Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lipca 2025 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie :

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Dominika Cieślak

po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2025 roku

sprawy R. K. ur. (...) w Ł.

s. A., K. z domu K.

obwinionego z art. 77 § 1 kw

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu

z dnia 31 marca 2025 r. sygn. akt II W 407/24

I.  uchyla zaskarżony wyrok wobec obwinionego R. K. i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw postępowanie odnośnie obydwu zarzucanych obwinionemu czynów umarza;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. C. kwotę 360 złotych tytułem obrony z urzędu obwinionego R. K. przed Sądem I instancji oraz dalsze 82,80 złotych tytułem podatku od towarów i usług;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. C. kwotę 840 złotych tytułem obrony z urzędu obwinionego R. K. w postępowaniu odwoławczym oraz dalsze 193,20 złotych tytułem podatku od towarów i usług;

IV.  stwierdza, że koszty sądowe w sprawie ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Zaż 5/25

POSTANOWIENIE

Dnia 1 września 2025 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w Wydziale VI Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Tomasz Skowron

po rozpoznaniu w sprawie R. K.

obwinionego z art. 77 § 1 k.w.

na skutek zażalenia pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej

na postanowienie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze zawarte w wyroku z dnia 17 lipca 2025 r. w sprawie sygn. akt VI Ka 367/25

w przedmiocie kosztów postepowania

na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 109§2 k.p.s.w.

p o s t a n o w i ł

zmienia zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze zawarte w wyroku z dnia 17 lipca 2025 r. w sprawie sygn. akt VI Ka 367/25 w przedmiocie kosztów postepowania w ten sposób, że na podstawie art. 632b k.p.k. w zw. z art. 121§1 k.p.s.w. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżycielki posiłkowej M. P. kwotę 2208zł.

UZASADNIENIE

W niniejszym postepowaniu R. K. był obwiniony o popełnienie wykroczenia z art. 77 k.w. Wyrokiem z dnia 31 marca 2025r. sygn. akt II W 407/24 Sąd Rejonowy w Zgorzelcu uznał go za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzył mu karę grzywny. W wyroku tym zawarto też rozstrzygniecie o zasądzeniu od obwinionego na rzecz oskarżycielki posiłkowej poniesionych przez nią kosztów procesu.

Apelację od tego wyroku wywiódł obrońca obwinionego. Wyrokiem z dnia 17 lipca 2025r. sygn. akt VI Ka 367/25 Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5§1 pkt 4 k.p.s.w. postępowanie umorzył. Wyrok ten nie zawiera rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa procesowego poniesionego przez występującą w sprawie oskarżycielkę posiłkową.

W związku z tym jej pełnomocnik złożył zażalenie na brak tego rozstrzygnięcia. W zażaleniu zarzucił obrazę przepisów postepowania, tj. art. 119§2 pkt 1 k.p.s.w. poprzez nie zasądzenie na rzecz oskarżycielki posiłkowej kosztów procesu, tj. wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie. Wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na rzecz M. P. kosztów w związku z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie według norm prawem przepisanych.

Zdaniem sądu odwoławczego zażalenie zasługuje na uwzględnienie pomimo, iż zarzut został sformułowany niewłaściwie. Nie doszło bowiem w niniejszej sprawie do naruszenia wskazanego przez autora zażalenia art. 119§2 pkt 1 k.p.s.w., gdyż przepis ten stanowi, iż w sytuacji uniewinnienia lub umorzenia postępowania koszty postępowania w sprawach z oskarżenia publicznego ponosi rzeczywiście Skarb Państwa ale ustanawia wyjątek - za wyjątkiem należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego w charakterze pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego. Ten przepis zatem nie może stanowić podstawy zwrotu oskarżycielowi posiłkowemu kosztów ustanowienia pełnomocnika w sytuacji umorzenia ( jak w niniejszej sprawie ) postępowania.

Podstawę taką daje natomiast art. 632b k.p.k., który z mocy art. 121§1 k.p.s.w. stosuje się również w postepowaniu wykroczeniowym. Przepis ten stanowi, iż w sytuacji, o których mowa w art. 632 pkt 2 k.p.k. ( uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postepowania w sprawach z oskarżenia publicznego ) jeżeli przyczyny umorzenia powstały w toku postepowania, sąd może orzec od Skarbu Państwa zwrot należności z tytułu ustanowienia jednego pełnomocnika.

W niniejszej sprawie M. P. złożyła doniesienie o popełnionym przez jej sąsiadów wykroczeniu w dniu 9 maja 2022r. W dniu 18 sierpnia 2022r. wniosek o ukaranie został skierowany do Sądu Rejonowego w Zgorzelcu. W dniu 22 stycznia 2024r. w sprawie tej ( sygn. akt II W 718/22 ) zapadł wyrok uniewinniający. Na skutek apelacji wywiedzionej przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej wyrok ten został wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 14 maja 2024r. ( sygn. akt VI Ka 208/24)uchylony a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Rejonowy w Zgorzelcu w dniu 31 marca 2025r. ( sygn. akt II W 407/24 ) uznał obwinionego R. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

Stwierdzić zatem należy, iż przyczyny umorzenia powstały w toku postepowania a oskarżycielka posiłkowa swoim postepowaniem w żaden sposób nie przyczyniła się do tego, że postepowanie trwało tak długo, że w efekcie nastąpiła ujemna przesłanka procesowa w postaci przedawnienia karalności – art. 45§1 k.w.

W tej sytuacji zasadnym jest przyznanie oskarżycielce posiłkowej od Skarbu Państwa kosztów udziału w sprawie jednego pełnomocnika ustanowionego z wyboru. Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz M. P. kwotę 2208zł. , na którą składają się koszty dwóch postepowań przed Sądem Rejonowym w Zgorzelcu – w pierwszym było łącznie 9 terminów rozpraw, na których stawił się jej pełnomocnik, a w drugim dwa co w pierwszym wypadku daje kwotę 360zł. ( §11 ust.2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ) + 576zł. ( § 17 pkt 1 w/wskazanego rozporządzenia ) za rozprawy odroczone, a w drugim 360zł. plus 72zł. za odroczoną rozprawę. Do tego należy dodać kwotę 840zł ( §11 ust. 2 pkt 4 wyżej wskazanego rozporządzenia ) za postepowanie przed sądem II Instancji. Łącznie daje to kwotę 2208zł.

Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.

Sygn. akt VI Ka 367/25

UZASADNIENIE

R. K. obwiniony została o to że:

1.w dniu 4 maja 2022 roku po godzinie 20.00 w Ł. na ulicy (...) przy posesji nr (...) nie zachował zwykłych środków ostrożności podczas trzymania psa D. którego jest właścicielem w ten sposób że pies biegając luzem poza terenem posesji zaczął szczekać na M. P. która była na spacerze ze swoim psem Q. i wywołał u niej poczucie strachu,

tj. o czyn z art. 77 § 1 k.w.

2.w dniu 17 maja 2022 roku około godziny 18.00 w Ł. na ulicy (...) przy posesji nr (...) nie zachował zwykłych środków ostrożności podczas trzymania psa D. którego jest właścicielem w ten sposób że pies biegał luzem po chodniku przy ulicy (...) w Ł.;

tj. o czyn z art. 77 § 1 k.w.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu wyrokiem z dnia 31 marca 2025 r. w sprawie sygn. akt II W 407/24:

I.uznał obwinionego R. K. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, opisanych w części wstępnej wyroku w pkt. 1 i 2 stanowiących wykroczenia z art. 77 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 77 § 1 k.w. w zw. Z art. 9 § 2 k.w. wymierzył mu łącznie karę grzywny w kwocie 300 złotych;

II. na podstawie art. 119 § 1 k.p.s.w. zasądził od obwinionego R. K. na rzecz oskarżycielki posiłkowej M. P. kwotę 2.160 zł. tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie;

III. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. C. łącznie 1.560 zł. tytułem udzielonej nieodpłatnej pomocy prawnej obwinionym M. K. i R. K. w postępowaniu sądowym, oraz dalszą kwotę 358,80 zł. tytułem podatku VAT;

IV. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 121 § 1 k.p.s.w. zwolnił obwinionego R. K. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i odstąpił od wymierzenia mu opłaty.

Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca obwinionego R. K. zarzucając obrazę prawa materialnego a to art. 77 § 1 k.w. poprzez jego zastosowanie i uznanie że zarówno w dniu 4 maja 2022 roku i 17 maja 2022 roku obwiniony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczenia w sytuacji gdy w zachowaniu obwinionego nie doszło do realizacji znamion zarzucanego wykroczenia.

Stawiając powyższy zarzut obrońca obwinionego wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez uniewinnienie obwinionego od zarzucanych mu wnioskiem o ściganie czynów, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Zgorzelcu.

Na rozprawie odwoławczej obrońca obwinionego wniósł o umorzenie postępowania ze względu na przedawnienie karalności.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie i prawidłowo przeanalizowany przez Sąd I instancji jednoznacznie wskazuje, że brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku zawartego w apelacji odnośnie zmiany zaskarżonego wyroku i uniewinnienia obwinionego R. K., czy też do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Zasadny był natomiast wniosek obrońcy złożony na rozprawie odwoławczej dotyczący umorzenia postępowania ze względu na przedawnienie karalności zarzucanych obwinionemu wykroczeń. Zgodnie z art. 45 § 1 k.w. karalność wykroczenia ustaje jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, zaś jeżeli w okresie roku wszczęto postępowanie karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu tj. z upływem 3 lat od czasu popełnienia wykroczenia. W niniejszej sprawie obwiniony R. K. popełnił wykroczenia w dniach 4 maja i 17 maja 2022 r., w związku z czym w czasie orzekania przed sądem odwoławczym, wobec upływu 3 lat od popełnienia wykroczeń, nastąpiło przedawnienie ich karalności. W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok wobec obwinionego R. K. i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 k.p.w. w zw. z art. 45 § 1 k.w. postępowanie odnośnie obydwu zarzucanych obwinionemu czynów umorzył.

Uchylenie zaskarżonego wyroku spowodowało jego „skasowanie” w całości, w tym także odnośnie orzeczenia o kosztach obrony z urzędu obrońcy obwinionego i kosztach postępowania ( pkt II – IV wyroku ). Sąd Okręgowy wydał w tej sytuacji własne rozstrzygnięcie w wyżej wymienionym zakresie.

Na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy Prawo o Adwokaturze Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. C. kwotę 360 zł. tytułem obrony z urzędu obwinionego R. K. w postępowaniu przed Sądem I instancji oraz dalsze 82,80 zł. tytułem podatku od towarów i usług. Na tej samej podstawie prawnej Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. C. kwotę 840 zł. tytułem obrony z urzędu obwinionego R. K. w postępowaniu odwoławczym oraz dalsze 193,20 zł. tytułem podatku od towarów i usług. W zaskarżonym wyroku Sąd Rejonowy zawarł także rozstrzygnięcie o kosztach obrony z urzędu współobwinionej M. K. wobec której wcześniej postanowieniem umorzył postępowanie w powodu przedawnienia karalności ( k. 227 odwrót ), jednak Sąd Okręgowy nie miał podstawy do zawarcia takiego rozstrzygnięcia w niniejszym postępowaniu odwoławczym które dotyczyło tylko obwinionego R. K..

Na podstawie art. 119 § 2 pkt 1 k.p.w. Sąd Okręgowy stwierdził że koszty postępowania w sprawie obwinionego R. K. ponosi Skarb Państwa. Jednocześnie Sąd Okręgowy wskazuje, że zgodnie z wyżej wymienionym przepisem wyjątkiem od ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów postępowania w przypadku umorzenia postępowania są należności z tytułu udziału w sprawie adwokata w charakterze pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, w związku z czym oskarżycielka posiłkowa ponosi koszty ustanowienia pełnomocnika.