Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Anna Kołatek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2021 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa

J. G., M. G. (1)

przeciwko (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda J. G. kwotę 9.900,00 zł ( słownie złotych: dziewięć tysięcy dziewięćset) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.12.2018 r. do dnia zapłaty;

II  zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda J. G. kwotę 2.303,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III  zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. G. (1) kwotę 9.900,00 zł ( słownie złotych: dziewięć tysięcy dziewięćset) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.12.2018 r. do dnia zapłaty;

IV  dalej idące powództwo M. G. (1) oddala;

V  zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki M. G. (1) kwotę 2.303,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

VI  nakazuje zwrócić stronie pozwanej (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 139,62 zł stanowiącą sumę niewykorzystanej zaliczki uiszczonej przez stronę pozwaną.

Sygn. akt I C 179/19

UZASADNIENIE

Powód J. G. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. kwoty 9.900,00zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 01.12.2018 r. do dnia zapłaty natomiast powódka M. G. (1) wniosła o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 9.900,00zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 30.11.2018 r. do dnia zapłaty. Wnieśli także o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazali, iż łączyła ich ze stroną pozwaną umowa ubezpieczenia autocasco, zawarta na pojazd marki A. (...) kb o nr rejestracyjnym (...), potwierdzona polisą numer (...). Zakres ubezpieczenia obejmował między innymi ryzyko kradzieży i stałą sumę ubezpieczenia. Pojazd był ubezpieczony na kwotę 19.800,00 zł brutto. Powodowie podali, że w dniu 7 września 2018 r. ich samochód został ukradziony z parkingu przy sklepie (...) w J.. Strona pozwana odmówiła wypłaty na ich rzecz odszkodowania, z uwagi na to, że nie przekazali dwóch kompletu kluczyków do pojazdu. Ponadto ze zleconej przez nich opinii wynika, że jeden z kluczyków do pojazdu był kopiowany. J. G. i M. G. (1) nie zgodzili się z decyzją strony pozwanej, gdyż wcześniej nie kwestionowała ona tych kluczyków w jakikolwiek sposób, a oni sami ich nie dorabiali, ani też nikomu nie przekazywali. Powodowie wskazali, że oboje są właścicielami w/w samochodu w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, a więc każdemu z nich należy się po ½ części należnego im odszkodowania.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, że wytoczone powództwo jest całkowicie niezasadne z uwagi na fakt, że powodowie w pełni świadomie nie dopełnili podstawowych obowiązków ciążących na nich na mocy ogólnych warunków ubezpieczenia AC takich jak podanie liczby istniejących kluczyków, poinformowanie o ich skopiowaniu, utracie. W ocenie strony pozwanej zachodzi sytuacja uwalniająca ją od odpowiedzialności z uwagi na kopiowanie kluczyków, a następnie nie poinformowania jej o tym fakcie przez powodów. Strona pozwana wskazała, że kopiowanie kluczyków nosiło znamiona zachowania umyślnego i stanowiło podstawę do odmowy wypłaty odszkodowania. Strona pozwana nie kwestionowała ona wartości skradzionego pojazdy, wskazując że odpowiada ona stałej sumie ubezpieczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. G. i M. G. (1) nabyli w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej w dniu 6 maja 2017 r. od osoby prywatnej samochód marki A. (...) kb o nr rejestracyjnym (...) wraz z 2 oryginalnymi kluczykami i 1 kluczem serwisowym.

Dowód:

- ksero umowy kupna sprzedaży z dnia 06.05.2017 r. (k. 79)

- przesłuchanie J. G. na rozprawie w dniu 31.07.2019 r. (k. 131-131v

Powodowie w dniu 18.05.2018 r. zawarli z (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia AC nr (...) na pojazd marki A. (...) kb o nr rejestracyjnym (...) na okres od dnia 24.05.2018 r. do dnia 23.05.2019 r. Pojazd został ubezpieczony na kwotę 19.800,00 zł m.in. od kradzieży. Oświadczyli oni, że posiadają 2 oryginalne kluczyki. Przy zawieraniu umowy ubezpieczyciel nie dokonał oględzin, ani nie wykonał zdjęć kluczyków. Oględzinom podlegał pojazd. Strony wiązały zapisy ogólnych warunków ubezpieczeń pojazdów - C. komunikacja dla Klientów indywidualnych oraz małych i średnich przedsiębiorstw.

Dowód:

- polisa nr (...) (k. 7, 124-124v)

- OWU (k. 36-57, 100-121, 122-122v,)

J. G.,jadąc do pracy do Niemiec, pozostawił na parkingu przy sklepie (...) przedmiotowy samochód. Pomiędzy 2 -7 września 2018 r. nastąpiła kradzież tego pojazdu, która została zauważona przez J. G. 7 września 2018 r. i w tym samym dniu zgłoszona Komisariatowi Policji w J.. Postępowanie karne zostało umorzone w dniu 15.10.2018 r. z powodu niewykrycia sprawcy przestępstwa. Powodowie w dniu 23..10.2018 r. wyrejestrowali samochód.

Dowód:
- postanowienie o umorzeniu z dnia 15.10.2018 r. (k. 8-9, 69, 79v)

- decyzja o wyrejestrowaniu z dnia 23.10.2018 r. (k. 10, 74, 77-78)

- ksero pisma Komisariatu Policji w J. (k. 67)

- przesłuchanie J. G. na rozprawie w dniu 31.07.2019 r. (k. 131-131v

12 września 2018 r. powodowie zgłosili (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. kradzież pojazdu na piśmie i oświadczyli, że w momencie jego zakupu posiadali 3 komplety kluczy do samochodu, 2 oryginalne i 1 serwisowy.

Dowód:

- zgłoszenie szkody (k. 59-60v)

(...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. pismem z dnia 30.11.2018 r. odmówiła wypłaty odszkodowania za kradzież auta ponieważ jeden z kluczy do pojazdu był kopiowany. Załączyli do decyzji opinię z przeprowadzonych badań mechanoskopijnych.

Dowód:

- decyzja z dnia 30.11.2018 r. (k. 12-13, 93-94)

- opinia nr (...) z dnia 03.10.2018 r.(k. 14-17, 70-71v, 79-90v)

M. G. (1) i J. G. zawarli ze stroną pozwaną umowę cesji, na podstawie której z dniem otrzymania odszkodowania za szkodę z tytułu kradzieży pojazdu przenoszą prawo własności pojazdu marki A. (...) kb o nr rejestracyjnym (...) na jej rzecz .

Dowód:

- cesja prawa własności pojazdu (k. 73, 80)

Powodowie posiadali 3 oryginalne kluczyki do samochodu m-ki A. (...) kb o nr rejestracyjnym (...), w tym dwa z nich i nie noszą widocznych śladów mogących świadczyć o ich kopiowaniu. 1 z kluczy oznaczony podczas badań nr 1 był kopiowany i został celowo porysowany. Nie jest możliwe podanie przybliżonej daty jego kopiowania.

Dowód:

- opinia z dnia 21.05.2020 r. (k. 172-176)

- opinia z dnia 25.02.2021 r. (k. 193-195

Sąd zważył co następuje:

Ustaleń powyższych Sąd dokonał na podstawie dokumentów przedłożonych przez powodów i stronę pozwaną oraz przesłuchania J. G. i opinii biegłego. W tym miejscu należy wskazać, że autentyczność żadnego dokumentu nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości. Bezspornym było, że dokonano kradzieży samochodu m-ki A. (...) kb o nr rejestracyjnym (...) należącego do powodów, oraz że wartość skradzionego pojazdu odpowiada stałej sumie ubezpieczenia tj. 19.800,00 zł. Strona pozwana kwestionowała jednak swoją odpowiedzialność z uwagi na fakt, że jeden z kluczy był dorabiany.

Podstawą prawną żądania pozwu stanowią przepisy art. 805 i n. k.c. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. „przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę” . Przepis ten wskazuje na istotę umowy ubezpieczenia, określając obowiązki stron przedmiotowej umowy, ubezpieczyciela i ubezpieczającego. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy ubezpieczenia jest z jednej strony zobowiązanie do spełnienia określonego świadczenia przez ubezpieczyciela w razie zajścia określonego w umowie wypadku, z drugiej zaś strony zobowiązanie do zapłaty składki przez ubezpieczającego. Umowa ubezpieczenia określana jest powszechnie jako umowa najwyższego zaufania, od stron umowy wymaga się przede wszystkim szczególnej lojalności i zaufania w wykonywaniu zawartej umowy ubezpieczenia. Z tego też względu konsekwencje nadużycia takiego zaufania mogą być szczególnie dotkliwe, w postaci nieważności umowy lub zwolnienia ubezpieczyciela z odpowiedzialności

W myśl art. 805 § 1 k.c. konieczną przesłanką powstania odpowiedzialności z umowy ubezpieczenia jest zajście przewidzianego w umowie wypadku ubezpieczeniowego. Wypadek ubezpieczeniowy może powstać niezależnie od woli ubezpieczającego, bądź też stanowić przejaw zamierzonego działania. Obowiązek świadczenia ubezpieczyciela powstaje, gdy wypadek ubezpieczeniowy zaistniał wbrew lub niezależnie od woli ubezpieczającego, a w każdym razie bez jego winy. Na ubezpieczającym ciąży obowiązek jednoznacznego i nie budzącego żadnej wątpliwości wykazania okoliczności zaistnienia wypadku ubezpieczeniowego (kradzieży/ włamania do pojazdu bez jego winy- tak SA w Krakowie w wyroku z dnia 30.11.2012r. I ACa 1113/12).

W niniejszej sprawie zdarzenie ubezpieczone polegające na kradzieży samochodu było co do zasady objęte zakresem ochrony ubezpieczeniowej w ramach zawartej umowy ubezpieczenia autocasco przedmiotowego pojazdu. Pozwane towarzystwo ubezpieczeń zarzucało jednak w toku postępowania wystąpienie okoliczności, które skutkowały wyłączeniem jego odpowiedzialności odszkodowawczej, przewidzianych w § 5 ust. 1, i 3 OWU oraz § 12 ust 1 pkt 3 OWU. Podkreślić należy, że ciężar dowodu co do istnienia okoliczności wyłączających odpowiedzialność odszkodowawczą spoczywał na stronie pozwanej, skoro wywodziła z nich korzystne dla siebie skutki prawne (art. 6 k.c.). (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. odmawiało na podstawie treści § 12 ust 1 pkt 3 OWU wypłaty odszkodowania z uwagi na skopiowanie klucza. Przepis ten mówi, że Ubezpieczający zobowiązany jest m.in. do poinformowania C. o utracie i skopiowaniu kluczyków.

W toku postępowania Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego T. S. z dziedziny mechanoskopii w celu ustalenia czy klucze przedstawione przez powodów są kluczami oryginalnymi czy kopiowanymi, oraz czy da się ustalić datę ich kopiowania. Biegły w sposób jednoznaczny wskazał, że wszystkie klucze są kluczami oryginalnymi, natomiast trzeci klucz oznaczony podczas badań nr 1 był kopiowany i został celowo porysowany. Jednakże nie jest możliwe ustalenie z przybliżeniem istotnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, kiedy został skopiowany kluczyk oznaczony nr 1. W ocenie Sądu przedmiotowa opinia jest wiarygodna i pełnowartościowa oraz nie była przez strony kwestionowana.

Strona pozwana w żaden sposób nie wykazała, że to powodowie skopiowali klucz oznaczony przez biegłego nr 1, w okresie kiedy posiadali samochód m-ki A. (...) kb o nr rejestracyjnym (...), a oni sami zaprzeczają takiemu zdarzeniu. tych warunkach należy stwierdzić, że nie można powodom przypisać dokonania kopii kluczyka do ich samochodu.

W rezultacie stwierdzić należy, że nie zachodziły żadne okoliczności zwalniające stroną pozwaną od odpowiedzialności odszkodowawczej, a roszczenie powodów było usprawiedliwione co do zasady. Jeśli zaś chodzi o wysokość należnego odszkodowania z przedmiotowej umowy ubezpieczenia autocasco, to - zgodnie z § 11 ust. 1 OWU – suma ubezpieczenia wskazana w polisie stanowi jej górną granicę. W umowie nr (...) suma ubezpieczenia była stała i określona na kwotę 19.800,00 zł. Powyższa kwota nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

J. G. i M. G. (2) byli współwłaścicielami w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej skradzionego samochodu, w związku z czym każdy z nich mógł dochodzić części należnego im odszkodowania. Dochodzili po połowie tj. po 9.800,00 zł ( 19.800,00 zł : 2).

Mając na uwadze ustalone w sprawie okoliczności faktyczne oraz przywołane przepisy, w punkcie I i III wyroku zasądzono od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda J. G. i M. G. (1) kwoty po 9.900,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienia liczonymi od dnia 01.12.2018 r. do dnia zapłaty.

Oddaleniu podlegało natomiast żądanie powódki w zakresie części odsetek. Powódka wnosiła o zasądzenie odsetek od dnia 30.11.2018 r., jednakże zostały one zasądzone od dnia 01.12.2018 r. gdyż takie rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w art. 481 k.c. Jest to dzień po wydaniu decyzji przez stronę pozwaną. W ocenie Sądu w tej dacie Ubezpieczyciel dysponował wszelkimi danymi pozwalającymi na przyznanie odszkodowanie M. G. (1) jak i J. G., który prawidłowo wskazał datę wymagalności odsetek.

W punkcie II w myśl przepisu art. 98 k.p.c. zasądzono od strony pozwanej, jako strony w całości przegrywającej sprawę w stosunku do J. G. na jego rzecz kwotę 2.303,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na kwotę tę składały się: 1.800,00 zł – wynagrodzenia radcy prawnego, 8,50zł ( 17 zł : 2). - tytułem połowy opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 495,00 zł ( 990 zł : 2) – tytułem połowy opłaty od pozwu.

O kosztach procesu w punkcie V wyroku rozstrzygnięto na podstawie art. 100 zdanie drugie k.p.c. albowiem powódka M. G. (1) uległa tylko w niewielkiej części. W związku z tym zasądzono od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na jej rzecz całość poniesionych przez nią kosztów procesu tj. kwotę 2.303,50 zł. Na zasądzone koszty procesu składały się: 1.800,00 zł – wynagrodzenia radcy prawnego, 8,50zł ( 17 zł : 2). - tytułem połowy opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 495,00 zł ( 990 zł : 2) – tytułem połowy opłaty od pozwu.

W punkcie VI wyroku Sąd nakazał zwrócić od Skarbu Państwa na rzecz strony pozwanej kwotę 139,62 zł stanowiącą niewykorzystana sumę zaliczki na opinię biegłego.