Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Joanna Nierzewska-Sosa

Protokolant : Barbara Jasińska

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 roku w Z ł o t o r y i na rozprawie

sprawy z powództwa M. T. (1) działającej w imieniu małoletniej N. T.

przeciwko M. T. (2)

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt III RC 144/17

UZASADNIENIE

M. T. (1), działająca w imieniu małoletniej powódki N. T., w dniu 21 lipca 2017 roku złożyła pozew przeciwko M. T. (2) o zobowiązanie pozwanego do złożenia w zakładzie pracy (...) S.A. Zakłady (...) oświadczeń i wniosków wymaganych do wypłaty na rzecz małoletniej córki ekwiwalentu na pokrycie wydatków szkolnych w kwocie 2.300,00 zł brutto i przekazania tej kwoty do rąk matki małoletniej.

Pozwany M. T. (2) wniósł o oddalenie powództwa zarzucając, że otrzymał z zakładu pracy tzw. „ołówkowe” i zamierza przeznaczyć je w całości na potrzeby córki w ciągu bieżącego roku szkolnego. Wskazał, że do tej pory kupił córce tornister za 150 zł i buty za 130 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany złożył w zakładzie pracy (...) S.A. Oddział Zakłady (...) stosowny wniosek, a następnie w dniu 10 sierpnia 2017 roku pobrał ekwiwalent pieniężny w wysokości netto 2.079,44 zł, przeznaczony na pokrycie wydatków szkolnych za rok 2017/2018 małoletniego dziecka N. T..

Dowody: - zaświadczenie z 31.10.2017 r. – k. 13,

Pozwany w okresie od 27 września do 29 października 2017 roku za uzyskane środki nabył dla dziecka odzież, buty, elementy wyposażenia pokoju, plecak i artykuły szkolne za łączna kwotę 1.218,76 zł.

Dowody: - dowody zakupów pozwanego – k. 10, 14-18,

- wyjaśnienia pozwanego – k. 45v.,

- wyjaśnienia powódki –k.45v.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, że roszczenie powódki nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 405 k.c. osoba, która bez podstawy prawnej uzyskała korzyść majątkową kosztem innej osoby, zobowiązana jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

W realiach niniejszej sprawy omawiana sytuacja nie miała miejsca. Pozwany wystąpił do pracodawcy z wnioskiem o przyznanie świadczenia, a następnie otrzymane świadczenie w znacznej części przeznaczył na cele określone w regulaminie tj. zaspokojenie potrzeb dziecka związanych z wydatkami szkolnymi. Niesłusznie przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki domaga się, aby pozwany automatycznie przekazywał otrzymany ekwiwalent pieniężny do rąk matki małoletniej, której powierzono sprawowanie władzy rodzicielskiej. Bez znaczenia bowiem jest – w kontekście obowiązku dostarczania dziecku środków utrzymania (art. 128 krio) – które z rodziców faktycznie wyda pieniądze zaspakajając w tym zakresie materialne potrzeby dziecka w wieku szkolnym. Zebrane w sprawie dowody jednoznacznie wskazują, że pozwany obowiązek ten wypełnił wydatkując w przeciągu 2 miesięcy znaczną część otrzymanej kwoty. Godzi się przy tym zauważyć, że ekwiwalent ten choć wypłacany przez pracodawcę przed rozpoczęciem roku szkolnego w istocie ma zaspokoić wydatki szkolne, które pojawią się w ciągu całego roku szkolnego, a więc jest przeznaczony na okres od 1 września jednego roku do 24 czerwca kolejnego roku.

W tym kontekście żądanie powódki należało uznać za przedwczesne, bowiem pozwany ma jeszcze możliwość pozostałą kwotę 860,68 zł wydatkować na szkolne potrzeby córki do końca roku szkolnego 2017/2018.

Zupełnie drugorzędną sprawą jest brak porozumienia pomiędzy stronami. Powoduje to niemożność rozsądnego wydatkowania pieniędzy pozwanego i prowadzi do dublowania zakupów np. tornistrów. Trudno jednak winą za taki stan rzeczy obarczać pozwanego, skoro przedstawicielka małoletniej nie jest w stanie ustalić z nim listy potrzebnych rzeczy, bo jak oświadczyła w swoich wyjaśnieniach „nie ma zamiaru prosić.” Co z drugiej strony nie przeszkadza jej w kierowaniu do Sądu pozwu o zapłatę.

Z powyższych względów Sąd, działając na podstawie art. 405 k.c., powództwo oddalił jako bezzasadne.