Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa oskarżyła R. R. o to, że:

w dniu 24 kwietnia 2018 roku w K. przy alei (...) II 27, na terenie restauracji (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzych rzeczy ruchomych w postaci dwóch kartonów soku owocowego o wartości 3,00 złotych każdy, jednej butelki napoju marki C. (...) o wartości 3,50 złotych, jednej butelki alkoholu marki M. o wartości 45,00 złotych oraz pieniędzy w kwocie łącznej około 2.000,00 złotych, gdzie łączna wartość utraconego mienia wyniosła kwotę około 2.054,50 złotych, czym działał na szkodę W. G., przy czym czynu tego dopuścił się mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność jego rozpoznania i pokierowania swym postępowaniem, tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 24 kwietnia 2018 roku oskarżony R. R. w godzinach nocnych przejeżdżał rowerem obok restauracji (...) w K.. Zauważył wówczas, iż jedno z okiem jest niedomknięte i klamka jest w pozycji otwarcia. Podjechał bliżej i przez okno wszedł do środka restauracji. Udał się do kuchni i dalej na sale restauracyjną. Zza baru wziął dwa soki owocowe, jedną butelkę napoju C. cola i jedną butelkę M.. Rzeczy te zapakował do plecaka, wyszedł przez okno, domknął okno i rowerem pojechał do miejsca zamieszkania. Odłożył zabrane z lokalu rzeczy i ponownie udał się do restauracji (...). Wszedł oknem, jak za pierwszym razem i z sali restauracyjnej, z szuflady mieszczącej się za barem zabrał pieniądze zarówno w banknotach jak i w monetach. Po zabraniu pieniędzy wyszedł oknem i udał się do miejsca zamieszkania, przeliczył pieniądze – których kwota opiewała na około 2.000,00 złotych. Z powodu łatwego zysku oskarżony udał się do tej restauracji po raz trzeci, z zamiarem kradzieży pieniędzy. Ponownie z tej samej szuflady co poprzednio zabrał pieniądze w bilonie i banknotach i wrócił do miejsca zamieszkania. Przeliczył pieniądze, których wartość stanowiła kwotę około 1.000,00 złotych. Oskarżony pieniądze wydał na własne potrzeby.

/dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego R. R., k – 14-15

- zeznania świadka W. G., k – 25-26

- protokół oględzin, k - 2727/

Oskarżony R. R. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie, także za przestępstwa przeciwko mieniu. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności. Nie pracuje. Jest bezdzietnym kawalerem.

/dowód:

- dane o osobie, k – 17

- karta karna, k – 23-24/

Z opinii sądowo – psychiatrycznej wynika, że oskarżony R. R. nie wykazuje objawów choroby psychicznej, jest upośledzony umysłowo w stopniu lekkim. Stwierdzone zostały u niego objawy zaburzeń schizotypowanych. Biegli uznali, że w odniesieniu do zarzucanego mu czynu poczytalność badanego byłą ograniczona w stopniu znacznym – w myśl art. 31 § 2 k.k.. w aktualnie stwierdzonym stanie zdrowia psychicznego oskarżony jest zdolny do udziału w postepowaniu karnym, nie jest zdolny natomiast do prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

/dowód:

- opinie biegłych, k – 19-22, 42-46/

Oskarżony R. R. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu, natomiast w postępowaniu przed Sądem, przyznał się w części, jedynie do kradzieży dwóch kartonów soku owocowego i jednej butelki coca coli. Przed Sądem zmianę wyjaśnień wytłumaczył tym, że na policji przyznał się w całości do przedstawionego zarzutu, gdyż wówczas wyjaśnienia składał pod przymusem.

/dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego R. R., k – 79-80, 14-15

Sąd zważył, co następuje.

Wina w ograniczonym stopniu i sprawstwo oskarżonego zdaniem Sądu nie budzą żadnych wątpliwości.

Sąd stan faktyczny ustalił w oparciu do dowody zgromadzone podczas przewodu sądowego, w oparciu o zeznania W. G., wyjaśnienia oskarżonego które złożył w postępowaniu przygotowawczym, jak i dowody z dokumentów w postaci karty karnej, danych o osobie oskarżonego obrazujących jego aktualną sytuację rodzinną, materialną i życiową, także opinii sądowo – psychiatrycznej.

Świadek W. G. zeznał o okolicznościach zdarzenia, także wskazał na przedmioty i ich wartości , które zostały skradzione. Natomiast oskarżony w postępowaniu przygotowawczym podczas swobodnych wyjaśnień, opisał sposób swojego zachowania, szczegółowo podając, iż w godzinach nocnych przejeżdżał obok restauracji (...). Opowiedział dalej, że zauważył, iż jedno z okiem jest niedomknięte i klamka jest w pozycji otwarcia. Wykorzystał tę sytuację, podjechał bliżej i przez okno wszedł do środka restauracji. Penetrował pomieszczenia i zza baru wziął dwa soki owocowe, jedną butelkę napoju C. cola i jedną butelkę M.. Wyszedł z tymi przedmiotami przez okno i zawiózł je do miejsca zamieszkania. Po chwili ponownie udał się do restauracji (...). Wszedł oknem, jak za pierwszym razem i z sali restauracyjnej, z szuflady mieszczącej się za barem zabrał pieniądze zarówno w banknotach jak i w monetach. Po zabraniu pieniędzy wyszedł oknem i udał się do miejsca zamieszkania, przeliczył pieniądze – których kwota opiewała na około 2.000,00 złotych. Z powodu łatwego zysku oskarżony wyjaśnił, że udał się do tej restauracji po raz trzeci, z zamiarem kradzieży pieniędzy. Ponownie z tej samej szuflady co poprzednio zabrał pieniądze w bilonie i banknotach w kwocie około 1.000,00 złotych i wrócił do miejsca zamieszkania. Oskarżony stwierdził, że pieniądze wydał na własne potrzeby.

W postepowaniu przed Sądem oskarżony jedynie przyznał się do zaboru dwóch kartonów soku owocowego i jednej butelki coca coli, stwierdził, że w postepowaniu przygotowawczym złożył obciążające go wyjaśnienia tylko dlatego, bo zmuszali go do tego przesłuchujący funkcjonariusze policji. Zdaniem Sądu wobec materiału dowodowego, przede wszystkich zeznań świadka W. G., jak i wyjaśnień oskarżonego, które złożył w postępowaniu przygotowawczym – wyjaśnienia które złożył oskarżony przed Sądem nie są prawdziwe. Złożył w takim kształcie wyjaśnienia oskarżony, by w ocenie Sądu umniejszyć swoją odpowiedzialność, mając na względzie ilośc i rodzaj zabranych rzeczy. Trzeba bowiem zauważyć, że oskarżony opisał on w postepowaniu przygotowawczym sposób działania, w drobiazgach opisując swoje przestępcze zachowanie, o rzeczach które zabrał, o ilości wejść do lokalu, o których to okolicznościach wiedział tylko oskarżony. Tak więc Sąd odrzucił wyjaśnienia złożone przez tego oskarżonego przed Sądem traktując postawę oskarżonego jako zmierzającą tylko do łagodnego potraktowania.

Przestępstwo kradzieży popełnia ten, kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. Niewątpliwie oskarżony dopuścił się swoim zachowaniem popełnienia przestępstw kradzieży wypełniając wszystkie znamiona rządzące tym przepisem. Otóż z zamiarem zabrania wartościowych, materialnych rzeczy wykorzystał sytuację otwartego okna i wszedł do wnętrza restauracji, trzykrotnie w krótko następujących po sobie odstępach czasu, co uzasadnia przyjęcie kwalifikacji z art. 12 § 1 k.k. Każdorazowo w krótkich odstępach czasowych zabierał z tego lokalu przedmioty materialne i tak jak to opisał za pierwszym razem zabrał dwa kartony soku, coca colę i M., za drugim i trzecim razem pieniądze w kwocie łącznej około 2.000,00 złotych. Czyn zarzucany oskarżonemu zakwalifikowany został jako występek z art. 278 § 1 k.k. w związku z art. 12 k.k., po zmianie stanu prawnego przyjęta została kwalifikacja prawna z art. 12 § 1 k.k.

Mając na uwadze jasne dowody świadczące o winie i sprawstwie oskarżonego w zarzucanym czynie wyrokiem Sądu z dnia 22 listopada 2018 roku oskarżony R. R. został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzona została wobec niego kara 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary i środków karnych przewidzianych w art. 53 § 1 i 2 k.k. Zgodnie z tymi przepisami, Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art.53 § 1 k.k.).

Wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego (art.53 § 2 k.k.).

W niniejszej sprawie Sąd kierując się powyższymi dyrektywami orzekł wobec oskarżonego karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie przede wszystkim okoliczności przedmiotowe i podmiotowe oraz rodzaj i rozmiar wyrządzonej szkody pokrzywdzonemu w postaci zabrania rzeczy stanowiących wartość materialną. Sąd miał także na uwadze wielokrotną dotychczasową karalność oskarżonego za tego samego rodzaju przestępstwa.

Wymierzając karę za to przestępstwo, które zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 baczył, by wysokość orzeczonej kary nie przekraczała stopnia winy – z uwagi na ograniczoną poczytalność oskarżonego w zakresie popełnionego czynu. Niemniej oskarżony naruszył jedną z podstawowych norm prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie, kradzież, dlatego też z uwagi na poprzednią karalność, niewyciąganie z tytułu łamania prawa i karania żadnych lekcji, ani wychowawczej, ani zapobiegawczej – Sąd uznał , że kara 6 miesięcy pozbawienia wolności będzie uchodziła za karę sprawiedliwą.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty kosztów procesu z uwagi na to, że oskarżony obecnie odbywa karę pozbawienia wolności i nie pracuje.

Z uwagi na reprezentowanie oskarżonego przed Sądem przez obrońcę z urzędu. Sąd orzekł na rzecz obrońcy należne koszty z tytułu nieopłaconej, a udzielonej oskarżonemu pomocy pranej z urzędu.