Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli (spr.)

Sędziowie SO Tomasz Skowron

SO Andrzej Wieja

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Z. J.

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r.

sprawy D. M. ur. (...) w J.

s. W., A. z domu S.

skazanego o wyrok łączny

z powodu apelacji wniesionej przez skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 8 października 2015 r. sygn. akt II K 708/15

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec skazanego D. M.,

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. B. kwotę 147,60 zł w tym 27,60 zł podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym,

III.  zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 552/15

UZASADNIENIE

D. M. został skazany:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 15 IV 2010 roku w sprawie II K 577/09, za czyn z art. 278 § 1 i 5 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 5 VIII 2008 roku, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 12 VIII 2010 roku w sprawie II K 1096/10, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 14 III 2010 roku, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 14 XII 2010 roku w sprawie II K 2172/10, za czyn z art. 178a § 1 k.k., popełniony 27 VIII 2010 roku, na karę 50 stawek dziennych grzywny, gdzie orzeczono również zakaz prowadzenia pojazdów i świadczenie pieniężne;

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 10 III 2011 roku w sprawie II K 1938/10, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 29 I 2008 roku na karę roku pozbawienia wolności oraz za czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione 25 II 2008 roku, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 21 III 2012 roku w sprawie II K 980/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 27 VI 2012 roku w sprawie VI Ka 298/12, za czyn z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 2 I 2008 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 21 IX 2010 roku, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

6.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 12 XI 2013 roku w sprawie II K 2535/10, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 27 III 2014 roku w sprawie VI Ka 44/14, za czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony nie później niż 24 X 2008 roku, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione od 29 IX 2009 roku do 4 II 2010 roku, na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione od 8 XII 2009 roku do 21 I 2010 roku, na karę roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności;

7.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 30 IV 2014 roku w sprawie II K 1759/13, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 6 VIII 2013 roku, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

8.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 23 IV 2014 roku w sprawie II K 240/14, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 29 IX 2014 roku w sprawie VI Ka 377/14, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 17 XI 2013 roku, na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 8 października 2015r. w sprawie II K 708/15:

I.  na podstawie art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k., połączył kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu D. M. wyrokami opisanymi w punktach 1-2, 4 i 6 oraz w punkcie 5, co do czynu z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. części wstępnej wyroku i wymierzył mu karę łączną 4 ( czterech ) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej wobec skazanego w punkcie I części dyspozytywnej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczył okres od 17 XI 2010 roku do 27 VI 2011 roku, od 3 VII 2011 roku do 23 IV 2013 roku i od 15 X 2014 roku do 8 X 2015 roku, jak również dni 14 i 15 III 2010 roku;

III.  na podstawie art. 575 § 1 k.p.k. stwierdził, iż wyrok łączny Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 III 2013 roku w sprawie II K 1909/12 stracił moc w odniesieniu do kary łącznej, orzeczonej w punkcie I części dyspozytywnej;

IV.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., umorzył postępowanie w odniesieniu do wyroku, opisanego w punkcie 3 części wstępnej wyroku oraz do wyroku, opisanego w punkcie 5, co do czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

V.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k., połączył orzeczone wobec skazanego w wyrokach, opisanych w punktach 7 i 8 części wstępnej wyroku kary pozbawienia wolności i wymierzył mu łączną karę roku i 8 ( ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej wobec skazanego w punkcie V części dyspozytywnej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczył dni 17 i 18 XI 2013 roku;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania w niniejszej sprawie.

Apelację od powyższego wyroku złożył skazany D. M. stwierdzając wprawdzie że wyrok zaskarżył „w całości”, formułując jednak tylko jeden zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonych w pkt I i pkt V kar pozbawienia wolności wobec niezastosowania szerszego zakresu zasady absorpcji i w związku z tym nieorzeczenie kar w granicach minimalnych przewidzianych przez ustawodawcę przy wymierzaniu kar łącznych. Wniósł o wymierzenie kary łącznej w pkt I „w granicach od 3 lat do 3 lat i 6 miesięcy” oraz w pkt V kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy że zaskarżony wyrok łączny jest prawidłowy z punktu widzenia zasad orzekania kary łącznej z art.85 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – kodeks karny oraz niektórych innych ustaw ( D.U. 2015 r. poz.396 ) która weszła w życie w dniu 1 lipca 2015 r. Ostatni wyrok podlegający połączeniu w niniejszej sprawie wydany został 23.kwietnia 2014 r. ( II K 240/14 ), a więc przed dniem 1 lipca 2015 r. , co warunkowało orzeczenie kar łącznych na „starych” zasadach ( art. 19 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy ). Powyższe dostatecznie rozważył Sąd I instancji ( str.2 uzasadnienia, k.66 odwrót akt ) i wobec braku zarzutu w apelacji co do zasad orzeczenia kar łącznych, Sąd Okręgowy w kwestii tej nie znajduje potrzeby dalszych rozważań.

Zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonych kar łącznych nie jest uzasadniony. W wypadku kary łącznej z pkt I części dyspozytywnej suma kar z wyroków podlegających łączeniu wynosiła 7 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności , zaś najwyższa jednostkowa kara to 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzenie w tej sytuacji kary łącznej pozbawienia wolności w wysokości 4 lat nie jawi się jako rażąco surowe , przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności mających wpływ na wymiar tej kary prawidłowo przeanalizowanych przez Sąd I instancji ( str.3 uzasadnienia k.67 akt ). Sąd ten miał na uwadze dobrą opinię o skazanym z Zakładu Karnego w Z. ( k.43 – 44 ), rozważył podobieństwo przedmiotowe i zbieżność czasową popełnionych przez skazanego przestępstw popełnionych w poszczególnych sprawach , ale także okoliczności podmiotowe i stopień zdemoralizowania skazanego. Nie jest także rażąco surowa kara łączna 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z pkt V części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, skoro najniższa kara jednostkowa wynosiła 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a suma kar 2 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności .Także w tym wypadku Sąd I instancji prawidłowo rozważył wszystkie okoliczności mające wpływ na wymiar kary. Domaganie się w tym wypadku przez skazanego orzeczenia kary łącznej na zasadzie całkowitej absorpcji pozostaje całkowicie nieuzasadnione.

W tym stanie rzeczy, zważywszy ponadto że wszystkie pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w zaskarżonym wyroku są prawidłowe, Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec skazanego D. M..

Na podstawie art. 29 ust.1 ustawy prawo o adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. B. kwotę 147,60 zł. w tym 27,60 zł. podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej obrony z urzędu skazanego w postępowaniu odwoławczym.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy mając na uwadze sytuację majątkową skazanego zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Tomasz Skowron Andrzej Tekieli Andrzej Wieja