Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 127/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 listopada 2024 r. sygn. akt II K 754/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

-------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.oczywiste i wielokierunkowe naruszenie procedury które w konsekwencji doprowadziło do faktycznego upozorowania postępowania, w tym dowodowego, przeprowadzonego w I instancji a to w szczególności poprzez:

- naruszenie art. 410 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. tj. orzeczenie w oparciu jedynie o wybrane spośród dowodów zgromadzonych w ciągu wielu lat trwania procesu karnego w sprawie niniejszej, przy zupełnym zignorowaniu innych – w szczególności opinii biegłego;

- naruszenie art. 7 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. a to poprzez całkowicie dowolną a nawet czytelnie kierunkową ocenę wyselekcjonowanego, fragmentarycznego materiału dowodowego – dokonaną wyłącznie dla wydania wyroku skazującego;

- naruszenie art. 170 § 1 pkt 2 i 3 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. poprzez nieprawidłowe zastosowanie oraz art. 170 § 1a k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. poprzez niezastosowanie w sytuacji gdy postulowany dowód z opinii biegłego ocenić należy za kluczowy w procesie, a przy tym zgłoszony i nawet już przez Sąd dopuszczony wiele lat temu – co wyklucza w sposób oczywisty słuszność twierdzenia sądu na temat rzekomego dążenia do przedłużania postępowania w sprawie;

- naruszenie art. 211 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. poprzez nadanie znaczenia nadmiernego, wprost kluczowego dla orzeczenia akcesoryjnej czynności dowodowej jaką jest eksperyment procesowy nawet mimo jednoznacznych w treści zeznań świadka – funkcjonariusza celnego przeprowadzającego ów eksperyment – który wyjaśnił mechanizm realizacji tej czynności oraz sposobu oceny jego wyników, dokonywanej przez osobę nie biorącą w nim udziału – co nakazuje szczególną ostrożność przy weryfikacji czynności dowodowej zrealizowanej w taki iście ekstrawagancki sposób;

w konsekwencji licznych i wielokierunkowych naruszeń procedury wskazanych wyżej:

- naruszenie art. 6 k.p.k.tj. faktyczne pozbawienie oskarżonego prawa do obrony, w szczególności realizowanej przy udziale obrońcy, a to z uwagi na sposób przeprowadzenia rozprawy – jedynej w procesie prowadzonym od początku wobec zmiany składu orzekającego, gdy całość przewodu udało się sądowi rejonowemu pomieścić w 34 minutach ( poczynając od sprawdzenia obecności odczytania zarzutów aktu oskarżenia, odebrania od oskarżonego jego danych i wyjaśnień poprzez całe szczątkowe postępowanie dowodowe aż do głosów stron ) – co pozwala na twierdzenie o faktycznym upozorowaniu rzetelnego sądowego procesu karnego , gdzie wszelkie próby aktywności obrony były przez sąd I instancji torpedowane iście spontanicznymi wypowiedziami, nawet zdecydowanie chybionymi i nie zakotwiczonymi w procedurze;

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2.na wypadek braku akceptacji dla wniosków i twierdzeń wyżej wyartykułowanych – rażącej niewspółmierności kary wymierzonej oskarżonemu w relacji do wagi czynów mu zarzucanych, co wynika między innymi z naruszenia art. 10 § 5 k.k.s. poprzez jego niezastosowanie mimo iż jeśli linia obrony oskarżonego jest błędna i okazuje się to być błąd nieusprawiedliwiony, to taka ocena skutkować powinna zastosowaniem dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary – czego sąd rejonowy jednak nie wziął pod uwagę w kwestionowanym obecnie orzeczeniu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Zarzut powyższy był zasadny, w szczególności odnośnie naruszenia art. 410 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s., art. 7 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s., a także – w kontekście wcześniej wskazanych naruszeń - art. 6 k.p.k.

Z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd Rejonowy oparł ustalenia w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego na zeznaniach świadków B. Z., A. O., R. B. i A. W., protokołach eksperymentu procesowego i oględzin a także – częściowo, w zakresie w jakim potwierdzał pełnienie przez siebie funkcji w podmiocie wskazanym w zarzucie – na wyjaśnieniach oskarżonego. Wszyscy wymienieni świadkowie są funkcjonariuszami celno – skarbowymi biorącymi udział w czynnościach procesowych w niniejszej sprawie, część z nich przeprowadzało eksperyment procesowy na automatach w miejscu ich zabezpieczenia, Sąd Rejonowy uznał ich zeznania za wiarygodne w całości. Nie sposób jednak nie dostrzec, że postępowanie sądowe w sprawie toczyło się od początku po zmianie składu orzekającego i wylosowaniu w dniu 12.04.2024 r. nowego sędziego – referenta, pod którego przewodnictwem przeprowadzone została rozprawa na 2 terminach w dniach 24.06.2024 r. i 7.11.2024 r. kiedy to otwarto przewód sądowy i wydano wyrok, oraz że na żadnym z nich nie przesłuchano świadków B. Z., A. O., R. B. i A. W. ani nie wprowadzono do materiału dowodowego ich wcześniejszych zeznań w inny sposób tj. poprzez odczytanie czy też ujawnienie bez odczytywania. Zawarta w protokole rozprawy z dnia 7.11.2024 r. formułka o ujawnieniu bez odczytywania wszystkich protokołów i dokumentów podlegających odczytaniu na rozprawie na podstawie art. 405 § 2 k.p.k. odnosi się do dokumentów zawartych w akcie oskarżenia w wykazie dowodów do ujawnienia na rozprawie ( a więc m.in. protokołów eksperymentu procesowego i oględzin ) nie dotyczy jednak zeznań świadków, w szczególności tych których nie wnioskowano do przesłuchania w akcie oskarżenia a przesłuchano po raz pierwszy w postępowaniu sądowym prowadzonym w innym składzie orzekającym. Tym samym zasadny jest zarzut naruszenia art. 410 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że wydając wyrok skazujący B. K. Sąd Rejonowy nie oparł się na opinii biegłego z zakresu automatów do gier R. R. ( dowód ten nie został nawet wymieniony w pisemnym uzasadnieniu wyroku ) i w tej sytuacji fundamentalne znaczenie miały wspomniane dowody z protokołów eksperymentu procesowego odtworzenia możliwości przebiegu gier a także oględzin kwestionowanych automatów, oraz właśnie dowody z zeznań świadków B. Z., A. O., R. B. i A. W.. W zaistniałej sytuacji obrońca oskarżonego i sam oskarżony zostali pozbawieni możliwości uczestniczenia w przesłuchaniu świadków, zadawania im pytań itd. i nie może być sanowaniem powyższego fakt iż przed poprzednim składem orzekającym świadkowie ci zostali szczegółowo przesłuchani z udziałem oskarżonego i obrońcy. Poprzednio procedujący Sąd dążył do rozszerzenia materiału dowodowego o kolejną opinię biegłego ( dlatego postępowanie w sprawie przedłużało się ), Sąd w obecnym składzie nie widział takiej potrzeby, tym bardziej więc powinien przesłuchać na nowo świadków z udziałem oskarżonego i obrońcy, skoro na dowodach tych opierał swoje rozstrzygnięcie. Nie czyniąc tego Sąd Rejonowy naruszył prawo do obrony określone w art. 6 k.p.k. Nie jest przy tym decydujące czy rozprawa na której wydano wyrok trwała 34 minuty co podnosi w zarzucie obrońca i czy powinna trwać dłużej, lecz czy obrońca nie był ograniczony w realizowaniu obrony i czy wydane orzeczenie oparte zostało o dowody i okoliczności ujawnione w toku rozprawy. Wymogom w tym zakresie nie sprostał Sąd I instancji w składzie w którym wydał zaskarżony wyrok.

Odnosi się to również do zarzutu naruszenia art. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Aby ocena dowodów uznana została za swobodną a nie dowolną musi być poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy, stanowić wynik rozważenia wszystkich okoliczności korzystnych i niekorzystnych dla oskarżonego i być wyczerpująco i logicznie argumentowana w uzasadnieniu orzeczenia. Także tym wymogom nie sprostał Sąd I instancji. Szczególnie podkreślić należy, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest lakoniczne, o ile jeszcze Sąd Rejonowy wskazał na jakich dowodach oparł rozstrzygnięcie, o tyle nie uzasadnił lub uzasadnił zdawkowo dlaczego dowodom przeciwnym nie dał wiary i z jakiego powodu. Sprawa dotyczy skomplikowanej materii z ustawy o grach hazardowych i taka ocena dowodów jest niewystarczająca.

Ad. 2

Mając na uwadze iż zarzut Ad. 1 uznany został za zasadny co skutkuje uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania ( o czym mowa będzie poniżej ), zarzut Ad. 2 dotyczący wymiaru kary jest przedwczesny ( art. 436 k.p.k. ).

Wniosek

1.o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania z uwagi na trudną do zanegowania konieczność powtórzenia rzetelnego przewodu sądowego w całości;

2.z ostrożności procesowej o zmianę zaskarżonego wyroku co do wymiaru kary, przy uwzględnieniu możliwości nadzwyczajnego jej złagodzenia.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze całą argumentację przedstawioną powyżej zasadny był wniosek o wydanie wyroku kasatoryjnego, albowiem w zasadzie Sąd Rejonowy nie przeprowadził postępowania dowodowego bezpośrednio na rozprawie, co powoduje konieczność powtórzenia całego przewodu sądowego. Tym samym bezprzedmiotowy był wniosek o złagodzenie oskarżonemu wymiaru kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

-------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Bezwzględna przyczyna odwoławcza

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

W niniejszej sprawie zachodziła konieczność uchylenia wyroku Sądu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze wobec potrzeby przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości. Skala naruszeń prawa procesowego o których mowa powyżej była na tyle doniosła, że zaskarżony wyrok nie mógł się ostać, a Sąd Rejonowy rozpoznając sprawę nie przeprowadził bezpośrednio na rozprawie w zasadzie żadnych dowodów ( przesłuchał jedynie lakonicznie oskarżonego, protokół przesłuchania zawiera 6 krótkich zdań, nie wynika z niego aby w pozostałym zakresie oskarżony odmawiał składania wyjaśnień ).

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

Zasada ne peius

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy będzie baczył aby nie popełnić uchybień procesowych które były powodem uchylenia wyroku. Sąd ten przeprowadzi przewód sądowy w całości, w szczególności przesłucha oskarżonego i świadków B. Z., A. O., R. B. oraz A. W., w razie potrzeby także innych świadków, przeprowadzi dowody z dokumentów i opinii biegłego, w przypadku powtórzenia wniosków dowodowych o ponowne przeprowadzenie eksperymentu w zakresie działania spornych urządzeń do gier i powołania innego biegłego, rozstrzygnie co do ich zasadności ( Sąd Okręgowy nie przesądza powyższego ), całość zgromadzonego materiału dowodowego podda gruntownej i prawidłowej ocenie a następnie wyda wyrok który prawidłowo uzasadni zgodnie z wymogami art. 424 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

---------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana