II K 353/23 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Lubinie z 2024-12-27
UZASADNIENIE |
|||||||||||||||
|
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 353/23 |
|||||||||||||
|
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
|||||||||||||||
|
1. USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||||||
|
1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
|
1. |
D. S. (1) |
W dniu 13 lutego 2023 r. około godz. 20:00 w L., przy ul. (...), działając z użyciem przemocy usiłował doprowadzić do obcowania płciowego E. L. w ten sposób, że złapał ją za rękę i popchnął na łóżko, a następnie przycisnął ją swoim ciałem i zaczął rozbierać do naga, zatykał przy tym ręką jej usta, przyciskał jej klatkę piersiową, włożył rękę w jej krocze i dotykał w miejsca intymne bez penetracji, ocierał się o nią genitaliami i dotykał po piersiach, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonej, która się broniła, w następstwie czego spowodował u niej obrażenia ciała w postaci trzech podbiegnięć krwawych w okolicy lędźwiowo biodrowej, dwóch linijnych otarć naskórka w okolicy krzyżowej, pobiegnięcia krwawego na lewej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawym przedramieniu i dłoni, czym spowodował naruszenie czynności narządów jej ciała na okres do dni 7, tj. o czyn z art. 13 §1 kk w zw. z art. 197 §1 kk i art. 157 §2 kk w zw. z art. 11 §2 kk |
|||||||||||||
|
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
|
D. S. (1) w dniu 13 lutego 2023 r. około godz. 20:00 w L., przy ul. (...), działając z użyciem przemocy, usiłował doprowadzić do obcowania płciowego E. L. w ten sposób, że złapał ją za rękę i popchnął na łóżko, a następnie przycisnął ją swoim ciałem i zaczął rozbierać do naga, zatykał przy tym ręką jej usta, przyciskał jej klatkę piersiową, włożył rękę w jej krocze i dotykał w miejsca intymne bez penetracji, ocierał się o nią genitaliami i dotykał po piersiach, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonej, która się broniła. Swoim czynem w/wymieniony spowodował u pokrzywdzonej obrażenia ciała w postaci trzech podbiegnięć krwawych w okolicy lędźwiowo biodrowej, dwóch linijnych otarć naskórka w okolicy krzyżowej, pobiegnięcia krwawego na lewej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawym przedramieniu i dłoni– obrażenia ciała skutkujące naruszeniem czynności narządów jej ciała na okres poniżej dni 7. D. S. (1) wraz z rodziną jest sąsiadem P. B., byłego partnera E. L.. D. S. (1) zamieszkuje przy ul. (...) w L., zaś P. B. przy ul. (...). E. L. i P. B. pozostawali w związku konkubenckim. Rozstali się, a E. L. wyjechała do (...). Wróciła na kilka dni przed zdarzeniem. P. B. pozwolił jej zamieszkać u siebie, gdyż mają wspólne dziecko – również P. B.. Oprócz niego z P. B. zamieszkuje także córka – O.. W dniu 12.02.2023r. D. S. (1) przyszedł do P. B. i E. L. i spożywał z nimi alkohol. Kolejnego dnia P. B. wyjechał do Sądu w (...). Gdy był w L. zadzwonił do niego D. S. (1) zapraszając go na wspólne spożywanie alkoholu. Mówił, że jest już u niego kolejny wspólny sąsiad W. B. (1). Żona D. D. S. była nieobecna, gdyż wyjechała z dziećmi na ferie. D. S. (1) i W. B. (1) wiedzieli o rozstaniu E. L. z P. B., gdyż E. L. wyjechała do (...) z synem kolejnej sąsiadki – T. J.. Po D. S. (1) do P. B. zadzwoniła E. L., która powiedziała, że była w sklepie (...) i wracając z tego sklepu została zawołana przez D. S. (1) do niego do domu. D. S. (1) przekazał jej, że przyjdzie do niego także P. B.. E. L. poszła do D. S. (1) i zaczęła z nim i W. B. (1) spożywać alkohol. P. B. przyjechał do L. i od razu poszedł do D. S. (1). Zobaczył tam D. S. (1), W. B. (1) i E. L.. P. B. zwrócił uwagę E. L., że jest sama z dwoma mężczyznami i udał się do swojego mieszkania, w którym zostały dzieci P. i O.. E. L. przyszła po chwili do mieszkania P. B. zabierała syna P. i O. i wróciła do D. S. (1). P. B. poszedł ponownie do D. S. (1). Widział, że trwa tam libacja alkoholowa i uznał, że nie jest to miejsce dla dzieci. W międzyczasie do mieszkania doszedł jeszcze P. R. (1). P. B. nie odpowiadała to sytuacja, dlatego zabrał dzieci i postanowił wrócić do swojego mieszkania. E. L. protestowała przeciwko temu, poszła za P. B. do jego mieszkania, atakowała go słownie, krzyczała odpychała. Wówczas P. B. wezwał policję. Policjanci, którzy przyjechali na miejsce stwierdzili, że E. L. jest pod wpływem alkoholu i uznali, że należy ją zatrzymać do wytrzeźwienia. Wówczas jednak E. L., W. B. (1) i D. S. (1) zaczęła prosić ich by zostawili E. L. u sąsiadki T. J., która zgodziła się nią zaopiekować. P. B. zabrał dzieci do (...) do P., zaś E. L. miała przebywać u T. J.. Do T. J. wkrótce przyszedł D. S. (1) i E. L. ponownie poszła do jego mieszkania. Gdy E. L. poszła do tego mieszkania nie było w nim go już P. R. (2), którego zabrała żona K.. E. L. wraz z D. S. (1) i W. B. (1) spożywała alkohol, tańczyli. E. L. ubrana była w czarne legginsy i koronkowe body, zapiane w kroku na zatrzaski. W pewnym momencie D. S. (1) poprosił W. B. (1), by ten udał się do Ż. po popitkę. Zamknął za nim drzwi, które wcześniej przez cały czas były otwarte. E. L. i D. S. (1) zostali sami. E. L. wyszła na balkon, zapalić, a następnie ponownie, żeby zobaczyć czy W. B. (1) już wraca. Wówczas D. S. (1) chwycił ją za rękę i popchnął na łóżko przycisnął swoim ciałem i zaczął się rozbierać do naga E. L. zaczęła się bronić, krzyczeć. Wówczas D. S. (1) zasłonił jej usta ręką, przycisnął jej piersi ramieniem włożył jej rękę w legginsy, odsunął body, gdyż nie mógł sobie poradzić z zatrzaskami i dotykał ją po miejscach intymnych E. L. się broniła, kopała D. S. (1), krzyczała i wzywała pomocy. D. S. (1) mówił że ją wybzyka, że P. się o niczym nie dowie. Ocierał się o nią genitaliami. W trakcie szamotaniny E. L. wraz z D. S. (1) spadła na podłogę, nadal się broniła. W tym czasie wrócił W. B. (1), który nie mógł otworzyć drzwi. Przez drzwi słyszał krzyki, zaczął w nie walić, żeby mu otworzyć. Wówczas D. S. (1) puścił E. L., zaczął się ubierać, założył jeansy zamiast dresów, nie założył koszulki. E. L. zapłakana wybiegła na balkon. Gdy D. S. (1) otworzył drzwi W. B. (1) zapłakana, roztrzęsiona wybiegła z klatki schodowej i zaczęła dzwonić. Widział to Z. C.. E. L. zadzwoniła do swojego partnera P. B., któremu nieskładnie tłumaczyła, że D. S. (1) ją zgwałcił lub usiłował zgwałcić. P. B. nie był w stanie zorientować się co się stało, i zadzwonił na policję, mówiąc, że prawdopodobnie doszło do gwałtu. P. B. wraz z dziećmi wrócił do L., zostawił je w domu i poszedł do E. L. zaczął z nią rozmawiać. Pytał również co się stało W. B. (1). W. B. (1) zaczął mówić P. B., że został wypchnięty z mieszkania, a D. S. (1) zgwałcił lub chciał zgwałcić E. L.. Relacje tę potwierdzała E. L., która zapłakana wtrącała się i opowiadała że D. S. (1) ją przycisnął że chciał ją zgwałcić, że przeglądał jej majtki. Rozmowę tę częściowo słyszała też funkcjonariuszka policji która przyjechała wraz z patrolem już na miejsce zdarzenia. Rozmowa ta została przez P. B. nagrana i znajduje się w aktach sprawy. W międzyczasie do mieszkania D. S. (1) przyszła też jego matka J. S., którą przysłała żona D. S. (2), która dowiedziała się od P. B., że jej mąż zgwałcił E. L.. . Przybyli na miejsce policjanci rozpytali strony sporządzili dokumentację fotograficzną i zatrzymali D. S. (1). |
Zeznania pokrzywdzonej E. L., k. 6-7, 142-144, Częściowo zeznania świadków: P. B., k. 27-28, 145-146, W. B. (1), k. 31-32, 144-145, 262, T. J., k. 58-59, 146-147, 213, K. R., k. 213-214, P. R. (1), k. 214, D. S. (2), k. 214-215, Z. C., k. 232-233, J. S., k. 233-234, M. C., k. 251-252, W. K., k. 260-261, P. C., k. 283-283, R. M., k. 284, Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. S. (1), k. 35-36, 41-42, 47, 140-141, Protokół zatrzymania oskarżonego, k. 3, Protokół badania stanu trzeźwości oskarżonego wraz z wynikiem, k. 5, Protokół oględzin ciała pokrzywdzonej, k. 8, Protokół zatrzymanie rzeczy, k. 11-13, Protokół oględzin miejsca zdarzenia, k. 14-15, Dokumentacja fotograficzna, k. 17-24, 63-64, 70-71 Protokół oględzin body, które miała na sobie pokrzywdzona, k. 72 wraz z dokumentacją fotograficzną k. 72-75, Opinia psychologiczna dot. E. L., k. 217-220, Opinia Przewodniczącego (...) (...), k. 224, Pismo KPP w L., k. 229 i k. 270, Kopia notatników służbowych, k. 230-231, 271-282, Ustana opinia uzupełniająca psychologa, k. 234-235, Płyta CD, k. 244, Protokół oględzin płyty, k. 245. Karta informacyjna leczenia szpitalnego pokrzywdzonej, k. 55, Opinia sądowo-lekarska, k. 57, Opinia sądowo-lekarska z dn. 05.07.2024 r., k. 256-257 |
||||||||||||||
|
1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||||
|
D. S. (1) |
------------------------------------------------------------------------------------------- |
||||||||||||||
|
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||
|
-------------------------------------------------------------------------- |
----------------------------- |
--------- |
|||||||||||||
|
2. OCena DOWOdów |
|||||||||||||||
|
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||||
|
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||||
|
1. |
Zeznania pokrzywdzonej E. L., Częściowo zeznania świadków: P. B., W. B. (1), T. J., K. R., P. R. (1), D. S. (2), Z. C., J. S., M. C., W. K., Częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. S. (1), Protokół zatrzymania oskarżonego, Protokół badania stanu trzeźwości oskarżonego wraz z wynikiem, Protokół oględzin ciała pokrzywdzonej, Protokół zatrzymania rzeczy, Protokół oględzin miejsca zdarzenia, Dokumentacja fotograficzna, Protokół oględzin body wraz z dokumentacją fotograficzną Pisemne opinia psychologiczna dot. E. L., Opinia Przewodniczącego (...) (...), Pisma KPP w L., Kopia notatników służbowych, Ustana opinia uzupełniająca psychologa, Płyta CD, Protokół oględzin płyty |
Sąd uznał zeznania pokrzywdzonej E. L. za wiarygodne co do okoliczności podawanych przez nią co do czynu, którego oskarżony dopuścił się na jej szkodę. Pokrzywdzona dwukrotnie opisywała przebieg zdarzenia i mimo przerwy pomiędzy jej zeznaniami, opisy przebiegu samego zdarzenia są spójne. Pokrzywdzona konsekwentnie podawała, że oskarżony, wykorzystując nieobecność W. B. (1), którego pozbył się z mieszkania, chciał ją doprowadzić do obcowania płciowego (zgwałcić), używając przemocy. Wskazała, że oskarżony chwycił ją za rękę, szarpnął, popchnął)na łóżko, położył się na niej i rozebrał się do naga. Na łóżku przycisnął jedną ręką jej pierś, a drugą włożył jej rękę w krocze, odsunął body, lecz nie mógł go rozpiąć i ściągnąć, bo było na zatrzaski, dotykał miejsc intymnych oraz piersi, mówiąc, że ją ,,wybzyka”, że P. się o niczym nie dowie. Mówiła, aby przestał, ale nie reagował, wiec zaczęła się bronić, kopiąc i odpychając oskarżonego, krzyczała. W trakcie stawianego mu oporu spadli z łóżka na podłogę, oskarżony zatkał jej ręką usta. Nagle usłyszała walenie i kopanie do drzwi, które oskarżony po wyjściu W. B. (1) zamknął, choć wcześniej przez cały czas były otwarte. Za drzwiami znajdował się właśnie W. B. (1), który próbował dostać się do mieszkania. Słysząc to oskarżony zaczął się ubierać i po kilku - kilkunastu minutach otworzył drzwi. Wtedy pokrzywdzona wybiegła na zewnątrz. W relacji E. L. pojawiły się rozbieżności, takie jak np. informacje dotyczące ilości i rodzaju spożytego przez nią alkoholu w mieszkaniu oskarżonego, przyczyn podjętej wobec niej wcześniej interwencji Policji, ale w ocenie Sądu dotyczyły one szczegółów nieistotnych z punktu widzenia odpowiedzialności karanej sprawcy. Wynikały one ze stanu upojenia alkoholem pokrzywdzonej oraz jej świadomości, iż udała się spożywać alkohol sama, z 2 mężczyznami, w wyzywającym stroju i to mimo prób powstrzymania jej przed tym przez byłego konkubenta. Jednocześnie jednak, jak już wskazano, pokrzywdzona stanowczo i konsekwentnie podawała, że oskarżony próbował ją zgwałcić, użył przemocy, wskazała też na powstałe w wyniku przemocy obrażenia, podawała też nie doszło do penetracji jej narządów płciowych, zaś okoliczności podawane przez nią znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania. Z pisemnej opinii biegłej psycholog wynika, że sposób relacjonowania zdarzeń przez E. L. może wynikać z niskiego poziomu stabilności emocjonalnej pokrzywdzonej, przejmowania się jak zostanie oceniona przez środowisko i chęcią ukrycia własnych zachowań niepożądanych społecznie jak np. spożywanie alkoholu z mężczyznami, założenie wyzywającego stroju (prześwitujące body), wcześniejsza interwencja policji wobec niej. Ukrywanie bądź modyfikowanie informacji niekorzystnych dla pokrzywdzonej jest oznaką odczuwanego przez nią wstydu, bo pokrzywdzona jest świadoma, że zachowała się w sposób nieaprobowany społecznie i zostanie to dostrzeżone, co powoduje, że wartość poznawacza zeznań pokrzywdzonej jest ograniczona i należy je potraktować z pewną ostrożnością. Biegła opiniując ustnie uzupełniająco doprecyzowała, że pokrzywdzona wstydząc się swojego zachowania, manipulowała swoimi odpowiedziami podając nieprawdę na konkretne odpowiedzi w teście i zmieniając odpowiedzi w wywiadzie. Powyższe elementy nie zmieniają jednak zasadniczej oceny szczerości psychologicznej zeznań E. L., które co usiłowania zgwałcenia jej przez oskarżonego i użycia przez niego przemocy, w ocenie biegłej psycholog, polegają na prawdzie. Wnioski zawarte w biegłej są w ocenie Sądu logiczne i przekonujące i korespondują z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie. O prawdziwości zeznań E. L. świadczą także dowody dokumentujące jej obrażenia, a to: protokół oględzin ciała pokrzywdzonej z dnia 14.02.2023 r. i dokumentacja fotograficzna, które potwierdzają liczne zaczerwienienia i zasinienia w górnej części ciała. Obrażenia w postaci trzech podbiegnięć krwawych w okolicy lędźwiowo biodrowej, dwóch linijnych otarć naskórka w okolicy krzyżowej, pobiegnięcia krwawego na lewej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawym przedramieniu i dłoni, jak wynika to z opinii sądowo-lekarskich zostały stwierdzone przez biegłego sądowego z zakresu chirurgii na podstawie badania fizykalnego pokrzywdzonej oraz dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy, w tym dokumentacji medycznej z (...) w L., gdzie zgłosiła się pokrzywdzona nazajutrz po zajściu, a potwierdza je również dokumentacja poglądowa oraz zeznania pokrzywdzonej. Biegły w swoich opiniach jednoznacznie wskazał, że obrażenia te mogły powstać w okolicznościach wskazanych przez pokrzywdzoną. Dodatkowo biegły przypisał w opinii uzupełniającej z dnia 5.07.2024r. obrażenia do konkretnych okoliczności podawanych przez pokrzywdzoną co do przebiegu zdarzenia i uznał, że z bardzo dużym prawdopodobieństwem mogły powstać 13.02.2023r., a ich wygląd w kolejnych dniach jest adekwatny do ich ewolucji w czasie. Pokrzywdzona E. L. wcześniej obrażeń tych nie miała, o czym świadczą zeznania przesłuchanych także na tę okoliczność policjantów w osobach W. K. i M. C. oraz zapisy w ich notatnikach służbowych. Nadto zwrócić należy uwagę na zeznania P. B., że pokrzywdzona miała okładać go rękami przed pierwszą interwencją policji, którą on wezwał do niej, a zatem ewentualne obrażenia powinien mieć on, zaś E. L. mogłaby mieć ewentualnie obrażenia odpowiadające zaciśniętym pięściom, a nie zaś taki jak wskazane w opiniach biegłego i pozostałym materiale dowodowym - na plecach, piersiach. Nadto obrażenia ujawnione w protokołach oględzin, dokumentacji fotograficznej i opiniach biegłego dokładnie odpowiadają temu, jak relacjonowała E. L. przebieg zdarzenia, a to – szarpaniu jej za rękę, przyciśnięcie piersi, upadek na ziemię na plecy. Z kolei podawanie przez oskarżonego, że obrażenia te pokrzywdzona miała wcześniej, bo widział je na jej rękach, wskazuje tylko, że jego linia obrony jest nieprawdziwa. Pokrzywdzona nie ma bowiem na lewej ręce żadnych obrażeń, a na obu rękach żadnych obrażeń, które mógłby widzieć oskarżony przez długi rękaw body a taki miało to body, co uwidocznione jest na fotografii. Zdaniem Sądu nie ma zatem żadnych wątpliwości, że obrażenia E. L. powstały w wyniku szarpnięcia jej przez oskarżonego za rękę, , przyciskania jej przez oskarżonego spadnięcia na ziemię, czyli walki pokrzywdzonej z oskarżonym, co jednoznacznie świadczy o tym, że pokrzywdzona broniła się przez usiłującym ją zgwałcić oskarżonym. Dowodem, który także koresponduje z zeznaniami pokrzywdzonej jest nagranie, które powstało bezpośrednio po zdarzeniu i zawiera „na gorąco” relacje E. L. i W. B. (1), i zdaniem Sądu z tego powodu cechuje się dużym walorem wiarygodności. Na samym początku rozmowy świadek W. B. (1) zwraca się do autora nagrania P. B. słowami: ,,On się nawalił, jest jeb…ty… . On mnie wypchnął z domu, rozumiesz? Niech go hu… zamkną i wypier…. Co nie stać go żeby iść na ,,kur…y?. Ja przychodzę patrzę a on zaczął, a on ją gwałci”. Następnie do rozmowy przyłącza się pokrzywdzona E. L., która zwraca się do swojego partnera i mówi podniesionym głosem: ,,On się na mnie położył …. To nie jest powód żeby mi majtki przeglądać!. On mi włożył k… rękę w majtki! P. B. odpowiedział: ,,Po co mi się tu drzesz, wszyscy muszą wiedzieć?!”. Kobieta dalej relacjonuje: On mnie uderzył 2 razy w buzie, 2 razy mnie przycisnął żebym nic nie mogła powiedzieć, nie mogłam nawet słowa powiedzieć. On się na mnie położył i nie chciał ze mnie zejść. To nie jest na 5 minut. Jeszcze pukał w drzwi. On nie chciał otworzyć.” Z nagrania wynika, że rozmowa była prowadzona w sposób spontaniczny i nieukierunkowany. W zawartości nagrania mieszczą się informacje przydatne dla ustalenia stanu faktycznego oraz oceny prawdomówności pokrzywdzonej, na którą wskazuje stan emocjonalny pokrzywdzonej podczas tej rozmowy (płaczliwy i wysoki ton głosu, zdenerwowanie, krzyk, wielokrotne powtarzanie newralgicznych momentów – przełamywanie jej oporu, włożenie ręki w majtki, stosowanie siły, przemocy) oraz