Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII C 1319/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Legnicy z 2014-03-25

Sygn. akt: VII C 1319/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w L. VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Aneta Murawska

Protokolant:

sekr. sądowy Mariola Artymowicz

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2014 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. Z.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda Z. Z. kwotę 2 000 zł (słownie: dwa tysiące złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 05.04.2013r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 717 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Kasa Sądu Rejonowego w L. kwotę 171,37 zł tytułem poniesionych wydatków.

Sygn. akt VII C 1319/13

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 09 sierpnia 2013 roku a skierowanym przeciwko stronie pozwanej (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. powód Z. Z. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej kwotę 2.000 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 08 marca 2013 roku oraz obciążenie pozwanego poniesionymi przez niego kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że w dniu 10 grudnia 2012 roku Z. Z. kierując samochodem marki M. uległ wypadkowi komunikacyjnemu. Sprawca zdarzenia M. B. nie zachował należytej ostrożności i jadąc ulica (...) w L. uderzył w tył pojazdu kierowanego przez powoda. Sprawca zdarzenia posiadał u pozwanego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych aktualne na dzień zdarzenia. W wyniku zdarzenia powód doznał obrażeń ciała.. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana nie zaspokoiła roszczenia powoda o zapłatę zadośćuczynienia.

W odpowiedzi na pozew, strona pozwana- (...) Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz obciążenie powoda poniesionymi przez stronę pozwaną kosztami postępowania w sprawie wskazując, że w ocenie pozwanego w następstwie zdarzenia szkodowego powód nie doznał jakichkolwiek obrażeń.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 grudnia 2012 roku Z. Z. kierując samochodem marki M. uległ wypadkowi komunikacyjnemu. Sprawca zdarzenia M. B. nie zachował należytej ostrożności i jadąc ulica (...) w L. uderzył w tył pojazdu kierowanego przez powoda.

Sprawca zdarzenia posiadał u pozwanego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych aktualne na dzień zdarzenia.

Bezsporne

W wyniku zdarzenia szkodowego z dnia 10 grudnia 2012 roku powód Z. Z. doznał obrażeń ciała.

Następnego dnia po zdarzeniu szkodowym, t.j. w dniu 11 grudnia 2012 roku powód zgłosił się do poradni ortopedycznej. Konsultujący go lekarz stwierdzili uraz skretny odcinka szyjnego kręgosłupa. Z powodu utrzymujących się dolegliwości bólowych powód kontynuował leczenie w poradni ortopedycznej. W dniu 06 lutego 2013 roku powód miał wykonane badanie RTG kręgosłupa szyjnego, w którym stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe i pośrednie objawy sugerujące dyskopatię krążka MK na poziomie C4-C7. W dniu 28 lutego 2013 roku konsultowany był przez lekarza neurologa, który stwierdził bóle i ograniczenie ruchomości na odcinku szyjnym, tkliwość punktów potylicznych, bóle barków. Powód leczony był też rehabilitacyjnie. W chwili obecnej powód podaje występowanie dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego, , barku prawego, parestezji palców reki prawej. W konsekwencji przyjąć należy, że w następstwie zdarzenia szkodowego u powoda wystąpiły, objawowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego, Pozostałe zmiany , t.j. zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego oraz uraz kręgosłupa szyjnego i głowy z 2011 roku nie mają związku ze zdarzeniem szkodowym z 2012 roku. W następstwie urazu wywołanego wypadkiem z 10 grudnia 2012 roku powód doznał 2% uszczerbku na zdrowiu. W wyniku przebytego urazu kręgosłupa szyjnego powód odczuwał dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego. Przebyty jednak uraz z grudnia 2012 roku nie skutkuje występowaniem zmian zwyrodnieniowych w kręgosłupie szyjnym. Są to zmiany samoistne, długo powstające, świadczące o występowaniu procesu starzenia się organizmu. Istnienie zmian może jednak wpływać na okres odczuwania dolegliwości bólowych oraz intensywność tych odczuć. Zmiany organiczne w zakresie kręgosłupa nie są też skutkiem wykonywania przez powoda zwodu taksówkarza. W chwili obecnej odczuwane przez powoda dolegliwości bólowe w dużej mierze są wynikiem zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych kręgosłupa szyjnego. W bezpośrednim okresie od przebytego urazu były bezpośrednim skutkiem przebytego urazu. Aktualnie przebyty uraz kręgosłupa szyjnego nie wpływa na życie powoda. Okresowo występujące bóle kręgosłupa są następstwem stwierdzonych zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych, nie są zaś następstwem przebytego w 2012 roku urazu.

W bezpośrednim okresie od przebytego urazu powód mógł odczuwać utrudnienia w spełnianiu obowiązków życia codziennego. Nie mógł wykonywać ciężkich prac fizycznych oraz dźwigać. Nie powinien był też wykonywać pracy taksówkarza z uwagi na występujące bóle kręgosłupa szyjnego jak i ograniczoną ruchomość tego odcinka kręgosłupa. Powód nie wymagał jednakże pomocy osób trzecich pomimo utrudnień związanych z wykonywaniem czynności codziennych, nawet związanych z samoobsługą. Utrudnienia te wynikały z faktu występowania nasilonych dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego będących następstwem naruszenia czasowego struktur miękkich przykręgosłupowych. Dolegliwości te mogły utrzymać się przez okres 2-3 miesięcy.

Aktualnie powtarzające się dolegliwości bólowe kręgosłupa są następstwem zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych stwierdzanych w badaniach neuroobrazowych powoda. Z powodu stwierdzonych zmian w wykonywanych badaniach dodatkowych oraz z uwagi na wiek powoda pełny powrót do zdrowia jest wątpliwy. W przyszłości u powoda mogą nadto wystąpić zaburzenia ze strony kręgosłupa, które wymagać będą leczenia. Nie będą one miały jednak związku z przebytym w 2012 roku leczeniem. Z uwagi na zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa powód winien prowadzić higieniczny tryb życia , unikać nadmiernego obciążania kręgosłupa, wykonywać codzienne ćwiczenia zlecone przez rehabilitanta. Powód podaje występowanie bólów kręgosłupa szyjnego oraz barku prawego. Dolegliwości te nie są znacznie nasilone.

W następstwie wypadku powód ograniczył godziny pracy. Przed wypadkiem będąc taksówkarzem powód pracował w wymiarze 16/17 godzin dziennie, aktualnie pracuje 12 godzin dziennie. Nadto, z uwagi na ból, powód ograniczył tez pomoc domownikom w wykonywaniu czynności codziennych.

Dowód:

- akta szkody,

- oświadczenie powoda- k. 7

- dokumentacja medyczna powoda- k. 9-20

- opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii –k.78-84,

- zeznania świadka A. Z.-k. 110-111

- zeznania świadka G. Z.-k. 111-112,

- przesłuchanie powoda Z. Z.-k. 112-113

Powód pismem z dnia 05 marca 2013 roku zgłosił stronie pozwanej roszczenie o zapłatę zadośćuczynienia w wysokości 10.000 złotych. Decyzja z dnia 19 marca 2013 roku strona pozwana odmówiła wypłaty zadośćuczynienia. Decyzją z dnia 25 czerwca 2013 roku strona pozwana podtrzymała swoje wcześniejsze stanowisko.

Dowód:

- akta szkody

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającym zakresie.

W sprawie pozostawało bezspornym, że sprawca zdarzenia, któremu powód uległa w dniu 10 grudnia 2012 roku był ubezpieczony z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej. Strona pozwana nie kwestionowała podstawy swojej odpowiedzialności. Istota przedmiotowego sporu sprowadzała się natomiast do ustalenia rozmiaru krzywdy doznanej przez powoda w następstwie wypadku, wysokości doznanego przez niego uszczerbku na zdrowiu.

Zgodnie z treścią art. 445 § 1 k.c. w związku z art. 444 k.c., w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę pojmowaną jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości), cierpienia psychiczne, ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, niemożności uprawiania sportów, działalności naukowej, wyłączenia z normalnego życia itp. Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Obejmuje ono wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości. Ma więc ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego, mowa jest bowiem o „odpowiedniej sumie tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę” przyznawana jednorazowo. Przepis ten nie reguluje natomiast pojęcia „odpowiedniej” sumy zadośćuczynienia i pozostawia ją uznaniu Sądu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że Sąd za punkt wyjścia uznał przede wszystkim ustalenie rzeczywistych następstw zdarzenia, jakiemu uległ powód. Od ich skali zależy bowiem wysokość należnego zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma na celu przede wszystkim skompensować niewymierną z natury rzeczy szkodę niemajątkową. Ustalając wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia, Sąd brał pod uwagę szereg okoliczności związanych z następstwami uszkodzenia ciała, jakiego doznał na skutek wypadku. Już sam rodzaj obrażeń, jakich doznał powód w wypadk, związany jest z licznymi dolegliwościami bólowymi. Dolegliwości te powód intensywniej odczuwał bezpośrednio po zdarzeniu wypadkowym, obecnie odczuwa je już rzadziej.

Uszczerbek na zdrowiu powoda związany z urazami odniesionymi w wypadku ustalił opiniujący w sprawie biegły sądowy z zakresu neurologii wskazując, że w następstwie urazu wywołanego wypadkiem z 10 grudnia 2012 roku powód doznał 2% uszczerbku na zdrowiu, zaś uszczerbek ten związany jest z urazem kręgosłupa na odcinku szyjnym. Biegła jednocześnie wskazał, że utrzymujące się tak po wypadku jak i aktualnie bóle nie są w całości wynikiem wypadku z grudnia 2012 roku, lecz są następstwem zmian o charakterze zwyrodnieniowym i dyskopatycznym. Są to zmiany samoistne, długo powstające, świadczące o występowaniu procesu starzenia się organizmu. Istnienie zmian może jednak wpływać na okres odczuwania dolegliwości bólowych oraz intensywność tych odczuć. Zmiany organiczne w zakresie kręgosłupa nie są też skutkiem wykonywania przez powoda zwodu taksówkarza. W chwili obecnej odczuwane przez powoda dolegliwości bólowe w dużej mierze są wynikiem zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych kręgosłupa szyjnego. W bezpośrednim okresie od przebytego urazu były bezpośrednim skutkiem przebytego urazu. Aktualnie przebyty uraz kręgosłupa szyjnego nie wpływa na życie powoda. Okresowo występujące bóle kręgosłupa są następstwem stwierdzonych zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych, nie są zaś następstwem przebytego w 2012 roku urazu. W bezpośrednim okresie od przebytego urazu powód mógł odczuwać utrudnienia w spełnianiu obowiązków życia codziennego. Nie mógł wykonywać ciężkich prac fizycznych oraz dźwigać. Nie powinien był też wykonywać pracy taksówkarza z uwagi na występujące bóle kręgosłupa szyjnego jak i ograniczoną ruchomość tego odcinka kręgosłupa. Powód nie wymagał jednakże pomocy osób trzecich pomimo utrudnień związanych z wykonywaniem czynności codziennych, nawet związanych z samoobsługą. Utrudnienia te wynikały z faktu występowania nasilonych dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego będących następstwem naruszenia czasowego struktur miękkich przykręgosłupowych. Dolegliwości te mogły utrzymać się przez okres 2-3 miesięcy. Aktualnie powtarzające się dolegliwości bólowe kręgosłupa są następstwem zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych stwierdzanych w badaniach neuroobrazowych powoda. Z powodu stwierdzonych zmian w wykonywanych badaniach dodatkowych oraz z uwagi na wiek powoda pełny powrót do zdrowia jest wątpliwy. W przyszłości u powoda mogą nadto wystąpić zaburzenia ze strony kręgosłupa, które wymagać będą leczenia. Nie będą one miały jednak związku z przebytym w 2012 roku leczeniem. Z uwagi na zmiany zwyrodnieniowe i dyskopatyczne kręgosłupa powód winien prowadzić higieniczny tryb życia , unikać nadmiernego obciążania kręgosłupa, wykonywać codzienne ćwiczenia zlecone przez rehabilitanta. Powód podaje występowanie bólów kręgosłupa szyjnego oraz barku prawego. Dolegliwości te nie są znacznie nasilone.

Ustalając wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia Sąd wziął pod uwagę nie tylko wysokość uszczerbku na zdrowiu powoda, ale także rozmiar doznanych przez niego cierpień. W okresie bezpośrednio po wypadku powód zmuszony był zażywać leki przeciwbólowe, podał się procesowi leczenia i rehabilitacji.

Przedstawione okoliczności, zdaniem Sądu, wpływają na wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia, które – w ocenie Sądu – winno kształtować się na poziomie 2.000 złotych, o czym orzekł w pkt I sentencji wyroku.

Od zasądzonego świadczenia powódce należą się również odsetki ustawowe. Zgodnie z art. 817 § 1 k.c., ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Powyższa regulacja winna być rozpatrywana z treścią art. 455 k.c. oraz w poglądem judykatury, a dalej z poglądem przedstawicieli piśmiennictwa w tym zakresie. Wskazuje się, że skoro świadczenie z czynów niedozwolonych, jest świadczeniem bezterminowym, zobowiązany do jego spełnienia, w tym także ubezpieczyciel, winien spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. W realiach przedmiotowej sprawy na niezwłoczność należy patrzeć przez pryzmat art. 817 § 1 k.c. Z chwilą wezwania do zapłaty (co powoduje przekształcenie zobowiązania bezterminowego w terminowe) oraz z upływem terminu do spełniania świadczenia, w tej sprawie z upływem 30 dni od daty wezwania, dłużnik – tu strona pozwana pozostaje w opóźnieniu ze spełnieniem danego świadczenia. A zatem skoro powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty w dniu 05 marca 2013 roku pełnej wysokości zadośćuczynieni z upływem 30 dniowego terminu dom spełnienia świadczenia strona pozowane w opóźnieniu ze spełnieniem tego świadczenia , t.j. od dnia 05 kwietnia 2013 roku, a nie od dnia 08 marca 2013 roku. Z tym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Powód wygrał niniejsze postępowanie 100%. Poniesione przez niego koszty procesu to: opłata sądowa za wniesienie pozwu-100, koszty zastępstwa procesowego- 600 złotych, opłata skarbowa za udzielone pełnomocnictwo- 17 złotych, łącznie 717 złotych

O kosztach sądowych z pkt IV orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 98 k.p.c. Poniesione tymczasowo przez Skarb Państwa koszty sądowe to kwota 171,37 złotych z związku z przyznanym opiniującej w sprawie biegłej wynagrodzeniem ponad kwotę zaliczki uiszczonej przez stronę pozwaną( zaliczka 500 złotych, wynagrodzenie przyznane 671,37 złotych).

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Rafałko
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Legnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Aneta Murawska
Data wytworzenia informacji: