Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SSO Andrzej Tekieli

Protokolant: Łukasz Mirkowski

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019 r.

sprawy G. S. ur. (...) w K.

s. S., E. z domu W.

oskarżonego z art. 190 § 1 kk, art. 288 § 1 kk, art. 226 § 1 kk w związku z art. 57a § 1 kk,

art. 226 § 1 kk i art. 224 § 2 kk w związku z art. 11 § 2 kk, art. 226 § 1 kk i art. 224 § 2 kk i art. 222 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze

z dnia 6 grudnia 2018 r. sygn. akt II K 500/17

I.  uchyla zaskarżony wyrok wobec oskarżonego G. S. w zaskarżonej części i na podstawie art. 439 § 1 pkt 9 kpk w związku z art. 17 § 1 pkt 5 kpk postępowanie w sprawie w tej części umarza;

II.  stwierdza, że koszty sądowe w sprawie w części, w której wyrok został zaskarżony, ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 76/19

UZASADNIENIE

G. S. został oskarżony o to, że:

I. W dniu 21 maja 2017 r. w miejscowości K., woj. (...) przy ul. (...) groził pozbawieniem życia oraz podpaleniem mieszkania R. B., przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę ich spełnienia,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

II. W okresie od 15 do 18 czerwca 2017 r. w miejscowości K., woj. (...) przy ul. (...) groził pozbawieniem życia oraz podpaleniem mieszkania R. B., przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonym uzasadnioną obawę ich spełnienia,

tj. o czyn z art. 190 § 1 k.k.

III. W dniu 19 czerwca 2017 r. w miejscowości K., woj. (...) przy ul. (...) oblewając nieznaną substancją budynek mieszkalny dokonał zniszczenia elewacji powodując straty w kwocie 2000 zł na szkodę R. B.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

IV. W dniu 19 czerwca 2017 r. w miejscowości K., woj. (...) przy ul. (...) oblewając nieznaną substancją budynek mieszkalny dokonał zniszczenia elewacji powodując straty w kwocie 1800 zł na szkodę A. B. (1),

tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

V. W dniu 28 czerwca 2017 r. w miejscowości K., woj. (...) przy ul. (...), będąc osadzonym w PDOZ przy KPP w K., w celi nr 2 dokonał zniszczenia kaftana bezpieczeństwa oraz kamery kopułowej i taboretu, powodując straty w kwocie łącznej 645,87 zł na szkodę KWP we W.,

tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

VI. W dniu 30 września 2017 r. w K., woj. (...) na ul. (...) znieważył funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w K. w osobach asp. A. O. i sierż. szt. A. B. (2) podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych w ten sposób, że używał wobec policjantów słów uznawanych powszechnie za wulgarne i obelżywe, przy czym czynu tego dokonał publicznie i bez powodu w sposób chuligański, okazując przez to rażące lekceważenie porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k.

VII. W dniu 30 września 2017 r. w K., woj. (...) na ul. (...) używał wobec funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w K. w osobach asp. A. O., sierż. szt. A. B. (2) oraz mł. asp. G. K. słów uznawanych powszechnie za wulgarne i obelżywe, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, a także używał wobec nich gróźb bezprawnych w celu zmuszenia w/w funkcjonariuszy Policji do zaniechania prawnych czynności służbowych,

tj. o czyn z art. 226 § 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

VIII. W dniu 30 września 2017 r. w K. woj. (...) znieważył funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w K. w osobie st. sierż. M. S. podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych, w ten sposób, że używał wobec interweniującego policjanta słów uznanych powszechnie za wulgarne i obelżywe, a ponadto używał wobec niego groźby bezprawnej, w celu zmuszenia go do zaniechania prawnych czynności służbowych, oraz naruszył jego nietykalność cielesną podczas pełnienia obowiązków służbowych w ten sposób, że uderzył głową w twarz w/w funkcjonariusza, powodując tym rozcięcie górnej wargi.

tj. o czyn z art. 226 § 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. i art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze wyrokiem z dnia 6 grudnia 2018 r.:

