Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 569/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. W.

I.

W dniu 13 czerwca 2021 r. w N., w powiecie (...), będąc pod wpływem substancji psychotropowej w postaci metamfetaminy wskazanej w badaniu krwi w stężeniu nie mniejszym niż 387,9 ng/ml i 3,4 metylenodioksymetamfetaminy wskazanej w badaniu krwi w stężeniu nie mniejszym niż 151,9 ng/ml odpowiadającym stężeniu alkoholu w zakresie powyżej 0,5 promila, kierował
w ruchu lądowym samochodem marki V. o nr rej. (...), przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze sygn. akt III K 66/19 z dnia 23 lipca 2019 r. obejmującym wyroki II K 196/16 Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim za czyn z art. 279 § 1 kk, III K 62/16 Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze za czyn z art. 53 ust. 2 Ustawy o Przeciwdziałaniu Narkomanii oraz II K 17/18 Sądu Rejonowego w Bolesławcu za czyny z art. 178a § 1 kk, 180a kk i 178b kk na karę 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 21 lutego 2019 r. do 6 maja 2020 r. (warunkowe zwolnienie),

II.

W dniu 13.06.2021 r. w N. kierował w ruchu lądowym samochodem marki V. o nr rej. (...) nie posiadając do tego uprawnień.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 13 czerwca 2021 r. W. A. (1) w N., w powiecie (...), kierował w ruchu lądowym samochodem marki V. o nr rej. (...).

Kiedy pokonywał drogę publiczną w N. został dostrzeżony przez patrol Policji, który dokonał jego zatrzymania i przeprowadził badanie. W trakcie kontroli podał dane osobowe brata – P. A. (1).

W. A. (1) kierował samochodem pod wpływem substancji psychotropowej w postaci metamfetaminy wskazanej w badaniu krwi w stężeniu nie mniejszym niż 387,9 ng/ml i 3,4 metylenodioksymetamfetaminy wskazanej w badaniu krwi w stężeniu nie mniejszym niż 151,9 ng/ml odpowiadającym stężeniu alkoholu w zakresie powyżej 0,5 promila.

W. A. (1) czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze sygn. akt III K 66/19 z dnia 23 lipca 2019 r. na karę 1 roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 21 lutego 2019 r. do 6 maja 2020 r. (warunkowe zwolnienie). obejmującym w szczególności wyrok Sądu Rejonowego w Bolesławcu sygn. akt II K 17/18 za czyny z art. 178a § 1 kk, 180a kk i 178b kk skazujący na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok w sprawie o sygn. akt II K 17/18 uprawomocnił się w dniu 30 marca 2018 r. orzeczono nim także zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na 3 lata, który wykonano w dniu 30 marca 2021 r. Wydane decyzje administracyjne o cofnięciu uprawnień nie zostały faktycznie oskarżonemu doręczone, były podwójnie awizowane. Próbę doręczenia podejmowano pod adres N. nr 47, podczas gdy W. A. (1) zamieszkuje na terenie W..

Wymieniony kierował wówczas w ruchu lądowym samochodem marki V. o nr rej. (...) nie posiadając do tego uprawnień.

W. A. (1) ma obecnie 28 lat. Z zawodu rzeźnik wędliniarz pracuje na terenie Niemiec w firmie (...) jako pracownik fizyczny i zarabia 7000 – 8000 zł miesięcznie. Jest bezdzietnym kawalerem.

Zeznania świadka P. K. (1)

Zeznania świadka P. P.

Częściowo zeznania świadka P. A. (1)

Zaświadczenie z systemu (...)-SAD

Protokół badania śliny

Protokół pobrania krwi

Opinia z badań kryminalistycznych

Decyzje administracyjne

Odpis wyrok łącznego

Karta karna

Zeznania świadka P. K. (1)

Zeznania świadka P. P.

Wyjaśnienia oskarżonego W. A. (1)

8, 92 verte-93

93-93 verte

62 verte, 93 verte

85-86

5-6

53

37-52

23,25

28-30

56

8, 92 verte-93

93-93 verte

68-69, 83 verte-84

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. W.

Czyn z pkt I i II

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 13 czerwca 2021 r. samochodem kierował kolega oskarżonego G. S., który krótko przed kontrolą policyjną oddalił się do mieszkania znajomego.

Wyjaśnienia oskarżonego W. A. (1)

Zeznania świadka G. S.

Częściowo zeznania świadka P. A. (1)

Zeznania świadka M. A.

68-69, 83 verte-84

104 verte

62 verte, 93 verte

94

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I i II

Zeznania świadka P. K. (2)-kiego

Zeznania świadka P. P.

Częściowo zeznania świadka P. A. (1)

Zaświadczenie z systemu (...)-SAD

Protokół badania śliny

Protokół pobrania krwi

Opinia z badań kryminalis-tycznych

Decyzje administra-cyjne

Odpis wyrok łącznego

Karta karna

Zeznania wiarygodne, ponieważ wzajemnie uzupełniają się z relacją drugiego z funkcjonariuszy Policji oraz nieosobowymi dowodami. Są konsekwentne i szczegółowe. Nie doszukuje się Sąd obiektywnych powodów, dla których policjanci podjąć mieliby kontrolę wobec kierowcy, próbującego tylko przeparkować pojazd znajdujący się poza drogą publiczną ( co lansuje oskarżony ). Brak powodów, by twierdzić, że świadek P. K. (1) składać miałby zeznania bezpodstawnie obciążające oskarżonego. Świadek był pewny, że dostrzegł pojazd oskarżonego poruszający się drogą publiczną, którym to kierował oskarżony.

Zeznania są wiarygodne, bowiem z relacją drugiego funkcjonariusza i nieosobowymi dowodami tworzą spójną i logiczną całość. Świadek podał, że dostrzegł pojazd oskarżonego, za którym jechali od strony miejscowej kopalni, widzieli jak następnie skręca na posesję. Świadek stanowczo stwierdził, że oskarżony w pojeździe przebywał sam. Również po stronie tego świadka brak podstaw do przyjęcia, że składa zeznania tendencyjne, bezpodstawnie obciążające W. A. (1).

Zeznania są wiarygodne w części, w której świadek potwierdził podanie jego danych przez oskarżonego w takie kontroli policyjnej. W tym zakresie korespondują z wszystkimi dalszymi dowodami ujawnionymi w toku rozprawy.

Dowód nieosobowy, niekwestionowany przez strony. Wskazuje na faktyczny adres zamieszkania oskarżonego.

Dowód nieosobowy, niekwestionowany przez strony.

Dowód nieosobowy, niekwestionowany przez strony.

Dowód nieosobowy, niekwestionowany przez strony. Zasadniczo oskarżony nie przeczył wynikom badań i opinii.

Dowód nieosobowy, niekwestionowany przez strony.

Dowód nieosobowy, niekwestionowany przez strony.

Dowód nieosobowy, niekwestionowany przez strony.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

I i II

Wyjaśnienia oskarżonego W. A. (2)-kiego

Zeznania świadka G. S.

Częściowo zeznania świadka P. A. (2)-kiego

Zeznania świadka M. A.-kiej

Wyjaśnienia w zasadniczej części, a dotyczącej zaprzeczeń, aby to oskarżony kierował samochodem w ruchu lądowym po drodze publicznej nie przekonują. Wersja jakoby jedynie próbował przeparkować pojazd zatrzymany na podjeździe do posesji przez kierującego wcześniej kolegę pozostaje w rażącej sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami podejmującymi wówczas czynności służbowe policjantów. Wbrew twierdzeniom oskarżony był widziany jako jedyny, który poruszał się samochodem i na drodze publicznej.

Przeczy zasadom logicznego rozumowania, dlaczego - skoro to nie oskarżony miał kierować, nie podał danych faktycznego kierowcy, ale zamierzając zataić własne wskazał imię i nazwisko brata, który w ogóle z okolicznościami sprawy nie miał niczego wspólnego.

Ponadto przedstawione okoliczności poprzedzające kontrolę, miejsce, z którego oskarżony miał podróżować razem z kolegą nie znajdują potwierdzenia w samych zeznaniach wskazywanego jako kierowca świadka.

Zeznania nie są wiarygodne. Twierdzenie świadka, że to on kierował pojazdem nie są prawdziwe, ponieważ przeczą wiarygodnym zeznaniom funkcjonariuszy Policji, a także nie korespondują z wersją samego oskarżonego. Wbrew zapewnieniom oskarżonego, jakoby jechać mieli z lokalu Bahama W., a dalej nad ranem odwozić do K. koleżankę G. S., sam G. S. zeznał, że przejechali wioskę N., po minięciu krzyżówki zawrócił i nie wyjeżdżał poza obszar wsi. Zeznania są kłamliwe służą poparciu nieudolnej linii obrony.

W zakresie, w którym świadek wskazał, że to kolega oskarżonego miał kierować pojazdem są sprzeczne z wiarygodnymi dowodami, a ponadto wersja świadka dla czynienia ustaleń faktycznych nie jest przydatna, ponieważ świadek nie przebywał w obecności oskarżonego, toteż nie może wiedzieć kto faktycznie kierował pojazdem.

Zeznania w części, w której świadek próbuje zapewniać, że przekazała pojazd do kierowania koledze syna są tendencyjne ukierunkowane na uwolnienie oskarżonego od odpowiedzialności karnej, a nadto sprzeczne z wiarygodnymi dowodami. Matka oskarżonego przy tym również nie podróżowała samochodem, nie była obecna bezpośrednio przed, jak i w trakcie kontroli drogowej, toteż nie może posiadać wiedzy na temat okoliczności najistotniejszych w sprawie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I i II

A. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W sprawie brak dowodów na sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzutu z art. 180 a k.k., co w konsekwencji decydowało o zmianie kwalifikacji prawnej popełnionego przestępstwa oraz przypisaniu odpowiedzialności za wykroczenie.

Przepis art. 180a k.k. stanowi lex specialis wobec art. 94 § 1 k.w., określającego odpowiedzialność za wykroczenie polegające na prowadzeniu – na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu- pojazdu, nie mając do tego uprawnienia. Przestępstwo z art. 180a k.k. można popełnić wyłącznie umyślnie, dlatego też, jak słusznie podnosi się w orzecznictwie, dla przypisania oskarżonemu tego występku, niezbędnym jest dokonanie ustalenia, że prowadzący pojazd miał świadomość, iż wydana została wobec niego decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, a ponadto, że jest ona wykonalna.

( tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2020 r. , II KK 299/20, Lex nr 3182913 )

W dacie czynu tj. w dniu 13 czerwca 2021 r. nie sposób przyjąć, aby W. A. (1) nie zastosował się do administracyjnych decyzji cofających uprawnienia do kierowania pojazdami. Nigdy nie uzyskał o nich faktycznie informacji, przesyłane były bowiem pod inny adres, aniżeli adres jego zamieszkania, toteż trudno przyjąć, że miał świadomość, że jadąc samochodem nie zastosuje się do ich treści. Przede wszystkim natomiast wyrok orzekający zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi uprawomocnił się w dniu 30 marca 2018r. i decyzja wydana w oparciu o to orzeczenie tj. z dnia 18.06.2018 r. mogła stanowić podstawę do przypisania odpowiedzialności z art. 180 a k.k. wyłącznie w okresie biegnącego zakazu, okres zakazu natomiast upłynął w dacie 30 marca 2021 r. , a więc przed popełnieniem czynu w tej sprawie. Decyzja wcześniejsza tj. z dnia 09.05.2017 r. została wydana w zupełnie innej sytuacji faktycznej i prawnej, nie w oparciu o wyżej powołany wyro sądowy. .

W. A. (1) kierując samochodem pod wpływem substancji psychoaktywnych podobnie działających do alkoholu, wobec wcześniejszego skazania za przestępstwo tego samego rodzaju tj. z art. 178a § 1 kk. wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178 a § 4 k.k. Czynu dopuścił się ponadto w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k.

Skoro natomiast na datę czynu oskarżony nie odzyskał uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznym, kierując samochodem w dniu 13 czerwca 2021 r. dopuścił się wykroczenia z art. 94 § 1 k.w.

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. W.

I.

II.

III.

IV.

V.

VI.

I.

I.

I.

I.

II.

I.

Okoliczności obciążające:

- wysokie stężenie środków psychoaktywnych, co osłabia czynności psychomotoryczne, notoryczne naruszanie porządku prawnego.

Okoliczności łagodzących sąd się nie doszukał.

Sąd uznał, że karą słuszną i odpowiednią do dyrektyw zawartych w art. 53 k.k. będzie kara 8 miesięcy pozbawienia wolności. Sankcja w takim wymiarze stanowi zasłużoną dolegliwość i działa odpowiednio represyjnie, przez co jest w stanie uzmysłowić oskarżonemu nieopłacalność ponownego wchodzenia w konflikt z prawem. Biorąc pod uwagę okoliczności leżące po stronie oskarżonego, działanie w warunkach recydywy, kara musi być obliczona na izolację oskarżonego od społeczeństwa.

Okoliczności obciążające wymiar kary za wykroczenie:

- okazana ignorancja podstawowych zasad w ruchu drogowym, bagatelizowanie faktu nie posiadania uprawnień przez długi okres czasu.

Okoliczności łagodzących sąd się nie doszukał.

Sąd orzekł za wykroczenie karę grzywny w niskim wymiarze przewidzianym za tego rodzaju czyn tj. 2000 zł uznając, że kara w tej wysokości jest adekwatna do stopnia zawinienia i czyni zadość społecznemu poczuciu odpowiedzialności.

Na poczet kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył dzień zatrzymania tj. 13.06.021 r. od godz. 10:00 do godz. 11:15, biorąc za podstawę art. 63 § 1 k.k.

Z uwagi na przypisane oskarżonemu przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. na Sądzie ciążył obowiązek orzeczenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio.

Wykroczenie z art. 94 § 1 k.w. także niesie za sobą konieczność orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych ( art. 29 § 1 i 2 k.w. w zw. z art. 94 § 3 k.w. ). Uwzględniając porę dnia, kiedy droga publiczną poruszał się oskarżony oraz fakt, że nie jest to drogą, na której panuje wzmożony ruch, zakaz określono na 2 lata.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w minimalnej wysokości przewidzianej za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. – 10 000 zł.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnie nia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z uwagi na orzekanie środków karnych w postaci zakazów kierowania pojazdami mechanicznymi w oparciu o Kodeks karny i o Kodeks wykroczeń, brak było podstawy prawnej do ich połączenia.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII.

O kosztach sądowych sąd orzekł w parciu o regułę procesową zawartą w art. 627 k.p.k.

1Podpis