Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2015 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Agnieszka Czyczerska
Ławnicy:	Halina Górecka Adela Wojdyła
Protokolant:	Magdalena Weryńska

po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2015 r. w Lubinie

na rozprawie sprawy

z powództwa M. Z.

przeciwko B. (...) Sp. z o.o. w P.

o odszkodowanie, zapłatę ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy i zapłatę odsetek od wynagrodzenia

I. zasądza od strony pozwanej B. (...) Sp. z o.o. w P. na rzecz powoda M. Z. kwotę 15.900,00zł (piętnaście tysięcy dziewięćset złotych, 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami od 3 czerwca 2014r. do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za rozwiązanie umowy o pracę przez powoda,

II. zasądza od strony pozwanejB. (...)Sp. z o.o. w P. na rzecz powoda M. Z. ustawowe odsetki od nieterminowo wypłacanego wynagrodzenia za okres od stycznia 2014r. do maja 2014r. od następujących kwot:

- 2.716,25zł od dnia 6 lutego 2014r. do dnia 16 kwietnia 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 6 marca 2014r. do 16 kwietnia 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 7 kwietnia 2014r. do 16 kwietnia 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 6 maja 2014r. do 17 czerwca 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 2 czerwca 2014r. do 17 czerwca 2014r.,

III. umarza postepowanie w zakresie cofniętej części powództwa,

IV. dalej idące powództwo oddala,

V. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1800zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie,

VI. nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Lubinie) kwotę 908zł tytułem opłaty sądowej, od uiszczenia której powód był zwolniony.

UZASADNIENIE

Powód M. Z. wniósł przeciwko stronie pozwanej B. (...)Sp. z o.o. w P. pozew o zapłatę odszkodowania wysokości 16.650 zł za rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków przez pracownika wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 03.06.2014r., zapłatę kwoty 2.262,00 zł tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz ustawowych odsetek od nieterminowo wypłacanego wynagrodzenia za pracę za okres od stycznia 2014r. do maja 2014r od następujących kwot. tj;

- 2.716,25zł od dnia 6 lutego 2014r. do dnia 16 kwietnia 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 6 marca 2014r. do 16 kwietnia 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 7 kwietnia 2014r. do 16 kwietnia 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 6 maja 2014r. do 17 czerwca 2014r.,

- 3.062,53zł od dnia 2 czerwca 2014r. do 17 czerwca 2014r.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że był zatrudniony u strony pozwanej od 01.02.2011r. na stanowisku kierownika ds. technicznych. Sytuacja strony pozwanej od początku roku 2014r. pogarszała się, nie były wypłacane powodowi wynagrodzenia za pracę. Za styczeń powodowi wypłacono w terminie jedynie część wynagrodzenia, tj. 346,28 zł, wynagrodzenie za styczeń, luty, marzec zostało powodowi wypłacone dopiero 17.04.2014r. Za kwiecień powód otrzymał wynagrodzenie 17.06.2014r. Tego samego dnia powód otrzymał wynagrodzenie za maj. Pracodawca po wyrównaniu wynagrodzenia za pierwszy kwartał obiecywał, że wynagrodzenie będzie teraz wypłacane terminowo. Była możliwość, aby nie było opóźnień w płatnościach, bo środki pracodawca otrzymywał od konsorcjum w Niemczech. Z uwagi na powtarzające się sytuacje od początku roku, wiadomość, że sytuacja się powtórzy, pani prezes na powoda cedowała obowiązek informowania załogi, że wypłaty nie nastąpią w terminach, powód 02.06.2014r. rozwiązał umowę o pracę z winy pracodawcy. Zaległe wynagrodzenie za kwiecień i maj zostało powodowi wypłacone po rozwiązaniu umowy o pracę.

W piśmie z 28.07.2014r. powód cofnął pozew o zapłatę ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, z uwagi spełnienie tego świadczenia przez stronę pozwaną.

Strona pozwana B. (...)Sp. z o.o. w P. nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie.

W odpowiedzi na pozew przyznała, że spółka była w trudnej sytuacji finansowej, a wypłaty wynagrodzeń następowały z opóźnieniem. Wskazał a też, że wraz z powodem odeszło w tym samym dniu 7 pracowników. Strona pozwana zaprzeczyła jednak prawdziwości oświadczenia powoda w piśmie rozwiązującym umowę o pracę., Zdaniem strony pozwanej prawdziwą przyczyną rozwiązania umowy była chęć przejęcia władzy w spółce i pozbycie się jej prezes. Powód przed złożeniem oświadczenia o rozwiązaniu umowy starał się nakłonić niemal wszystkich pracowników spółki do odejścia ze spółki. Powód chciał sparaliżować spółkę w ciągu jednego dnia, poprzez pozbawienie jej wszystkich pracowników. Powodowi udało się nakłonić 7 osób do natychmiastowego odejścia razem z nim. Powód nie przejmował się ryzykiem utraty pracy przez tych pracowników, ponieważ sam ma źródło utrzymania w postaci renty wojskowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód był zatrudniony u strony pozwanej od 01.02.2011r. na stanowisku kierownika ds. technicznych, za miesięcznym wynagrodzeniem liczonym jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w wysokości 5300 zł brutto.

Sytuacja strony pozwanej od początku roku 2014r. pogarszała się, nie były powodowi wypłacane wynagrodzenia za pracę. Za styczeń powodowi wypłacono w terminie jedynie część wynagrodzenia, tj. 346,28 zł, wynagrodzenie za styczeń, luty, marzec zostało powodowi wypłacone 17.04.2014r. Za kwiecień i maj 2014r. powód otrzymał wynagrodzenie 17.06.2014r. Podobne opóźnienia w wypłacie wynagrodzeń dotyczyły wszystkich pracowników strony pozwanej.

02.06.2014r. powód rozwiązał ze stroną pozwaną umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków. W uzasadnieniu podał, że od maja 2013r. wynagrodzenie za pracę było wypłacane nieterminowo lub w ratach, a za styczeń, luty, marzec wynagrodzenie otrzymał dopiero 17.04.2014r. Powód wskazał, że za kwiecień 2014r. nie otrzymał do tej pory wynagrodzenia, pomimo, że prezes firmy obiecywała, że od kwietnia 2014r. wynagrodzenia będą wypłacane na czas.

W tym samym dniu powód wysłał wiadomość e-mail do właściciela grupy B. (...) z informacją o złożonym pracodawcy oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę w trybie art. 55 par. 1 i ze takie same oświadczenia złożyło 7 pracowników. Wskazał, że z tego powodu będzie dziś w spółce kompletny paraliż i będzie brakować ludzi do obsługi klienta. Wskazał, ze pracownicy zrobili to jako protest, bo prezes firmy w ogóle się nią nie zajmuje, nie troszczy się o nią prowadzi własną działalność. Powód wskazał też na inne zarzuty wobec pani prezes, w tym zmuszanie powoda do przewiezienia urządzeń firmy dla celów jej prywatnej działalności, że w firmie giną pieniądze. Powód podał, że w związku z obawa o utratę pracy wcześniej tego nie zgłaszał, a teraz po zwolnieniu się z pracy może to powiedzieć.

Powód przed złożeniem pracodawcy pisma rozwiązującego umowę o pracę na spotkaniu z pracownikami poinformował o swojej decyzji, wskazując, że kto chce może postąpić tak samo. 7 pracowników również złożyło pisma rozwiązujące umowy o pracę z powodu otrzymywania nieterminowo, nieotrzymywania wynagrodzenia za pracę Wśród tej grupy pracowników był pracownik R. L..

Prezesem strony pozwanej do połowy sierpnia 2014r. była M. N.. Po tym jak odeszła z firmy, nie ma opóźnień w wypłacie wynagrodzeń za pracę.

Po zmianie na stanowisku prezesa firmy do pracownika R. L. zadzwonił nowy prezes strony pozwanej o ofertą nowego zatrudnienia, z której pracownik ten skorzystał.

Przed odejściem z firmyM. N.namawiała powoda na współpracę w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, której przedmiot jest analogiczny jak przedmiot działalności strony pozwanej.

W drugim kwartale 2014r. prezes strony pozwanej M. N. planowała redukcję zatrudnienia. Do zwolnienia przewidywano około 7 pracowników.

dowód: akta osobowe powoda,

zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia powoda, k. 48

tłumaczenie treści email powoda, k. 95-96

kserokopia historii rachunku, k. 11-15

zeznania świadków:

W. S., k. 158 verte

R. L., k. 172 verte

częściowo zeznania świadka M. N., k. 214-215

zeznania powoda, k. 202

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Bezsporne było w sprawie, że powód otrzymywał z opóźnieniem wynagrodzenia za pracę w zakresie w jakim wskazywał w pozwie. Strona pozwana nie wdała się w spór w zakresie żądania powoda zapłaty na jego rzecz odsetek od nieterminowo wypłaconych wynagrodzeń za pracę. Z tej przyczyny Sąd uwzględnił żądanie powoda z tego tytułu w całości – art. 481 k.c. w zw. z art. 85 par. 2 k.p.

Zgodnie z treścią art. 55 par. 1 k.p. pracownik może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a jeżeli umowa o pracę została zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni.”

Zdaniem Sądu, bezsporne wypłacanie powodowi wynagrodzeń za pracę ze znacznymi opóźnieniami, a także niewypłacenie powodowi na dzień 02.06.2014r. wynagrodzenia za kwiecień 2014r., stanowiło ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracodawcy. Wypłata wynagrodzenia za pracę jest podstawowym obowiązkiem pracodawcy za pracę świadczoną na jego rzecz i nie ma tu żadnego znaczenia, czy pracownik ma jeszcze inne źródła utrzymania. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z 20.11.2008r. (IIIUK 57/08) „Pracodawca, który nie wypłaca pracownikowi w terminie całego należnego wynagrodzenia, narusza swój podstawowy obowiązek z winy umyślnej, nawet jeśli niepozyskanie środków finansowych na ten cel było przezeń niezawinione”.

Strona pozwana zarzucała, że powód złożył pismo rozwiązujące umowę z innej przyczyny niż podał, tj. z chęci pozbycia się prezes spółki i przejęcia jej stanowiska. Zarzuty te są chybione.

Przyczyna, dla której powód rozwiązał w trybie natychmiastowym umowę o pracę ze strona pozwaną została przez niego wskazana w złożonym pracodawcy piśmie. Powód jasno odwołuje się w nim do bezspornych zaległości w wypłacie wynagrodzeń za pracę. Oświadczenie takiej treści do pracodawcy dotarło. W żaden sposób treści tego oświadczenia nie modyfikuje mail, który powód wysłał do właściciela spółki (a więc nie do pracodawcy). W treści tego maila powód wyraźnie i jednoznacznie odwołuje się do złożonego pracodawcy pisma rozwiązującego umowę o pracę w trybie art. 55 par. 1 k.p. Treść maila podaje dodatkowo kontekst całej sytuacji, w tym wskazuje na zarzuty powoda wobec działań prezes strony pozwanej. Zresztą warto zasygnalizować, że w niedługim czasie – sierpniu 2014r., prezes strony pozwanej została odwołana ze stanowiska, a na jej miejsce powołana nowa osoba i zakończyły się problemy z terminową wypłatą wynagrodzeń za pracę. Stwierdzenie zawarte w mailu odnoście podjęcia decyzji przez pracowników o rozwiązaniu umów w ramach protestu przeciwko działaniom prezes spółki, nie podważa prawdziwości przyczyny wskazanej przez powoda, skoro zaległości w wypłacie wynagrodzeń i opóźnienia w ich wypłacie rzeczywiście występowały.

Nie ma też znaczenia dla oceny zasadności żądania powoda zapłaty odszkodowania fakt, że decyzje o rozwiązaniu z nim umowy o pracę podjęło za namową powoda 7 innych pracowników. Po pierwsze są to osoby dorosłe, odpowiadające za własne działania i jeśli tak uczyniły to nie ma żadnych podstaw, by zakwestionować samodzielność podjęcia przez nich decyzji. Zresztą nie było w sporze sporne, że zaległości i opóźnienia w wypłacie wynagrodzeń dotyczyły wszystkich pracowników. Jeśli strona pozwana chciałaby kwestionować zasadność rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia poszczególnych pracowników, to musiałaby to uczynić w ramach przysługujących jej środków prawnych art. 61 ¹ k.p.

Ponadto nie zasługują na aprobatę zarzuty strony pozwanej o stworzeniu przez powoda zagrożenia nagłej utraty wszystkich pracowników spółki. Przede wszystkim jeśli pracodawca znacznie opóźniał się z wypłatą wynagrodzeń za pracę, a zatem nie wypełniał swojego podstawowego obowiązku, powinien był liczyć się z możliwością odejścia pracowników z pracy z tej przyczyny. Trudno też w tych okolicznościach podzielić zarzuty strony pozwanej, że to powód „nie przejmował się tymi osobami nakłaniając ich do porzucenia pracy”.

Ponadto zgodnie z zeznaniami byłej prezes strony pozwanej M. N., strona pozwana planowała redukcję zatrudnia o ok. 7 osób (choć świadek unikała odpowiedzi na pytania dotyczące momentu planowanej redukcji), a zatem o liczbę odpowiadającą ilości pracowników, którzy sami się zwolnili.

Na marginesie można wskazać, że wbrew zarzutom strony pozwanej, ponowne zatrudnienia pracowników (zeznania świadka R. L.) nastąpiło na wniosek strony pozwanej, po odejściu prezes N. i zastapieniu jej przez nową osobę.

Nie są również zasadne zarzuty strony pozwanej naruszenia przez powoda jego działaniami zasad współżycia społecznego. Klauzula zasad współżycia społecznego nie ma charakteru nadrzędnego w stosunku do bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa dotyczących wynagrodzenia za pracę i jego ochrony. Jeśli pracodawca nie wypłacał powodowi i innym pracownikom wynagrodzenia za pracę w terminie (ze znacznymi opóźnieniami), to powód miał prawo do rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 55 par. 1 ¹ k.p.

Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził na rzecz powoda odszkodowanie za rozwiązanie umowy w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia za pracę wg zaświadczenia przedłożonego przez pracodawcę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia po uzasadnionym rozwiązaniu umowy. Dalej idące powództwo podlegało oddaleniu.

Na podstawie art. 355 k.p.c. Sąd umorzył postępowanie w zakresie cofniętej części powództwa.

Orzeczenie o kosztach postępowania znajduje oparcie w art. 100 k.p.c. i par. 12 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (…). Strona pozwana sprawę przegrała w przeważającej części, w tym również w części cofniętej, skoro zapłata ekwiwalentu pieniężnego za urlop nastąpiła po wniesieniu przez powoda sprawy do Sądu.