Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 462/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

M. C.

W okresie od połowy 2015 roku , daty bliżej nieustalonej, do końca 2017 roku daty bliżej nieustalonej w L. i R., województwa (...) kilkakrotnie tygodniowo, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wielokrotnie doprowadził małoletnią J. Z. urodzoną (...) do poddania się innym czynnościom seksualnym poprzez dotykanie jej miejsc intymnych krocza i pośladków oraz przymuszanie jej do dotykania jego części intymnych, oglądania go nago.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I.  wielokrotnie doprowadzenie małoletniej J. Z. do poddania się innym czynnością seksualnym poprzez dotykanie jej miejsc intymnych krocza i pośladków oraz przymuszenie jej do dotykania części intymnych oskarżonego, oglądania go nago

1.  Protokół posiedzenia z przesłuchania małoletniej pokrzywdzonej J. Z. wraz z trzeba płytami DVD

k. 262-263

2.  Protokół przesłuchania świadka – M. K. (1)

k. 3 oraz k.453v-454

3.  Protokół przesłuchania świadka – A. W.

k. 158-160, 391-393 oraz 432.

4.  Opinia sądowo – psychologiczna dot. małoletniej J. Z.

k. 265-266

5.  Opinia o uczennicy J. Z.

k. 164-165

6.  Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 311-312

7.  Protokół przesłuchania świadka O. W.

k. 171-172, 455v, 458

8.  Protokół przesłuchania świadka L. Z.

k. 454

9.  Protokół przesłuchania świadka S. S.

k. 180, 454v

10.  Protokół przesłuchania świadka R. Z.

k. 188, 454v-455

11.  Protokół przesłuchania świadka J. B.

k. 318, 455

12.  Protokół przesłuchania świadka M. O.

k. 368, k.457

13.  Protokół przesłuchania świadka P. W.

k. 371,k.457

14.  Protokół przesłuchania świadka M. D.

k. 455v

15.  Protokół przesłuchania świadka P. R.

k. 456

16.  Dokumentacja z MOPS dot. A. W.

k. 18-148

17.  Skrócone odpisy aktów urodzenia

k. 166

18.  Dokumentacja medyczna małoletniego A. Z.

k. 167

19.  Dokumentacja medyczna małoletniej J. Z. i P. C.

k. 184

20.  Kopia z akt III Nsm 244/19 oraz akt nadzoru III Op 17/19 i I. N. 92/19

192-260

21.  Opinia sądowo psychologiczna dot. małoletniego świadka A. Z.

k. 267-268

22.  Opinia sądowo psychologiczna dot. małoletniego świadka P. C.

k. 269-270

XIV.  Niekaralność oskarżonego M. C.

23. Karta karna

k. 399

XV.  Stan zdrowia psychicznego, preferencje seksualne oskarżonego M. C.

24. Opinia sądowo seksuologiczna dot. oskarżonego M. C.

k. 341-344

25.  Opinia sądowo psychiatryczno - psychologiczna dot. oskarżonego M. C.

k. 355-358

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Przesłuchanie małoletniej pokrzywdzonej J. Z.

Sąd ocenił zeznania małoletniej pokrzywdzonej jako polegające na prawdzie w całości. Małoletnia podczas zdarzenia miała około 7 lat. W swoich zeznaniach podała, że wówczas nie rozumiała, że to czego dopuszcza się wobec niej oskarżony jest przestępstwem i nagannym zachowanie. Zeznawała ona, że zaczęło się to gdy wraz z matką i rodzeństwem zamieszkali u oskarżonego. Podała „Zaczął mnie dotykać w nienaturalny sposób (…). To było jak byłam z nim sama, w jakimś pomieszczeniu, pokoju, w różnych godzinach. Jak ja siedziałam koło niego to mnie dotykał po nodze, w miejsca intymne. To było przez ubranie i nago. Jak siedziałam koło niego, to rękę wkładał mi pod spodnie. (…) Czasami jak spałam i się w nocy budziłam to on leżał koło mnie (…) tylko czułam dotyk w miejsca intymne (…) Dotykał mnie od pasa w dół, w miejsca intymne z przody i z tyłu (…) dotykał mnie po pupie i w krocze (…) To było z tego co pamiętam raz na kilka dni. (…) Jak zabierałam mu ręce, to on dalej to robił, a czasem wychodził. Ja odpychałam jego ręce, to on dalej próbował dotykać.”. Małoletnia wskazała, że trwało to około 3 lat i, że była też taka sytuacja, że „Raz kazał mi siebie dotknąć z przodu, ja nie chciała ale wziął moją rękę i moją ręką się dotknął, a ja ją zabrałam”.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonej w całości z uwagi na to, że były one ze sobą spójne. Małoletnia potrafiła określić w jakich okolicznościach dochodziło do tych zdarzeń - innych czynności seksualnych, w jakich pomieszczeniach i co to były za czynności. Wskazała, że gdy miała 7-8 lat nie rozumiała tych zachowań.

Za wiarygodnością powyższych zeznań przemawia także opinia sądowo – psychologiczna w której biegła jednoznacznie wskazała, że małoletnia posiada prawidłową zdolność postrzegania i odtwarzania zdarzeń. W ocenie biegłej małoletnia nie przejawia skłonności do konfabulacji oraz nie stwierdziła aby jakakolwiek osoba trzecia wpłynęła na treść zeznań dziewczynki.

Zdaniem Sądu małoletnia nie miała także powodu aby tego typu zdarzenia wymyślać, gdyż jest to sytuacja dla niej bardzo krępującą i gdyby nie fakt, że matka odkryła wiadomości w których małoletnia zwierzyła się koledze i określiła te zachowania jakoby „chyba zostałam zgwałcona” to postępowanie oskarżonego mogłoby pozostać nieujawnione. Ujawniła ona ten czyn po półrocznej terapii psychologicznej, która pozwoliła małoletniej zrozumieć znaczenie działań oskarżonego i ich naganność.

zeznania świadka A. W.

Zdaniem Sądu zeznania A. W. w całości polegają na prawdzie. Przestępstwo ujawniła ono niejako przypadkowo i zwróciła się o pomoc do Pani M. K. (1), którą znała z Ośrodka Pomocy (...). Jej zeznania korelowały z zeznaniami małoletniej pokrzywdzonej oraz zeznaniami świadka M. K. (1). Sąd nie doszukał się w nich sprzeczności. Co do samej istoty przestępstwa świadek posiadała jedynie wiedze od M. K. (1) oraz od swojej córki. Potwierdziła jednak, że niejednokrotnie widziała jak oskarżony chodził nago po domu pod pretekstem np. zapominania ręcznika po kąpieli. Nie zauważyła ona w tym nic złego.

zeznania świadka M. K. (1)

Zeznania zasługują na wiarygodność, gdyż znajdują potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym i wzajemnie uzupełniają się z nim uzupełniają w szczególności z zeznaniami małoletniej pokrzywdzonej oraz jej matki.

Zeznania świadka O. W.

W ocenie Sądu zeznania świadka zasługują na wiarygodność. Świadek jednak nie posiadał wiedzy na temat samego zdarzenia, znał on osobiście strony postępowania a z oskarżonym uczęszczał do szkoły podstawowej. Pozostawał on w związku konkubenckim z matką małoletniej pokrzywdzonej J. Z. - A. W. w czasie gdy matka odkryła, że córką mogła paść ofiarą przestępstwa seksualnego. Co do ostatniego przesłuchania świadka (k. 458 akt sprawy ) jak sam świadek wskazał treść tych zeznań to właściwie jego domysły i nie miały one znaczenia dowodowego dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania.

Zeznania świadka L. Z.

Świadek jest babką ojczystą małoletniej pokrzywdzonej. Sąd ocenił jej zeznania jako wiarygodne lecz nie posiadała ona żadnej wiedzy na temat zdarzenia. Wnuczkę widywała sporadycznie i dziewczynka nie miała z nią takiej relacji aby się jej zwierzyć.

Zeznania świadka S. S.

Świadek jest ojczymem A. W. – o zdarzeniu dowiedział się od matki pokrzywdzonej. Zeznania świadka sąd ocenił jako polegające na prawdzie w całości – lecz nie miał on wiedzy, która była by przydatna dla sprawy.

Zeznania świadka R. Z.

Świadek jest biologicznym ojcem małoletniej J. Z.. Zeznania świadka sąd ocenił jako polegające na prawdzie w całości – lecz nie miał on wiedzy, która była by przydatna dla sprawy.

Zeznania świadka J. B.

Sąd ocenił zeznania świadka jako wiarygodne w całości. J. B. w toku przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym podała, że co do zdarzeń do których dochodziło pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzoną dowiedziała się od małoletniej pokrzywdzonej, która powiedziała jej, że jest w toku taka sprawa i, że „policja będzie sprawdzać co to było”. Jest to jednak jedynie dowód pośredni. Ona sama nie była świadkiem żadnego z tych zdarzeń.

Zeznania świadka P. W.

Świadek jest bratem A. W.. Zeznania świadka Sąd ocenił jako polegające na prawdzie w całości – lecz nie miał on wiedzy, która była by przydatna dla sprawy.

Zeznania świadka M. D.

Świadek pracował w sklepie, który prowadził oskarżony M. C.. Nie zauważył on żadnych niepokojących zachowań dzieci względem oskarżonego i odwrotnie.

Zeznania świadka Sąd ocenił jako polegające na prawdzie w całości – lecz nie miał on wiedzy, która była by przydatna dla sprawy.

Zeznania świadka P. R.

Świadek to siostra A. W.. Zeznania świadka Sąd ocenił jako polegające na prawdzie w całości – lecz nie miała ona wiedzy, która była by przydatna dla sprawy.

dowody z dokumentów wymienione powyżej w pkt.
5, 6, 16-22

Brak dowodów przeciwnych poddających pod wątpliwość opisane powyżej dowody z dokumentów. Dowody nie kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Opinia sądowo psychologiczna – dot. małoletniej J. Z.

Zdaniem Sądu opinia biegłej jest klarowna, pełna i wyciągnięte z jej treści zostały prawidłowe wnioski. Co więcej treść opinii oraz ocena w niej zachowania małoletniej korespondowały z dowodem z dokumentu w postaci opinii o uczennicy J. Z. oraz zeznań świadków. Każdy z nich bowiem wypowiadał się na temat pokrzywdzonej w sposób pozytywny, że jest dzieckiem grzecznym pomocnym.

Nadto żadna ze stron postępowania nie kwestionowała opinii oraz brak było dowodów przeciwnych poddających pod wątpliwość jej wiarygodność.

dowody z dokumentów wymienione powyżej w pkt.
16-20

Brak dowodów przeciwnych poddających pod wątpliwość opisane powyżej dowody z dokumentów. Dowody nie kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

karta karna pkt 23

Brak dowodów przeciwnych poddających pod wątpliwość opisany dowód z dokumentu. Dowód nie kwestionowany przez żadną ze stron postępowania.

Opinia sądowo seksuologiczna dotycząca oskarżonego M. C.

Zdaniem Sądu opinia została przeprowadzona w sposób skrupulatny, nie zawiera w sobie sprzeczności, jest jasne, pełna i logiczna.

Biegły ocenił, że u badanego M. C. nie występują przesłanki do wnioskowania, że M. C. wykazuje patologiczne formy dewiacji seksualnych i tym samym nie wymaga specjalistycznego leczenia. Biegły pomimo powyższego zaznaczył jednak, że nawet w sytuacji gdy osoba nie posiada uchwytnych cech nieprawidłowości w sferze seksualnej nie wyklucza to możliwości dopuszczenia się przez niego przestępstwa na tle seksualnym (k. 344 pkt 2).

Brak dowodów przeciwnych poddających pod wątpliwość opisany dowód z dokumentu. Dowód nie kwestionowany przez żadną ze stron postępowania.

Opinia psychiatryczno – psychologiczna dot. oskarżonego M. C.

Zdaniem Sądu opinia została przeprowadzona w sposób skrupulatny, nie zawiera w sobie sprzeczności, jest jasne, pełna i logiczna.

Biegli wskazali na uzależnienie oskarżonego od alkoholu oraz cechu osobowości nieprawidłowej, która jednak nie mają wpływu na zdolność rozumienia znaczenia zarzucanego mu czynu oraz pokierowania swoim zachowaniem. Ponadto brak dowodów przeciwnych poddających pod wątpliwość opisany dowód z dokumentu. Dowód nie kwestionowany przez żadną ze stron postępowania.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

I

Wyjaśnienia oskarżonego M. C.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego.

Co do wyjaśnień oskarżonego złożonym w postępowaniu przygotowawczym oskarżony wyjaśnia w nich wiele kwestii, jednak co do przedmiotu niniejszego postępowania kluczowe jest jedynie to, że nie przyznał się on do winy, mówiąc „ ja nie dotykałem części intymnych małoletniej J. Z.” – k. 284 v. Sąd nie dał wiary tym wyjaśnieniom ze względu na to, że pozostawały one w sprzeczności z pozostałem materiałem dowodowym w sprawie, w szczególności z przesłuchaniem małoletniej pokrzywdzonej oraz opinią sądowo -psychologiczną dot. małoletniej pokrzywdzonej. Zgodnie z jej treścią małoletnia J. Z. posiada prawidłową zdolność postrzegania i odtwarzania zdarzeń. Nie przejawia ona skłonności do konfabulacji. Biegła także nie stwierdziła wpływu osób trzecich na treść zeznań małoletniej.

Małoletnia pokrzywdzona J. Z. w swoich zeznaniach jednoznacznie wskazała miejsca w które była dotykana oraz potrafiła umieścić owe zdarzenia w miejscu oraz czasie.

Podczas przesłuchania bezpośrednio przed sądem oskarżony M. C. podtrzymał swoje poprzednie wyjaśnienia i nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wskazał, że takiego czynu mógłby się dopuścić O. W., J. W., P. W. bo te osoby u nich nocowały. Co więcej oskarżony nigdy nie wskazał aby małoletnia kłamała, aby sobie powyższe zdarzenia wymyśliła, raczej szukał innych osób, którym mógłby przypisać odpowiedzialność. Sąd nie dał wiary jego wyjaśnieniom w całości.

Zeznania świadka M. O.

Zdaniem Sądu zeznania świadka są w całości niewiarygodne. Pozostają one w sprzeczności z zeznaniami małoletniej pokrzywdzonej J. Z. oraz jej matki A. W..

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

I

M. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu nie może budzić wątpliwości, kwalifikacja prawna czynu zarzucanego oskarżonego M. C..

Sąd zwrócił uwagę, że zgodnie z treścią art. 4 § 1 k.k. jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową , jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy”. Sąd z uwagi na zmianę treści wskazanego powyżej przepisu (wejście w życiu w dniu 14 marca 2023 roku – ustawa z dnia 7 lipca 2022 roku ( Dz. U. z 2022 roku poz. 2600)) co do zagrożenia karą obecnie od 2 do 15 lat poprzednio od 2 do 12 lat nie widział konieczności stosowania wskazanego przepisu art. 4 § 1 k.k. skoro kara 2 lat i sześciu miesięcy mogła być wymierzona zarówno przed zmian przepisów jak i po zmianie.

Zgodnie z jego treścią art. 200 § 1 k.k. ( obowiązującą do dnia 13 marca 2023 roku)

Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania podlega karze pozbawienia wolności od 2 do 12.

W odniesieniu do tego w jaki sposób rozumiane powinno być stwierdzenie innej czynności seksualnej i doprowadzenia do niej należy zacytować przykład podany przez M. M. [w:] M. B.-K., P. K., M. K., M. M., Kodeks karny. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023, art. 200. Dorosły mężczyzna, który rozbiera sześcioletnią dziewczynkę w wyżej opisanym celu (zaspokajając w ten sposób swój popęd płciowy) wykorzystując fakt, że ze względu na stopień swojego rozwoju nie jest ona w stanie zrozumieć znaczenia tego zachowania, a w konsekwencji także podjąć świadomej, mającej społeczny i prawny walor, decyzji przyzwalającej na przedsiębranie wobec niej tego rodzaju działań, doprowadza ją do poddania się «innej czynności seksualnej» w rozumieniu art. 200 § 1 k.k. Równie oczywiste jest i to, że opisane zachowanie narusza wolność seksualną dziecka. Do naruszenia wolności może bowiem dojść zarówno wtedy, gdy sprawca postępuje wbrew wyraźnie i świadomie wyrażonej woli ofiary, jak i wtedy, gdy ofiara nie jest w stanie wyrazić prawnie relewantnej decyzji woli” (wyrok SN z 19.09.2019 r., V KK 374/18, LEX nr 3161552)

Nie ma żadnej wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 200 § 1 k.k.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyrok

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. C.

I

I

Sąd uznał, że wymierzenie oskarżonemu M. C. na podstawie art. 200 § 1 kk. kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności – w dolnej granicy zagrożenia ustawowego - jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu – przy czym spełni w stosunku do oskarżonego rolę wychowawczą i zapobiegawczą, czyniąc nadto zadość prewencji ogólnej.

II.

I

Zgodnie z treścią art. 39 pkt 2b k.k. oraz 41 a § 2 k.k. i art. 43 § 1 pkt 2 k.k.

Z uwagi na charakter przestępstwa – przeciwko wolności seksualnej oraz wiek pokrzywdzonej uzasadnione było orzeczenie środka karnego w postaci powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzoną J. Z. i zbliżania się do niej na odległość nie mniejszą niż 100 metrów w okresie pięciu lat.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

-

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w treści przepisu ustawy karne j- art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

III.

IV.

Oskarżony M. C. prowadził własną działalność gospodarczą – naprawę telefonów komórkowych, laptopów, posiada on doświadczenie w tej dziedzinie i wiedzę. Obecnie utrzymuje się z prac dorywczych. Sąd nie uznał iż istnieją wobec niego podstawy do zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych i nie wymierzania mu opłaty i należności.

Zasądzenie od Skarbu Państwa należności na rzecz obrońcy z urzędu osk. M. C. znajduje oparcie w treści przepisów § 17 ust. 1 pkt.2 , ust. 2 pkt. i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 03.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz. U. z 2019 r. poz. 18 ).

8. PODPIS