Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Aneta Bącal

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017r. w K.

sprawy z powództwa Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 1131/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej A. K. kwoty 2 184,93 zł wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu twierdziła, że pozwana zawarła w dniu 31 stycznia 2008 r. z bankiem (...) z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. (poprzednio (...) Bank S.A.) umowę bankową o numerze (...), na podstawie której pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w umowie. W związku jednak z tym, że pozwana nie wywiązała się z zobowiązania umownego, niespłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. W dniu 19.05.2016 r. S. A. z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. zawarł ze stroną powodową umowę przelewu wierzytelności. Zadłużenie w chwili wniesienia pozwu - według strony powodowej – wyniosło 2 184,93 zł, w tym należność główna w wysokości 1 254,25 zł oraz skapitalizowane odsetki w wysokości 930,68 zł.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia. Pozwana przyznała fakt zawarcia ze stroną powodową umowy bankowej o numerze (...), jednak zaprzeczyła, aby zobowiązanie obecnie istniało, gdyż wywiązała się w całości z tej umowy. Pozwana podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia, wniosła w konsekwencji o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana zawarła w dniu 31 stycznia 2008 r. z S. A. z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. umowę kredytu ratalnego nr (...), zgodnie z którą pozwana otrzymała kwotę kredytu 1 666,42 zł. Kredyt wraz z oprocentowaniem podlegał spłacie w 36 równych ratach miesięcznych po 57,13 zł.

/dowód: umowa kredytu ratalnego – k. 39/

W dniu 26 czerwca 2009 r. S. A. z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. wystawił przeciwko pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny nr (...).

/dowód: bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 26 czerwca 2009 r. – k. 6 akt SR w Kamiennej Górze o sygn. I Co 1011/09/.

Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2009 r. Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu – wyciągowi z ksiąg S. A. z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. z dnia 26.06.2009 r. numer (...).

/dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I Co 1011/09 – k. 10 akt SR w Kamiennej Górze o sygn. I Co 1011/09/.

Na podstawie tego tytułu wykonawczego z wniosku wierzyciela - S. A. z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W., Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kamiennej Górze prowadził egzekucję przeciwko pozwanej w sprawie o sygn. KM 17/10. Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2013 r. postępowanie egzekucyjne zostało umorzone wobec stwierdzenia dalszej bezskuteczności egzekucji. Tytuł wykonawczy został zwrócony wierzycielowi.

/dowód: akta w sprawie egzekucyjnej KM 17/10, postanowienie z dnia 3 grudnia 2013 r. – k. 44 akt KM 17/10/.

Umową sprzedaży wierzytelności z dnia 19 maja 2016 r. strona powodowa nabyła od S. A. z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. wierzytelność wynikającą z umowy kredytu o numerze (...) przysługującej wobec pozwanej.

/dowód: umowa sprzedaży wierzytelności k. 8-12, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji k. 13, wyciąg z ksiąg rachunkowych k.7/.

Sąd zważył, co następuje:

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów w postaci dokumentów, których autentyczność nie budzi żadnych wątpliwości oraz których prawdziwości strony nie kwestionowały.

Podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia roszczenia jest uzasadniony, bowiem nabywca wierzytelności nie będący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w stosunkowo niedawno wydanej uchwale z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. III CZP 29/16 (zob. uchwała SN z 29.06.2016 r., III CZP 29/16, L., Numer (...)). Sąd Rejonowy w pełni podziela ten pogląd, czemu dał wyraz w wyroku oddalającym powództwo.

Pierwotna wierzytelność wynikała z zawartej pomiędzy bankiem a pozwaną umowy kredytu ratalnego. Postępowanie egzekucyjne prowadzone z wniosku wierzyciela – banku, ostatecznie w dniu 3 grudnia 2013 r. zostało umorzone wobec stwierdzenia bezskuteczności dalszej egzekucji. Ewentualny skutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego w postaci przerwy biegu przedawnienia mógł więc dotyczyć wyłącznie pierwotnego wierzyciela – banku. Nie rozciągał się na stronę powodową – cesjonariusza tej pierwotnej wierzytelności, mimo wniesienia pozwu w okresie trzech lat od umorzenia postępowania egzekucyjnego.

W tym miejscu wskazać należy, iż bankowy tytuł egzekucyjny zaopatrzony klauzulą wykonalności nie jest zwykłym tytułem wykonawczym. Wynikał z uprzywilejowanej pozycji banków. Prawo bankowe dawało bankowi możliwość wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego, mimo iż ten był przecież równorzędną - w świetle prawa cywilnego sensu largo - stroną stosunku zobowiązaniowego. Bank miał mimo tego swoiście ukształtowaną pozycję, z której płynące korzyści nie powinny się rozciągać na kolejne podmioty. Uznać w konsekwencji należało, że wyjątkowość instytucji bankowego tytułu egzekucyjnego powodować musi wyłączenie kolejnych podmiotów od bycia objętym materialnoprawnymi skutkami wszczęcia egzekucji z wniosku egzekucyjnego banku. Skutki te dotyczyły wyłącznie banku i nie służyły oraz nie służą każdorazowemu nabywcy roszczeń, niebędącego bankiem. W powołanej uchwale z dnia 29 czerwca 2016 r. Sąd Najwyższy wskazał wyraźnie, że w przypadku wierzytelności objętej bankowym tytułem wykonawczym sytuacja prawna cedenta kształtuje się odmiennie od sytuacji prawnej nabywcy wierzytelności objętej innym tytułem wykonawczym. Skutki prawne postępowania egzekucyjnego wszczętego na podstawie bankowego tytułu wykonawczego związane są tylko z podmiotami w nim uczestniczącymi na podstawie tego tytułu w granicach podmiotowych i przedmiotowych ukształtowanych treścią klauzuli wykonalności.

Zgodnie z treścią art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Umowa kredytu ratalnego łącząca strony stosunku zobowiązaniowego została zawarta w dniu 31.01.2008 r. i obowiązywała przez okres spłat 36 rat miesięcznych płatnych do 31 dnia każdego miesiąca kalendarzowego (lub ostatniego dnia miesiąca). Wymagalność świadczenia nastąpiła zatem najpóźniej w dniu 28.02.2011 r. Termin przedawnienia roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi 3 lata (art. 118 k.c.). Przedawnienie analizowanego roszczenia nastąpiło zatem w dniu 1 marca 2014 r. Powództwo o to roszczenie zgłoszone zostało zaś w dniu 20.10.2016 r.

W tych warunkach zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną jest skuteczny. W konsekwencji mogła ona się uchylić od zaspokojenia roszczenia strony powodowej, stosownie do art. 117 §2 k.c. wobec czego powództwo zostało oddalone.