Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku D. K., A. T.

przy udziale zainteresowanej R. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne dot. R. Z.

na skutek odwołania A. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 4 września 2015 r. znak (...) dec. nr (...)

na skutek odwołania D. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 24 listopada 2015 r. znak (...) dec. nr (...)

oddala odwołania.

SSO Regina Stępień

Sygn. akt V U 425/16

UZASADNIENIE

Decyzją nr (...) z dnia 4 września 2015 r., znak:(...)

2015, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. stwierdził, że podstawa wymiaru i składka na ubezpieczenie zdrowotne R. Z.z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy zlecenia u płatnika (...)z siedzibą (...)w okresie od września 2013 r. do kwietnia 2014 r. wynosi: 0,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w okresie od września 2013 r. do kwietnia 2014 r. płatnik (...) A. T. zawierała umowy zlecenia obejmujące: „aranżację ekspozycji, przygotowanie zestawień na temat lokalnej konkurencji, roznoszenie ulotek, demontaż, przygotowanie do transportu oraz załadunek systemów ekspozycyjnych, montaż dekoracji ściennych, zlecenie, aranżacja ekspozycji” oraz umowy o tożsamych treściach z osobami, w tym z ubezpieczoną R. Z., które - w okresie wykonywania ww. umów cywilnoprawnych - były zatrudnione na podstawie umów o pracę u innego pracodawcy, tj. (...) K. D., który zgłosił je do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. ZUS wskazał też, iż w ww. okresie podmiot gospodarczy (...) K. D. z siedzibą (...) był odbiorcą 100% faktur sprzedażowych wystawiony przez płatnika składek –(...) (...) A. T.. Przedmiotem wystawionych przez ww. płatnika składek faktur sprzedażowych były „Usługi marketingowe, Planowanie – aranżacja ekspozycji w salonach zleceniodawcy, Rekrutacja pracowników w salonach zleceniodawcy”. Wskazując na powyższe okoliczności, ustalone w postępowaniu kontrolnym, oraz mając na uwadze treść art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który rozszerza pojęcie pracownika dla celów ubezpieczeń społecznych poza sferę stosunku pracy, organ rentowy uznał, że skoro finalny efekt pracy pracownika – ubezpieczonej R. Z.osiągał jej faktyczny pracodawca, tj. (...) K. D., to on faktycznie powinien być płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne tego pracownika także z tytułu umowy zlecenia. Płatnik (...) A. T. zaś, zawierając umowę cywilnoprawną z osobą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę w (...) K. D. w celu wypełniania warunków kontraktowych wynikających z umowy współpracy z (...) K. D., wyzbyła się atrybutu płatnika składek i tym samym nie posiada uprawnień do deklarowania składek z tytułu przychodów osiągniętych przez ubezpieczoną R. Z. z tytułu wykonywania umowy cywilnoprawnej.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył płatnik składek A. T., domagając się jej zmiany poprzez ustalenie, że podstawa wymiaru i składka na ubezpieczenie zdrowotne R. Z.z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy zlecenia w okresie od września 2013r. do kwietnia 2014r. nie wynosi 0,00 zł. Odwołująca podniosła, że organ rentowy, wydając powyższą decyzję, pominął istotne w sprawie fakty, a mianowicie wolę stron, które zawarły umowy zlecenia na wykonanie umówionych prac zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, fakt, że to ona jako zleceniodawca zleciła wykonanie tych prac i wypłaciła za nie umówione wynagrodzenie, a nie inny odrębny podmiot, jakim jest firma (...), oraz że to ona naliczyła i odprowadziła do ZUS składki ubezpieczeniowe od ww. wynagrodzenia.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie oraz podtrzymał argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Decyzją nr (...) z dnia 24 listopada 2015 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika R. Z., wykonującej w okresie od września 2013 r. do kwietnia 2014 r. równocześnie pracę na podstawie umowy zlecenia na rzecz płatnika składek (...) D. K. z siedzibą (...) wynosi:

Okres	Ubezpieczenie emerytalne i rentowe	Ubezpieczenie wypadkowe	Ubezpieczenie zdrowotne
10-2013	2 316, 48 zł	2 316, 48 zł	1998, 89 zł
11-2013	1 956, 04 zł	1 956, 04 zł	1 687, 87 zł
12-2013	2 421, 98 zł	2 421, 98 zł	2 089, 92 zł
01-2014	2 137, 36 zł	2 137, 36 zł	1 844, 32 zł
02-2014	1 995, 39 zł	1 995, 39 zł	1 721, 82 zł
03-2014	1 990, 99 zł	1 990, 99 zł	1 718, 03 zł
04-2014	2 220, 66 zł	2 220, 66 zł	1 916, 20 zł

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w wyniku kontroli przeprowadzonej u płatnika (...) D. K. zakończonej protokołem kontroli z dnia 23 czerwca 2015r. stwierdzono, iż ww. płatnik w miesiącach od października 2013r. do kwietnia 2014 r. nie naliczył składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne od wypłaconego ubezpieczonej R. Z.wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia zawartej z (...) A. T. wykonywanej na rzecz (...) D. K.. Podał, iż płatnik (...) D. K. zajmuje się sprzedażą i dekoracją wnętrz tapetami, okładzinami ściennymi i sztukaterią w 5 salonach południowo – zachodniej Polski. Ubezpieczona R. Z. była zatrudniona u ww. płatnika na podstawie umowy o pracę, z tytułu której otrzymywała wynagrodzenie zasadnicze. Zaś premia za wyniki sprzedaży wypłacana była przez A. T. za wykonanie zlecenia w jej firmie Od października 2013 r. premia od sprzedaży była wypłacana przez p. A. T. jako wynagrodzenie za wykonanie zlecenia, którego przedmiotem była: aranżacja ekspozycji, demontaż dekoracji ściennych, przygotowanie do transportu oraz załadunek systemów ekspozycyjnych. Firma p. A. T. mieściła się pod tym samym adresem co firma płatnika D. K., tj. (...), a odbiorcą 100% wystawionych przez firmę (...) faktur sprzedażowych był płatnik (...) D. K.. Tym samym, w ocenie organu rentowego, całkowitą korzyść z pracy wykonywanej przez ubezpieczoną R. Z. w ramach umowy zlecenia finalnie osiągał jej pracodawca (...) D. K.. Dlatego też to on winien być płatnikiem wszystkich składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wymienionej, w tym także składek liczonych od przychodu R. Z.osiągniętego z tytułu wykonywania umowy zlecenia na rzecz (...) A. T..

Powyższą decyzję odwołaniem zaskarżył płatnik składek D. K., wnosząc o jej zmianę poprzez uznanie, że nie było podstaw do zmiany przez ZUS podstawy wymiaru składek i wysokości składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne ubezpieczonej R. Z.. W uzasadnieniu wskazał, że zawarł z ubezpieczoną R. Z. umowę o pracę zgodnie z przepisami kodeksu pracy, wypłacił jej wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz naliczył i odprowadził do ZUS składki ubezpieczeniowe od ww. wynagrodzenia, które to fakty, jego zdaniem, organ rentowy pominął, wydając zaskarżoną decyzję. Ponadto, podniósł, że nie zawierał z R. Z. żadnej umowy zlecenia, a umowę taką zawarł z nią odrębny podmiot – firma (...), od której otrzymał faktury za wykonane usługi – zgodnie z zawartą umową o świadczenie usług. Zarzucił nadto, że ZUS niesłusznie decyzję doręczył także ubezpieczonej, skoro nie była ona stroną postępowania.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Ww. sprawy, tj. z odwołania płatnika składek (...) A. T. od decyzji nr (...) z dnia 4 września 2015 r. oraz z odwołania płatnika składek (...) D. K. od decyzji nr (...) z dnia 24 listopada 2015 r. zarządzeniem z dnia 11 lutego 2016 r. zostały połączone do wspólnego rozpoznania, a następnie -postanowieniem z dnia 17 marca 2016 r.- przekazane do rozpoznania tut. Sądowi jako właściwemu miejscowo.

Na rozprawie w dniu 28 września 2016 r. ubezpieczona R. Z. poparła odwołania A. Z. i D. K..

Sąd ustalił:

D. K. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). Siedzibą firmy jest (...). W ramach prowadzonej działalności zajmuje się sprzedażą i dekoracją wnętrz tapetami, okładzinami ściennymi i sztukaterią w pięciu salonach południowo – zachodniej Polski.

D. K. i R. Z. zawarli 2 umowy o pracę, pierwszą w dniu 26 sierpnia 2013r. na okres próbny, a od dnia 26 sierpnia 2013r. do 26 listopada 2013r. oraz w dniu 26 listopada 2013r. na czas określony do 26 listopada 2021r. W ramach pierwszej umow zatrudniona została na stanowisku sprzedawcy w B. ul. (...), a na podstawie drugie u7mowy na stanowisku kierownika sklepu. Oba zatrudnienia były w penym wymiarze czasu pracy, z wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie 1 600 zł brutto. Aneksem z 1 kwietnia 2014r. zmieniono jej stanowisko pracy na szefa produktu, z zachowaniem dotychczasowych pozostałych zasad zatrudnienia.

Do obowiązków R. Z.na stanowisku sprzedawcy (zgodnie z pisemnym zakresem obowiązków) należało:

- prowadzenie sprzedaży detalicznej w oparciu o rzetelnie sporządzanie zamówienia,

- dbanie o prawidłową ilość i jakość produktów wprowadzanych do sprzedaży,

- przestrzeganie zasad obsługi klienta obowiązujących w firmie,

- rzetelne wystawianie dokumentów sprzedaży,

- racjonalne gospodarowanie zakupionymi materiałami i powierzonym sprzętem,

- zabezpieczanie mienia i dokumentacji przedsiębiorstwa przed zniszczeniem i kradzieżą,

- ścisła współpraca w ramach swoich obowiązków z pozostałymi działami przedsiębiorstwa oraz innymi osobami (firmami) działającymi w imieniu i
na rzecz przedsiębiorstwa w oparciu o podpisane w tym zakresie umowy,

- przestrzeganie obowiązujących zagadnień i instrukcji w zakresie gospodarki materiałowej i finansowej,

- przestrzeganie przepisów BHP, PPOŻ, Kodeksu Pracy i związanych z obsługą kasy fiskalnej oraz egzekwowanie ich przestrzegania,

- wykonywanie innych poleceń przełożonych.

Po zmianie stanowiska pracy nie przedłożono ubezpieczonej na pismie zakresu obowiązków.

Ubezpieczona R. Z. pracę świadczyła w sklepie przy ul. (...) w B.. Prowadzono w nim sprzedaż artykułów wykończenia mieszkań takich jak tapety, okładziny ścienne. Oprócz ubezpieczonej zatrudniona w nim była jeszcze jako sprzedawca M. K..

W dniu 5 marca 2013 r. A. T. rozpoczęła prowadzenie własnej działalności gospodarczej pod firmą (...) z siedzibą w tym samym miejscu, w którym działalność prowadzi D. K., tj. (...)

Wymieniona zaproponowała pracownikom tego sklepu, w tym do ubezpieczonej, umowę zlecenia, w ramach której miała ona wykonywać zmiany aranżacji poszczególnych artykułów w sklepie (...). Zmiany w zakresie aranżacji w sklepach (...) było wyeksponowanie nowego towaru, zainteresowanie nim klientów. W okresie objętym skarżonymi decyzjami ubezpieczona R. Z. podpisała z A. T. dwie umowy zlecenia, pierwszą z dnia 30 września 2013r, która obejmowała okres od 30 września 2013 r. do 29 grudnia 2013r. oraz z dnia 2 stycznia 2014r. na okres od 2 stycznia 2014r. do 30 marca 2014r. Na ich podstawie R. Z. zobowiązywała się do wykonania na rzecz A. T. pracy polegającej na aranżacji ekspozycji. W umowach tych nie określono wprost o jaką ekspozycję chodzi, jak często miała by ona być zmieniana, w którym sklepie, jak również nie wskazano wysokości wynagrodzenia. Zawierały one informacje o tym, że ubezpieczona jest zatrudniona u innego pracodawcy i osiąga u niego wynagrodzenie w wysokości najniższego wynagrodzenia. Płatność wynagrodzenia z ww. umowó zlecenia miała następować według rachunków. R. Z. przedłożyła rachunki:

- z 30 października na kwotę 716, 48 zł brutto

- z 30 listopada 2013r. na kwotę 356, 04 zł brutto

- z 29 grudnia 2013r. na kwotę 821, 98 zł brutto

- z 30 stycznia 2014r. na kwotę 537, 36 zł brutto

- z 28 lutego 2014r. na kwotę 315, 39 zł brutto

- z 30 marca 2014r. na kwotę 310, 99 zł brutto

- z 24 kwietnia 2014r. na kwotę 540, 66 zł brutto.

A. T. i D. K. od marca 2013 r. podjęli współpracę. W jej ramach A. T. zajmowała się rekrutacja pracowników dla D. K., ich szkoleniem. W ramach swej działalności współpracowała jedynie z D. K.. Odbiorcą 100% faktur sprzedażowych wystawionych przez firmę (...) z siedzibą w (...), był D. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w U., J. (...).

Dowody:

- akta ubezpieczeniowe wraz z aktami z przeprowadzonej kontroli płatnika (...)

(...) A. T.

- akta ubezpieczeniowe wraz z aktami z przeprowadzonej kontroli płatnika (...)

(...) K. D.

- akta osobowe R. Z.

- zestawienie zatrudnionych pracowników

- wyjaśnienia: ubezpieczonej R. Z.e-protokół z 28.09.2016r. 00:02:20-00:25:02 ; wnioskodawców: D. K. e-protokół z 28. 09.2016r. 00:25:02-00:43:49, A. T. e-protokół z 28.09.2016r. 00:43:49-01:00:11.

Sąd zważył:

Odwołania są nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 41, art. 46 oraz art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnik składek zobowiązany jest obliczyć, potrącić z dochodów ubezpieczonych, rozliczyć oraz opłacić należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy (...). Zobowiązany jest również do przekazania do Zakładu imiennych raportów miesięcznych i deklaracji rozliczeniowej po upływie każdego miesiąca kalendarzowego w terminie ustalonym dla rozliczania składek (...).

W stosunku do pracowników płatnikiem składek jest ich pracodawca (art. 4 pkt 2 lit. a ww. ustawy systemowej).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a. Ust. 2a cyt. przepisu rozszerza pojęcie pracownika dla celów ubezpieczeń społecznych poza sferę stosunku pracy. Stanowi bowiem, że za pracownika, w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

W orzecznictwie przyjmuje się zgodnie, że wynikające z art. 8 ust. 2a ustawy systemowej rozszerzenie pojęcia pracownika dla celów ubezpieczeń społecznych dotyczy dwóch sytuacji. Pierwszą z nich jest wykonywanie pracy na podstawie jednej z wymienionych umów prawa cywilnego, przez osobę, która umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy. Drugą – jest wykonywanie pracy na podstawie jednej z tych umów przez osobę, która umowę taką zawarła z osobą trzecią, jednakże w jej ramach wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Przesłanką decydującą o uznaniu takiej osoby za pracownika w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest to, że, będąc pracownikiem związanym stosunkiem pracy z danym pracodawcą, jednocześnie świadczy na jego rzecz pracę w ramach umowy cywilnoprawnej, zawartej z nim lub inną osobą. W konsekwencji, nawet gdy osoba ta (pracownik) zawarła umowę o dzieło/umowę zlecenia z osobą trzecią, to pracę w jej ramach wykonuje faktycznie dla swojego pracodawcy (uzyskuje on rezultaty jego pracy) (por. uchwałę SN z dnia 2 września 2009 r., II UZP 6/09, wyrok SN z dnia 14 stycznia 2010 r., I UK 252/09). A zatem, jak z powyższego wynika, czynnikiem decydującym o tym, na rzecz jakiego podmiotu faktycznie wykonywana jest praca, jest finalny efekt tej pracy.

W rozpoznawanej sprawie, Sąd – po dokonaniu analizy zgromadzonych w postępowaniu dowodów, w tym dokumentów zgromadzonych w aktach ZUS dot. obu płatników (umów zlecenia, rachunków do umów zlecenia, potwierdzeń przelewów, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, faktur VAT, informacji z kontroli PIP), dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych R. Z., jej wyjaśnień oraz wyjaśnień A. T. i D. K. – nie miał wątpliwości, że prace, jakie wykonywała ubezpieczona R. Z. w ramach umów zlecenia zawartych z A. T. miały przyczynić do wyeksponowania towary w sklepie (...), zainteresowaniu nowym towarem klientów. Co w ostatecznym efekcie miało służyć zwiększeniu dochodów D. K.. Były więc wykonywane przez R. Z. , pracownika D. Z. na jego rzecz.

Dzięki konstrukcji umów zlecenia, zastosowanej przez współpracujących ze sobą D. K. i A. T., firma tego pierwszego nie musiała opłacać pełnych składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od pełnych wynagrodzeń zatrudnianych pracowników. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy znamienne jest, że odbiorcą 100% faktur sprzedażowych wystawionych przez A. T. w spornym okresie był (...) D. K.. A zatem, to ten pracodawca w całości uzyskał korzyść z pracy swoich pracowników, w tym R. Z. (choć formalnie w spornym okresie byli oni związani umowami zlecenia z A. T.). On zatem był odbiorcą finalnego efektu ich pracy. W świetle tych okoliczności, w ocenie Sądu, w niniejszej sprawie zastosować należało art. 8 ust. 2a ustawy systemowej i uznać, że ubezpieczona R. Z. – mimo umowy zlecenia podpisanej z osobą trzecią cały czas pracę wykonywała na rzecz swojego pierwotnego pracodawcy D. K. w ramach stosunku pracowniczego, zaś zastosowane przez współpracujących ze sobą A. T. i D. K. rozwiązanie polegające na sztucznym rozdzieleniu zakresu obowiązków tej pracownicy na wykonywane w ramach o umowy o pracę i w ramach umowy zlecenia w istocie służyć miało obejściu przepisów nakładających na płatnika składek (pracodawcę) obowiązek naliczenia i odprowadzenia wszystkich należnych składek od pełnego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi, w niniejszej sprawie zatem –także od premii od sprzedaży.

W uzasadnieniu uchwały z dnia 2 września 2009 r. Sąd Najwyższy wskazał, iż podstawowym skutkiem uznania osoby wskazanej w art. 8 ust. 2a ustawy systemowej za pracownika, jest objęcie jej obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnymi, rentowymi, chorobowymi i wypadkowymi tak jak pracownika (art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). W związku z tym osoba ta podlega obowiązkowi zgłoszenia do wymienionych ubezpieczeń społecznych. Obowiązek ten obciąża płatnika składek (art. 36 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Jest on także zobowiązany obliczać, rozliczać i przekazywać składki co miesiąc do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (art. 17 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Ponadto, płatnicy składek w stosunku do pracownika, obliczają części składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez ubezpieczonych i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do Zakładu (art. 17 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Rozważając, który podmiot (pracodawca czy osoba trzecia) jest płatnikiem składek w stosunku do osoby wykonującej pracę na rzecz pracodawcy w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą trzecią, Sąd Najwyższy uznał, że w związku z tym, że w stosunku do pracownika płatnikiem składek jest pracodawca (art. 4 pkt 2 lit. a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych), a art. 8 ust. 2a rozszerza pojęcie pracownika na jego dalszą aktywność w ramach umowy cywilnoprawnej, jeżeli w jej ramach świadczy on pracę na rzecz swojego pracodawcy, to naturalne i zgodne z wykładnią literalną tego przepisu jest uznanie, że także w zakresie tej sfery aktywności należy go uznać na potrzeby ubezpieczeń społecznych za pracownika tego właśnie pracodawcy. Za taką wykładnią –w ocenie Sądu Najwyższego – przemawia także art. 18 ust. 1a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, według którego, w przypadku ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło. Z przepisu tego wynika logicznie, że płatnikiem jest pracodawca, a przychód z tytułu umowy cywilnoprawnej jedynie „uwzględnia się” w podstawie wymiaru składek z tytułu stosunku pracy. Pracodawca, ustalając podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu stosunku pracy, powinien więc zsumować wynagrodzenie z umowy cywilnoprawnej z wynagrodzeniem ze stosunku pracy. Dodatkowo za uznaniem, że płatnikiem składek w stosunku do osoby wykonującej pracę na rzecz tego pracodawcy ale w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą trzecią powinien pracodawca przemawia także to, że obowiązki płatnika powinny obciążać podmiot, na rzecz którego praca w ramach umowy cywilnoprawnej jest faktycznie świadczona, i który w związku z tym uzyskuje jej rezultaty, unikając obciążeń i obowiązków wynikających z przepisów prawa pracy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, tut. Sąd nie miał wątpliwości, że w okolicznościach niniejszej sprawy ubezpieczona R. Z. –mimo formalnego zawarcia umów zlecenia z płatnikiem (...) A. T. – faktycznie przez cały okres sporny pracę świadczyła na rzecz swojego dotychczasowego pracodawcy (...) D. K., a zatem –w myśl art. 8 ust. 2a ustawy systemowej – na gruncie ubezpieczeń społecznych uznać ją należało za pracownika tegoż pracodawcy, a obowiązkiem naliczenia i zapłaty składek od uzyskanych przez nią przychodów z tytułu umowy zlecenia obciążyć (...) D. K..

Podsumowując, Sąd uznał, że zaskarżone decyzje organu rentowego były prawidłowe i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. –pozbawione uzasadnionych podstaw odwołania A. T. i D. K.– oddalił, o czym orzekł w sentencji wyroku.

Na marginesie jedynie dodać należy, że całkowicie pozbawione racji były zarzuty odwołujących kwestionujących doręczenie przez ZUS obu zaskarżonych decyzji ubezpieczonej R. Z.. Wbrew bowiem ich stanowisku, ww. osoba jest stroną niniejszego postępowania – występuje w nim jako zainteresowana (art. 477(11) § 1 k.p.c.).