1.  uniewinnił G. S. od popełnienia czynów opisanych w pkt I i II części wstępnej wyroku,

2.  uznał G. S. za winnego tego, że:

a)  w dniu 19 czerwca 2017 r. w K., woj. (...) przy ul. (...) obrzucił jajkami elewację dwóch budynków mieszkalnych dokonując uszkodzenia ich elewacji powodując szkody –w przypadku pierwszego budynku w kwocie 2000 zł działając na szkodę R. B. i w przypadku drugiego budynku w kwocie 1800 zł działając na szkodę A. B. (1),

b)  w dniu 28 czerwca 2017 r. w K., woj. (...), przy ul. (...), będąc osadzonym w PDOZ przy KPP w K., uderzając ręką w kamerę kopułową i wyrywając ją ze ściany, dokonał zniszczenia kamery kopułowej (527,67 zł), a następnie szarpiąc kaftan bezpieczeństwa (118,20 zł) dokonał jego zniszczenia, czym spowodował szkodę w łącznej kwocie 645,87 zł, czym działał na szkodę Komendy Wojewódzkiej Policji we W.,

to jest czynów stanowiących występki z art. 288 §1 kk, przyjmując, że dopuścił się ich w warunkach art. 91 §1 kk i za to na podstawie art. 288 §1 kk, przy zastosowaniu art. 91 §1 kk, wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  uznał G. S. za winnego tego, że w dniu 30 września 2017 r. w K., woj. (...), początkowo na ul. (...), znieważył funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w K. w osobach asp. A. O. i sierż. szt. A. B. (2) podczas pełnienia przez nich obowiązków służbowych w ten sposób, że używał wobec funkcjonariuszy policji słów uznawanych powszechnie za wulgarne i obelżywe, a następnie po jego przewiezieniu do siedziby Komendy Powiatowej Policji w K. przy ul. (...) kierował wobec st. sierż. M. S. groźby bezprawne, w celu zmuszenia go do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z jego zatrzymaniem i doprowadzeniem do budynku Komendy oraz naruszył nietykalność cielesną st. sierż. M. S. podczas pełnienia obowiązków służbowych w ten sposób, że uderzył głową w twarz w/w funkcjonariusza, powodując tym rozcięcie górnej wargi nadto nadal używał wobec funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w K. w osobach asp. A. O. i sierż. szt. A. B. (2), a także mł. asp. G. K. i st. sierż. M. S. słów uznawanych powszechnie za wulgarne i obelżywe, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, a także używał wobec wszystkich wyżej wskazanych funkcjonariuszy Policji gróźb bezprawnych w celu zmuszenia w/w funkcjonariuszy Policji do zaniechania prawnej czynności służbowej jego zatrzymania i doprowadzenia do budynku Komendy Powiatowej Policji, to jest czynu stanowiącego występek z art. 226 § 1 k.k. i art. 224 § 2 k.k. i art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 224 §1 i 2 k.k. w zw. z art. 11 §3 k.k. wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzeczone wobec G. S. w pkt 2 i 3 części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności połączył i orzekł wobec niego karę łączną 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

5.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczył G. S. okres zatrzymania:

-od dnia od dnia 28.06.2017r. godz. 09:45 do dnia 30.06.2018r. godz. 09:30,

-od dnia 30.09.2018r. godz. 17:40 do dnia 02.10.2018r. godz. 14:57,

6.  na podstawie art. 46 § 1 k.k., w związku ze skazaniem za czyny opisane w pkt III, IV i V części wstępnej wyroku, orzekł wobec G. S. obowiązek naprawienia wyrządzonych szkód w całości, zasądzając od niego na rzecz:

a)  R. B. kwotę 2000 zł (dwa tysiące złotych),

b)  A. B. (1) kwotę 1800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych),

c)  Komendy Wojewódzkiej Policji we W. kwotę 645,87 zł (sześćset czterdzieści pięć złotych 87/100 groszy),

7.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokat E. K. kwotę 929,88 zł, w tym kwotę 173,88 zł stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług,

8.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił G. S. od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, w tym nie wymierzył mu opłaty.

Od powyższego wyroku apelację złożył obrońca oskarżonego G. S. adw. E. K., zaskarżając go w części, tj. w pkt. 2, 3, 4, 5, 6 na korzyść oskarżonego.

Na podstawie art. 427 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 3 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

⚫

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, iż oskarżony dokonał zniszczenia elewacji przy ul. (...) działając tym samym na szkodę R. B. oraz A. B. (1), podczas gdy nie zgromadzono w materiale dowodów potwierdzających bezsprzecznie niniejsza okoliczność zważywszy także na odmienne wyjaśnienia oskarżonego w tej kwestii;

⚫

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, iż oskarżony dokonał zniszczenia kaftana bezpieczeństwa oraz kamery kopułowej i taboretu, podczas gdy nie zgromadzono w ateriale dowodów potwierdzających bezsprzecznie niniejszą okoliczność zważywszy także na odmienne wyjaśnienia oskarżonego w tej kwestii;

⚫

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, iż oskarżony używał wobec funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w K. słów uznawanych powszechnie za wulgarne i obelżywe, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych a także używał wobec nich gróźb bezprawnych w celu zmuszenia w/w funkcjonariuszy do zaniechania prawnych czynności służbowych, podczas gdy nie zgromadzono w materiale dowodów potwierdzających bezsprzecznie niniejszą okoliczność zważywszy także na odmienne wyjaśnienia oskarżonego w tej kwestii;

⚫

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, iż oskarżony znieważył funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w K. podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych, w ten sposób, że używał wobec interweniującego policjanta słów uznawanych powszechnie za wulgarne i obelżywe, a ponadto używał ^wobec ruego groźby bezprawnej, w celu zmuszenia go do zaniechania prawnych czynności służbowych oraz naruszył jego nietykalność cielesną podczas pełnienia obowiązków służbowych w ten sposób, że uderzył głową w twarz w/w funkcjonariusza powodując tym rozcięcie górnej wargi podczas gdy nie zgromadzono w materiale dowodów potwierdzających bezsprzecznie niniejsza okoliczność zważywszy także na odmienne wyjaśnienia oskarżonego w tej kwestii;

⚫

łażącą niewspółmierność kar jednostkowych z uwagi na wystąpienie istotnych wątpliwości co do sprawstwa zarzucanych oskarżonemu czynów i tym samym orzeczenie niewspółmiernej kary łącznej w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy;

Wskazując na powyższe, wnoszę na podstawie art. 427 § 1 kpk i 437 § 2 kpk wniosła o:

⚫

zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie G. S. narzucanych mu aktem oskarżenia czynów, co, do których Sąd Rejonowy wydał wyrok skazujący;

w sytuacji zaś nieuwzględnienia przez Sąd Okręgowy powyższych zarzutów, na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. i 437 § 2 k.p.k. wniosła o:

⚫

uchylenie zaskarżonego wyroku do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze;

Sąd Okręgowe zważył co następuje:

Rozpoznanie zarzutów apelacji stało się bezprzedmiotowe wobec śmierci oskarżonego G. S..

Jak wynika z odpisu skróconego aktu zgonu wydanego przez Urząd Stanu Cywilnego w K. G. S. zmarł 5 lutego 2019 r. (karta 394).

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy uchylił wyrok wobec G. S. w zaskarżonej części, tj. części skazującej, i na podstawie art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w związku z art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k. postępowanie w sprawie umorzył. W pozostałej części, tj. w części uniewinniającej (pkt 1 części dyspozytywnej wyroku oraz pkt 7 części dyspozytywnej wyroku dotyczący kosztów obrony z urzędu za postępowanie przed Sądem Rejonowym) wyrok uprawomocnił się w I instancji.

Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. Sąd Okręgowy stwierdził, że koszty sądowe w sprawie w zaskarżonej części ponosi Skarb Państwa.