Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17.03.2015r.

Sąd Rejonowy w Lubaniu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tuliusz Stabryn

Protokolant: Aleksandra Hormańska

przy udziale asesora Prokuratury Rejonowej w Lubaniu: Łukasza Chrapek

po rozpoznaniu w dniach 19.02.2015r. i 17.03.2015r. sprawy karnej

przeciwko R. A. (1), s. K. i J. z d. N.

ur. (...) w L.

oskarżonemu o to, że :

1.  w dniu 28 października 2014r. w L., woj. (...) zabrał w celu przywłaszczenia dwie półlitrowe butelki wódki (...) o łącznej wartości 39,99 PLN na szkodę (...) sp. z o.o.” sp. k., a następnie w celu utrzymania się w posiadaniu zabranych rzeczy użył przemocy wobec L. Ż. (1) polegającej na odpychaniu i szarpaniu za ubranie oraz za ręce powodując jej upadek, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 24.04.2007r. sygn. akt IIIK 12/07 za czyn z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i inne na karę 4 lat pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19.10.2006r. sygn. akt IIIK 45/06 m.in. za czyny z art. 279 § 1 kk na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 157 § 1 kk na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, które to wyroki zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 23.03.2009r. sygn. akt IIIK 24/09 na podstawie którego wymierzono R. A. karę łączną 8 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 31.10.2005r. do 06.01.2006r. oraz 07.03.2006r. do 20.06.2013r., czym działał na szkodę wymienionych pokrzywdzonych,

tj. o czyn z art. 281 kk w zw. z art. 64 § 2 kk;

2.  w okresie od 21 do 24 maja 2014r. w L. woj. (...) działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, zabrał w celu przywłaszczenia wiertarkę marki B. oraz młota udarowego marki P. (...) o łącznej wartości 593 złote, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19.10.2006r. sygn. akt IIIK 45/06 m.in. za czyny z art. 279 § 1 kk na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, który to wyrok został objęty wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 23.03.2009r. sygn. akt IIIK 24/09 na podstawie którego wymierzono R. A. kare łączną 8 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 31.10.2005r. do 06.01.2006r. oraz 07.03.2006r. do 20.06.2013r., czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. w L.,

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk,

I.  uznaje oskarżonego R. A. (1) winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 281 kk w zw. z art. 64 § 2 kk z tym, że przyjmuje, iż dokonał on kradzieży jednej butelki wódki (...) o pojemności 1 litra i wartości 39,99 zł i za to na podstawie art. 281 kk w zw. z art. 64 § 2 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

II.  uznaje oskarżonego R. A. (1) winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego R. A. (1) kary pozbawienia wolności i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu R. A. (1) okres tymczasowego aresztowania od dnia 29.10.2014r. do dnia 17.03.2015r.

V.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócić dowód rzeczowy na rzecz L. Ż. (1) w postaci koszuli służbowej z napisem (...) opisanej w wykazie dowodów rzeczowych Drz 651/14,

VI.  na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ustęp 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie i nie wymierza mu opłaty.

UZASADNIENIE

R. A. (1) zamieszkuje w L. wspólnie z konkubiną S. K. (1). W okresie od maja do października 2014 roku obydwoje byli bezrobotni, R. A. (1) podejmował prace dorywcze, z których osiągał dochód w kwocie około 500 zł miesięcznie. S. K. (1) była w ciąży. R. A. (1) w celu zapewnienia dodatkowych środków do życia postanowił dokonać kradzieży narzędzi ze sklepu (...) w L. położonego przy ul. (...), z zamiarem ich dalszego odsprzedania. W dniu 21 maja 2014 roku w godzinach popołudniowych udał się do wskazanego marketu, gdzie na dziale elektronarzędzi, korzystając z nieuwagi personelu, dokonał kradzieży wiertarki marki B. (...) o wartości 242, 99 zł, którą zabrał z regału wystawowego, a następnie schował ją do czarnej torby, którą miął na ramieniu, po czym opuścił sklep nie płacą za zabrany towar. W trzy dni później, tj. w dniu 24 maja 2014 roku R. A. (1) ponownie udał się do B. około godziny 16.50. Po wejściu do sklepu skierował się na dział z elektronarzędziami gdzie oglądał wystawiony towar. Korzystając z nieuwagi personelu, zabrał z lady wystawowej młot udarowy marki P. (...) o wartości 350 zł, który następnie schował do plecaka i udał się do wyjścia. Po minięciu linii kas nie płacą za zabrany towar został zatrzymany przed oszklonymi drzwiami przez ochroniarza, który ujawnił dokonanie kradzieży. We wskazanych dniach R. A. (1), działając z góry powziętym zamiarem, uzyskania w łatwy sposób, środków na życie, w krótkich odstępach czasu dokonał kradzieży narzędzi o łącznej kwocie 593 zł, działając na szkodę Spółki (...). Młot udarowy został zwrócony pokrzywdzonej Spółce.

