Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 9 listopada 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Marek Dziwiński

Protokolant Joanna Pulkowska

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2022 r. w Kamiennej Górze

na rozprawie sprawy z wniosku M. M.

przy udziale Ł. S.

o udzielenie umocowania do wykonania czynności na koszt dłużnika (art. 1049 kpc)

postanawia:

1.  umocować wierzyciela M. M. do wykonania na koszt dłużnika Ł. S. wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 19.07.2019 r., wydanego w sprawie sygn. akt (...), przez zamieszczenie w gazecie „(...)” oświadczenia o treści wskazanej w tym wyroku,

2.  przyznać wierzycielowi M. M. od dłużnika Ł. S. kwotę 6.826,50 zł tytułem zaliczki na wykonanie czynności o której mowa w pkt 1.,

3.  oddalić dalej idący wniosek wierzyciela w zakresie żądanej zaliczki.

Kamienna Góra 21 listopada 2022 r.

Sygn. akt I Co 129/20

UZASADNIENIE

Wnioskodawca M. M. wystąpił z wnioskiem o wezwanie dłużnika Ł. S. do zamieszczenia w wydaniu papierowym gazety „(...)” na stronie 6 oraz na głównej jej stronie internetowej i utrzymanie ich na stronie internetowej przez okres 30 dni zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 19 lipca 2019 r., a w przypadku niezastosowania się dłużnika do tego wezwania o udzielenie wierzycielowi umocowania do zastępczego wykonania tej czynności na koszt dłużnika i o przyznanie wierzycielowi kwoty 82.410,00 zł celem pokrycia związanych z tym kosztów. Wniósł także o obciążenie dłużnika kosztami postępowania.

Uzasadniając swój wniosek wnioskodawca podał, zgodnie z wyrokiem Sadu Okręgowego w Jeleniej Górze Ł. S. miał opublikować na swój koszt przeprosiny w gazecie (...) zarówno w wydaniu papierowym jak i internetowym, czcionką jaką zostały opublikowane pomówienia, w terminie 30 dni od chwili uprawomocnienia się wyroku. Zdaniem wierzyciela, z racji tej, że pomówienia zostały opublikowane na żółtym tle pogrubioną czcionką, zasadnym jest domaganie się z jego strony, by przeprosiny zostały opublikowane na stronie 6 Gazety (...), na wyróżnionym żółtym tle i największą czcionką jaką zostały opublikowane pomówienia, gdyż ten wyróżniony tekst jest nierozłączną częścią artykułu. Wierzyciel wskazał, że koszt opublikowania przeprosin opiewa na sumę 82.410,00 zł i wnosił, by taka kwota została mu przyznana przez sąd na wykonanie zastępcze.

Dłużnik nie odniósł się do wniosku i w związku z tym postanowieniem z 4 marca 2021 roku Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze wezwał Ł. S. do wykonania na jego koszt czynności wymienionych w Wyroku Sadu Okręgowego w Jeleniej Górze VI Wydział Karny z dnia 19 lipca 2019 r. sygn.. akt (...) w sposób w nim określony, oraz wyznaczył Ł. S. dwumiesięczny termin do wykonania tych czynności. Jednocześnie zasądzono od Ł. S. na rzecz M. M. kwotę 1.567,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.350,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Zażalenie od tego postanowienia zostało odrzucone. W piśmie zawierającym zażalenie jak i w toku dalszego postępowania dłużnik wskazywał, że wypełnił zobowiązania nałożone przez niego przez Sąd Okręgowy w wyroku z 19 lipca 2019 roku i zostało opublikowane w gazecie (...) jak i na stronie internetowej jego oświadczenie o treści wskazanej w wyroku. Dłuzni przedstawił na poparcie swoich twierdzeń treść korespondencji z redakcją gazety (...), treść ogłoszeń zawartych w egzemplarzu gazety jak i powiadomienie o anonsie internetowym. Ponadto przedstawił fakturę na potwierdzenie zapłaty wydawcy gazety za umieszczone w gazecie ogłoszenia.

Sad ustalił następujący stan faktyczny:

Ł. S. w okresie od 16 kwietnia do 12 maja 2016 r. wypowiadał się na temat kwestii dotyczącej pochówku dziadka M. M.. Na ich kanwie w gazecie ogólnopolskiej Fakt Gazeta (...) z 12 maja 2016 r. ukazał się artykuł pt. „(...)”, gdzie Ł. S. opisał zachowanie M. M. w następujący sposób: „poinformowałem klienta o wszystkich formalnościach (…) usłyszałem, żebym się nie martwił, bo on wszystko załatwia (…) dziś żałuję, że uwierzył człowiekowi na słowo”. Wypowiedzi Ł. S. pomawiały M. M. o to, że ten miał informować go o wszczęciu procedury niezbędnej do uzyskania decyzji Państwowej Powiatowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w K. o wyrażenie zgody na dokonanie ekshumacji i przewiezienia szczątek zmarłego K. L., w wyniku czego Ł. S. jako właściciel Zakładu (...) miał polecić pracownikom dokonanie ekshumacji szczątek.

/dowód: kserokopia gazety (...) z 12 maja 2016 r. – k-172, wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 19 lipca 2019 r. – k-16-18/

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 19 lipca 2019 r., sygn.. akt (...), zapadłym w wyniku apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze, umorzono warunkowo postepowanie w stosunku do Ł. S. ustalając, że wyżej przytoczone określenia mogły narazić M. M. na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania działalności politycznej, w tym Przewodniczącego jednej z partii politycznych w powiecie (...) i Krajowego Rzecznika Dyscyplinarnego tej partii oraz prowadzonej przez niego działalności społecznej, jako członka zarządu Związku (...), czym Ł. S. dopuścił się występku z art. 212 § 1 i 2 k.k.

Wyrokiem tym Ł. S. został zobowiązany do przeproszenia M. M. w ten sposób, że w terminie 1 miesiąca od daty orzeczenia miał zamieścić na swój koszt w gazecie (...) w jej wydaniu papierowym i internetowym oświadczenie figurujące na stronie internetowej przez okres 30 dni o treści opisanej w tym wyroku. Oświadczenie to miało zostać opublikowane na takiej samej stronie i tej samej wielkości czcionką, co artykuł, w którym znalazły się wskazane wyżej pomówienia.

/dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 19 lipca 2019 r. – k-16-18/

Na stronie internetowej ukazało się ogłoszenie o treści określonej w wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

/dowód: wydruk komputerowy z dnia 8 listopada 2022 r. – k-178/

W wydaniu papierowym z 2 października 2019 r. na stronie 6 zostało także zamieszczone oświadczenie dłużnika Ł. S. o treści wskazanej w treści wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. Ma ono jednak napisane mniejszą czcionkę niż tekst w gazecie z 12 maja 2016 r.

/dowód: kserokopia gazety (...) z 12 maja 2016 r. – k-172 i kserokopia gazety (...) z 2 października 2019 r. – k-173/

Sąd zważył co następuje:

W świetle utrwalonego już orzecznictwa Sądu Najwyższego ni budzi wątpliwości, ze obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie przepisu art. 1049 k.p.c. (patrz Uchwała Sądu Najwyższego z 28 czerwca 2006 r. III CZP 23/06).

Postepowanie określone tym trybem jest postępowaniem dwuetapowym. W pierwszej kolejności sąd na wniosek wierzyciela wzywa dłużnika do wykonania oznaczonej czynności w wyznaczonym terminie, a po bezskutecznym upływie terminu udzieli wierzycielowi umocowania do wykonania czynności na koszt dłużnika.

Dłużnik nie ustosunkował się do wniosku wierzyciela co do realizacji obowiązku wynikającego z wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, dlatego postanowieniem z 4 marca 2021 roku Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze wezwał Ł. S. do wykonania na jego koszt czynności wymienionych w Wyroku Sadu Okręgowego w Jeleniej Górze VI Wydział Karny z dnia 19 lipca 2019 r. sygn.. akt (...) w sposób w nim określony, oraz wyznaczył Ł. S. dwumiesięczny termin do wykonania tych czynności.

Gdyby okazało się, jak twierdzi dłużnik, ze wykonał on swoje zobowiązanie przez umieszczenie oświadczenia w Gazecie z 2 października 2019 r., to mimo prawomocności orzeczenia z 4 marca 2021 r., dalej idący wniosek, co do wdrożenia drugiego etapu postępowania przewidzianego przepisem art. 1049 k.p.c., byłby nieuzasadniony.

Stanowisko wierzyciela i dłużnika diametralnie różniło się w kwestii sposobu realizacji zobowiązania, o którym mowa wyżej.

Nie można jako zasadnego uznać żądania wierzyciela, aby tekst oświadczenia dłużnika został opublikowany na wyróżnionym żółtym tle i największą czcionką, którą była opublikowana streszczenie słów Ł. S., znajdujące się poza zasadniczą częścią artykułu. W świetle orzeczenia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze spełnienie obowiązku opublikowania oświadczenia „tej samej wielkości czcionką” byłby spełniony, gdyby zastosowana czcionka była o wymiarach odpowiadających wielkością tekstowi zasadniczemu artykułu.

Porównanie wymiarów czcionki tekstu zasadniczego zawartego w artykule z 12 maja 2016 r. i czcionki opublikowanego oświadczenia w gazecie z 2 października 2019 roku, w sposób oczywisty, niewątpliwy pokazują, że czcionka użyta w oświadczeniu jest mniejsza. Tym samym dłużnik nie spełnił obowiązku określonego wyrokiem z 19 lipca 2019 r.

Nie może mieć w niniejszej sprawie znaczenia to, że dłużnik podjął starania, by wykonać z swoje zobowiązanie i wydatkował na to odpowiednie środki, skoro efekt w postaci „opublikowania oświadczenia tej samej wielkości czcionką nie został osiągnięty”.

Przy przekazanych kopiach gazet mogło wydawać się, że format gazety z 2 października 2019 roku był inny niż tej z 2016 roku, lub też przesłana została wersja o zmniejszonych rozmiarach i stąd inne rozmiary czcionek.

Ostatecznie na żądanie sadu zostały przesłane kserokopie dwóch porównywanych gazet i okazało się, że mają one ten sam rozmiar. Niewątpliwym więc stało się, że czcionka oświadczenia dłużnika opublikowana w gazecie z 2 października 2019 r. jest mniejsza niż czcionka tekstu z gazety z 12 maja 2016 r.

Na pytanie sądu redakcja dziennika podała, ze na stronie internetowej „(...).” pod adresem wskazanym w piśmie z 16.12.2021 r. przeprosiny nie były publikowane. Sad Dokonał w dniu 8 listopada 2022 r. wydruku ze strony internetowej, na której widniej oświadczenie dłużnika, tak więc trzeba stwierdzić, że w zakresie opublikowania oświadczenia w wydaniu internetowym dłużnik Ł. S. spełnił swoje zobowiązanie.

Powyższe okoliczności przesądziły, że skoro dłużnik nie wykonał w sposób należyty obowiązku zamieszczenia oświadczenia w gazecie, to stosownie do regulacji przepisu art. 1049 k.p.c., umocowanie do wykonania tej czynności otrzymał wierzyciel. Zdanie drugie tego przepisu uprawnia wierzyciela do żądania zaliczki na wykonanie czynności. W oparciu o pismo Redakcji Gazety (k-171akt) ustalono, że Gazeta praktykuje udzielanie 85% rabatu dla publikacji ogłoszeń i koszt publikacji oświadczenia w wydaniu papierowym wynosi 6.826,50 zł. Kwotę tę przyznano od dłużnika na rzecz wierzyciela oddalając dalej idące żądanie wierzyciela w tym względzie.

W doktrynie podkreśla się, że postanowienie przyznające wierzycielowi od dłużnika sumę potrzebną do wykonania czynności stanowi po uprawomocnieniu się tytuł egzekucyjny, który po nadaniu klauzuli wykonalności staje się tytułem wykonawczym będącym podstawą do egzekucji świadczeń pieniężnych (patrz. J. Korzonek, postepowanie egzekucyjne i zabezpieczające…, s.1304).