oburzenie świadka W. B. (1). Zdaniem Sądu dowód w postaci nagrania jest także wiarygodnym i koresponduje z treścią zeznań pokrzywdzonej E. L.. Okolicznością świadcząca o wiarygodności zeznań E. L. jest także fakt, że wbrew formułowanym przez oskarżonego sugestiom, że pokrzywdzona chcę od niego pieniędzy (k.142), bo przyjechała z (...) bez niczego, zauważyć należy, że to nie pokrzywdzona zadzwoniła po zdarzeniu na policję. E. L. roztrzęsiona zadzwoniła do P. B. i to on wezwał policję, ale także jemu, jak wynika to z treści nagrania nie zależało by ktokolwiek dowiedział się co się wydarzyło. Zdaniem Sądu wysoce prawdopodobne jest, że E. L. nie zdawała sobie sprawy jakie będą skutki zawiadomienia policji. Zeznania pokrzywdzonej potwierdzają także zeznania Z. C. w takim zakresie, w jakim potwierdził on, że widział jak pokrzywdzona wybiegła z klatki i że była ,,zapłakana, leciała biegiem, szlochała” i mówiła, że ma siniaki spowodowane przez oskarżonego, a później P. B. powiedział mu, że była ofiarą próby gwałtu. Sąd uwzględnił również zeznania świadków: -W. B. (1), w których potwierdził, że pod jego nieobecność oskarżony i pokrzywdzona zostali sami w mieszkaniu, a gdy wrócił drzwi były zamknięte oraz że po otwarciu drzwi E. L. powiedziała mu płaczliwym tonem, że oskarżony próbował ją zgwałcić. Pozostała część zeznań ma charakter wymijający – stwierdzenie, że słyszał jak pokrzywdzona 2 razy krzyknęła, ale dźwięk był niewyraźny i nie odebrał go jako wołanie o pomoc, choć w trakcie czynności policyjnych oraz rozmowy z P. B. nie miał co do tego wątpliwości oraz nieszczere – zeznania, że pokrzywdzona stwierdziła, że podarł jej spodnie i to jednak był gwałt a nie jego próba i stronnicze – sugerowanie prowokacji ze strony pokrzywdzonej i próba zrobienia na złość partnerowi. Przy ocenie zeznań w/w świadka Sąd wziął pod uwagę, że miał on bliskie relacje z oskarżonym, więc po przemyśleniu sprawy postanowił zmienić obciążającą go wersję wydarzeń. - P. B., które w zasadniczej części wskazują, że pokrzywdzona przekazała mu przez telefon, że pod nieobecność W. B. (1) oskarżony kładł się na nią i się do niej dobierał, a W. nie mógł się dostać do mieszkania, gdyż oskarżony zamknął drzwi oraz że spodnie, które oskarżony miał na imprezie (jeansy) leżały skłębione na łóżku a potem nosił spodnie dresowe– na co wskazywała także E. L.. Sąd uznał za wiarygodne również zeznanie na temat rozmowy z W. B. (2), podczas której miał powiedzieć, że oskarżony specjalnie go wysłał do sklepu po wódkę i zamknął drzwi by nie mógł wejść do domu oraz powinien za to odpowiedzieć – treść rozmowy została nagrana i odpowiada ona tym zeznaniom. Ponadto z zeznań P. B. wynika, że w tym mieszkaniu libacja trwała od wczesnych godzin i drzwi były otwarte – po południu był zabrać stamtąd pokrzywdzona, która jednak ponownie wróciła. - Z. C. w zakresie w jakim potwierdził, że widział jak pokrzywdzona wybiegła z klatki i że była ,,zapłakana, leciała biegiem, szlochała”, a później P. B. powiedział mu, że była ofiarą próby gwałtu. - T. J., w których podnosiła, że była obecna podczas obu interwencji policyjnych z dnia 13.02.2023 r., gdzie za pierwszym razem interwencja dotyczyła pokrzywdzonej E. L., która miała zostać zabrana na izbę wytrzeźwień, lecz dzięki jej zapewnieniu, że zaopiekuje się pokrzywdzoną udało się jej wycofać działania funkcjonariuszy, a za drugim razem interwencja dotyczyła przebiegu libacji w domu oskarżonego, na której była pokrzywdzona, którą oskarżony chciał zgwałcić. Zasadniczo Sąd nie miał zastrzeżeń do tych zeznań, świadek potwierdziła, że pokrzywdzona podczas drugiej interwencji płakała i inne dowody też tak wskazują, jednak subiektywne przekonanie, że oskarżony tego nie zrobił jest bezpodstawne. Świadek nie uczestniczyła w tej imprezie i nie było jej w domu oskarżonego, jedyne co wiedziała, to to, że pokrzywdzona po chwili przebywania w jej mieszkaniu według wskazań Policji ponownie udała się na tę libację i już nie wróciła. - małżonków K. R. i P. R. (1) w zakresie czynnego udziału pokrzywdzonej w wielogodzinnej libacji alkoholowej, kłótni pokrzywdzonej z partnerem oraz interwencji policji. Pozostałe twierdzenia to ich domysły i subiektywne odczucia. Świadkowie ci byli w mieszkaniu na długo przed zajściem, a to, że pokrzywdzona miała na sobie wyzywający strój, piła z mężczyznami, tańczyła z nimi, a nawet flirtowała nie oznacza, że sama dała oskarżonemu przyzwolenie na kontakt seksualny. Świadkowie kierowali się głównie