Dowód: zeznania świadka A. J. k. 432, 21-22;

zeznania świadka K. K. k. 432, 2-3;

wyjaśnienia oskarżonego R. A. k. 429-430, 141-142;

protokół przeszukania osoby k. 7-9;

protokół oględzin monitoringu k. 43-45.

W dniu 28 października 2014 roku R. A. (1) wspólnie z konkubina S. K. (1) około godziny 20, udał się do marketu L. położnego w L. przy ul. (...) II. Obydwoje znani są personelowi sklepu, z uwagi na wcześniejsze incydenty z ich udziałem, w tym kradzieże. Po wejściu do L., L. I. zauważyła wraz z innymi pracownicami R. A. (1), w związku, z czym zaczęły go obserwować. R. A. (1) wspólnie z S. K. (1) chodzili po sklepie oglądając różny towar, przechodząc obok stoiska z alkoholem R. A. (1) zabrał z regału butelkę wódki marki B. o pojemności 1 litra i wartości 39, 99 zł. Butelkę tę następnie schował pod ubranie na wysokości pasa. L. I. widząc to ruszyła do przejścia przy zamkniętej kasie nr 2, w celu udania się na zaplecze po telefon, z którego chciała zawiadomić policję. Za linia kas stał druga z pracownic M. M. (1). R. A. (1) widząc L. I. otwierającą zamknięte przejście przy kasie ruszył gwałtownie w jej kierunku, gdy ta starała się odwrócić w celu zamknięcia bramki złapał ją za koszulę na wysokości dekoltu, a następnie szarpnął nią i pchnął ją na M. M. (1) umożliwiając sobie tym samym przejście poza linię kas i utrzymując się w posiadaniu skradzionej butelki wódki. M. M. (1) przytrzymała L. I. zapobiegając całkowitemu upadkowi na ziemię koleżanki. R. A. (1) pospiesznie opuścił sklep. Po chwili ze sklepu wyszła również S. K. (1). W wyniku użycia siły przez R. A. (1) uszkodzeniu uległa koszula służbowa L. Ż. (1), miał ona również powierzchowne zadrapania na powierzchni klatki piersiowej. O zaistniałym fakcie L. I. zawiadomiła policje, która w dniu 29 października 2014 roku dokonała zatrzymania R. A. (1) w miejscu jego zamieszkania w L. przy ul. (...). W trakcie przeszukania ujawniono pustą butelkę po wódce B. o pojemności 1 litra.

Dowód: zeznania świadka L. Ż. k. 477-478, 108-110;

zeznania świadka J. K. k. 478, 116-117;

zeznania świadka M. M. k. 479;

zeznania świadka S. K. k. 430-431, 127;

wyjaśnienia oskarżonego R. A. k. 42-430, 141-142;

protokół przeszukania osoby k. 123-125;

protokół przeszukania pomieszczeń k. 121-122;

protokół oględzin ciał L. Ż. k. 112-113;

protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 114-115;

protokół oględzin monitoringu k. 207-211;

fotograficzny materiał poglądowy k. 235-326;

opinia sądowo lekarska k. 249.

R. A. (1) był uprzednio wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu i z użyciem przemocy. Przedmiotowych czynów dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk odnośnie pierwszego czynu polegającego na kradzieży narzędzi ze sklepu (...), zaś z art. 64 § 2 kk w zakresie „kradzieży rozbójniczej”. R. A. (1) jest osoba uzależnioną od alkoholu, w chwili czynów nie miał zniesionej całkowicie ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów ani pokierowania swoim zachowaniem.

Dowód: dane o karalności k. 170-173;

kopie wyroków dotyczące R. A. k. 72-74, 94-97, 195-199;

opinia sądowo psychiatryczna k. 237-239.

Oskarżony R. A. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W swoich wyjaśnieniach wskazał, iż dokonał kradzieży butelki wódki, jednakże nie używał wobec pracownicy L. żadnej sił. Zakwestionował również zapis z monitoringu w L., stwierdzając, iż nie rozpoznaje na nim siebie, a obraz został sfałszowany i nie oddaje rzeczywistości. Co do kradzieży narzędzi z B., przyznał, iż ukradł wiertarki, ale nie o takiej wartości jak zostało to wskazane w zarzucie.

W ocenie Sadu, wyjaśnienia oskarżonego są lakoniczne i sprzeczne z materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszym postępowaniu. Przedstawiona przez niego linia obrony, jest nieudolną próbą uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu czyny. Niepoparte, żadnymi konkretnymi dowodami przypuszczenia oskarżonego o sfałszowaniu zapisu monitoringu, są tylko i wyłącznie próbą zdyskredytowania materiału dowodowego. W świadomości oskarżonego podważenie zapisu monitoringu mogło doprowadzić do jego uniewinnienia. Zapomina on jednak, iż o sprawstwie oskarżonego nie świadczy li tylko zapis monitoringu, ale również i inne dowody takie jak chociażby zeznania świadków.

W przeprowadzonym postępowaniu dowodowym Sad przesłuchał na okoliczność zdarzenia w sklepie (...) trzech świadków L. Ż. (1), J. K. (2) oraz M. M. (1). Każda z nich rozpoznała oskarżonego, jako sprawcę czynu z art. 281 kk i co do tego faktu nie miały one żadnych wątpliwości. Ich zeznania, co do przebiegu całego zdarzenia są spójne, logiczne wzajemnie się uzupełniają tworząc jedna logiczną całość. Treść ich relacji odpowiada również zapisowi monitoringu jak i protokołowi oględzin monitoringu. Już te okoliczności wskazują, iż odmienne twierdzenia oskarżonego są tylko jego nieudolna próbą zmiany kwalifikacji zarzucanego mu czynu. Miał on, bowiem świadomość grożących mu konsekwencji w związku z przyjętą kwalifikacja czynu z art. 281 kk.

Relacja wskazanych świadków pozostaje w korelacji z również z innymi dowodami takimi jak protokół oględzin ciał L. Ż. (1), opinią sodowo lekarską, fotograficznym materiałem poglądowym czy protokołami przeszukania pomieszczeń i osoby.

Zdaniem Sądu nie można mieć żadnych wątpliwości, iż zeznania świadków L. Ż. (1), J. K. (2) i M. M. (1) są wiarygodne i stanowią istotną podstawę do ustaleń sprawstwa oskarżonego odnośnie czynu z dnia 28 października 2014 roku. W zeznaniach tych Sąd nie doszukał się żadnych okoliczności świadczących o konfabulacji, czy próbie manipulowania zaistniałymi faktami. Świadkowie w sposób prosty i przejrzysty zrelacjonowali przebieg wydarzeń i sposób zachowań poszczególnych osób. Nie mniej istotne dla przyjętego rozstrzygnięcia są zeznania konkubiny oskarżonego S. K. (1). Przesłuchana bezpośrednio po zdarzeniu, w okolicznościach „wolnych od stresu”, związanego z zachowaniem oskarżonego na sali rozpraw, polegającym na wymuszeniu korzystnych dla niego zeznań od świadka poprzez krzyki, sugerowanie wypowiedzi, podkreślanie ważności tej relacji, potwierdziła, iż R. A. (1) użył przemocy wobec L. Ż. (1) w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionej butelki wódki. Te zeznania Sąd uznał za wiarygodne, odmówił natomiast wiarygodności zmiennym twierdzeniem świadka złożonym na sali rozpraw, albowiem ich treść nie była wolna od swobodnej wypowiedzi, a zależna była od zachowania oskarżonego. Świadek nie wątpliwie boi się oskarżonego i pod presja jego osoby, próbował w nieudolny sposób zmienić niekorzystne dla niego zeznania.

Przesłuchani na okoliczności kradzieży w B. świadkowie również nie dali powodów do kwestionowania wiarygodności ich zeznań. Zarówno A. J. (2) jak i K. K. (3) rozpoznały w osobie oskarżonego sprawcę ujawnionego na zapisie monitoringu. Ich relacja jest spójna i logiczna, a wespół z protokołem oględzin monitoringu oraz protokołem przeszukania osoby tworzy dokładny obraz zaistniałych w markecie kradzieży z udziałem R. A. (1). Nie można również zapominać, iż w dniu 24 maja 2014 roku oskarżony R. A. (1) został złapany na gorącym uczynku przez ochroniarza, a w posiadanym przez niego plecaku ujawniono skradziony towar. Zdaniem Sądu nie budzi również wątpliwości dokonana wycena skradzionych przedmiotów. Została ona, bowiem oparta na cenach wg faktur.

W zeznaniach wskazanych świadków Sąd nie doszukał się żadnych okoliczności podważających ich wiarygodność, tym samym uznał je za wartościowy materiał dowodowy dający podstawy do dokonania na nich stosownych i niebudzących wątpliwości ustaleń.

Bez znaczenia dla przyjętego rozstrzygnięcia są zeznania świadka P. S., albowiem nie był on świadkiem czynów oskarżonego będących przedmiotem rozważań w niniejszej sprawie.

W świetle powyższych rozważań Sąd uznał, iż okoliczności sprawy i wina oskarżonego nie budzą żadnych wątpliwości.

Uwzględniając jednak poczynione ustalenia, Sąd dokonał zmiany opisu zarzucanego oskarżonemu w pkt. 1 aktu oskarżenia czynu, przyjmując, iż dokonał on kradzieży jednej butelki wódki (...) o pojemności 1 litra i wartości 39, 99 zł.

Oskarżony R. A. (1) swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona zarzucanych mu czynów z art. 281 kk w zw. z art. 64 § 2 kk oraz z art. 278 § 1 kk wz. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1kk.

Przepis art. 281 kk penalizuje odpowiedzialność sprawcy za kwalifikowaną postać kradzieży, polegającą nie użyciu przemocy wobec osoby w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy. R. A. (1) dokonał kradzieży butelki wódki, a następnie w celu utrzymania się w jej posiadaniu i opuszczenia sklepu użył przemocy wobec L. Ż. (1) szarpiąc ją za odzież, a następnie popychając ją, gdy ta próbowała zamknąć przejście przy kasie.

Przedmiotowego czynu oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 2 kk, albowiem był uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 24.04.2007 roku w sprawie III K 12/07 za czyn z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i inne na karę 4 lat pozbawienia wolności oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19.10.2006 roku w sprawie III K 45/06 między innymi za czyny z art. 279 § 1 kk na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 157 § 1 kk na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, które to wyroki zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 23.03.2009 roku w sprawie III K 24/09 na podstawie, którego wymierzono mu karę łączną 8 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 31.10.2005 roku do 06.01.2006 roku oraz od 07.03.2006 roku do 20.06.2013 roku, a przedmiotowego przestępstwa przeciwko mieniu z użyciem przemocy dopuścił się po odbyciu, co najmniej kary 1 roku pozbawienia wolności w okresie 5 lat od jej wykonania.

Nie można mieć też wątpliwości, iż zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona czynu opisanego w punkcie 2 części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Przepis art. 278 § 1 kk penalizuje odpowiedzialność sprawcy, która dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy, z zamiarem trwałego pozbawienia właściciela możliwości dysponowania nią. Niewątpliwie, oskarżony zabrał nienależące do niego rzeczy w postaci wiertarki marki B. oraz młota udarowego marki P. (...) na szkodę Spółki (...), działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem uzyskania dodatkowych pieniędzy na życie, tym samym należ uznać, iż zachowania oskarżonego z dnia 21 i 24 maja 2014 roku miały charakter przestępstwa ciągłego.

Oskarżony przedmiotowego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk.

R. A. (1) był, bowiem uprzednio skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19.10.2006 roku w sprawie III K 45/06 między innymi za czyny z art. 279 § 1 kk na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, który to wyrok zostały objęty wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 23.03.2009 roku w sprawie III K 24/09 na podstawie, którego wymierzono mu karę łączną 8 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 31.10.2005 roku do 06.01.2006 roku oraz od 07.03.2006 roku do 20.06.2013 roku, a przedmiotowego czynu dopuścił się w okresie 5 lat od jej wykonania.

Wymierzając R. A. (1) na pierwszy czyn na podstawie art. 281 kk w zw. z art. 64 § 2 kk karę 2 lat pozbawienia wolności zaś za drugi czyn na podstawie art. 278 § 1 kk karę 1 roku pozbawienia wolności Sąd, miał na uwadze dotychczasowy charakter i sposób życia oskarżonego, jego uprzednia karalność dopuszczenie się czynów w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 i 2 kk, nie wielki rozmiar wyrządzonej szkody, znaczny stopień społecznej szkodliwości zarzucanych mu czynów przejawiający się w działanie z niskich pobudek, w szczególności w zakresie pierwszego czynu, działanie sprawcy z użyciem przemocy, brak poszanowania cudzej własności i prawa do wyłącznego nim rozporządzania, uczynienie sobie z przestępstwa źródła dochodu oraz brak skruchy.

W ocenie Sądu kary jednostkowe są adekwatne do stopnia zawinienia oskarżonego i czynią zadość społecznemu odczuciu sprawiedliwości.

Mając na uwadze dyspozycje art. 85 kk i spełnienie zawartych w nim warunków, Sąd w oparciu o przepis art. 86 § 1 kk zobligowany był do wymierzenia oskarżonemu kary łącznej. Przy jej wymiarze Sąd uwzględnił przesłanki, które legły u podstaw wymiaru kar jednostkowych, jednakże uznał, iż kara łączna 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności będzie nie tylko realnie dolegliwa, ale i wystarczająca dla uzmysłowienia sprawcy niedopuszczalności podobnego zachowania w przeszłości.

Wymierzenie oskarżonemu kary o charakterze wolnościowym byłoby tylko i wyłącznie pobłażaniem jego zachowaniu, co w konsekwencji mogłoby doprowadzić do eskalacji jego przestępczego zachowania. Mimo wielokrotnej karalności i stosowania wobec sprawcy kar bezwzględnych pozbawienia wolności, oskarżony swoja postawą wykazuje rażącą ignorancję dla obowiązującego porządku prawnego. Jego zachowanie świadczy o wysokiej demoralizacji i konieczności odizolowania go od społeczeństwa. Brak jest jakichkolwiek przesłanek do uznania, iż w przyszłości będzie on przestrzegać zasad współżycia społecznego i porządku prawnego.

Stosownie do art. 63 § 1kk Sąd zaliczył oskarżonym na poczet orzeczonej kar łącznej pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 29 października 2014 roku do 17 marca 2015 roku.

Na podstawie art. 230 § 2 kpk Sąd nakazał zwrócić na rzecz L. Ż. (1) dowód rzeczowy w postaci koszuli służbowej z napisem L., opisany wykazie dowodów rzeczowych Drz 651/14, albowiem dalsze jego przetrzymywanie stało się zbędne dla niniejszego postępowania.

Uwzględniając sytuacje materialną i rodzinna oskarżonego Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwolnił R. A. (1) od ponoszenia kosztów w niniejszej sprawie i nie wymierzył mu opłat uznając, iż poniesienie ich, byłby dla niego zbyt uciążliwe.