Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marta Ładzińska

Protokolant: Katarzyna Przybylska

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2018 r. w Jeleniej Górze

sprawy z odwołania D. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

na skutek odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 29.08.2018 r. znak (...) - (...)

w przedmiocie zasiłku chorobowego

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 29.08.2018 r. znak (...) - (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy D. D. (D.) prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 01 sierpnia 2018 r. do dnia 03 września 2018 r.

Sygn. akt IV U 181/18

UZASADNIENIE

D. D. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 29.08.2018 r. znak (...) - (...), odmawiającej mu przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 sierpnia 2108 r. do 3 września 2018 r. Wnioskodawca żądał zmiany decyzji poprzez przyznanie prawa do zasiłku chorobowego w tym okresie.

W uzasadnieniu odwołania wnioskodawca wskazał, że wbrew twierdzeniom organu rentowego jako osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę nabył prawo do zasiłku chorobowego, ponieważ był zatrudniony w okresie od 2.07.2018 r. do 31.07.2018 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy (k. 9) wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy zarzucił, że choć wnioskodawca był zatrudniony przez okres 30 dni, jednak jego niezdolność do pracy nastąpiła po ustaniu ubezpieczenia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

D. D. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę przez 30 dni - od 2 lipca 2018 r. do 31 lipca 2018 r. i podlegał z tego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Od dnia 1 sierpnia 2018 r. do 3 września 2018 r. D. D. był niezdolny do pracy z powodu choroby.

( dowód : bezsporne, a nadto: dokumenty zawarte w aktach organu rentowego)

Decyzją z dnia z dnia 29.08.2018 r. znak (...) - (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 sierpnia 2108 r. do 3 września 2018 r., w uzasadnieniu wskazując, że jego niezdolność do pracy powstała po ustaniu tytułu ubezpieczenia.

( dowód : bezsporne, a nadto: dokumenty zawarte w aktach organu rentowego)

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach z dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego. Stan faktyczny w niniejszej sprawie nie był sporny, sporna była jedynie jego ocena prawna.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie było uzasadnione i zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawą żądania wnioskodawcy był przepis art. 4 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 77 poz. 512 ze zm.).

Na mocy przepisu art. 4 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, jeśli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu.

Natomiast przepis art. 7 Ustawy stanowi, że zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego.

W przedmiotowej sprawie stan faktyczny nie był sporny. D. D. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę przez 30 dni - od 2 lipca 2018 r. do 31 lipca 2018 r. i podlegał z tego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Od dnia 1 sierpnia 2018 r. do 3 września 2018 r. był niezdolny do pracy z powodu choroby.

Oznacza to, że D. D. nabył prawo do zasiłku chorobowego, albowiem upłynęło 30 dni jego nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, a D. D. podlegał temu ubezpieczeniu obowiązkowo, co wypełnia dyspozycję przepisu art. 4 Ustawy. Jednocześnie Sąd ustalił, że niezdolność wnioskodawcy do pracy trwała od 1 sierpnia 2018 r. do 3 września 2018 r., a więc 34 dni i powstała pierwszego dnia po ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego – tytuł ubezpieczenia ustał w dniu 31 lipca 2018 r., a niezdolność do pracy powstała 1 sierpnia 2018 r. Tak ustalony stan faktyczny wypełnia dyspozycję przepisu art. 7 Ustawy, co oznacza, że mimo ustania tytułu ubezpieczenia wnioskodawcy przysługuje prawo do zasiłku chorobowego na mocy przepisu art. 7 Ustawy.

Przenosząc powyższe rozważania na okoliczności niniejszego postępowania stwierdzić należy, że skoro wnioskodawca podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu przez okres 30 dni, a jego niezdolność do pracy wystąpiła w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia i trwała dłużej niż 30 dni, przysługuje mu w okresie tej niezdolności do pracy prawo do zasiłku chorobowego, co skutkowało orzeczeniem jak w sentencji.

W związku z powyższym na mocy przepisu art. 477 (14) § 2 k.p.c. odwołanie uwzględniono i zmieniono decyzję organu rentowego.

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.