt lekcji wynosi 40 zł. Interesuje się nadto tańcem i jazdą konną, koszt zajęć tanecznych do 150 zł za semestr, a jazdy konnej – 40 zł za godzinę. U małoletniej powódki zdiagnozowano niedawno łuszczycę skóry, co wiąże się z koniecznością opłacania wizyt u dermatologa (150 zł) oraz zakupu leków i środków do pielęgnacji skóry (100 zł). Ponadto małoletnia jest w trakcie leczenia stomatologicznego, gdzie wizyta kosztuje 120 zł. Jej miesięczne koszty utrzymania związane z zakupem żywności matka szacuje na kwoty po 450-500 zł, zakupem artykułów kosmetyczno-higienicznych – 150 zł, zakupem leków – 70 zł, zakupem odzieży – 150 zł, konsultacjami dermatologicznymi – 150 zł, korepetycjami – 160 zł, wydatkami szkolnymi - 30 zł, wyjazdami wakacyjnymi 85 zł.

Dochody I. S.wynoszą 1.750 zł brutto miesięcznie.

Pozwany A. S.w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwot po 500 zł miesięcznie, a w pozostałej części domagał się oddalenia powództwa.

Przyznał, że koszty utrzymania córki wzrosły, jednak kwestionował wysokość szeregu wykazywanych w pozwie wydatków, w tym kosztów wydatków na jazdy konne, korepetycje, zakup obuwia i odzieży, abonament (...) Wskazywał przy tym, że założył nową rodzinę i ma na utrzymaniu syna N.lat 8.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 23 marca 2007 r. w sprawie I RC 258/07 związek małżeński I. S.z domu G.i A. S.rozwiązano przez rozwód bez orzekania o winie, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią N. S. (1) ur. (...)powierzono matce, a na rzecz małoletniego od ojca zasadzono alimenty po 300 zł miesięcznie.

Małoletnia N. S. (1)miała wówczas 9 lat i uczęszczała do II klasy szkoły podstawowej. Strony mieszkały osobno od maja 2006 r., a w chwili rozwodu I. S.z córką mieszkała u swojej matki. I. S.nie pracowała, ostatnio była zatrudniona w Holandii, a w Polsce po raz ostatni pracowała w sklepie. A. S.pracował na poczcie i w Zakładach (...)i łącznie zarabiał 1.500 zł netto miesięcznie.

Dowód:

-wyrok Sądu Okręgowego w Opolu w aktach sprawy I RC 208/07 k. 25,

-zeznania stron w aktach sprawy I RC 208/07 k. 24,

I. S.nie pozostaje w nowym związku i wraz z małoletnią mieszka w mieszkaniu, które dostała od babci. Korzysta z pomocy finansowej swojej matki E. G., która wynosi od 100 do 500 zł miesięcznie. Koszty utrzymania mieszkania zajmowanego przez powódkę wynoszą około 700 zł miesięcznie, gdzie 450 zł to czynsz, prąd 99 zł, gaz 70 zł, tv+internet 139 zł.

W roku 2012 r. I. S.zaciągnęła kredyt na kwotę 20.000 zł na częściowe umeblowanie mieszkania, gdzie rata wynosi 390 zł miesięcznie, a okres spłaty upływa w 2021 roku. W 2013 r. I. S.zaciągnęła pożyczkę w banku (...) SAna kwotę 11.958,34 zł, a w 2014 r. pożyczkę w (...) Bank (...) SAna kwotę 1.528, 86 zł na zakup telewizora.

I. S.jest zatrudniona w sklepie odzieżowym i zarabia 1.390 zł netto.

Małoletnia N. S. (1) ma 17 lat i uczęszcza do I klasy technikum.

Matka powódki koszty utrzymania córki szacuje na kwoty po 1.700 zł miesięcznie, gdzie wydatki na odzież wynoszą 150 zł, wyżywienie 450 zł, kosmetyki 150 zł, przybory szkolne 30 zł, bilet miesięczny 55 zł, doładowanie telefonu 25 zł.

Od września 2015 r. małoletnia leczy się na łuszczycę i co dwa miesiące prywatna wizyta dermatologa kosztuje 150 zł, a zakup leków po każdej takiej wizycie to wydatek rzędu 110-140 zł. Dodatkowo raz w miesiącu małoletnia odwiedza stomatologa, gdzie wizyta kosztuje 120 zł.

Dziecko dostaje miesięcznie kieszonkowe po 100 zł i te pieniądze przeznacza na spotkania towarzyskie ze znajomymi, lody itp.

Małoletnia od 2006 r. jeździ konno, a lekcja jazdy kosztuje 40 zł. To babcia E. G.kupiła wnuczce strój jeździecki i jeździła z dzieckiem na pierwsze jazdy. Kiedyś małoletnia jeździła konno regularnie, teraz na jazdy nie uczęszcza systematycznie z uwagi na braki finansowe. Ostatni raz na obozie jeździeckim małoletnia była 2 lata temu, wyjazd kosztował 1.000 zł i finansowała go babcia.

W 2014 r. i 2015 r. małoletnia korzystała z zajęć Klubu (...), gdzie koszty wyniosły od 50 do 110 zł miesięcznie.

W 2015 r. małoletnia spędzała wakacje letnie w wujka w Niemczech, a koszty przejazdu wynosiły 452,50 zł.

I. S.posiadała samochód marki a., który sprzedała w 2015 r. za kwotę 4.800 zł.

Decyzją Starosty Powiatu K.-(...)z dnia 27.01.2015 r. I. S.została wykreślona z ewidencji instruktorów prawa jazdy, z uwagi na brak uczestnictwa w warsztatach doskonalenia zawodowego. Wpis do ewidencji był dokonany 7.04.2008 r.

Dowód:

- kopie dowodów zakupu, potwierdzenia wpłaty, kopie biletów k. 9-30, 146-147,182, 185, 290-296, 301-303,

- zestawienie wydatków na utrzymanie mieszkania k. 34,

- kopie rachunków za media k. 31-33, 35-36,

- kopie umów o pożyczki wraz z załącznikami k. 37-55,

- kopia umowy o pracę I. S. k. 57,

- zaświadczenie dot. lekcji jazdy k. 145,

- zaświadczenie o dochodach I. S. k. 149,

- kopia dokumentacji medycznej k. 151-154, 173-181, 183,

- kopie usprawiedliwień nieobecności, listy nieobecności oraz ocen za I i II semestr k. 155-159,

- kopia decyzji starosty k. 189,

- kopie umów Klubu (...) oraz karnetu (...) k. 191-198,

- kopia umowy o pracę i zaświadczenia o dochodach k. 288-289,

- zeznania świadka E. G. k. 163,

- zeznania powódki I. S. k. 298-299,

Pozwany A. S.zawarł w 2008 r. związek małżeński z B. S.i wspólnie z żoną wychowuje syna N.lat 8.

A. S.jest zatrudniony w jako dowódca zmiany ochrony na Poczcie Polskiej, umowa jest na czas nieokreślony, a dochody wynoszą 2.200 zł netto miesięcznie. Dodatkowo osiąga dochody z pracy na podstawie umowy zlecenia, które dotychczas wynosiły 1.200 – 1.600 zł miesięcznie, kiedy miał zaplanowane 10-13 służb, przy czym na lipiec 2016 r. było planowane 10 służb, co pozwoli na uzyskanie dochodu rzędu 1.000 zł. Łączne obciążanie pracą zawodową pozwanego sięga 330 godzin miesięcznie, co istotnie ogranicza jego udział w życiu rodziny.

Żona pozwanego B. S.jest zatrudniona jako urzędnik w kancelarii komorniczej i zarabia około 1.400 zł netto miesięcznie.

Pozwany z rodziną mieszka w mieszkaniu kupionym na kredyt w 2010 r., gdzie kwota kredytu wynosiła 60.000 zł, a miesięczna rata ma wysokość 350 zł. Jest właścicielem samochodu osobowego marki m. (...), rocznik 2005, zakupionego częściowo ze środków małżonki.

Pozwany nie posiada innych dochodów, oszczędności, nieruchomości, jak również dodatkowych obciążeń finansowych.

N. S. (2)ukończył 8 lat i uczęszcza do II klasy szkoły podstawowej. Interesuje się piłką nożną i gra w klubie sportowym, gdzie składka wynosi 15 zł miesięcznie, a zakup sprzętu sportowego: 400-500 zł rocznie. Od września 2016 r. N. S. (2)ma rozpocząć naukę gry na akordeonie w szkole muzycznej. Koszty bieżącego utrzymania małoletniego dotychczas szacowano na kwoty rzędu 700-800 zł miesięcznie.

Małoletni leczy się w poradni dermatologicznej NFZ i A. S.proponował I. S.objęcie publicznym leczeniem także córkiN. S. (1). A. S.i jego żona B. S.korzystają z opieki stomatologicznej w ramach świadczeń finansowanych przez NFZ.

W czerwcu 2016 r. małoletni przebywał w szpitalu we W. celem przeprowadzenia testów alergicznych i zostały rozpoznane problemy zdrowotne z lewym płucem. Stwierdzono alergię na pyłki oraz zboża, owoce i warzywa, co wpłynie na zmianę sposobu żywienia małoletniego.

Pozwany zakupił dla powódki kartę fitness, płaci na bieżąco alimenty – ostatnio po 600 zł miesięcznie, zgodnie z postanowieniem o zabezpieczeniu. Ponosi dodatkowo część wydatków na wycieczki, wyjazdy na zieloną szkołę, zakup podręczników, przy czym przekazał on córce, między innymi, kwoty pieniężne rzędu 100-120 zł w 2013 r. jako kieszonkowe na wycieczki i kolonie, kwoty po 100 zł na urodziny w 2013 r. i 100 zł na gwiazdkę w 2013 r., kwotę 160 zł na warsztaty przyrodnicze w 2014 r., kwotę 100 zł na urodziny w 2014 r., kwotę 220 zł na wycieczkę w maju 2015 r., kwotę 110 zł na książki we wrześniu 2015 r. oraz 100 zł na urodziny w tym samym miesiącu, kwotę 50 zł na Wielkanoc w 2016 r. W 2015 r. pozwany opłacił ubezpieczenie szkolne córki w kwocie 48 zł i wniósł opłatę na Radę Rodziców w kwocie 40 zł.

W 2012 r. pozwany przebywał z córką na wakacjach w N..

Dowód:

- kopie wpłat alimentów i potwierdzeń przelewów k. 77-78, 84-93, 95, 96

- zaświadczenia i rachunki za pobyt małoletniej na „Zielonej Szkole” k. 79-80,

- zgoda matki małoletniej na wyjazd wraz z kopią rachunku k. 81-83,

- kopie rachunków za media k. 97-100,

- zaświadczenia pozwanego o dochodach k.106-107, 267-269,

- kopia porozumienia w sprawie zmiany warunków pracy k. 108-109,

- zaświadczenie o dochodach B. S. k. 110,

- kopia umowy kredytu mieszkaniowego z 12.04.2010 r. z załącznikami k. 111-128,

- kopia dokumentacji medycznej k. 203-205,

- korespondencja e-mail stron k. 206-223,

- zaświadczenia lekarskie k. 230-232,

- kopia dowodu zakupu karty MultiSport wraz z wykazem obiektów k. 270-276,

- kopia umowy zlecenia k. 278,

- kopia dokumentacji medycznej N.S.k. 285-285, 301-307,

- kopie dowodów zakupu i rachunków k. 279-284, 308-312,

- grafik dyżurów k. 313,

- zeznania świadka B. S. k. 298,

- zeznania pozwanego A. S. k. 317-318.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w części zasługiwało na uwzględnienie.

Żądanie zmiany wysokości należnych alimentów swoją podstawę znajduje w treści art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (zwany dalej: k.r.o.), który mówi, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Stąd też dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy należało odnieść uzasadnione potrzeby małoletniej uprawnionej oraz możliwości zarobkowe i finansowe pozwanego istniejące w chwili obecnej do potrzeb małoletniej i możliwości alimentacyjnych zobowiązanego w momencie zapadania poprzedniego rozstrzygnięcia dotyczącego alimentów.

Ustalając stan faktyczny sąd opierał się przede wszystkim na dokumentach obrazujących ponoszone wydatki i uzyskiwane dochody oraz korespondujących z nimi zeznaniami świadków i stron. Zaznaczyć należy, że wśród okoliczności, które nie miały wpływu na zwiększenie zakresu potrzeb sąd pominął wszelkie wydatki stron o charakterze pożyczek i kredytów – bowiem wynikają one z decyzji o zaciągnięciu zobowiązania, bez wątpienia warunkowanej realną możliwością spłaty zobowiązania i w żadnym razie nie zmniejszają możliwości zarobkowych zobowiązanego w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o.

W ocenie sądu ustalenia faktyczne dotyczące strony powodowej pozwalały przyjąć, że usprawiedliwione wydatki na zaspokojenie potrzeb powoda rzeczywiście istotnie wzrosły. Zaznaczyć należy, że już sam fakt upływu czasu 9 lat od chwili poprzedniego ustalenia świadczeń alimentacyjnych oraz podjęcia przez dziecko nauki szkolnej na poziomie technikum, czy w końcu zbliżające się niebawem uzyskanie pełnoletności przez małoletnią wskazywały, że stanowisko pozwu wskazujące na coraz większe usprawiedliwione potrzeby powódki, należało, co do zasady, uznać za słuszne. W szczególności dotyczy to istotnego wzrostu wydatków na wyżywienie i odzież oraz pojawienia się nowych istotnych wydatków wynikających z finansowania potrzeb zdrowotnych. Pozwany zresztą nie kwestionował istoty żądania pozwu uznając roszczenie co do zasady (alimenty uznano do sumy 500 zł) i kwestionując w części zakres wzrostu wydatków. Do sądu należało zatem ustalenie usprawiedliwionego okolicznościami faktycznego wzrostu kosztów utrzymania małoletniej powódki oraz rozdzielenie tych nowych kosztów pomiędzy zobowiązanych do alimentacji rodziców małoletniej, w myśl zasady wynikającej z przepisu art. 135 § k.r.o., odpowiednio do ich możliwości zarobkowych i majątkowych.

Jako całkowicie nowe i jednocześnie w pełni usprawiedliwione wydatki, nieobecne w budżecie domowym powódki uprzednio, należało, zdaniem sądu, przyjąć wydatki na leczenie małoletniej oraz zakup leków i artykułów kosmetycznych i higienicznych. Sąd przyjął przy tym, że należy zaakceptować kwestionowany przez pozwanego sposób zaspokojenia tych potrzeb polegający na pokrywaniu wydatków na prywatne wizyty lekarskie dermatologiczne i stomatologiczne, zamiast korzystania z nieodpłatnych świadczeń medycznych w ramach NFZ, bowiem doświadczenie życiowe wskazuje, że odpłatne świadczenia lecznicze udzielane są zwykle szybciej, a ich poziom często bywa wyższy od świadczeń bezpłatnych, co w przypadku takiego leczenia bezpośrednio wpływającego na zdrowie jak i wygląd małoletniej powódki – co dotyczy wszakże leczenia stomatologicznego czy dermatologicznego – wydaje się szczególnie usprawiedliwione. Dlatego sąd uznał za uzasadnione wydatki miesięczne na wizytę lekarską u dermatologa po 75 zł miesięcznie (150 zł raz na 2 miesiące), zakup leków po 55 zł miesięcznie (co najmniej 110 zł po każdej wizycie) oraz po 120 zł miesięcznie na wizytę stomatologiczną, co daje miesięczne koszty leczenie w wysokości 250 zł miesięcznie (75 zł + 55 zł + 120 zł). Innym nowym i uzasadnionym wydatkiem są także koszty zakupu doładowania do telefonu małoletniej (25 zł miesięcznie) oraz koszty dojazdu do szkoły 55 zł miesięcznie, jak również zajęcia fitness (średnio po 70 zł miesięcznie).

Mając na uwadze wiek powódki oraz kierując się zasadami doświadczenia życiowego sąd przyjął nadto, że o 30 zł miesięcznie wzrosły koszty zakupu artykułów higienicznych i kosmetyków, a mając na uwadze treści przedstawionych faktur i dowodów zakupu, na 100 zł miesięcznie oszacowano wzrost kosztów zakupu żywności dla małoletniej, a na 50 zł – wzrost kosztów zakupu odzieży i obuwia.

Jednocześnie, zdaniem sądu, zgromadzony materiał dowodowy nie dawał podstaw do uznania, że istotnie zmieniły się koszty zapewnienia dziecku wypoczynku wakacyjnego oraz koszty zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych. Stwierdzić należało także, iż - skoro małoletnia zajmuje się jazdą konną od 2006 r. (tak: zaświadczenie z dnia 2.02.2016 r. na k. 145 oraz zeznania świadka E. G.na k. 164) - kosztów zajęć jeździeckich nie można było uznać za nowym wydatek w rozumieniu „zmiany okoliczności” z art. 138 k.r.o. i stąd nie mogły stanowić podstawy do podwyższenia rozmiaru świadczeń alimentacyjnych.

Wśród kosztów utrzymania małoletniej sąd pominął także koszty korepetycji, skoro jedyny dowód zapłaty kwoty 38 zł (k. 27 akt) pochodzi z 2012 r. i z tej racji trudno uznać go za stały składnik wzrostu kosztów utrzymania. Jednocześnie pozwany kwestionował potrzebę dodatkowych płatnych lekcji dla córki, a ta okoliczności nie została przez stronę wykazana w sposób pewny.

Opierając się zatem na całości materiału dowodowego sąd przyjął, że globalny wzrost kosztów utrzymania małoletniej w rozliczeniu miesięcznym zamyka się dziś kwotą rzędu 630 zł miesięcznie, gdzie suma 25 zł to koszt użytkowania telefonu komórkowego, 70 zł zajęcia fitness, 55 zł to koszty dojazdu do szkoły, 250 zł to koszty leków oraz leczenia stomatologicznego, a suma 230 zł wynika ze wzrostu wydatków na wyżywienie, odzież i obuwie oraz kosmetyki.

Ta zwiększona kwota wydatków została przez sąd rozłożona niemal równo po połowie pomiędzy obydwoje rodziców małoletniego, co doprowadziło do zwiększenia świadczeń alimentacyjnych pozwanego o 300 zł miesięcznie, do sumy po 600 zł miesięcznie. Wskazać tutaj trzeba, że pomimo, iż to matka małoletniego w całości realizuje osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o.), mając na uwadze wiek małoletniej oraz zdecydowaną poprawę sytuacji dochodowej I. S., która dziś uzyskuje dochód, a w 2007 r. nie dysponowała żadnymi własnymi środkami finansowymi, obciążenie jej nieco ponad połową nowych kosztów utrzymania małoletniej (po 330 zł miesięcznie) pozostanie w zgodzie z zakresem jej możliwości majątkowych i zarobkowych (art. 135 § 1 k.r.o.). Zaznaczyć przy tym należy, że utrata przez I. S.na początku 2015 r. uprawnień instruktora nauki jazdy jest oceniane przez sąd jako jej zaniedbanie prowadzące do akceptowanego przez matkę małoletniej ograniczenia jej możliwości zarobkowania, niezrozumiałe szczególnie w kontekście podnoszonych przez I. S.obaw o swoje dalsze zatrudnienie w sklepie.

Wypada w tym miejscu zauważyć, iż zarobkowe i majątkowe możliwości dłużnika alimentacyjnego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody (tak: Sąd Najwyższy w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. w sprawie III CZP 91/86 - publ. OSNP 1988, nr 4, poz. 42.). Dlatego też sąd, ustalając kwotę należnych alimentów, nie pozostaje związany poziomem faktycznie uzyskiwanego przez zobowiązanego wynagrodzenia, lecz ma na uwadze wysokość zarobków, jakie mógłby on potencjalnie osiągać.

W ocenie sądu pozwany należycie dba o uzyskiwanie dochodów odpowiadającym jego kompetencjom i faktycznym możliwościom rynku pracy, a dotychczas uzyskiwane miesięczne zarobki rzędu 3.400-3.800 zł netto z powodzeniem pozwolą na realizowanie obowiązku alimentacyjnego w nowym wymiarze. Ewentualne istotne pogorszenie tych dochodów w przyszłości będzie mogło być ocenianie w kontekście przepisu art. 138 k.r.o., jeśli pozwany wystąpi z żądaniem obniżenia alimentów.

Jednocześnie kwota 600 zł alimentów, która będzie obecnie obciążać pozwanego nie stanowi, zdaniem sądu, zagrożenia dla należytego zaspokojenia potrzeb małoletniego syna N. S. (2), choćby te wydatki miały wzrosnąć wskutek zalecanej zmiany diety dziecka oraz możliwych nowych kosztów leczenia. Należy zaznaczyć, że faktyczne wydatki ponoszone przez pozwanego na rzecz małoletniej powódki już dotychczas przekraczały znacznie nominalny poziom alimentów, bowiem szeroki zakres dobrowolnego finansowania przez pozwanego dodatkowych wydatków, takich jak wycieczki, zielona szkoła, zakup podręczników czy kieszonkowe z jednej strony istotnie zwiększał udział pozwanego w kosztach utrzymania dziecka, z drugiej – wskazywał bezspornie na pewne rezerwy finansowe po stronie pozwanego, które był gotowy przeznaczyć na finansowanie potrzeb córki.

Podobnego do zaangażowania pozwanego w kwestię uzyskiwania dochodów należy oczekiwać od matki powódki, bowiem charakter jej obowiązku alimentacyjnego, wobec rychłej pełnoletniości córki, w przyszłości także przejawiać się będzie przede wszystkim poprzez łożenie środków finansowych na utrzymanie dziecka, podejmującego dalszą naukę w szkole średniej, a być może później – także na studiach wyższych.

W pozostałej części powództwo oddalono jako niezasadne, bowiem oczekiwana kwota świadczeń po 900 zł miesięcznie, w ocenie sądu rozmijała się zadecydowania z realiami sprawy, w tym – rzeczywistym poziomem wzrostu potrzeb małoletniej w rozumieniu art. 138 k.r.o.

Na podstawie art. 98 k.p.c. od pozwanego zasądzono na rzecz Skarbu Państwa należne koszty sądowe.

Jednocześnie, z uwagi na to, że kwota wygrana przez powódkę (300 zł) odpowiada zakresowi powództwa oddalonego (300 zł), sąd doszedł do przekonania, że zachodzą podstawy do wzajemnego zniesienia kosztów pomiędzy stronami w myśl przepisu art. 100 k.p.c.

Sąd nie znalazł także podstaw do nieobciążania pozwanego kosztami postępowania – zgodnie ze złożonym wnioskiem – bowiem przepis art. 101 k.p.c., odwołując się do braku powodu do wytoczenia powództwa lub uznania powództwa przy pierwszej czynności procesowej (na które to okoliczności wskazywał pełnomocnik pozwanego), odnosi się do zwrotu kosztów stronie przeciwnej, a nie – należności Skarbu Państwa.

Zaś z mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności.