II K 1380/19 - wyrok Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2020-02-04

Sygnatura akt II K 1380/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

4 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Jarosław Staszkiewicz

Protokolant: Justyna Janik

przy udziale oskarżycielki posiłkowej J. N.

po rozpoznaniu na rozprawie 9 I i 4 II 2020 roku sprawy

D. P. (1) z d. K.,

córki E. i F. z d. G.,

urodzonej (...) w N.

oskarżonej o to, że:

1.  w dniu 6 sierpnia 2019 roku w miejscowości J. na terenie nieruchomości oznaczonej numerem porządkowym 108, uderzyła wielokrotnie J. N. kijem o długości około dwóch metrów, w wyniku czego pokrzywdzona doznała: stłuczenia okolicy potylicznej, otarcia skóry okolicy dolnej podudzia prawego i stłuczenia okolicy łopatki lewej, przy czym obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządów ciała trwające nie dłużej niż 7 dni,

tj. o czyn z art. 157 § 2 k.k.

2.  w dniu 6 sierpnia 2019 roku w miejscowości J. na terenie nieruchomości oznaczonej numerem porządkowym 108, znieważyła J. N. słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, nazywając ją „kurwą”,

tj. o czyn z art. 216 § 1 k.k.

I.  uznaje oskarżoną D. P. (2) za winną popełnienia zarzucanego czynu, opisanego w punkcie 1 części wstępnej, to jest występku z art. 157 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 157 § 2 k.k., wymierza jej karę 80 ( osiemdziesięciu ) stawek dziennych grzywny, ustalając jedną stawkę na 20 ( dwadzieścia ) złotych;

II.  na podstawie art. 46 § 2 k.k., orzeka od oskarżonej na rzecz J. N. nawiązkę w wysokości 2.000 ( dwóch tysięcy ) złotych;

III.  uznaje oskarżoną D. P. (2) za winną popełnienia zarzucanego czynu, opisanego w punkcie 2 części wstępnej, to jest występku z art. 216 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 216 § 1 k.k., wymierza jej karę 20 ( dwudziestu ) stawek dziennych grzywny, ustalając jedną stawkę na 20 ( dwadzieścia ) złotych;

IV.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 i 2 k.k., łączy orzeczone wobec oskarżonej w punktach I i III części dyspozytywnej kary grzywny i wymierza jej łączną karę grzywny w wysokości 80 ( osiemdziesięciu ) stawek dziennych, ustalając jedną stawkę na 20 ( dwadzieścia ) złotych;

V.  zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżycielki prywatnej – J. N. – 1.308 złotych, w tym 1.008 złotych tytułem zwrotu kosztów działania pełnomocnika oskarżycielki;

VI.  wymierza oskarżonej 160 złotych opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1380/19

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. P. (2)

- w dniu 6 sierpnia 2019 roku w miejscowości J. na terenie nieruchomości oznaczonej numerem porządkowym 108, uderzyła wielokrotnie J. N. kijem o długości około dwóch metrów, w wyniku czego pokrzywdzona doznała: stłuczenia okolicy potylicznej, otarcia skóry okolicy dolnej podudzia prawego i stłuczenia okolicy łopatki lewej, przy czym obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządów ciała trwające nie dłużej niż 7 dni;

- w tym samym miejscu i czasie znieważyła J. N. słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, nazywając ją „kurwą”

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

wizyta pokrzywdzonej w domu oskarżonej, podczas której D. P. (2) najpierw nazwała odwiedzającą "kurwą", a następnie chwyciła za kij i uderzała ją po głowie, tułowiu i nogach, powodując obrażenia w postaci stłuczenia okolicy potylicznej, otarcia skóry okolicy dolnej podudzia prawego i stłuczenia okolicy łopatki lewej, co naruszało czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni

zeznania J. N.

31

zeznania J. S.

14

zeznania M. S.

14

zaświadczenie lekarskie

4

notatka urzędowa

28

dotychczasowa niekaralność oskarżonej

dane o karalności

11

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania J. N.

w odniesieniu do przebiegu zdarzenia, zeznania pokrzywdzonej zyskują bezpośrednie wsparcie w relacji J. S.. Ten sąsiad stron wyraźnie nie był zorientowany w przyczynach i przebiegu ich konfliktu, potrafił jednak stwierdzić, że relacje kobiet były wcześniej o wiele lepsze. Jest to zgodne z twierdzeniami pokrzywdzonej. Nie był także świadkiem początku zajścia, obserwował tylko jego pewien etap, mający miejsce na drodze prowadzącej przez nieruchomość oskarżonej. Zeznania J. N. mają też poparcie w relacji M. S.. Nie był on co prawda obserwatorem zajścia, ale rozmawiał ze stronami niedługo później. Usłyszał wówczas od pokrzywdzonej opis wypadków tożsamy z tym, który podała ona przed sądem. Odniesienie przez J. N. obrażeń potwierdza zaświadczenie lekarskie. Podany przez pokrzywdzoną opis jej wcześniejszych relacji z D. P. (2) nie jest sprzeczny z innymi dowodami, częściowo ma poparcie w relacjach J. S. i M. S.

zeznania J. S.

świadek nie był związany ze stronami, nie orientował się w przyczynach i przebiegu ich konfliktu, podał znane sobie okoliczności zgodnie z innymi dowodami

zeznania M. S.

świadek wykonywał ze stronami czynności urzędowe, uzyskał od obu relacje, co do przebiegu zajścia. Jego twierdzenia, co do opowieści pokrzywdzonej pokrywają się z jej zeznaniami

zaświadczenie lekarskie

dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione podmioty, w przewidzianej prawem formie. Strony nie kwestionowały ich rzetelności podczas procesu

notatka urzędowa

dane o karalności

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt I

D. P. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

z ustaleń sądu wynika, że podczas zdarzenia oskarżona uderzała kijem pokrzywdzoną po całym ciele. Spowodowała w ten sposób urazy, opisane w zaświadczeniu lekarskim. Naruszyły one czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni, co wynika z zaświadczenia. Oskarżona działała w tym zakresie umyślnie, powtarzała ciosy. Z pewnością chciała spowodować obrażenia u atakowanej kobiety. Jej działanie wypełniało więc znamiona z art. 157 § 2 k.k.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt III

D. P. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

na początku zajścia oskarżona nazwała pokrzywdzoną "kurwą". Jest to określenie obraźliwe. Nie była jeszcze do tego wówczas w żaden sposób sprowokowana, J. N. nie odzywała się do niej jeszcze niegrzecznie, czy wulgarnie. Skierowanie do innej osoby tego rodzaju stwierdzenia jest jej znieważeniem. Wypełnia znamiona z art. 216 § 1 k.k.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. P. (2)

punkt I

punkt 1

Okoliczności obciążające:

- zadanie szeregu uderzeń pokrzywdzonej, w różne części ciała,

- długotrwałość ataku.

Okoliczności łagodzące:

- wywołanie ataku przez pojawienie się pokrzywdzonej, świadomej zagrożenia, na terenie nieruchomości oskarżonej, która dążyła jedynie do przegnania intruza – zaprzestała swoich działań, gdy J. N. opuściła jej teren,

- stosunkowo niewielka dolegliwość spowodowanych urazów, które były zanikające i powierzchowne,

- wynikające z zeznań J. S. zachowanie pokrzywdzonej - uderzenia nie mogły być dla niej poważne, groźne, skoro nie przestawała wulgarnie odnosić się do napastniczki,

- dotychczasowy prawidłowy tryb życia oskarżonej, która nie była karana za przestępstwa; brak jest dowodów na naruszanie przez nią w inny sposób zasad porządku prawnego - można na tej podstawie przyjąć, że jej atak na pokrzywdzoną był wywołany niespodziewanym, niepożądanym najściem w miejscu zamieszkania, na które D. P. (2) przesadnie, agresywnie zareagowała.

Z tych powodów sąd uznał, że wystarczające będzie wymierzenie oskarżonej kary łagodnej rodzajowo. Dla osoby starającej się przestrzegać prawa, każde ukaranie będzie wyraźnym sygnałem, istotną dolegliwością. Wysokość kary należało dostosować do ponadprzeciętnej społecznej szkodliwości czynu. Musiała jednak uwzględniać też powołane okoliczności łagodzące, zwłaszcza to, że sprawczyni działała po to, aby nielubianą, niezaproszoną osobę przegonić z własnej nieruchomości. Dlatego wymiar kary grzywny ustalono na 80 stawek dziennych. Oskarżona miesięcznie uzyskuje dochód w wysokości około 4.000 złotych, jest właścicielką nieruchomości. Dlatego wysokość stawki dziennej przyjęto na 20 złotych.

D. P. (2)

punkt II

punkt 1

z podawanych wyżej powodów uznano, że rozmiar krzywdy pokrzywdzonej nie był bardzo duży. Skoro sama wybrała się na nieruchomość osoby, która jej nie lubiła, która zachowywała się wcześniej agresywnie wobec osób, które wchodziły na jej teren, to nie mogła być zaskoczona tym, jak została potraktowana. Sama zeznawała, że zamierzała sprawdzić, czy będzie zaatakowana przez D. P. (2). Stąd rozmiar jej bólu, krzywdy musi być oceniany jako niski. Nie uzyskano jakiegokolwiek dowodu na to, że pokrzywdzona poniosła koszty związane z leczeniem. Stąd trzeba było orzec na jej rzecz nawiązkę - sąd nie miał możliwości ustalenia dokładnej wysokości krzywdy i szkody J. N., lecz z pewnością nie mogła ona znacznie przenosić 2.000 złotych.

D. P. (2)

punkt III

punkt 2

Okoliczność obciążająca - brak sprowokowania wprost oskarżonej do znieważenia J. N..

Okoliczności łagodzące:

- obrażenie osoby, która już wcześniej pozostawała w sporze z oskarżoną i mimo to zdecydowała się na wejście na jej nieruchomość,

- znieważenie pokrzywdzonej, która odpowiedziała zniewagami podczas dalszej części zdarzenia.

Dlatego za czyn należało wymierzyć oskarżonej karę symboliczną, mającą jej wykazać niewłaściwość takiego zachowania, lecz nie mającej być istotną dolegliwością. Sąd wysokość tej kary ustalił na 20 stawek dziennych. Z powodów, o których była już mowa, wysokość stawki dziennej ustalono na 20 złotych.

D. P. (2)

punkt IV

oba czyny popełniono podczas jednego zdarzenia, na szkodę jednej osoby, były one wyrazem dążenia D. P. (2) do usunięcia pokrzywdzonej z własnej nieruchomości. Dlatego karę łączną orzeczono z zastosowaniem zasady absorpcji i określono jej wysokość na 80 stawek dziennych. Z tych samych, co w odniesieniu do kar jednostkowych powodów, ustalono jedną stawkę na 20 złotych.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt V

na podstawie art. 628 pkt 1 k.p.k. zasądzono od oskarżonej na rzecz oskarżycielki posiłkowej poniesione przez nią wydatki związane z oskarżeniem - 300 złotych jako zwrot uiszczonej zryczałtowanej równowartości wydatków postępowania oraz 1.008 złotych jako zwrot wynagrodzenia pełnomocnika ( kwota ustalona na podstawie § 11 ust. 2 pkt 1 i § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 5 XI 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych )

punkt VI

na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z 23 VI 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, wymierzono oskarżonej opłatę w wysokości 160 złotych.

5.  Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Lendzion
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Jarosław Staszkiewicz
Data wytworzenia informacji: