Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 75/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Legnicy z 2018-05-23

Sygn. akt V U 75/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2018 r. w Legnicy

sprawy z wniosku M. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę górniczą

na skutek odwołania M. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 13 grudnia 2017 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Regina Stępień

Sygn. akt V U 75/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 grudnia 2017 r znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy M. A. prawa do emerytury górniczej

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawca udowodnił 22 lata, 7 miesięcy i 23 dni pracy górniczej wobec wymaganych 25 lat. Organ poinformował, że do okresu pracy nie uznano zatrudnienia od 11 maja 1993 r. do 30 czerwca 1994 r. w Przedsiębiorstwie (...) w C., gdyż wnioskodawca nie przedłożył świadectwa pracy wystawionego przez pracodawcę. Ponadto w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 21 sierpnia 2004 r. wystawionym przez Składnicę Akt kat. B Zakład (...)w H. wyszczególniono tylko ostatnio zajmowane stanowisko. Jednocześnie organ wskazał, że Zakład (...) w C. oraz Z. P. nie są zarejestrowanymi przechowawcami akt osobowych.

W odpowiedzi wnioskodawca wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i uznanie, że w okresie od 11 maja 1993 r. do 30 czerwca 1994 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w C. oraz, że była to praca górnicza w rozumieniu art. 50c ust. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1383 z późn. zm. ) a nadto wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazał, że jego praca polegała na budowie osadników wodnych pod ziemią oraz rozdzielni pomp wodnych przy tych osadnikach. Prace te wykonywane były w ciężkich warunkach przy wysokich temperaturach oraz dużym zawodnieniu chodnika i najczęściej wykonywane ręcznie. Nadto jako ślusarz, często wykonywał on prace przy spawaniu wodociągów i ich montażu pod ziemią.

W odpowiedzi organ wniósł o oddalenie odwołania, w uzasadnieniu powołując się na argumenty szczegółowo wskazane w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca M. A. urodził się (...), obecnie ma ukończone 54 lata.

Organ rentowy uznał wnioskodawcy 22 lata, 7 miesięcy i 23 dni pracy górniczej.

( bezsporne a nadto akta emerytalne )

W okresie od 11 maja 1993 r. do 30 czerwca 1994 r. wnioskodawca był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w C. jako ślusarz mechanik. Wnioskodawca zajmował się pracami związanymi z murowaniem tam przejazdowych, tam wodnych, osadników, mostów przejazdowych. Poza tym pracował przy budowie taśmociągów, szybików, przy montażu torów w chodnikach, tam gdzie był transport rudy. Wnioskodawca prace wykonywał na terenie całej kopalni. Zdarzało się, że pracował w pobliżu przodków zwłaszcza wtedy kiedy uczestniczył w budowie taśmociągów i szybików. W tym czasie kopalnia normalnie pracowała, było pełno spalin. Ze względu na wysoką temperaturę i ciężkie warunki pracy praca wykonywana przez wnioskodawcę była ograniczona do 6 godzin dziennie.

Dowody:

- w aktach osobowych: świadectwo pracy w Przedsiębiorstwie (...);

- przesłuchanie świadka J. L., e-protokół z dnia 23 maja 2018 r. 00:11:23 i nast. ( k.36v );

- przesłuchanie świadka Z. S., e-protokół z dnia 23 maja 2018 r. 00:16:42 i nast. ( k.36v -37 );

- przesłuchanie wnioskodawcy ( k.37 ).

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 50a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1383 z późn. zm. ) górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) ukończył 50 lat życia;

2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej, co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3) nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Sporną okolicznością było to czy wnioskodawca ma wymagany w jego sytuacji wyżej wskazanymi przepisami 25 – letni okres pracy górniczej.

Organ rentowy uznał wnioskodawcy łączny okres pracy górniczej w wymiarze 22 lat, 7 miesięcy i 23 dni.

Wnioskodawca zaś domagał się uznania okresu pracy górniczej w wymiarze półtorakrotnym od 11 maja 1993 r. do 30 czerwca 1994 r.

Stanowiska wnioskodawcy, w zakresie spełnienia przesłanek do uzyskania prawa do emerytury górniczej nie można podzielić.

Przede wszystkim nawet po uwzględnieniu okresu pracy górniczej ze spornego okresu w wymiarze półtorakrotnym ( tj. 1 roku , 9 miesięcy i 7 dni ) wnioskodawca łącznie z uznanym przez organ rentowy okresem pracy górniczej miałby jedynie 24 lata i 5 miesięcy ww. stażu pracy.

W tym miejscu jeszcze raz przypomnienia wymaga, iż postępowanie sądowe w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z art. 476 § 2 k.p.c., wszczynane jest w rezultacie odwołania od decyzji ZUS, ma charakter odwoławczy i dotyczy weryfikacji i oceny zgodności z prawem decyzji wydanej przez ZUS. Przedmiot sporu jest tu określony tylko ramami zaskarżonej decyzji. Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że w postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych niedopuszczalne jest merytoryczne rozpoznanie żądań, które wykraczają poza podstawę faktyczną zaskarżonej odwołaniem decyzji. Innymi słowy w sprawie z odwołania od decyzji organu rentowego, jej treść wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu pracy i ubezpieczeń społecznych ( por. orzeczenia Sądu najwyższego: z 29 września 2000 r., II UKN 759/99, z dnia 13 maja 1999r., II UZ 52/99, z dnia 6 września 2000r., II UKN 685/99, z dnia 14 marca 2013 r., I UK 555/12 ).

Przedmiotem decyzji organu rentowego była odmowa wnioskodawcy do przyznania prawa do emerytury górniczej i tylko w taki zakresie Sąd rozstrzyga czy wydana przez organ była prawidłowa. Sąd nie ma uprawnienia do deklaratoryjnego ustalania na przyszłość czy dany okres winien być zaliczony jako okres pracy górniczej czy też nie, skoro powyższe ustalenia i tak w żaden sposób nie wpłyną na podważenie prawidłowości decyzji organu.

Zatem tylko na marginesie wskazać należało, iż Sąd nie uznał pracy wykonywanej przez wnioskodawcę za pracę górniczą przeliczaną w wymiarze półtorakrotnym. Zgodnie bowiem z treścią art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach - przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur, o których mowa w art. 50a lub 50e, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące przelicznik 1,8 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 50d. Przy czym ust. 1 art. 50 d ww. ustawy stanowi, iż przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom zatrudnionym pod ziemią oraz w kopalniach siarki lub węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym następujące okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego:

1) w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych;

2) w drużynach ratowniczych.

Z zeznań wnioskodawcy jak i zawnioskowanych świadków w sposób jednoznaczny wynika, że wnioskodawca nie pracował na przodku, lecz na terenie całej kopalni.

Jednocześnie z zeznań świadka Z. S. wynika, że prac wnioskodawcy nie można zaliczyć do robót szybowych. W tym zakresie Sąd uznał zeznania ww. świadka za wiarygodne, gdyż świadek ten jednocześnie zeznał, że był bezpośrednim przełożonym wnioskodawcy. Natomiast zeznania świadka J. L. sąd uznał, za wiarygodne tylko w tym zakresie w którym zgodne były one z zeznaniami świadka Z. S.. Świadek ten bowiem wskazał, że dokładnie nie widział co wnioskodawca robił, widział jedynie pracę wnioskodawcy do momentu kiedy dowoził kostkę budowlaną i rurociągi. Mało wiarygodna jest zatem dokonana przez ww. świadka ocena, że prace wnioskodawcy można zaliczyć do prac szybowych ( natomiast całkowicie niemożliwe jest w oparciu o zeznania ww. świadka ustalenie, że wnioskodawca prace szybowe wykonywał stale i pełnym wymiarze czasu ).

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawcy M. A..

SSO Regina Stępień

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Smektała
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Legnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Regina Stępień
Data wytworzenia informacji: