Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Kołatek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2020 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa P. T.

przeciwko Towarzystwo (...) w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) w W. na rzecz powódki P. T. kwotę 2.727,36 zł ( słownie złotych: dwa tysiące siedemset dwadzieścia siedem złotych i 36/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 26.03.2019 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) w W. na rzecz powódki P. T. kwotę 739,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV  przyznaje biegłemu J. W. (1) od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) tytułem wynagrodzenia kwotę 192,03 zł za uczestnictwo w rozprawie w dniu 7 sierpnia 2020 r;

V  nakazuje stronie pozwanej Towarzystwu (...) w W., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 621,69 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 459/19

UZASADNIENIE

Powód P. T. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej Towarzystwa (...) w W. kwoty 2.777,36 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powódka wniosła także o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu.

Uzasadniając swoje żądanie powódka podała, że w dniu 6 czerwca 2018 r. doszło do kolizji drogowej, kierowca samochodu V. (...) wjechał w samochód S. (...) stanowiący własność powódki, uszkadzając zderzak tylny i ścianę tylną samochodu. Powódka wskazała, że strona pozwana uznała zasadę swej odpowiedzialności i w toku postępowania likwidacyjnego wypłaciła odszkodowanie w kwocie 1.244,03 zł. Powódka podniosła, że rzeczywisty koszt naprawy samochodu opiewa na kwotę 3.553,19 zł i został ustalony na podstawie opinii rzeczoznawcy sporządzonej na jej zlecenie. Powódka podała, że wnosi o zasądzenie kwoty dochodzonej pozwem jako różnicy pomiędzy wypłaconym odszkodowaniem a odszkodowaniem należnym, kwoty 418,20 zł stanowiącej koszt wykonania opinii i koszt 50,00 zł postępowania przed Rzecznikiem Finansowym.

Strona pozwana Towarzystwo (...) w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko przyznała, że w związku łączącą ją obowiązkową umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych ze sprawcą, ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki wypadku z 6 czerwca 2018 r. Podniosła, że ustalony przez ubezpieczyciela koszt naprawy w kwocie 1.244,03 zł rekompensuje poniesioną przez powoda szkodę. Strona pozwana wskazała, że wyceny kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu powódki przyjęła ceny części zamiennych oryginalnych nie sygnowane logo producenta (części oznaczone lit. Q), które są dopuszczone do obrotu. Zdaniem strony pozwanej nie ma uzasadnienia ekonomicznego zwiększanie kosztów naprawy poprzez zapłatę ceny części z logo producenta (części oznaczone lit. O).

Strona pozwana kwestionowała roszczenie powódki w zakresie zwrotu kosztów ekspertyzy, gdyż brak jest adekwatnego związku przyczynowego w rozumieniu art. 361 par. 1 k.c. pomiędzy kolizją a zapłatą przez powódkę 418,20 zł na rzecz prywatnego rzeczoznawcy. Ponadto – według strony pozwanej – opinia zawiera wadliwe wnioski z przyczyn wskazanych wyżej.

Podobnie też zdaniem strony pozwanej, brak jest podstaw do zwrotu kosztów poniesionych przez powódkę w postępowaniu przed Rzecznikiem Finansowym, które to postępowanie nie jest obligatoryjne i stanowi wyłącznie dobrowolna próbę dochodzenia należności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 6 czerwca 2018 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ samochód powódki S. (...). Sprawca wypadku ubezpieczona był u strony pozwanej w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Po zgłoszeniu szkody przez powoda, ubezpieczyciel ustalił koszty naprawy samochodu na kwotę 1.244,03 zł i wypłacił ją P. T.

/okoliczności bezsporne/

Powódka, nie zgadzając się z takim wyliczeniem należnego jej odszkodowania, zleciła rzeczoznawcy P. K. (1) sporządzenie kalkulacji szkody. Rzeczoznawca ten wyliczył koszty naprawy auta na kwotę 3.553,19 zł. Za opinię tę powódka zapłacił rzeczoznawcy kwotę 418,20 zł.

/dowód: opinia rzeczoznawcy P. K. – k – 23-28, faktura VAT i dowód wpłaty – k – 29 i 30/

Po uzyskaniu tej opinii powódka wystąpiła do strony pozwanej o zapłatę różnicy pomiędzy kwotą już wypłaconą a wynikającą z opinii rzeczoznawcy oraz zwrot kosztów ekspertyzy. Spotkała się z odmowa ze strony ubezpieczyciela.

/dowód: odpis pisma z 12.09.2018 r. – k – 31/

Powódka złożyła wniosek o przeprowadzenie przez Rzecznika (...) pozasądowego postępowania dotyczącego powyższej szkody, wnosząc opłatę w kwocie 50,00 zł.

/dowód: wniosek z 20.10.2018 r. i dowód uiszczenia opłaty rejestracyjnej – k – 36-37 i 38/

Uzasadniony koszt naprawy uszkodzeń samochodu powódki powstałych w wyniku kolizji wynosił 3.672,01 zł.

/dowód: opinia biegłego inż. J. W. – k – 79-105 i ustne wyjaśnienia biegłego złożone na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2020 r. /

Sąd zważył co następuje:

Sporna między stronami nie była kwestia zasad odpowiedzialności strony pozwanej za szkodę, lecz określenie uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu powódki. Ustaleń w tym zakresie sąd dokonał na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny kosztów napraw powypadkowych. Biegły ten w pisemnej opinii wyliczył te koszty, a w ustnych wyjaśnieniach odniósł się do zastrzeżeń strony pozwanej co do zastosowanych stawek za roboczogodzinę prac blacharsko - lakierniczych oraz wskazał na zasadność ustalania kosztów naprawy w oparciu o ceny części oryginalnych. Biegły przy pisemnej opinii przedstawił rekomendację rzecznika ubezpieczonych co do wysokości stosowanych stawek za roboczogodzinę prac blacharsko – lakierniczych na terenie województwa (...), która kształtowała się na poziomie 120 – 180 zł. W tych warunkach przyjęta stawka 120/125 zł odpowiadała wskazanym rekomendacjom. Biegły wyjaśnił także, że części zamienne oznaczone symbolem Q są wytwarzane przez firmy, które zapewniają, iż dana część odpowiada wymogom producenta pojazdu, niemniej dane te nie są przez nikogo weryfikowane. Stąd – zdaniem biegłego – ustalenie kosztów naprawy powinno nastąpić w oparciu o ceny części zamiennych oznaczonych symbolem O, zwłaszcza, że nie ma danych, by w samochodzie powódki były zamontowane inne części niż oryginalne producenta pojazdu. W pisemnej opinii biegły odniósł się także krytycznie do metodologii kalkulacji szkody zastosowanej przez stronę pozwaną, gdzie zastosowano potrącenia ceny materiałów lakierniczych oraz przyjęto zbyt niską stawkę za roboczogodzinę (pkt.4 opinii – k – 80).

Należało więc przyjąć, że zakres szkody i jej wycena zostały określone w opinii biegłego sądowego, której konkluzje nie zostały skutecznie podważone przez stronę pozwaną.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela kształtował przepis art. 822 § 1 k.c. Skoro uzasadnione koszty naprawy wyniosły 3.672,01 zł a strona pozwana zapłaciła powódce 1.244,03zł to kwota dochodzona pozwem z tego tytułu tj. 2.309,16 zł mieści się w różnicy pomiędzy uzasadnionymi kosztami naprawy, a kwotą wypłaconą przez ubezpieczyciela. W zakres należnego powódce odszkodowania wchodziły także koszty opinii sporządzonej na jej zlecenie przez rzeczoznawcę tj. 418,20 zł. Opinia ta weryfikowała w sposób decydujący wyliczenia strony pozwanej i dawała podstawy do określenia właściwych kosztów naprawy samochodu.

Oddaleniu zaś podlegało powództwo w zakresie zwrotu kosztów postępowania przed Rzecznikiem (...). Postępowanie to zainicjowała powódka na własne ryzyko, nie mogły więc jego koszty obciążać strony pozwanej.

Powódka zgłosiła ubezpieczycielowi kwotowo swoje żądanie w toku postępowania likwidacyjnego, dlatego dochodzone pozwem roszczenie było wymagalne w dniu wniesienia pozwu i uzasadnione było zasądzenie odsetek ustawowych od dnia wniesienia pozwu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 100 zd. 2 k.p.c. Powódka uległa w minimalnym zakresie, co do kwoty 50,00 zł, dlatego stronę pozwaną obciążono obowiązkiem zwrotu powódce całości poniesionych przez nią kosztów procesu. W skład tych kosztów wchodziły: 139,00 zł – opłata sądowa, 600,00 zł – zaliczka na koszty opinii biegłego poniesione przez powódka. Łącznie była to kwota 739,00 zł.

Biegłemu J. W. przyznano wynagrodzenie w związku z jego stawiennictwem na rozprawie w kwocie 192,03 zł. Wydatki te zostają wyłożone przez Skarb Państwa, podobnie jak wydatki w kwocie 429,66 zł związane z pisemną opinią biegłego, dlatego na podstawie przepisu art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, wydatkami tymi – łącznie kwotą 621,69 zł – obciążono stronę przegrywającą sprawę.