Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Mirosław Rogowski

Protokolant:Joanna Sawa

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2022 r. w Kamiennej Górze

sprawy

z powództwa małoletniej K. K. (1) reprezentowanej przez M. B.

przeciwko A. K.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa z dniem 14.10.2021 r. alimenty należne od pozwanego A. K. małoletniej K. K. (1), do kwoty 800,00 zł (osiemset złotych) miesięcznie, płatne do 15-go dnia każdego miesiąca do rąk matki dziecka M. B., z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności, z dotychczasowych w kwocie 400,00 zł ustalonych w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze IX Zamiejscowym Wydziałem Rodzinnym i Nieletnich z siedzibą w K. z 26.08.2013 r. w sprawie sygn. akt
IX RC 186/13,

II.  w pozostałej części oddala powództwo,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1219,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze) kwotę 400,00 zł tytułem kosztów sądowych,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. IIIRC 131/21

UZASADNIENIE

M. B., działająca w imieniu małoletniej powódki K. K. (1) domagała się podwyższenia alimentów należnych jej pozwanego A. K. do kwoty 1.500 zł miesięcznie z dotychczasowych w kwocie 400 zł. Żądanie pozwu uzasadniła tym, że wzrosły znacznie potrzeby powódki, gdyż jest o 8 lat starsza, uczęszcza do szkoły i realizuje swoje zainteresowania, a ponadto wzrosły, w wyniku inflacji, ceny za towary i usługi niezbędne dla zaspokajania potrzeb dziecka. Podniosła również, że pozwany nie uczestniczy w wychowywaniu córki i sama czyni osobiste starania o jej wychowanie i utrzymanie.

W odpowiedzi na pozew (k .14 – 20), pozwany wniósł o oddalenie powództwa zarzucając, że nie uczestniczy w życiu córki i nie utrzymuje z nią kontaktów za sprawą matki dziecka, która odmówiła mu kontaktu z córką jak nie zamieszka z nią i nie zwiąże się z nią na stałe. Zakwestionował potrzeby dziecka określone w uzasadnieniu pozwu na kwoty 1.800 – 2.000 zł miesięcznie. Zgadzając się z twierdzeniem o wzroście cen towarów i usług zauważył, że proporcjonalnie do takiego wzrostu nie wzrosły jego zarobki. Zwrócił uwagę, że stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie dodatkowego zatrudnienia oraz, że założył rodzinę zawierając związek małżeński z P. K., z którego pochodzi 6 letnia córka.

Sąd ustalił:

Małoletnia K. K. (1) ma 9 lat i jest córką M. B. i pozwanego A. K.. Od urodzenia wychowywana jest przez matkę. Ojciec nie uczestniczy w jej życiu. Zobowiązany jest do łożenia alimentów w kwotach ustalonych w postepowaniu sądowym. W inny sposób nie zaspokaja jej potrzeb.( okoliczności bezsporne).

Ostatnia konkretyzacja obowiązku alimentacyjnego miała miejsce w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze w dniu 26. 08. 2013 r. na kwotę 400 zł.

dowód: ugoda – k. 31 akt IX RC 186/13.

Wtedy: K. B. (1) miała 8 miesięcy. Była ogólnie zdrowa, a jej potrzeby były typowe dla wieku. M. B. korzystała z urlopu macierzyńskiego i otrzymywała świadczenie w wysokości około 1.100 zł miesięcznie. Mieszkała z dzieckiem u rodziców partycypując w kosztach zamieszkiwania kwotą 200 zł. Pozwany A. K. zatrudniony był w firmie (...) za wynagrodzeniem około 2.000 zł netto. Wiódł samotne życie pracując w ciągu tygodnia w delegacji, a w weekendy mieszkając u matki i partycypując w kosztach zamieszkiwania kwotą 300 zł miesięcznie w okresie letnim i 550 zł miesięcznie w okresie zimowym. Nie posiadał majątku, nie miał na utrzymaniu innych dzieci.

dowód: akta IX RC 186/13 w szczególności twierdzenia stron zawarte w

protokole rozprawy – k. 16,

Obecnie:

Powódka K. K. (1) uczy się w II klasie szkoły podstawowej. Jest ogólnie zdrowa, ma wskazania do korekty wady zgryzu gumowym aparatem ortodontycznym stosowanym na noc. Jej zasadnicze potrzeby są typowe dla wieku. Realizuje swoje zainteresowania tańcem trenując od czasu pójścia do szkoły w klubie tanecznym w miejscu zamieszkania. Wiążą się z tym wydatki na miesięczną opłatę zajęć – 100 zł oraz okresowe wydatki na zakup stroju i wyjazdy na turnieje. W ostatnim półroczu uczestniczyła w 3 turniejach, przy czym jeden wyjazd kosztował około 200 zł.

Korzysta z licznych atrakcji jak wyjazdy na basen, na łyżwy, do kina, przy czym wydatki te w znacznej części ponoszą członkowie dalszej rodziny ze strony matki: babcia, dziadek i wujek, pod którego pieczą często w takich sytuacjach pozostaje.

dowód: wydruk z operacji bankowej – k. 92,

zeznania świadków: G. B. – k. 120 (00:14:24 – 00:34:51),

K. B. (2) – k. 121 (00:35:06 – 0050:28),

przesłuchanie M. B. – k. 114 (00:08:49 – (...):37) i k. 122

(01:29:41 – 01:41:05).

M. B. nie ma obecnie stałego zatrudnienia. Z zawodu jest fryzjerką. Posiada 20 letni staż pracy w tym zawodzie. Po zwolnieniu się z pracy w zakładzie fryzjerskim posiada status bezrobotnej. Jest w trakcie otwierania działalności gospodarczej w postaci zakładu fryzjerskiego. Remontuje wynajęty na ten cel lokal użytkowy za który opłaca czynsz w wysokości 1.200 zł, stara się o dofinansowanie rozpoczęcia prowadzenia działalności. Od 1 kwietnia 2022 r. planuje uruchomić zakład. Mieszka z rodzicami w ich domu. Na codzień opiekuje się mieszkającym razem swoim dziadkiem, za co ten przekazuje jej swoją emeryturę w kwocie około 3.000 zł. Choruje na astmę oskrzelową, która to przypadłość nie powodowała w okresie zatrudnienia potrzeby korzystania ze zwolnień od pracy.

dowód: zaświadczenie lekarskie – k. 94

umowa najmu – k. 95 - 100, wydruk z operacji bankowej – k. 101

zeznania świadków: G. B. – k. 120 (00:14:24 – 00:34:51),

K. B. (2) – k. 121 (00:35:06 – 0050:28),

przesłuchanie M. B. – k. 114 (00:08:49 – (...):37) i k. 122

(01:29:41 – 01:41:05).

Pozwany A. K. zawarł związek małżeński z P. K., z którego pochodzi 6 letnia dziś L. K.. Rodzina zamieszkuje w wynajętym mieszkaniu, a koszt zamieszkiwania, uwzględniając opłaty za media wynosi około 1.600 zł miesięcznie. Pozwany kontynuuje zatrudnienie w firmie (...) na stanowisku specjalisty d.s inwentaryzacji. Pracę wykonuje poza miejscem zamieszkania w dniach od poniedziałku do piątku, a na weekendy przyjeżdża do domu. Jego średnie miesięczne wynagrodzenie wynosi 6.461 zł brutto (4158 zł netto po uwzględnieniu potrącenia komorniczego alimentów w łącznej kwocie 432 zł. Z racji pracy poza miejscem zamieszkania otrzymuje dodatek w wysokości 120 zł tygodniowo. Zakwaterowanie w hotelach zapewnia pracodawca. Zona pozwanego pracuje w banku za wynagrodzeniem 2.900 zł miesięcznie brutto. Rodzina korzysta z bezzwrotnego wsparcia finansowego ze strony matki pozwanego i rodziców jego zony. Wydatki na zaspokojenie potrzeb dziecka pozwanego zamykają się kwotą około 500 zł miesięcznie.

Na poczatku 2019 r. pozwany przeszedł zapalenie mięśnia sercowego. Choroba spowodowała okresową niezdolność do pracy i obniżenia dochodów. Obecnie jest zdrowy, pozostaje pod okresową kontrola kardiologiczną, która nie powoduje jednak wydatków.

dowód : kserokopie: odpisu aktu urodzenia – k. 22, dokumentów medycznych –

k. 24 i 25,umowy najmu lokalu – k. 26 – 27, odpisy zeznań

podatkowych pozwanego – k. k. 160 – 164,

zaświadczenia o zarobkach – k. 113 i 117,

zeznania świadków: P. K. – k. 121 (00:51:21 – 01:09:50),

A. P. – k. 121 – 122 (01:10:04 – 01:24:11

przesłuchanie pozwanego – k. 114 (00:18:37 – 00:25:00) i k. 122

(01:41:05 – 01:46:36)

Sąd zważył:

Zgodnie z art. 138 k.r.o. podstawą zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego może być zmiana stosunków. Należy przez to rozumieć zmianę okoliczności wymienionych w art. 135 § 1 k.r.o: potrzeb uprawnionego, w przedmiotowej sprawie powódki K. B. (1) oraz możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanych - ojca A. K. i matki M. B.. Punktem odniesienia do sytuacji obecnej jest stan ustalony w toku postępowania w sprawie zakończonej ugodą z 26. 08. 2013 r. Aby zmiany te skutkowały nową konkretyzacją obowiązku alimentacyjnego powinny być istotne, czyli w odpowiednio dużym zakresie i trwałe.

W żadnym razie Sąd nie jest upoważniony do kontroli i weryfikacji ustaleń i co za tym idzie zatwierdzonej przez sąd ugody w której skonkretyzowany został obowiązek alimentacyjny w dniu z 26. 08. 2013 r. r. Przyjąć należy, bez dyskusji, że ustalona kwota świadczeń alimentacyjnych byłą odpowiednia i odzwierciedlała stan stosunków w dacie orzekania.

W ocenie Sądu nastąpiła w przedmiotowej sprawie zmiana stosunków dająca podstawę do podwyższenia alimentów.

Przede wszystkim wzrosły potrzeby uprawnionej K. B. (1). Jest ona bowiem o ponad 8 lat starsza. W dacie poprzedniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego była 8 miesięcznym niemowlęciem, mającym typowe dla swojego wieku potrzeby. Obecnie ma ponad 9 lat i jej potrzeby są w zasadzie również typowe dla wieku. Niewątpliwie są one znacznie większe, niż poprzednio, jeśli idzie o wyżywienie i ubranie. Powstały nowe w zakresie edukacji, realizacji zainteresowań, wypoczynku i rekreacji oraz inne - typowe dla wieku. Niewątpliwie wzrosły także koszty zaspokajania potrzeb w wyniku podwyżek cen wynikających ze spadku wartości pieniądza, przez co zasadzona kwota alimentów straciła swoją realna wartość.

Wzrosły możliwości zarobkowe obojga rodziców.

Pozwany otrzymuje o ponad 100% wyższe wynagrodzenie niż poprzednio, wzrosło ono z kwoty około 2.000 zł do kwoty około 4.000 zł. Ma wprawdzie na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko pochodzące z małżeństwa z P. K., ale też mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, która również pracuje i zarabia około 2.900 zł. Poprzednio żył samotnie. Wiadomo, że w przypadku prowadzenia gospodarstwa domowego wspólnie niektóre wydatki rozkładają się na obie osoby, choćby wydatki związane z zamieszkiwaniem.

W toku poprzedniej sprawy M. B. utrzymywała się ze świadczenia macierzyńskiego w kwocie około 1.100 zł. Obecnie wprawdzie nie ma chwilowo stałej pracy, ale nie oznacza to, że nie posiada możliwości zarobkowych. Jest bowiem zdolną do pracy osobą, mającą zawód fryzjerki i długą praktykę w jego wykonywaniu. To, że obecnie nie pracuje jest w wynikiem przyjętych wyborów. Mianowicie zwolniła się z pracy w zakładzie fryzjerskim, bo jej ona nie odpowiadała i podjęła starania o otworzenie działalności gospodarczej, które zmierzają do finalizacji. Tymczasowo sprawuje opiekę nad będącym w podeszłym wieku dziadkiem i w zamian otrzymuje od niego świadczenie emerytalne w wysokości około 3.000 zł. Podejmuje tez dorywcze prace jako fryzjerka.

Wobec powyższego oboje rodzice mają zdolność do alimentacji swojej córki w rozmiarze wyższym niż dotychczas. Orzekając o obowiązku alimentacyjnym pozwanego Sąd musiał wziąć pod uwagę przepis art. 135 § 2 k.r.o. z którego wynika, że formą wykonywania obowiązku alimentacyjnego jest czynienie osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka. Pozwany nie uczestniczy wcale w życiu córki, co jest faktem obiektywnym i nie ma znaczenia jakie są tego przyczyny. Tym samym osobiste starania o utrzymanie i wychowanie K. czyni wyłącznie M. B., wydatnie wspomagana jednak w tym przez swoją rodzinę.

W tej sytuacji Sąd ocenił, że pozwany powinien alimentować powódkę kwotą alimentów podwyższoną o 400 zł, do kwoty 800 zł miesięcznie. Kwota ta nie powinna stanowić dla niego nadmiernego obciążenia finansowego zważywszy na podniesione wyżej okoliczności dotyczące wysokości jego zarobków i ich zmiany oraz pozostałych dochodów rodziny i stałych wydatków. Nie zasługiwały na uwzględnienie podnoszone okoliczności dotyczące wysokości rat od zaciągniętych kredytów. Ilość tych zobowiązań wskazuje na przyjęty przez pozwanego i jego rodzinę sposób gospodarowania środkami, polegający na życiu na kredyt. Mając obowiązek alimentacyjny wobec dwojga dzieci pozwany powinien wnikliwie rozważać i oceniać skutki życia na kredyt. Obowiązek dostarczania dzieciom środków na utrzymanie ma charakter priorytetowy, co oznacza, że wyprzedza inne zobowiązania.

W ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów powinna wystarczyć na zaspokojenie w około 60% usprawiedliwionych potrzeb powódki na stopie życiowej adekwatnej do stopy życiowej rodziców, czyli na przeciętnym poziomie. W pozostałej części winna je zaspokajać M. B. swoim staraniem, obok osobistych starań o utrzymanie i wychowanie córki. Nie ma przeszkód, aby celem podwyższenia standardu życia ponad standard życia pozwanego skorzystała z innych środków, w tym przysługujących jej środków rodzinnych, czy pomocy materialnej rodziny

Wobec powyższego powództwo w pozostałej części podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. rozdzielając je proporcjonalnie i mając na uwadze odmienne zasady dotyczące należności profesjonalnych pełnomocników za swoje czynności w przypadku reprezentowania osób uprawnionych do świadczeń alimentacyjnych i osób zobowiązanych.

O zwrocie kosztów sądowych orzekł natomiast na podstawie w art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.