Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 825/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze z 2019-07-24

Sygnatura akt I C 825/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Kołatek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24-07-2019 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. K.

o zapłatę

I  zasądza od pozwanego P. K. na rzecz strony powodowej (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 178,16 zł ( słownie złotych: sto siedemdziesiąt osiem i 16/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5.07.2018 r. do dnia zapłaty,

II  dalej idące powództwo oddala,

III  nie obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu stronie powodowej kosztów procesu.

Sygn. akt I C 825/18

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego P. K. kwoty 1 898,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 05.07.2018 r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie strona powodowa podała, że w dniu 14.02.2015 r. zawarła z pozwanym umowę o świadczenie usług. Strona powodowa wyjaśniła, że z dniem 2.06.2014 r. spółka (...) + (...) S.A. połączyła się ze spółką (...) S.A. Strona powodowa podniosła, że pozwany zalega z zapłatą abonamentu w kwocie 77,06 zł, od którego naliczono odsetki ustawowe w kwocie 1,10 zł, a ponadto pozwanego obciążono karą umowną w kwocie 100,00 zł w związku z niezwróceniem sprzętu.

Pozwany P. K. wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 lutego 2015 r. P. K. zawarł z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług nr (...)-01 polegającą na udostępnianiu abonentowi kodowanych usług audiowizualnych lub treści. Umowę zawarto na czas 30 miesięcy w pakiecie C.+ z usługami (...)+ i M. Standard. Umowa przypisywała do abonenta dekoder W. P.+/ (...) wraz z kartą oraz dysk zewnętrzny S. 500 GB. Usługa miała być aktywna z chwilą zawarcia umowy, jednak z przyczyn technicznych dopuszczono możliwość, aby jej aktywacja nastąpiła w ciągu 24 godzin od dnia zawarcia umowy. Umowa zawarta na czas oznaczony przekształcała się na okres nieoznaczony, chyba że abonent na 30 dni przed upływem okresu na jaki umowa została zawarta zawiadomi pisemnie dostawcę usług o rezygnacji. W przypadku braku zwrotu, nieterminowego zwrotu, zwrotu sprzętu uszkodzonego lub zniszczonego abonent był zobowiązany do uiszczenia na rzecz dostawcy usług kar w wysokości określnej w cenniku, szczegółowych warunkach wydanych w oparciu o regulamin świadczenia usług lub warunkach promocji. Miesięczne rachunki za usługi platformy NC+ miały być wysyłane na dekoder abonenta i wyświetlane na ekranie odbiornika W. P.+.

Dowody: umowa o świadczenie usług k. 15-16, regulamin świadczenia usług z 22.12.2014 r. k. 31-35, formularz odstąpienia od umowy k. 36, cennik z 22.12.2014 r. k. 37-38, szczegółowe warunki korzystania ze sprzętu k.39-50.

W czerwcu 2017 roku pozwany zwrócił się do strony powodowej o umorzenie zaległości za sprzęt otrzymany do dwóch umów, powołując się na spalenie dekoderów w pożarze, jaki miał miejsce w jego domu w styczniu 2017 r. W odpowiedzi dostawca usług poinformował pismem z 28.05.2017 r., że sprzęt z umowy (...) został anulowany, natomiast otrzymanie nowego sprzętu do kontraktu numer 9105145-01 będzie możliwe po zgłoszeniu utraty dekoderów, kart cyfrowych oraz zapłaty odszkodowania, które ustalono na 800 zł (dodatkowo odszkodowanie za dysk zewnętrzny 300 zł), za terminal W. 500 zł oraz kartę cyfrową 60 zł.

Dowody: korespondencja stron k. 62-65.

Dostawca usług pismem z 9.12.2017 r. poinformował P. K., że umowa nr (...) uległa rozwiązaniu 30 listopada 2017 roku i do rozliczenia pozostaje kwota 121,83 zł, jak również, że należy dokonać zwrotu dekodera wraz z wyposażeniem, dwiema kartami dekodującymi oraz dyskiem twardym. Wezwanie ponowiono pismem z 15.01.2018 r., gdzie wskazano, że kwota do zapłaty wynosi 222,57 zł.

Dowody: pismo z 9.12.2017 r. k. 17-18, pismo z 15.01.2018 r. k. 18v-19.

W dniu 14.01.2018 r. usługodawca wystawił norę księgową obciążającą pozwanego kwotą 100,00 zł z tytułu kary umownej za niedotrzymaniem terminu zwrotu sprzętu.

Dowód: nota księgowa k. 19v.

Według oświadczenia usługodawcy pozwany wykazuje zadłużenie w wysokości 1 898,16 zł, w tym - z tytułu braku opłaty abonentowej w łącznej wysokości 77,06 zł, odsetek ustawowych od niezapłaconego abonamentu w kwocie 1,10 zł, kary za nieterminowy zwrot sprzętu w kwocie 100,00 zł oraz kwoty 1 720,00 zł za niezwrócony sprzęt.

Dowód: oświadczenie k. 21.

Sąd zważył co następuje:

Swoje rozstrzygnięcie sąd oparł wyłącznie na przedłożonych przez stronę powodową dokumentach, których autentyczność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości.

Strona powodowa swoje roszczenie wywodziła z pisemnej umowy o świadczenie usług (k.15-16), której integralną część stanowiły załączone do pozwu wzorce umowne (k.31-50). Spółka (...) w pozwie podała, że żądanie wynika z braku zapłaty przez pozwanego opłaty za abonament (kwota 77,06 zł), odsetek od nieopłaconego abonamentu (kwota 1,10 zł) oraz nałożonej kary umownej (kwota 100,00 zł). W tym miejscu stwierdzić należy, że strona powodowa w uzasadnieniu pozwu w ogóle nie podała z jakim zdarzeniem prawnym wiąże żądanie zwrotu kwoty 1 720,00 zł. Dopiero z lektury dokumentów przedstawionych przez stronę powodową możliwe jest dojście do wniosku, że żądana kwota 1 720,00 zł stanowi karę umowną nałożoną na pozwanego z tytułu niezwróconego sprzętu.

Kodeks postępowania cywilnego w żadnym przepisie nie nakłada na powoda obowiązku wskazywania podstawy prawnej żądania. Obowiązkiem podmiotu wnoszącego pozew jest jednak przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie (tak art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c.). Dopełnieniem tego obowiązku jest zasada wyrokowania dotyczącą przedmiotu orzekania, według której sąd związany jest żądaniem zgłoszonym przez powoda w powództwie ( ne eat iudex ultra petita partium), a więc nie może wbrew żądaniu powoda zasądzić czegoś jakościowo innego albo w większym rozmiarze czy też zasądzić powództwo na innej podstawie faktycznej niż wskazana przez powoda ( szerzej w: Jakubecki Andrzej /red./, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz aktualizowany. Tom I. Art. 1-729, Opublikowano: LEX/el. 2019). Umowa łącząca strony zezwalała usługodawcy obciążyć abonenta obowiązkiem zapłaty kary umownej w związku z niezwróceniem przez niego sprzętu. Według zapisów umowy (k.15) P. K. udostępniono dekoder W. P. + oraz dysk S. 500 GB. Szczegółowe warunki korzystania z tego typu sprzętu (k.37v-38) przewidują wysokość kary za brak zwrotu sprzętu – W. P.+ w kwocie 800 zł, zaś za dysk zewnętrzny – w kwocie 300 zł. Stwierdzić zatem trzeba, że wyrażone w pozwie żądanie zasądzenia kwoty 1 720 zł nie znajduje potwierdzenia (co do swej wysokości) w regulacjach co do kar za niezwrócenie sprzętu. Zatem w niniejszej sprawie, sąd, realizując zasady kontradyktoryjności, nie jest w stanie dokonać oceny co do wysokości kary umownej.

Zaznaczyć trzeba, że również treść korespondencji stron z czerwca 2017 r. (k.62-65) nie dostarcza wskazań dlaczego strona powoda domaga się zwrotu kwoty 1 720 zł. W piśmie z 28.06.2017 r. strona powodowa podała, że w związku z udokumentowaniem pożaru, sprzęt z umowy nr (...) (to jest innej umowy niż przedłożonej wraz z pozwem) został anulowany. Jednocześnie strona powodowa podała, że odnośnie kontraktu nr 9105145-01 odszkodowanie za dekoder W. P.+ wynosi 800 zł (dodatkowo odszkodowanie za dysk 300 zł) za terminal W.+ - 500 zł oraz kartę cyfrową – 60 zł. Stwierdzić trzeba, że brak jest w aktach sprawy dowodu wskazującego na to, że P. K. został udostępniony inny sprzęt aniżeli wskazany w umowie nr (...). Tym samym niemożliwe jest zweryfikowanie czy usługodawca słusznie obciążył abonenta karami umownymi za niezwrócenie terminala W.+ wraz z kartą cyfrową. Na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne spoczywa ciężar udowodnienia tego faktu (zob. art. 6 k.c.).

Rekapitulując strona powodowa nie uzasadniła żądania co do kwoty 1 720 zł, a z dokumentów sprawy nie wynikało, aby należność w tej wysokości znajdowała podstawy w łączącym strony stosunku zobowiązaniowym. Z tych przyczyn żądanie zasądzenia kwoty 1 720 zł zostało oddalone.

Strona powodowa udowodniła natomiast, że P. K. zalega z zapłatą abonamentu w kwocie 77,06 zł, od której to zaległości strona powodowa prawidłowo wyliczyła odsetki. Fakt, że P. K. nie zwrócił powodowej Spółce udostępnionego sprzętu w terminie nie był przez pozwanego kwestionowany, a wysokość kary umownej z tego tytułu znajduje potwierdzenie w obowiązującym cenniku. W tych warunkach zasadnym było zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kwoty 178,16 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5.07.2018 r. do dnia zapłaty.

Strona powodowa wygrała sprawę w niewielkim zakresie, zaś pozwany nie wykazał kosztów postępowania. W tych warunkach na podstawie przepisu art. 100 zd. 2 k.p.c. nie uwzględniono żądania strony powodowej co do zwrotu kosztów procesu od pozwanego i nie obciążono pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Popławska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Marek Dziwiński
Data wytworzenia informacji: