Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Legnicy VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Renata Mierzwicka
Protokolant:	Stażysta Andrzej Janas

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa(...)S. A. we W.

przeciwko J. S.

o zapłatę

utrzymuje w całości w mocy nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 02.02.2012 r. sygn. akt (...)

Sygn. akt VII C-upr 387/12

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 23 stycznia 2012 roku przeciwko pozwanej J. S. powód (...)Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanej kwoty 8 093 ,73 złotych wraz z umownymi odsetkami zmiennymi obliczonymi w stosunku rocznym według 4 krotności stopy kredytu lombardowego NBP wynoszącymi 24% w stosunku rocznymi liczonymi od kwoty 1.742,57 złotych od dnia 12 października 2011 roku do dnia zapłaty oraz obciążenie pozwanej poniesionymi przez powoda kosztami postępowania w sprawie. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że w dniu 29 września 2005 roku udzielił pozwanej limitu kredytowego nr (...). Pozwana zobowiązana była do spłaty limitu kredytowego w miesięcznych ratach w wysokości podanej w umowie. Pomimo wezwań i monitów pozwana nie wywiązywała się z obowiązku spłaty należności. Powód dochodzi należności objętych pozwem na podstawie wyciągu z dnia 11 października 2011 roku, na który składają się następujące należności: należność Głowna w wysokości 1.742,57 złotych, odsetki za okres od dnia 29 września 2005 roku do 11 października 2010 roku w kwocie 2.330,20 złotych oraz opłaty, prowizje i opłaty za prowadzenie rachunku w wysokości 4.020,96 złotych, dalsze odsetki naliczane od dnia 12 października 2011 roku do dnia zapłaty obliczone od kwoty 1.724,57 złotych w stosunku rocznym w wysokości 24%.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanym przez tut. Sąd w sprawie o sygn. akt (...) w dniu 02 lutego 2012 roku Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W zarzutach od wydanego nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym pozwana zaskarżając ów nakaz w całości wniosła o jego uchylenie oraz oddalenie powództwa w całości podnosząc m.in. nieprzedstawienie przez powoda dokumentów, z których wynika wysokość oprocentowania limitu kredytowego, niewykazania terminów płatności poszczególnych należności, podania przez powoda w pozwie innego okresu za jaki skapitalizowano odsetki, niewykazanie, że powodowi należą się odsetki umowne w wysokości podanej w pozwie , zarzut przedawnienia części odsetek( należnych od dnia 06 maja 2006 roku do 23 stycznia 2009 roku) , zarzut wskazania przez powoda błędnej wartości przedmiotu sporu oraz zarzut wydania przez Sąd nakazu zapłaty wbrew orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. Powódka potwierdziła jedynie fakt zawarcia z powodem umowy o limit kredytowy

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 września 2005 roku pomiędzy (...) Spółka Akcyjna z siedziba we W. a J. S. doszło do zawarcia umowy o wydanie karty kredytowej i przyznanie limitu kredytowego. W dacie zawarcia umowy limit kredytowy został ustalony na kwotę 2.000 złotych, zaś umowa została okres jednego roku z tym, że bank automatycznie przedłuża umowę na okres kolejnego roku , o ile kredytobiorca nie wyrazi sprzeciwu na kontynuowanie później niż 30 dni przed upływem okresu obowiązywania umowy albo nie zajdą inne. Określone w Regulaminie zdarzenia wykluczające możliwość przedłużenia umowy. Każdorazowe przedłużenie umowy na kolejny rok nie wymaga podpisania aneksu do umowy.

W załączniku do w/w umowy ustalono, że w przypadku nieterminowej spłaty zadłużenia naliczane będą odsetku w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego.

Na dzień 21 kwietnia 2010 roku stan zadłużenia pozwanej z tego tytułu wynosił: 1.742,57 złotych tytułem kapitału, odsetki od kapitału w wysokości 1.787,81 złotych, opłaty i prowizje w wysokości 3.880,76 złotych.

W związku z nieregulowaniem zadłużenia przez pozwaną pismem z dnia 21 kwietnia 2010 roku(...)Spółka Akcyjna z siedziba we W. wypowiedział pozwanej w/w umowę, zaś w dniu 11 października 2011 roku( działając pod zmienioną nazwą (...)Spółka Akcyjna z siedzibą we W.) wystawił przeciwko pozwanej wyciąg z ksiąg na kwoty: należność Głowna 1.742,57 złotych tytułem należności głównej, odsetki umowne za okres od 06 maja 2006 roku do dnia wystawienia niniejszego wyciągu w wysokości 2.330,20 złotych, koszty, opłaty i prowizje w wysokości 3.996,96 złotych oraz dalsze odsetki w wysokości 1.724,57 złotych.

Dowód:

- wyciąg z ksiąg banku z dnia 11 października 2011 roku- k. 9,

- wypowiedzenie umowy o limit kredytowy i kartę- k. 10,

- umowa o wydanie karty kredytowej i przyznanie limitu kredytowego- k. 11-12,

- regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego obowiązujący od dnia 10 maja 2004 roku- k. 24,

- tabela opłat i prowizji- k. 25,

- lista operacji- k. 108- 112v,

- załącznik nr 1 do umowy – k. 112,

- operacje na rachunku- k. 118,

- szczegółowy wykaz należności – k. 105-115, k. 117-127

- przesłuchanie pozwanej J. S.-k. 100-101

Pozwana bądź jej były mąż korzystali z karty kredytowej otrzymanej od powoda.

Dowód:

- lista operacji- k. 108- 112v,

- operacje na rachunku- k. 118,

- szczegółowy wykaz należności – k. 105-115, k. 117-127

- przesłuchanie pozwanej J. S.-k. 100-101

W związku ze zmianą nazwy aktualna firma (...) Spółka Akcyjna z siedziba we W. to: (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W..

Dowód:

- odpis KRS powoda- k. 5-8

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Istota niniejszego sporu sprowadzała się do ustalenia wysokości zadłużenia oraz daty jego wymagalności z uwagi na podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia. Pozostaje bezspornym tak fakt zawarcia umowy o limit kredytowy jak i okoliczność, iż pozwana, a ściślej za jej zgodą mąż pozwanej, korzystał z tego limitu.

W sprawie znajduje zastosowanie art. 720§1 k.c. z uwagi na treść łączącej strony umowy nie zaś jej nazwanie. Zgodnie z nim dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Podstawową regulację pożyczki przewiduje Kodeks cywilny określając umowę pożyczki jako umowę konsensualna i nieodpłatną, czyli skuteczną już od momentu złożenia oświadczeń woli. Natomiast prawo bankowe uwzględnia udzielanie pożyczki pieniężnej w katalogu czynności bankowych jako czynność bankową sensu largo, a więc taką która może być wykonywana również przez podmioty niebankowe. W szczególności dla ważności zawarcia umowy pożyczki nie została przewidziana jakaś szczególna forma. Elementem istotnym umowy pożyczki nie jest również określenie czasu jej obowiązywania ani sposobu korzystania z przedmiotu umowy. To od woli stron zależy czy ma to być pożyczka długo-, czy krótkoterminowa, czy też pożyczka zawarta na czas nieoznaczony. Kodeks cywilny ujmuje umowę pożyczki jako umowę nieodpłatną. Umowa ta może, ale nie musi zostać zwarta pod tytułem odpłatnym. Według niektórych poglądów natomiast pożyczka jest odpłatna tylko wówczas, gdy wynika to jednoznacznie z określonego postanowienia umowy. Odpłatność umowy pożyczki również może być wyrażona w dowolny sposób. Najczęściej jest ona określona w postaci oprocentowania. Od oprocentowania tego należy odróżnić oprocentowanie o którym mowa w art. 481 k.c. , które to związane jest z opóźnieniem w spłacie zadłużenia.

W realiach przedmiotowej sprawy powód wykazał, że pomiędzy nim a pozwaną doszło do zawarcia umowy linii kredytowej oraz wydania kart kredytowej, zaś dochodzona pozwem kwota wynika z przedstawionych przez powoda dokumentów. W tym miejscu wskazać należy, iż inicjatywę dowodową powoda w zakresie zgłoszenia kolejnych wniosków dowodowych w następstwie zarzutów pozwanej do nakazu zapłaty trudno uznać za spóźnioną skoro, jak wskazano wyżej, potrzeba ich powołania ujawniła się w następstwie zarzutów pozwanej. Przyjęcie odmiennej koncepcji skłaniałoby do wniosku iż wolą ustawodawcy( co z pewnością prowadziłoby do szybkości postępowania kosztem ustalenia prawdy obiektywnej) jest wyłącznie ustalenie prawdy formalnej i to w sposób wybiórczy. Nadto przyjęcie koncepcji koncentracji materiału dowodowego w sposób jak to czyni pełnomocnik pozwanej powodowałoby unicestwienie sporności postępowania i nakładania na powoda obowiązku składania wszelkich wniosków dowodowych, także tych ewentualnych na wypadek ewentualnych zarzutów strony pozwanej. W ocenie Sądu procedującego w sprawie taki sposób koncentracji materiału dowodowego nie jest wolą ustawodawcy ujawniona zarówno w treści art. 505 ⁵§1 k.p.c. czy w treści art. 495§3 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym do dnia 02 maja 2012 roku. Z uwagi na to Sąd dopuścił dowód z dokumentów przedstawionych co prawda przez stronę powodową w późniejszych niż pozew pismach procesowych. Potrzeba ich późniejszego powołania pojawiła się bowiem w następstwie pism pozwanej.

Chybiony w tym zakresie pozostaje zarzut, iż przedstawione przez stronę powodową dokumenty nie korzystają z domniemania prawdziwości ani autentyczności skoro zostały przedstawione ich kopie, a dalej że takie nie mogą stanowić podstawy ustaleń faktycznych Sądu. Sąd ma co prawda na uwadze treść tak art. 244 i art. 245 k.p.c. Na wartość dowodową dokumentów przedstawionych przez powoda patrzeć należy jednak przez pryzmat art. 129 §1 i §4 k.p.c. Pozwana pomimo kwestionowania prawdziwości treści dokumentów przedstawionych przez powoda nie zgłosiła wniosku o przedstawienie oryginału tych dokumentów. W konsekwencji Sąd przyjął, iż nie kwestionuje treści przedstawionych przez powoda dokumentów.

Powyższe inklinuje przyjęcie, wbrew stanowisku pozwanej, iż jej zadłużenie wobec powoda kształtuje się na poziomie szczegółowo wykazanych w treści przedstawionych w sprawie dokumentów, t.j. wyciąg z ksiąg banku z dnia 11 października 2011 roku- k. 9, wypowiedzenie umowy o limit kredytowy i kartę- k. 10, regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego obowiązujący od dnia 10 maja 2004 roku- k. 24, tabeli opłat i prowizji- k. 25, listy operacji- k. 108- 112v, załącznika nr 1 do umowy – k. 112, operacji na rachunku- k. 118 czy szczegółowy wykaz należności – k. 105-115, k. 117-127.

Nie zasługuje także na uwzględnienie zarzut pozwanej przedawnienia części dochodzonego pozwem roszczenia , t.j. odsetek liczonych za okres od dnia 06 maja 2006 roku do 23 stycznia 2009 roku). Procedując w tym zakresie Sąd miał na uwadze, iż umowa pożyczki pomiędzy stronami miała charakter odpłatny, a konsekwencji czego za udostępnienie kapitału powód naliczał pozwanej odsetki-oprocentowanie stanowiące wyraz opłatnego charakteru tej umowy, a nie odsetki za opóźnienie, do których wymagalności i dalej ewentualnego przedawnienia ma zastosowanie art. 455 k.c. oraz art. 481 k.c. te pierwsze( stanowiące oprocentowanie) stają się wymagalne nie w dacie ich naliczania, a dopiero z momentem wypowiedzenia umowy, co nastąpiło w dniu 21 kwietnia 2010 roku. Wobec wniesienia pozwu w dniu 23 stycznia 2012 roku doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia tych odsetek, a w dacie wniesienia pozwu termin ten jeszcze nie upłynął.

Z uwagi na w/w powództwo jest zasadne, w konsekwencji czego na podstawie art. 496 k.p.c. wydany w sprawie o sygn. akt (...)w dniu 02 lutego 2012 roku nakaz zapłaty należało utrzymać w mocy.

Rozstrzygnięcie o kosztach zawarte w treści w/w nakazu znajduje podstawy w treści art. 98 k.p.c. Na ich wysokości składa się: opłata od pozwu w wysokości 30 złotych oraz wydatki powoda w związku z poświadczeniami notarialnymi oraz opłata skarbowa za udzielenie pełnomocnictwa, łącznie kwota 51,92 złotych.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.