przypuszczeniami i wyrobioną opinią o pokrzywdzonej oraz o oskarżonym. - D. S. (2) (żona oskarżonego) – podobnie jak w przypadku małżonków R. nie było jej wtedy w mieszkaniu i nawet nie wiedziała o tej libacji, nie rozmawiała na ten temat z pokrzywdzoną, a wiara w męża jest jej jedynym argumentem stojącym na stanowisku o jego niewinności. - J. S. (matka oskarżonego), która potwierdziła, że w dacie zdarzenia u oskarżonego miała miejsca libacja alkoholowa, którą próbowała zakończyć, a następnie na wezwanie synowej poszła do mieszkania syna, który zapewniał ją, że nic nie zrobił. - policjantów M. C. i W. K. odnośnie przebiegu pierwszej interwencji z dnia 13.02.2023 r. – potwierdzili brak obrażeń na ciele pokrzywdzonej, podając jedynie, że pokrzywdzona była agresywna słownie, nie było szarpaniny. Z zeznań świadków, zapisu nagrania oraz z kopii notatników służbowych st. pos. W. K. i M. C. (wcześniejsza interwencja z godz. 17.00) wynika, że wypiła tego dnia dużo alkoholu i się awanturowała w domu partnera przy dzieciach, po tym jak P. B. wyprowadził ją z libacji. Ponadto jak wynika z notatników policyjnych przed analizowanym zajściem – podczas interwencji o 17.00. Pokrzywdzona nie miała jeszcze żadnych obrażeń na ciele. Okoliczności te nie budzą wątpliwości Sądu, korespondują one z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w toku postępowania. - policjantów P. C. i R. M. odnośnie przebiegu drugiej interwencji z dnia 13.02.2023 r. i zapisów w notatkach urzędowych oraz notatnikach służbowych. Z kopii załączonych do akt notatników służbowych policjantów z grupy dochodzeniowo-śledczej P. C. i E. C. (R. M. nie prowadzi notatnika) k. 274-280 wynika, że po przybyciu policjantów zgłaszający oraz pokrzywdzona E. L. oświadczyli, że w/wymieniona spożywała alkohol z dwoma mężczyznami – D. S. (1) i W. B. (1) i po wyjściu W. B. (1) do sklepu, D. S. (1) złapał ją za krocze, dopuszczając się ,,jawnej” (zapis niewyraźny) czynności seksualnej”, przy czym kobieta co chwile zmieniała wersje wydarzeń. W notatniku na k. 275 zapisano również pod oświadczeniem W. B. (1): ,,gdy wróciłem ze sklepu drzwi od mieszkania były zamknięte, a z jego wnętrza było słychać krzyki kobiety. Próbowałem dostać się do mieszkania, po kilku minutach zostały otwarte przez kobietę, która oświadczyła, że została zgwałcona.” Adresat interwencji D. S. (1) wszystkiemu zaprzeczył. Został jednak zatrzymany pod zarzutem popełnienia dopuszczenia się innej czynności seksualnej z art. 197 §2 kk. Sąd nie znalazł podstaw by dowody te kwestionować, zaś w/w zapisy funkcjonariusze policji potwierdzili w toku przesłuchania. Zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie świadczy zatem, iż oskarżony D. S. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego stanowią tylko linię obrony oskarżonego, zmierzająca do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Nie sposób przy tym pominąć, że oskarżony prezentował wiele wersji. Najpierw utrzymywał, że w ogóle nie zbliżał się do pokrzywdzonej, potem przyznał, że w tańcu trzymał ją za ręce, a wreszcie ostatecznie potwierdził że miał kontakt cielesny z pokrzywdzoną – pocałowali się w usta a potem całował ją po piersi. Zmienność relacji i próba ukrycia tych faktów także świadczy o braku jego wiarygodności oskarżonego. |
|||||||||||||
|
2. |
Karta informacyjna leczenia szpitalnego pokrzywdzonej, Opinia sądowo-lekarska z dn. 15.02.2022 r., Opinia sądowo-lekarska z dn. 05.07.2024 r. |
Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż w dniu 13.02.2023 r. D. S. (1) spowodował u pokrzywdzonej E. L. obrażenia ciała w postaci trzech podbiegnięć krwawych w okolicy lędźwiowo biodrowej, dwóch linijnych otarć naskórka w okolicy krzyżowej, pobiegnięcia krwawego na lewej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawym przedramieniu i dłoni. Takie obrażenia zostały stwierdzone przez biegłego sądowego z zakresu chirurgii na podstawie badania fizykalnego pokrzywdzonej oraz dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy, w tym dokumentacji medycznej z (...) w L., gdzie zgłosiła się pokrzywdzona nazajutrz po zajściu, a potwierdza je również dokumentacja poglądowa oraz zeznania pokrzywdzonej i świadków, zaś zapisy z notatników służbowych wykluczają ich powstanie przed próbą gwałtu ze strony oskarżonego. Biegły wyraził się jasno, jego wnioski są spójne i jednoznaczne. Ponadto biegły określił, że w/w obrażenia ciała skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała pokrzywdzonej na okres poniżej dni 7. |
|||||||||||||
|
2.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||||
|
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||||
|
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
|||||||||||||||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||||
|
☒ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
I |
D. S. (1) |
||||||||||||
|
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
|
Z opisu czynu oraz wiarygodnego materiału dowodowego wynika, że D. S. (1) w dniu 13 lutego 2023 r. około godz. 20:00 w L., przy ul. (...), działając z użyciem przemocy usiłował doprowadzić do obcowania płciowego E. L.. Przestępstwo zgwałcenia z art. 197 §1 kk ma miejsce, gdy sprawca przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego. Znamię „obcowania płciowego” obejmuje swym zakresem przede wszystkim klasyczne akty spółkowania heteroseksualnego (wprowadzenie członka do pochwy) jak i inne akty seksualne stanowiące surogaty spółkowania, traktowane przez sprawcę jako ekwiwalentne i równoważne spółkowaniu, a więc takie akty, które polegają na bezpośrednim kontakcie płciowych części ciała jednego z uczestników aktu z płciowymi częściami drugiego uczestnika lub części płciowych jednego z uczestników aktu z częściami ciała drugiego, które »biologicznie« płciowe co prawda nie są, lecz sprawca traktuje je jako takie, wyładowując na nich lub za ich pośrednictwem swe libido (np. stosunek in ore lub per anum), tj. mówiąc inaczej; gdy płciowe części ciała jednego z uczestników wprowadzane są do ciała drugiego drogą »normalną« lub »nienormalną«” (M. Filar, Glosa do wyroku SN z 26.10.2001 r., WA 25/01, s. 87). W szczególności w grę wchodzą stosunki oralne i analne. W wyroku z dnia 24 sierpnia 2011 r., sygn. akt II AKa 154/11, Sąd Apelacyjny w Lublinie wskazał, że: "dla przyjęcia dokonania przestępstwa zgwałcenia nieodzowne jest rozpoczęcie (podjęcie) przez sprawcę czynności obcowania płciowego, co przecież nastąpiło z chwilą, gdy oskarżony po ściągnięciu z pokrzywdzonej spodni i bielizny i po obnażeniu się dotykał jej piersi i narządów rodnych, całował je wkładając palce do pochwy, a to że nie mógł w pełni swojego zamiaru zrealizować z powodu braku wzwodu, nie ma dla przyjęcia kwalifikacji z art. 197 §1 kk żadnego znaczenia. ,,To bowiem sam zamach na wolność seksualną ofiary, realizowany przy użyciu takiego środka jak przemoc, jest znamieniem przestępstwa zgwałcenia, a nie dążenia sprawcy do zaspokojenia własnego popędu seksualnego” (wyrok SA w Katowicach z 16.05.2002 r., II AKa 61/02, OSA 2003/2, poz. 8). Z kolei ,,inna czynność seksualna” w rozumieniu art. 197 §2 kk, to takie zachowanie, nie mieszczące się w pojęciu "obcowania płciowego", które związane jest z szeroko rozumianym życiem płciowym człowieka, polegające na kontakcie cielesnym sprawcy z pokrzywdzonym lub przynajmniej na cielesnym i mającym charakter seksualny zaangażowaniu ofiary (uchwała Sądu Najwyższego z dn. 19.05.1999 r., sygn. akt I KZP 17/99, OSNKW 1999/7-8/3). Znamię "innej czynności seksualnej" należy interpretować wąsko, tzn. tak by rozgraniczyć karalne formy kontaktów seksualnych od tych ich form, które z punktu widzenia odbioru społecznego wiążą się co prawda z zachowaniami o jednoznacznie seksualnym charakterze, ale które jednocześnie nie stanowią takiego przykładu naruszenia wolności seksualnej, aby uznać je - w potocznym tego słowa znaczeniu - za zgwałcenie. W zakresie znaczeniowym pojęcia ,,inna czynność seksualna” mieści się obmacywanie narządów płciowych ofiary, dotykanie piersi, ud, pośladków ofiary, łapanie jej za krocze i uciskanie pochwy, całowanie po ciele. W realiach niniejszej sprawy Sąd nie miał wątpliwości, że doszło do próby zgwałcenia pokrzywdzonej E. L.. Oskarżony dotykał i całował pokrzywdzoną po piersiach, włożył jej rękę w krocze i dotykał miejsc intymnych bez penetracji, ale nie poprzestał tylko na tych czynnościach seksualnych, gdyż jednocześnie ocierał się o nią genitaliami i próbował ją rozebrać do naga - dążył do bezpośredniego kontaktu płciowego z organami płciowymi ofiary, a wszystkie te czynności wykonał bez uzyskania skutecznego zezwolenia pokrzywdzonej, wykorzystując przemoc fizyczną (popchnięcie na łóżko, przyciskanie ciałem, zatykanie ust, przyciskanie klatki piersiowej) do przełamania jej oporu. Dzięki skutecznej obronie w postaci odpychania i kopania oskarżony nie osiągnął zamierzonego celu. Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, niewątpliwym jest, że D. S. (1) swoim zachowaniem wypełnił ustawowe znamiona przestępstwa z art. 13 §1 kk w zw. z art. 197 §1 kk. Jednocześnie w następstwie użytej siły oskarżony spowodował u pokrzywdzonej obrażenia ciała w postaci trzech podbiegnięć krwawych w okolicy lędźwiowo biodrowej, dwóch linijnych otarć naskórka w okolicy krzyżowej, pobiegnięcia krwawego na lewej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawej piersi, dwóch podbiegnięć krwawych na prawym przedramieniu i dłoni, czym spowodował naruszenie czynności narządów jej ciała na okres do dni 7, czym wypełnił również znamiona czynu karalnego z art. 157 §2 kk. Przy czym jego postępowanie było jednym czynem z uwagi na zwartość czasową i miejscową tych zdarzeń - art. 11 §2 kk. |
|||||||||||||||
|
☐ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||||
|
☐ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
||||||||||||||
|
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
|
☐ |
3.4. Umorzenie postępowania |
||||||||||||||
|
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
|||||||||||||||
|
☐ |
3.5. Uniewinnienie |
||||||||||||||
|
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
|||||||||||||||
|
4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
|||||||||||||||
|
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
|
D. S. (1) |
I-V |
I |
Uznając oskarżonego za winnego zarzuconego mu czynu, Sąd na podstawie art. 14§1 kk w zw. z art. 197 §1 kk w zw. z art. 11 §3 kk w zw. z art. 37b kk w zw. z art. 34 §1 i §1a pkt 4 kk oraz art. 35§2 kk w zw. z art. 4§1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącania na rzecz Stowarzyszenia (...) w L. w stosunku miesięcznym 15% wynagrodzenia za pracę pobieranego przez oskarżonego w Spółce (...). Kara oraz niżej opisany środek karny zostały wymierzone na podstawie przepisów obowiązujących w dacie popełnienia czynu, jako względniejszych dla oskarżonego. Ustalając wysokość wymierzonej oskarżonemu D. S. (1) kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i oraz 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącania na rzecz Stowarzyszenia (...) w L. w stosunku miesięcznym 15% wynagrodzenia za pracę pobieranego przez oskarżonego, Sąd kierował się ogólnymi zasadami określonymi w art. 53 § 1 i § 2 k.k., biorąc pod uwagę przede wszystkim stopień społecznej szkodliwości czynu, którego oskarżony dopuścił się na szkodę Na podstawie art. 63§1 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania w niniejszej sprawie od dnia 13.02.2023 r. godz. 23:40 do dnia 08.05.2023 r. godz. 16:30albowiem był w tym czasie rzeczywiście pozbawiony wolności w przedmiotowej sprawie. Jednocześnie Sąd orzekł na podstawie 39 pkt. 2b kk w zw. z art. 41a§1 kk i §4 kk w zw. z art. 43§1 kk zakaz kontaktowania się oskarżonego D. S. (1) z pokrzywdzoną E. L. w jakikolwiek sposób i zakaz zbliżania się do tej pokrzywdzonej określając odległość, którą oskarżony obowiązany jest zachować na minimum 10 metrów, na okres 3 lat od uprawomocnienia się wyroku, zaliczając na poczet tego środka karnego odpowiadający mu rodzajowo środek zapobiegawczy. Ponadto Sąd orzekł wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej obowiązek zapłaty zadośćuczynienia w wysokości 10.000 zł. W ocenie Sądu taka kwota nawiązki jest adekwatna dla pokrzywdzonej do doznanej krzywdy w związku z popełnionym na jej szkodę przestępstwem. Zasądzona kwota zdaniem Sądu rekompensuje E. L. doznaną przez pokrzywdzoną krzywdę, którą był nie tylko zamach na jej wolność seksualną, ale także przemoc, której doznała i odniesione przez nią obrażenia. |
||||||||||||
|
5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
|||||||||||||||
|
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
|
7.6. inne zagadnienia |
|||||||||||||||
|
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
|||||||||||||||
|
7. KOszty procesu |
|||||||||||||||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||
|
VI |
Sąd zasądził od oskarżonego koszty sądowe i opłatę - zgodnie z powołanymi przepisami. Z przepisu art. 627 kpk wynika zasada obciążenia osób skazanych kosztami sądowymi, zaś odstępstwo od niej winno mieć wyjątkowy charakter, uwarunkowany istnieniem przesłanek z art. 624 §1 kpk. Oskarżony jest zdrowy, pracuje i nie powinien mieć z tym większych problemów. |
||||||||||||||
|
6. 1Podpis |
|||||||||||||||
|
Sędzia Agnieszka Bem-Iwańska |
|||||||||||||||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Lubinie
Data wytworzenia informacji: