Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: star. sekr. sądowy Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku C. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołań C. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 9 maja 2016 r. znak (...)

z dnia 13 czerwca 2016 r. znak (...)

oddala odwołania

Sygn. akt V U 576/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 maja 2016 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy C. P. prawa do emerytury na podstawie art. 27 i 28 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wskazując w uzasadnieniu, że wnioskodawca nie udowodnił wymaganego stażu 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a jedynie staż 19 lat, 9 miesięcy i 12 dni.

Kolejną decyzją –z dnia 13 czerwca 2016 r., znak: (...), organ rentowy ponownie odmówił C. P. prawa do emerytury, wskazując na te same argumenty co w uzasadnieniu decyzji z dnia 9 maja 2016 r., tj. na niespełnienie przez wnioskodawcę wymogu posiadania 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Od ww. decyzji dwa odwołania złożył wnioskodawca, wnosząc o ich zmianę poprzez przyznanie mu prawa do emerytury. Przyznał, iż udowodnił jedynie 19 lat, 9 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych, ale to -w jego ocenie- pozwala na przyznanie mu prawa do spornego świadczenia, a z uwagi na liczne problemy zdrowotne nie jest w stanie podjąć zatrudnienia, by dopracować brakujące do pełnego stażu pracy ok. 10 tygodni.

W odpowiedziach na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie, argumentując jak w zaskarżonych decyzjach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca C. P., ur. (...), złożył w dniu 12 kwietnia 2016 r. wniosek o emeryturę. W następstwie rozpoznania tego wniosku ZUS Oddział w L. w dniu 9 maja 2016 r. wydał decyzję odmawiającą wnioskodawcy prawa do emerytury, zaskarżoną w niniejszej sprawie.

Kolejną decyzją –z dnia 13 czerwca 2016 r., znak: (...), wydaną w następstwie wniosku ubezpieczonego złożonego na rozprawie przed Sądem Okręgowym w Legnicy, organ rentowy ponownie odmówił C. P. prawa do emerytury, powołując się na te same argumenty co w uzasadnieniu decyzji z dnia 9 maja 2016 r., tj. na okoliczność niespełnienia przez wnioskodawcę wymogu posiadania 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

C. P. udowodnił 19 lat, 9 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

/bezsporne, a nadto dokumenty z akt emerytalnych wnioskodawcy/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania nie zasługiwały na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.jedn.: Dz.U. z 2015 r., poz. 748 z późn. zm.), ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny określony w ust. 2 albo 3;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a.

2. Wiek emerytalny dla kobiet wynosi co najmniej 60 lat.

3. Wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych w okresie:

1) do dnia 31 grudnia 1947 r. wynosi co najmniej 65 lat;

2) od dnia 1 stycznia 1948 r. do dnia 31 marca 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 1 miesiąc;

3) od dnia 1 kwietnia 1948 r. do dnia 30 czerwca 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 2 miesiące;

4) od dnia 1 lipca 1948 r. do dnia 30 września 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 3 miesiące;

5) od dnia 1 października 1948 r. do dnia 31 grudnia 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 4 miesiące.

W myśl zaś art. 28 cyt. ustawy, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2, przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym było, że wnioskodawca osiągnął wymagany cyt. przepisami wiek emerytalny, tj. 65 lat. Spór budziło jedynie, czy osiągnął wymagany ustawą staż emerytalny, tj. co najmniej 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy bowiem uznał, że wnioskodawca udowodnił jedynie 19 lat, 9 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Wnioskodawca przyznał w odwołaniu, iż taki właśnie staż ubezpieczeniowy posiada, ale mimo tego domagał się zmiany zaskarżonych decyzji i przyznania mu prawa do emerytury.

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszym postępowaniu doprowadziła Sąd do przekonania, iż wnioskodawca nie spełnia przesłanki stażowej dla przyznania emerytury w myśl art. 27 i 28 ustawy emerytalnej. Co do zasady –dla przyznania tego świadczenia konieczne jest wykazanie –w przypadku mężczyzn– stażu 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych (art. 27 ust. 1 pkt 2). Ustawa emerytalna w art. 28 pkt 2 daje jednak ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli ww. okresu składkowego i nieskładkowego, prawo do emerytury, jeżeli łącznie spełnili warunki: osiągnęli wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3 oraz mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla mężczyzn. Ubezpieczony jednakże tego drugiego warunku nie spełnił. Jak wynika z akt emerytalnych posiada on udowodnione jedynie 19 lat, 9 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych, a zatem staż niewystarczający, by w myśl cytowanych wyżej przepisów ustawy emerytalnej, jak i jakichkolwiek innych przepisów tej ustawy, uzyskać świadczenie emerytalne.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy emerytalnej, prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

W rozpoznawanej sprawie materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu, w tym przede wszystkich dokumenty znajdujące się w aktach ubezpieczeniowych wnioskodawcy, wykazały, że C. P. nie spełnił wszystkich przesłanek do nabycia prawa do emerytury, albowiem nie osiągnął wymaganego ustawą stażu ubezpieczeniowego 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych, której to zresztą okoliczności sam nie kwestionował. Tym samym, nie było żadnych podstaw prawnych, by przyznać mu sporne świadczenie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż organ rentowy prawidłowo wyliczył ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy, a wnioskodawca nie przedłożył żadnych nowych dokumentów, które by tę okoliczność podważały. Dlatego też nie było żadnych podstaw do zmiany zaskarżonych decyzji, a odwołania wnioskodawcy –jako nie mające uzasadnionych podstaw– musiały podlegać oddaleniu, w myśl art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.