Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJACY STAN FAKTYCZNY

Oskarżona M. Ż. była pełnomocnikiem w prowadzonej od dnia 22 marca 2010 roku przez matkę K. K. firmie (...) z/s B. . Przedmiotem działalności była min. sprzedaż wyrobów tekstylnych . W toku prowadzonej działalności poza wcześniej już otwartym lokalem z firankami w B. ,otwarty został w styczniu 2011 roku drugi jeszcze lokal w N. . Podyktowane było to oceną rynku , chęcią rozwoju . Oskarżona ustaliła wcześniej brak konkurencji na rynku (...) oraz możliwość pozyskania wielu klientów . Przeznaczyła środki finansowe na reklamę .

Oskarżona , która reprezentowała firmę (...) w kontaktach handlowych, złożyła na przełomie miesiąca września i października 2010 roku w Sklepie pokrzywdzonej firmy (...) w B. przy ul. (...) zamówienie na towar w postaci komputera , drukarki , drukarki fiskalnej , który miał być zrefundowany przez Urząd Pracy na stworzenie stanowiska pracy . Sprzęt zainstalowany został w październiku 2010 roku w B. . Wówczas oskarżona za sprzęt zapłaciła z własnych środków , później zaś otrzymując z UP zwrot kwoty zakupu .

Następnie pod koniec grudnia 2010 roku oskarżona dokonała kolejnego zamówienia na używany tym razem towar w postaci komputera stacjonarnego H. wraz z monitorem oraz na nową drukarkę fiskalną i program antywirusowy , łącznie na kwotę 4.608,08 złotych . W dacie złożenia zamówienia oskarżona zapłaciła tytułem zaliczki kwotę 500 zł, o taką wówczas wnosił pokrzywdzony. W rozmowie oświadczyła jednak , że jest przygotowana na całą kwotę . Towar ten następnie został wydany w dniu 13 stycznia 2011 roku w miejscowości N. przy ul. (...) , gdzie mieścił się drugi sklep (...) . Tam sprzęt został zainstalowany przez właściciela firmy (...) . Wówczas - podczas nieobecności oskarżonej , która nie mogła być w tym dniu obecna- wystawiono fakturę z odroczonym terminem płatności do dnia 20.01.2011 roku .

Odłożone na sprzęt pieniądze , oskarżona jeszcze przed upływem terminu płatności , przeznaczyła na inne potrzeby , ustalając iż na zakupiony sprzęt środki finansowe pożyczy jej kolega . Ostatecznie kolega odmówił jej udzielenia pożyczki . W zakresie reprezentacji , zamawiania komputera i drukarki , rozmów i ustaleń firmę (...) „ reprezentowała oskarżona , podpisała się ona również na fakturze VAT. Pomimo upływu terminu płatności pozostała kwota nie została uregulowana . W związku z tym wystosowano monity do oskarżonej . Kilkakrotnie telefonowano do oskarżonej , w trakcie których to rozmów oskarżona deklarowała chęć spłaty zadłużenia w najbliższym czasie usprawiedliwiając się tym , iż aktualnie nie ma środków pieniężnych. Ostatecznie wobec niewypełnienia zobowiązania skierowano sprawę na drogę postępowania cywilnego . Pokrzywdzony wobec nieuregulowania zadłużenia , nie wprowadził nowych kodów autoryzacji , co w konsekwencji doprowadziło , iż zakupiony sprzęt nie działał .

W dacie zakupu towaru oskarżona nie informowała o kondycji finansowej firmy (...), nie zapewniała o jej dobrej kondycji finansowej . W dacie zaciągania zobowiązania posiadała inne wymagalne i przeterminowane zobowiązania w związku z zakupem towaru na działalność : wobec (...) M. K. z siedzibą w B. na kwoty rzędu 4.800 , wobec (...) Sp z. o.o. z siedzibą w R. na kwotę ponad 3.900 zł oraz wobec firmy (...) na kwotę rzędu 13 tyś złotych . I tak , w stosunku do podmiotu (...) firma (...) uregulowała w trakcie współpracy część płatności za pobierany towar rzędu 2200 złotych : 1720 zł zapłaciła w dacie 22.11.2010 roku i 500 zł w dacie 26.11.2010 roku zł zalegając na kwotę 4.800 zł. . Poza tym przy odbiorze towaru dostarczanego przez firmy kurierskie na nieduże kwoty rzędu 200 złotych , uiszczała wymagane kwoty już w dacie dostarczania towaru .W spółce (...) , firma (...) złożyła zamówienie po tym jak współpracę zaproponował sam przedstawiciel (...) . Faktura z dnia 05.11.2010 z terminem płatności do dnia 19.11.2010 roku wystawiona została na kwotę 3.218,62 zł. . Kolejne wystawione faktury były odpowiednio na kwotę 117 zł z terminem płatności 30.11.2010 rok. , na kwotę 372 zł z terminem płatności do 02.12.2010 roku oraz inne na nieduże kwoty rzędu 200 złotych , 20 złotych z terminami płatności na miesiąc grudzień 2010 roku . Żadnej z faktur firma (...) nie zapłaciła . Współpraca z firmą (...) nawiązała się zaś w grudniu 2010 roku . Wówczas (...) pobrała towar na który wystawiono faktury z dnia 3.12.29010 roku z terminem płatności do 17.10.2010 roku oraz fakturę z 10.12.2010 roku z terminem płatności do dnia 24.12.2010 roku . Wynikających z faktur kwot oskarżona nie zapłaciła wobec braku środków pieniężnych .

Firma (...) posiadała zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 10.12.2010 rok w kwocie 508 zł oraz podatku od czynności cywilno prawnych za czerwiec 2010 rok w kwocie 190 zł . Zobowiązania te zostały następnie częściowo opłacone i na dzień 15.07.2011 roku pozostała zaległość w kwocie 327,20 zł .

Firma (...) na dzień 22.09.2011 roku zalegała z płatnościami składek na ubezpieczenia społeczne za okres od. 10.2010 roku do 06.2011 roku . Termin wymagalności składki za miesiąc październik 2010 sięgał daty 15.11.2010 roku za miesiąc listopad 2010r. – daty 15 12.2010 roku , za grudzień 2010 roku - dnia 17.01.2011 roku . Pozostałe terminy wymagalności za miesiące styczeń , luty , marzec , kwiecień , maj , czerwiec 2011 roku przypadały na kolejne miesiące .

W firmie (...) zatrudnione były 2 pracownice .

W tym czasie nie prowadzono postępowań egzekucyjnych .

Punkt w N. zamknięty został w dniu 04.05.2011 roku , punkt ten nie przynosił bowiem dochodów . W tym czasie salon (...) na siebie , punkt w N., stąd decyzja o zamknięciu sklepu w N. .

Dowód : Zaświadczenie o wpisie do ewidencji k. 7

Zaświadczenie k. 9, 23

Faktura VAT k. 10

Kopia wezwania do zapłaty k. 11-12

Pismo ZUS O. k. 24

Pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego k. 64

Notatka Urzędowa z kontroli k. 68-69

Pełnomocnictwo k. 71

Pismo ZUS k. 87

Pismo komornika sądowego k. 115

Zeznania M. K. k. 35-36, 248-249

Zeznania M. W. 47-48, 278

Zeznania M. H. k. 80-81,234

Zeznania P. O. k. 89,234 , 335

Częściowo zeznania K. S. k,. 25-29,305

Zeznania S. S. k. 82-83, 234

Zeznania E. S. k.108-109,281

Wyjaśnienia oskarżonej k. 314-315

Oskarżona K. Ż. na mocy udzielonego jej pełnomocnictwa reprezentowała firmę we wszystkich czynnościach prawnych i finansowych związanych z prowadzeniem działalności , w tym udzielono jej pełnomocnictwa do reprezentowania firmy przed wszelkimi instytucjami finansowymi , osobami fizycznymi i prawnymi , władzami , urzędami , organami administracji państwowej, państwowymi jednostkami organizacyjnymi , jednostkami samorządu terytorialnego , przed organami finansowymi i podatkowymi oraz firmami współpracującymi , zatrudniania i zwalniania pracowników oraz ich szkolenia , dokonywania wynagrodzeń ze stosunku pracy , prowadzenia dokumentacji związanej z działalnością gospodarczą .

W dniu 26 maja 2011 roku podjęto z Okręgowego Inspektoratu Pracy w O. czynności celem przeprowadzenia kontroli (...) w siedzibie zakładu głównego mieszczącego się pod adresem B., (...) . W tym dniu w zakładzie przebywała oskarżona – pełnomocnik firmy. Inspektor Pracy J. S. poinformowała oskarżoną o zakresie i rodzaju kontroli . Wskazano jakie dokumenty będą niezbędne do przeprowadzenia kontroli przez PIP . W czasie rozmowy oskarżona przekazała , iż niezbędne dokumenty zostaną przedłożone w dniu następnym 27 maja 2011 roku i będą dostępne w sklepie .

W dniu 27 maja 2011 roku oskarżona jednak przedłożyła tylko kserokopię zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej oraz kserokopię pełnomocnictwa . W zakresie pozostałej dokumentacji oświadczyła , iż nie mogła skontaktować się z osobą ,która prowadzi jej sprawy pracownicze , a wszystkie niezbędne dokumenty będą przygotowane we wskazanym terminie i będą w dacie 30.05.201 roku . Inspektor Pracy poinformowała , iż będzie w dniu 01.06.2011 roku i na ten dzień ostatecznie umówiły się . W dniu 01.06.2011 roku o umówionej godzinie oskarżonej jednak nie zastano . Nie były również przygotowane żadne dokumenty. Oskarżona nie odpowiadała również na sms-y oraz telefony .Po przekazaniu zaś po kolejnej próbie kontaktu telefonicznego przez pracownika , iż oczekuje na nią Inspektor, oskarżona poinformowała , że będzie za godzinę . Do godziny 12.30 Inspektor w związku z tą informacją czekała na oskarżoną w sklepie , jednak bezskutecznie . W dniu 01.06.2011 roku sporządzono wezwanie i żądanie skierowane do oskarżonej o nr. Rej (...)- (...) (...)z dnia 01.06.2011 roku dotyczące przedłożenia w dniu 07.06.2011 roku o godzinie 12.00 w Okręgowym Inspektoracie Pracy w O. wyszczególnionej w żądaniu dokumentacji niezbędnej do przeprowadzenia kontroli inspektora pracy oraz żądanie o nr. Rej (...)- (...) (...)z dnia 01.06.2011 roku skierowane do właściciela zakładu dotyczące przedłożenia w dniu 07.06.2011 roku o godzinie 12.00 w Okręgowym Inspektoracie pracy w O. wyszczegółowionej w żądaniu z dnia 01.06.2011 roku stawienia się M. Ż. w Okręgowym Inspektoracie Pracy w O. w dniu 07.06.2011 roku o godzinie 12.00 . Pracownice zobowiązały się przekazać żądania . Następnie w dniu 03.06.2011 roku Inspektor skontaktowała się telefonicznie z M. Ż. dzwoniąc na numer zakładu . W rozmowie oskarżona poinformowała , iż żądania i wezwania zostały jej przekazane i stawi się wraz z dokumentacją w wyznaczonym terminie . W dniu 07.06.2011 roku oskarżona mimo zapewnień nie stawiła się , nie przedłożyła również żądanych dokumentów . W dniu 07.06 .2011 roku zostały sporządzone kolejne wezwanie i żądania o nr Rej (...)- (...) (...)dnia 07.06.2011 roku skierowane do oskarżonej dotyczące przedłożenia w dniu 28.06.2011 roku o godzinie 10.00 w (...) w O. wyszczególnionej w żądaniu dokumentacji niezbędnej do przeprowadzenia kontroli , żądanie nr. Rej (...)-(...) (...)z dnia 07.06.2011 roku skierowane do właściciela dotyczące przedłożenia w dniu 28.06.2011 roku o godzinie 10.00 w Okręgowym Inspektoracie Pracy dokumentacji oraz wezwanie nr. Rej (...)-(...) (...)z dnia 1 czerwca stawienia się oskarżonej w dniu 28 czerwca 2011 roku o godzinie 10.00 w (...) w O. . W dniu 27.06.2011 roku J. S. udała się do B. do siedziby zakładu głównego . W czasie rozmowy przypomniała oskarżonej o wyznaczonym terminie . Oskarżona oświadczyła wówczas , iż wie o terminie a dokumenty są już przygotowane . Mimo zapewnień oskarżona w dacie 28.06.2011 roku nie stawiła się , nie przedłożyła też żądanych dokumentów . Nie przedłożyła ich również w późniejszym czasie .

Dowód: Zeznania J. S. k. 84-85, 234

Kopia żądania PIP (...),73, , 75, 76 ,

Kopia wezwania PIP O. k. 74, 77

Wyjaśnienia oskarżonej k. 314-315

Zarówno w toku postępowania sądowego jak i w postępowaniu przygotowawczym oskarżona nie przyznała się do popełnienia oszustwa . Przyznała się natomiast do drugiego ze stawianych zarzutów . Podniosła , iż w działalności tak jest , iż raz jest dochód raz go nie ma , próbowała pożyczyć środki finansowe na zapłatę faktury jednak bezskutecznie bowiem osoba która deklarowała chęć udzielenia pożyczki ostatecznie odmówiła oskarżonej pożyczki.. Salon w N. otworzyła z myślą , ze będzie przynosił dochód , salon ten ruszył w styczniu 2011 roku . Natomiast z uwagi na to , że salon w N. przynosił minimalne przychody został zamknięty . Doszło bowiem do tego , iż salon w B. utrzymywał również ten (...) . Chciała również zwrócić sprzęt ale pokrzywdzony po stwierdzeniu , iż sprzęt nie jest już tyle warty odmówił jego przyjęcia . Podniosła również , iż w chwili zamówienia chciała zapłacić za całość , jednak pokrzywdzony zażądał jedynie kwoty 500 zł. Nie zapewniała nikogo o dobrej kondycji finansowej . Liczyła na to że salon w N. przyniesie duży dochód . wcześniej zasięgnęła opinii o rynku (...) , nie było wówczas na tym rynku konkurencji . Przeznaczyła środki finansowe na reklamę .

Dowód : Wyjaśnienia oskarżonej 314-315

Oskarżona posiada wykształcenie średnie – krawcowa . , nie posiada żadnych dochodów , mężatka , dwójka dzieci , karana , zdrowa fizycznie Oskarżoną w związku z wątpliwościami poddano badaniu przez biegłych z zakresu psychiatrii sądowej . Z opinii biegłych psychiatrów wynika, iż oskarżona w chwili czynu nie miała zniesionej ani też ograniczonej w stopniu znacznym poczytalności. Biegli nie stwierdzili również przeszkód do jej udziału w toczącym się postępowaniu karnym. Jednocześnie stwierdzili u oskarżonej zaburzenia adaptacyjne o typie reakcji depresyjnej nie mające znaczenia orzeczniczego , nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenie umysłowego .

Dowód : Karta karna k.356

Wyjaśnienia oskarżonej k .314

SĄD ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE

Patrząc przez pryzmat zebranego w sprawie materiału dowodowego nie sposób uznać sprawstwa i winy oskarżonej w zakresie zarzucanego jej przestępstwa z art. 286 § 1 kk , a co za tym idzie należało uniewinnić ją od zarzutu popełnienia tego czynu. Natomiast w zakresie drugiego z zarzucanych jej czynów patrząc przez pryzmat materiału zebranego w sprawie sprawstwo i wina oskarżonej w zakresie czynu z art. 225 § 2 kk nie budzi wątpliwości .

Ustalenia w sprawie Sąd czynił w oparciu o wyjaśnienia samej oskarżonej, zeznania przesłuchanych świadków w tym pokrzywdzonego ,zebraną w sprawie dokumentację . Częściowo oparł się na relacji K. S. . Przede wszystkim świadek , który swoją wiedzę w zakresie okoliczności transakcji posiadał od samego P. O. , zeznaje odmiennie niż pokrzywdzony .Zatem w ocenie sądu z uwagi na niepamięć zeznawał on nieco odmiennie .

Zeznania pozostałych świadków są tożsame z wersją samej oskarżonej , relacje te tworzą logiczną całość , tym samym sąd przyznał im walor wiarygodności . Poza okolicznością podnoszoną przez pokrzywdzonego jakoby oskarżona miała dopuścić się oszustwa – a która należy do oceny sądu – pokrzywdzony relacjonował tożsamo jak oskarżona , ewentualnie z uwagi na upływ czasu pewnych okoliczności nie pamiętał , nie kwestionując ich jednak . I w tym zakresie sąd czynił ustalenia w oparciu o relację oskarżonej , wobec braku dowodów przeciwnych .

Dając wiarę relacjom świadków sąd dodatkowo nie znajduje powodów aby świadkowie – osoby obce dla oskarżonej – mieliby kreować fałszywy obraz zdarzeń . Tym bardziej, iż zeznania te korelują z wersją oskarżonej.

Zgodnie z głosem doktryny i judykatury przestępstwo oszustwa zaliczane jest do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych . Wymaga się aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel – osiągnięcie korzyści majątkowej , to z kolei wyklucza możliwość popełnienia przestępstwa z zamiarem ewentualnym .Dalej podnieść należy , iż charakterystyczny dla strony podmiotowej zamiar bezpośredni o szczególnym zabarwieniu powinien obejmować zarówno cel działania , jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu .Zamiar sprawcy na płaszczyźnie intelektualnej musi zatem obejmować sposób zachowania sprawcy jakim jest wprowadzenie w błąd , wyzyskanie błędu lub niezdolności osoby rozporządzającej mieniem do należytego pojmowania przedsiębranego działania oraz świadomość sprawcy , że co najmniej może uzyskać korzyść majątkową z planowanego zachowania w wyniku zastosowanego sposobu działania , jak również świadomość więzi przyczynowej łączącej podejmowane przez sprawcę działania z niekorzystnym rozporządzeniem mieniem . Na płaszczyźnie zaś woluntatywnej zamiar oszustwa przyjmować musi postać chęci skierowanej na zachowanie prowadzące do wywołania błędu, wyzyskania błędu lub wyzyskania niezdolności osoby rozporządzającej mieniem do należytego pojmowania przedsiębranego działania , chęci doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osobę w stosunku do której sprawca podejmuje działania wprowadzające w błąd , zaniechanie poinformowania o pozostawaniu przez tę osobę w błędnym przekonaniu lub zachowanie polegające na wyzyskaniu jej niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania oraz chęci osiągnięcia przy pomocy obu opisanych wyżej zachowań korzyści majątkowej .Elementy przedmiotowe oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową , lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania . Oszustwo z punktu widzenia znamion strony podmiotowej może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim , szczególnie zabarwionym ( tak M Dąbrowska- Kardas , P .Kardas , Kodeks Karny , Zakamycze 1999 s.165-167 ) .

Analiza zaś wszystkich okoliczności zarówno tych podmiotowych jak i przedmiotowych prowadzi Sąd do wniosku , iż zachowanie oskarżonej rozpatrywać tylko i wyłącznie można na płaszczyźnie nie wywiązania się z umowy , ze skutkami wynikającymi jedynie z zakresu prawa cywilnego. W ocenie Sądu nie towarzyszył natomiast oskarżonej zamiar oszustwa w dacie zakupu towaru . Nie można doprowadzić bowiem do sytuacji , iż samo niewypełnienie zobowiązania , przy braku innych okoliczności , które bezsprzecznie wskazywałyby na zamiar bezpośredni oszustwa , którego nie można w żadnym razie domniemywać , prowadzić będzie do odpowiedzialności karnej .Przy tym sąd jeszcze raz akcentuje , iż przestępstwa tego nie można popełnić z zamiarem wynikowym , zatem samo godzenie się z możliwością niezapłacenia ceny za towar, czy też tym bardziej nieterminowością spełnienia zobowiązania nie wystarcza do pociągnięcia do odpowiedzialności karnej .

Na dokonaną przez Sąd ocenę wpływ miały następujące okoliczności .

Konstatacji wymaga , iż firma w której oskarżona była pełnomocnikiem była firmą młodą działającą od marca 2010 roku , a której kondycja finansowa , z uwagi na rodzaj działalności zależała od zleceń innych . Niekwestionowany jest również fakt , iż w tym okresie firma (...) posiadała zadłużenia , nie tylko w stosunku do innych podmiotów gospodarczych ale także wobec ZUS , US . Zaakcentowania w tym miejscu wymaga , iż nie były to zadłużenia na dużą skalę ,co istotne przy tym, niektóre były wówczas częściowo – w miarę możliwości- spłacane.

Przedmiot działalności wymagał - co jest oczywiste- zakupu materiałów , zaś powodzenie działalności uzależnione było od późniejszych zleceń . Oskarżona jako pełnomocnik liczyła jeszcze w dacie zarzutu- co jest uzasadnione i słuszne - iż działalność rozwinie się , również poprzez otwarcie salonu w N. . Decyzję tę poprzedzała przecież ocena rynku , zainwestowanie w reklamę . W konsekwencji doprowadziło to do podjęcia decyzji o otwarciu sklepu w N. . To z kolei powodowało potrzebę wyposarzenia salonu w komputer i kasę fiskalną . Nie bez znaczenia dla oceny sytuacji finansowej pozostaje jeszcze fakt wyłożenia środków pieniężnych na sprzęt komputerowy dla salonu (...)- przeczy to bowiem bardzo złej kondycji finansowej - mimo iż później otrzymała zwrot tych pieniędzy w ramach refundacji .

Sąd zauważa również ,o ile wcześniej oskarżona zakupiła nowy sprzęt , to w przypadku N. zamówienie jakie złożyła dotyczyło już tylko sprzętu starego , jedynie nowa miała być kasa fiskalna . To w ocenie organu orzekającego świadczy o dokonanej przez oskarżoną ocenie możliwości finansowych na zakup sprzętu a co za tym idzie towarzyszył oskarżonej zamiar spłaty kwoty zakupu . Co istotne również , oskarżona dokonała zapłaty zaliczki . I jak twierdzi- a czemu sąd dał wiarę wobec braku dowodów przeciwnych i niekwestionowania tego przez pokrzywdzonego - była finansowo przygotowana na zapłatę całości w chwili składania zamówienia , o czym informowała pokrzywdzonego .

W ocenie sądu , w dacie czynu ,oskarżona mimo istniejących już kilku niewykonanych zobowiązań mogła liczyć na płynność finansową , tym bardziej jeśli spojrzymy przez pryzmat profilu działalności jaką prowadziła .Co również istotne, a co organ orzekający podnosił już wcześniej , regulowała ona w tym czasie , choć z opóźnieniem , niektóre zaległości jakie firma posiadała wobec swoich wierzycieli . Zobowiązanie jakie zaciągnęła- będące przedmiotem rozważań - nie było aż tak wysokie i istniała realność spełnienia przyjętych na siebie obietnic w zakresie zapłaty kwoty wynikającej z przedmiotowej faktury . Niezrealizowanie zobowiązania w pozostałym zakresie wobec pokrzywdzonego z uwagi – jak podnosi oskarżona, której sąd dał wiarę wobec dowodów przeciwnych – na brak późniejszych zleceń czy też złej oceny rynku , oraz ostatecznej odmowy udzielenia jej pożyczki przez osobę fizyczną , winno być zatem tylko i wyłącznie przedmiotem postępowania cywilnego .

Nadto oskarżona w rozmowie z pokrzywdzonym informowała wciąż , że dług spłaci , na co wskazał w swoich zeznaniach sam pokrzywdzony .

Co również istotne dla oceny niniejszej sprawy, oskarżona w żadnym razie błędnie nie informowała o kondycji finansowej, nie zapewniała o dobrej kondycji , zresztą nie była o to pytana.

Wobec braku okoliczności świadczących o istnieniu po stronie oskarżonej zamiaru –zamiaru bezpośredniego , szczególnie zabarwionego , którego nie można w żadnym razie domniemywać , należało ją uniewinnić od stawianego zarzutu .

W zakresie zaś czynu z art. 225 § 2 kk sąd ustalenia czynił nie tylko w oparciu o relację samej oskarżonej – która nie miała powodów aby kreować niekorzystny dla siebie obraz zdarzeń a, która do czynu przyznała się , przyznając okolicznościom ustalonym w sprawie , ale patrzył również przez pryzmat korespondującej z wyjaśnieniami oskarżonej relacji świadka J. S. . Ustalenia czynił również w oparciu o dokumentację w postaci żądań PIP O. oraz wezwań PIP O. . Analiza powyższych źródeł dowodowych prowadzi do wniosku , iż w okresie od 26 maja 2011r. do 28 czerwca 2011r. w B. woj. (...) będąc pełnomocnikiem firmy (...) z/s w B. przy ul. (...), udaremniła Starszemu Inspektorowi Pracy z Państwowej Inspekcji Pracy w O. wykonania czynności służbowych w postaci kontroli, poprzez nie przedłożenie na żądanie nr rej. (...)- (...) (...)–(...)w Okręgowym Inspektoracie Pracy w O. w wyznaczonych terminach w dniu 07.06.2011r. i w dniu 28.06.2011r. żądanych dokumentów. Przy czym , jak wynika z okoliczności sprawy oskarżona działała umyślnie . Stąd oskarżona wyczerpała znamiona zarzucanego jej czynu .

Wymierzając oskarżonej karę Sąd miał na uwadze dyrektywy sędziowskiego wymiaru kary zawarte w dyspozycji art. 53 kk . Baczył bowiem by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu z drugiej zaś strony by spełniła swoje cele wychowawcze, zapobiegawcze wobec oskarżonej a nadto swoje cele w zakresie prewencji ogólnej . Adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości oraz spełniająca cele jakie stawia karze art. 53 kk zdaniem Sądu jest kara 3 miesięcy pozbawienia wolności . Wymierzając karę pozbawienia wolności w powyższym wymiarze Sąd wziął pod uwagę okoliczności sprawy , fakt przyznania się do czynu , stopień społecznej szkodliwości czynu , sposób zachowania się oskarżonej . Na wymiar kary wpływ miała również karalność oskarżonej choć za przestępstwo rodzajowo inne i już po dacie przedmiotowego czynu . Sąd uznał więc, iż kara orzeczona we wskazanym wymiarze jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu , pozwoli na zrozumienie błędnego postępowania i uniknięcie w przyszłości popełnienia podobnych czynów.

Sąd uznał, iż wobec oskarżonej zachodzą jednocześnie przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania kary i zastosował tenże środek probacyjny. To co determinuje zastosowanie instytucji dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary to przekonanie Sądu, iż dla wdrożenia jej do przestrzegania porządku prawnego ,nie jest konieczne wymierzenie kary izolacyjnej , przeciwnie cel ten zrealizuje danie oskarżonej szansy na poprawę swojego zachowania w warunkach wolnościowych .Przede wszystkim decyzję sądu w tej mierze determinuje uprzedni sposób życia oskarżonej , karalność za inne rodzajowo przestępstwo i już po dacie czynu , ale także rodzaj popełnionego przestępstwa . Wymierzając oskarżonej 2-letni a zatem najkrótszy okres próby Sąd uznał , iż okres ten będzie wystarczającym czasem na weryfikację postawionej wobec oskarżonej pozytywnej prognozy kryminologicznej

Kierując się treścią art. 632 par 2 kpk zwolniono oskarżoną od kosztów postępowania w sprawie. Zasądzono również koszty obrony z urzędu .