Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Legnicy - IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:	SSO Paweł Pratkowiecki (spr.)
Sędziowie	SSO Marek Poddębniak SSO Włodzimierz Przysłupski
Protokolant	stażysta Łukasz Kochmański

przy udziale

Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Legnicy

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r.

sprawy K. B. (B.)

oskarżonego o przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lubinie

z dnia 29 stycznia 2014 r. sygn. akt II K 1643/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustala, iż wartość zniszczonego mienia była nie mniejsza niż 500,00 złotych oraz uznaje że tak przypisany oskarżonemu czyn stanowił wypadek mniejszej wagi, tj. przestępstwo z art. 288 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i na podstawie art. 66 § 1 k.k. oraz art. 67 § 1 i 3 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego warunkowo umarza na okres roku próby, zobowiązując go do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz R. Ś. kwoty 500,00 (pięćset) zł w terminie do dnia 30 września 2014 r.,

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 20,00 zł kosztów procesu za postępowanie odwoławcze i wymierza mu 60,00 złotych opłaty za obie instancje.

Sygn. akt IV Ka 175/14

UZASADNIENIE

Oskarżony K. B. stanął pod zarzutem tego, że:

I.  w dniu 26 czerwca 2013 r. w L., działając z góry powziętym zamiarem, dokonał uszkodzenia i zniszczenia mienia na terenie posesji przy ul. (...) na szkodę R. Ś. w ten sposób, że:

- przy użyciu samochodu marki P. (...) oraz samochodowego pasa bezpieczeństwa wyrwał z prowadnicy ogrodzenia bramę zabezpieczającą wjazd na teren posesji, powodując uszkodzenia bramy w postaci: wyrwanego ogranicznika w dolnym profilu konstrukcyjnym, wykrzywienia profilu dolnego lewego skrzydła oraz naruszenia konstrukcji prawego i lewego skrzydła, czym spowodował straty w wysokości 1000 zł na szkodę R. Ś.,

- rozwiercił zamki w drzwiach wejściowych do budynku biura oraz uszkodził mechanizm listwę zamykającą w/w drzwi, czym spowodował straty w wysokości 500 zł na szkodę R. Ś.,

czym spowodował straty o łącznej wysokości 1500 zł na szkodę wymienionego;

tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Sąd Rejonowy w Lubinie wyrokiem z dnia 29 stycznia 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1643/13:

I.  oskarżonego K. B. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, ustalając wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych,

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego K. B. obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego R. S. kwoty 1.500 złotych,

III.  na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego K. B. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i wymierzył mu opłatę w kwocie 200 złotych.

Powyższy wyrok zaskarżył w całości obrońca oskarżonego i stawiając zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia oraz obrazy prawa procesowego, które to uchybienia mogły mieć wpływ na treść orzeczenia, a także zarzuty obrazy prawa materialnego, wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie o uchylenie tego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na częściowe uwzględnienie.

Słusznie podnosi skarżący, że sąd pierwszej instancji bez pogłębionej analizy wszystkich zebranych dowodów uwzględnił twierdzenia pokrzywdzonego w zakresie wartości szkody wyrządzonej przestępstwem.
I choć nie można uznać za trafne argumentów skarżącego o konieczności powołania w sprawie biegłego, który precyzyjnie oszacowałby wspomnianą wartość, to jednak lektura protokołu oględzin zniszczonej bramy (k-11,12) przy uwzględnieniu zeznań bezpośrednich świadków zdarzenia oraz wyjaśnień oskarżonego, musi prowadzić do wniosku, że przyjęcie wielkości szkody na poziomie kwoty 1.500 zł budzi istotne wątpliwości.

Biorąc zatem pod uwagę całokształt zgromadzonych w tym zakresie dowodów, w tym co oczywiste, również i zeznania pokrzywdzonego, Sąd Okręgowy ocenił, że wartość zniszczonego mienia była nie niższa niż 500 zł. Ewentualne precyzyjne i ostateczne wyliczenie strat, jeżeli zajdzie taka potrzeba, winno się odbyć w ramach innego postępowania niż proces karny.

Chybione były natomiast wszystkie te zarzuty apelacji, które odwołując się do przepisów prawa cywilnego, utrzymywały, że oskarżonemu przysługiwało uprawnienie do przywrócenia naruszonego posiadania. Nawet bowiem gdyby podzielić ten pogląd, to z pewnością zaistniała sytuacja nie uprawniała oskarżonego do zniszczenia cudzego mienia. Wskazywany przez obrońcę cel można bowiem było osiągnąć w inny, bezinwazyjny sposób.

Mając jednak na uwadze omówioną wyżej stosunkowo niewielką wartość zniszczonego mienia sąd odwoławczy uznał, że istnieją podstawy by tak przypisany oskarżonemu czyn zakwalifikować jako wypadek mniejszej wagi tj. występek z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Dodatkowo uwzględniając specyficzne okoliczności, w jakich doszło do krytycznego zajścia, w którym oskarżony dążył do odebrania należących do niego rzeczy i dokumentów, Sąd Okręgowy uznał, że stopień społecznej szkodliwości popełnionego przestępstwa oraz stopień zawinienia nie były znaczne. To zaś doprowadziło sąd odwoławczy do przekonania o celowości warunkowego umorzenia postępowania z jednoczesnym zobowiązaniem oskarżonego do wyrównania szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 500 zł w terminie do dnia 30 września 2014r.

Podejmując decyzję o warunkowym umorzeniu postępowania Sąd Okręgowy nie stracił z pola widzenia faktu, że oskarżony był uprzednio karany za umyślne przestępstwa skarbowe (k-29,30). Trzeba jednak zauważyć, że art. 66 § 1 k.k. do przeszkód formalnych, wykluczających decyzję o warunkowym umorzeniu postępowania, nie zalicza uprzedniej karalności za umyślnie przestępstwo skarbowe, lecz jedynie uprzednią karalność za umyślne przestępstwo. Na gruncie kodeksu karnego należy zaś rozróżniać pojęcia „przestępstwo” oraz „przestępstwo skarbowe”, o czym świadczą m.in. przepisy art. 234-236 k.k. oraz zwłaszcza art. 258 § 1 k.k. Sytuacja taka powstała po wejściu w życie z dniem 17 października 1999 r. kodeksu karnego skarbowego. Od tego momentu w porządku prawnym wyraźnie rozróżnia się wspomniane dwa rodzaje przestępstw (powszechne i skarbowe). Gdyby zatem wolą ustawodawcy było wykluczenie warunkowego umorzenia postępowania także w przypadku wcześniejszej karalności sprawcy za umyślne przestępstwo skarbowe, wówczas musiałby to wyraźnie zaznaczyć w treści art. 66 § 1 k.k., tak jak to czyni np. w przywołanym już art. 258 § 1 k.k. Co przy tym ważne, na gruncie przepisów prawa karnego materialnego zakazane jest stosowanie wykładni rozszerzającej, zwłaszcza gdyby miała się ona dokonać na niekorzyść oskarżonego. Tym samym także i z tego powodu należy przyjąć, że art. 66 § 1 k.k. mówiąc o uprzedniej karalności sprawcy nie odnosi się do przestępstw skarbowych, co oznacza, że warunkowemu umorzeniu postępowania karnego nie stoi na przeszkodzie uprzednia karalność sprawcy za umyślne przestępstwo skarbowe.

Wszystko to doprowadziło Sąd Okręgowy do zmiany zaskarżonego wyroku właśnie poprzez warunkowe umorzenie postępowania. Stanowisko takie znajduje wsparcie w wypowiedziach przedstawicieli doktryny oraz orzecznictwie sądów powszechnych (por. P. Kozłowska – Kalisz, Komentarz do Kodeksu karnego, LEX 2013, teza 3 do art. 66, G. Łabuda, Komentarz do Kodeksu karnego, WKP 2012, teza 14 do art. 66, wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 maja 2012 r., sygn. akt VIII Ka 385/12, LEX 1294021).

Mając na względzie powyższe orzeczono jak w wyroku, a o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze rozstrzygnięto na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k.