I C 1588/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2015-03-19
Sygnatura akt I C 1588/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Jelenia Góra, dnia 19 marca 2015 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący:SSR Paweł Siwek
Protokolant:Anna Kieryluk
po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 r. w Jeleniej Górze sprawy
z powództwa (...). w L.
przeciwko S. P.
o zapłatę
I. powództwo oddala
II. zasądza od strony powodowej (...). w L. na rzecz pozwanego S. P. kwotę 197 zł (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt I C 1588/14
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 17 września 2013 r. (...). w L. domagał się zasądzenia od S. P. kwoty 1.222,68 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, iż na mocy umowy cesji przejęła od firmy (...) S.A. prawa do wierzytelności z tytułu świadczonych na rzecz pozwanego usług związanych z zawartą umową abonamentową. Do dnia wniesienia pozwu pozwany nie uregulował zobowiązania wynikającego z dokumentów finansowych.
Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 16 grudnia 2013 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt VI Nc-e 2145948/13, Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił powództwo w całości.
Sprzeciw od powyższego orzeczenia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia wniósł S. P..
Na skutek powyższego sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze.
Uzupełniając swój sprzeciw pozwany podniósł, że nie otrzymał jakiegokolwiek wezwania do zapłaty od (...) S.A., jak i od strony powodowej. Strona powodowa nie przedłożyła jakichkolwiek dokumentów, które miałyby świadczyć, że w stosunku do pozwanego istnieje jakakolwiek wierzytelność. Przedłożone dokumentu są tylko i wyłącznie sporządzone przez stronę powodową i nie mogą świadczyć o istniejącym w stosunku do pozwanego jakimkolwiek roszczeniu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu (...) S. P. zawarł z (...) S.A. w W. umowę abonencką na usługi związane z dostarczaniem programów telewizyjnych.
(Dowód: - umowa z dnia 10.12.2009 r. k. 22 – 23)
W dniu (...) (...) S.A. w Warszawie i (...). w L. zawarły umowę sprzedaży wierzytelności.
(Dowód: - umowa z dnia 17.10.2012 r. k. 27v - 28)
Przedmiotem przelewu wierzytelności miała jakoby być między innymi kwota 951,81 zł wynikająca z noty obciążeniowej z dnia (...)oraz faktur z dnia (...).
(Dowód: - częściowy wykaz wierzytelności k. 33v)
Pismem z dnia 18 listopada 2014 r. (...) w L. miało zawiadomić S. P. o przelewie wierzytelności - na adres w G..
(Dowód: - pismo z dnia 18.11.2014 r. k. 33)
Sąd zważył co następuje:
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Na wstępie należało wskazać, że pismo strony powodowej z dnia 09 marca 2015 r. wraz z załącznikami, nadane na poczcie w dniu 12 marca 2015 r., wpłynęło do Sądu Rejonowego dopiero w dniu 19 marca 2015 r., zaś zostało dołączone do akt sprawy o godzinie 13.30, czyli cztery godziny po wydaniu wyroku. Dlatego też jego treść nie była znana Sądowi w momencie wydawania rozstrzygnięcia.
Jakkolwiek trzeba było wskazać, że do pisma była dołączona jedynie kopia umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 17 października 2012 r., znajdująca się już w aktach sprawy.
Przechodząc już zatem do meritum, to jak stanowi art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
W ocenie Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie strona powodowa w żaden sposób nie wykazała, aby nabyła od (...) S.A. w W. wierzytelność wobec S. P..
Przede wszystkim nie wynikało to z treści umowy z dnia 17 października 2012 r. zawartej pomiędzy (...) S.A. w Warszawie i (...)w L..
Nie był również wystarczającym dowodem na nabycie przedmiotowej wierzytelności przedstawiony przez stronę powodową częściowy wykaz wierzytelności.
Przede wszystkim jest to „dokument” wytworzony przez samą stronę powodową (co wynika z jego szaty graficznej). Ponadto jest on niepodpisany. A zatem nawet nie można go uznać za dokument w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego.
Do tego wątpliwie jest istnienie samej wierzytelności.
Strona powodowa nie przedłożyła bowiem żadnego dokumentu mogącego stanowić źródło roszczeń wobec pozwanego (faktury, noty obciążeniowe, itp.).
I to mimo zarzutów S. P. w tym zakresie.
Stąd też powództwo jako bezzasadne podlegało oddaleniu.
O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
W niniejszej sprawie na koszty te w przypadku pozwanego złożyła się opłata skarbowa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego 180 zł (§ 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późń. zm.)).
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację: Paweł Siwek
Data wytworzenia informacji: