Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 58/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 14 grudnia 2023 r.w sprawie sygn. akt II K 1278/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na treść wyroku, a polegający na przyjęciu przez Sąd I Instancji błędnego ustalenia, że czyn zarzucany oskarżonemu zawierają nieznaczny stopień winy i społecznej szkodliwość czynów co spowodowało, że Sąd niezasadnie, na podstawie art. 66 § 1 kk oraz art. 67 § 1 kk warunkowo umorzył postępowanie karne wobec S. J. na okres 2 lat próby, za czyn z art. 178 a § 1 kk, orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, które wymagają prawa jazdy kat. B na okres 2 lat, choć prawidłowa analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wykazuje, że oskarżony kierował samochodem osobowym w godzinach rannych około 6.50 w dniu 15 sierpnia 2023 i jechał z miejsca zamieszkania tj. z P. do pracy w J. drogą publiczną o dużym natężeniu ruchu i do miejsca pracy miał pokonać znaczną odległość, zawartość środków odurzających w organizmie podejrzanego przekroczyła 0,5 promila i wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178 a § 1 kk w ocenie skarżącego nie zachodzą wobec oskarżonego żadne przesłanki uzasadniające warunkowe umorzenie postępowania karnego w zakresie zarzucanego mu czynu a nadto obowiązki nałożone na oskarżonego w ramach warunkowego umorzenia postępowania karnego są rażąco łagodne i nie zawierają świadczenia na FPiPP przewidzianego w art. 39 pkt. 7 kpk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zawarty w apelacji oskarżyciela publicznego zarzut nie jest zasadny. Już na wstępie podnieść należy, ze wbrew redakcji tego zarzutu Sąd Rejonowy nie ocenił ani stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu, ani tez stopnia winy sprawcy jako nieznaczny. Zagadnienie to niejednokrotnie było przedmiotem rozważań w publikacjach i judykatach a zbieżne w tym zakresie stanow2iska sprowadzają się do konstatacji, że określenie "nie jest znaczny" nie ma tego samego znaczenia, co termin "nieznaczny", obejmując swoim zakresem także wypadki o "średnim" stopniu społecznej szkodliwości (zob. wyrok SA w Krakowie z dnia 30 marca 2005 r., II AKa 50/05, KZS 2005, z. 5, poz. 33, Wróbel Włodzimierz (red.), Zoll Andrzej (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II. Komentarz do art. 53-116, wyd. V, WK 2016 - komentarz, stan prawny: 1 sierpnia 2016 r.). W pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji uznał, że tak społeczna szkodliwość inkryminowanego czynu, jak i stopień winy S. J. kształtują się na poziomie ,,przeciętnym” a zatem wyższym, aniżeli nieznaczny, lecz niższym od znacznego. Stanowisko swoje Sąd ten w sposób komplementarny uzasadnił, zaś przedstawione w tej materii wywody Sąd Odwoławczy aprobuje i podziela. W apelacji wyeksponowane zostało, że oskarżony przebył odległość około 10 km a zarazem nie są prawdziwe jego twierdzenia dotyczące czasu spożycia narkotyku. Obie te okoliczności odpowiadają prawdzie, bo pierwszej z nich oskarżony nie negował, druga zaś istotnie wprost wynika z wiarygodnej opinii biegłego. Jednocześnie apelująca zupełnie pominęła te okoliczności o charakterze łagodzącym, jakie nie uszły uwadze Sądu Rejonowego. Mowa tu o fakcie braku stworzenia przez oskarżonego dodatkowego zagrożenia dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym spowodowanym czy to dłuższą jazdą, czy też wadliwą techniką prowadzenia przezeń samochodu, poniżej przeciętnym stężeniem narkotyku w organizmie S. J., jego uprzedniej niekaralności i braku oznak zaawansowanej demoralizacji. Trudno dociec, czy oskarżyciel publiczny kwestionuje fakt wykonywania przez oskarżonego pracy zarobkowej, bo uzasadnienie apelacji jest w tej materii niespójne. W ocenie Sądu okoliczność ta jest jednak dowiedziona zgodnie ze stanowiskiem oskarżonego. Skoro bowiem w jurysdykcyjnej fazie postepowania przeprowadzony został dowód z opinii o oskarżonym z miejsca pracy przy jednoczesnym braku w tym zakresie inicjatywy dowodowej prokuratora, to nie budzi wątpliwości to, że S. J. w dacie popełnienia zarzucanego mu czynu prace taką wykonywał. Zawarte w art. 115 § 2 k.k. determinanty stopnia społecznej szkodliwości dokonanego czynu w postaci charakteru naruszonego dobra prawnego (nie miał on bowiem charakteru szczególnie natężonego), rozmiaru szkody ( jaka miejsca nie miała), sposobu popełnienia czynu (o czym mowa wyżej) i incydentalnej okoliczności jego popełnienia czynu, z uwzględnieniem pozostałych elementów, wymienionych we wskazanym przepisie, o jakich mowa częściowo w apelacji uzasadniają dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę w powyższym zakresie. S. J. jest przy tym sprawcą niezdemoralizowanym, skoro wykonywał on stałą pracę zarobkową, karany dotychczas nie był a w miejscu pracy posiadał bardzo dobra opinię. Przyznając się do popełnienia zarzucanego mu czynu wyraził on czynna skruchę i przedstawił zdecydowanie negatywny stosunek do tegoż czynu, co sprawia, że i oceniony przez Sąd I instancji jego stopień winy zasługuje na aprobatę. Brak jest przy tym argumentów, uzasadniających powinność orzeczenia wobec niego postulowanego w apelacji świadczenia pieniężnego. Zakres jego orzekania z punktu widzenia instytucji warunkowego umorzenia określony został w art. 43a k.k., przy czym orzeczenie takie jest fakultatywne (por.Giezek Jacek (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz WKP 2021 - komentarz, stan prawny: 1 stycznia 2021 r.). Argumentacja taka w ogóle nie została w apelacji podniesiona, poza ogólnikowym stwierdzeniem o potrzebie ukształtowania dolegliwości finansowej. Nawet ów ogólny argument nie jest trafny, bo wobec orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oskarżony nie będzie mógł wykonywać dotychczasowej pracy zarobkowej a do tego zobligowany został do poniesienia kosztów sądowych. W tej sytuacji odczuje on realnie także i finansową dolegliwość, związaną z popełnieniem przedmiotowego czynu.

Wniosek

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie niniejszej sprawy Sądowi I Instancji do ponownego rozpoznania

-w przypadku nie uwzględnienia tego wniosku i uznanie , że wobec oskarżonego zachodzą przesłanki warunkowego umorzenie postępowania karnego orzeczenie wobec oskarżonego na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt. 7 kk świadczenia pieniężnego na FPiPP w kwocie 5.000 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesiony w apelacji zarzut nie okazał się zasadny a co za tym idzie również zawarte w niej, korelujące z zarzutem wnioski zasadne nie są.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości, z wyłączeniem zakresu orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Zaskarżony wyrok został zmieniony w punkcie II części rozstrzygającej w ten sposób, że na podstawie art. 67 § 3 k.k. orzeczony został wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat

Zwięźle o powodach zmiany

Wyrok został zaskarżony na niekorzyść oskarżonego w zakresie winy. Zgodnie z art. 447 § 1 kpk, art. 434 § 1 kpk i art. 433 § 1 kpk możliwe jest w tej sytuacji wydanie orzeczenia na niekorzyść oskarżonego w zakresie orzeczonego środka karnego. Zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w sytuacji, w której postępowanie karne zostaje warunkowo umorzone, pozostaje wprawdzie fakultatywny, skoro art. 67 § 3 in fine k.k. jest w zakresie orzekania tego środka karnego przepisem szczególnym w stosunku do art. 42 § 2 k.k. i wyłącza stosowanie tego ostatniego w zakresie przez siebie objętym, a więc przy warunkowym umorzeniu postępowania (por. post. SN z 29.01.2002 r., I KZP 33/01, OSNKW 2002/3–4, poz. 15, tak też wyrok SN z 8.01.2019 r., III KK 776/18), jednak w przedmiotowej sprawie środek ten nie tylko powinien być wymierzony, lecz w szerszym, niż uczynił to Sąd Rejonowy zakresie. Ograniczenie tego zakresu li tylko do kategorii B prawa jazdy oznacza bowiem przyzwolenie na prowadzenie przez oskarżonego autobusów lub samochodów ciężarowych, co nie może w ocenie Sądu mieć miejsca. Oskarżony swoim zachowaniem wykazał bowiem, że prowadzenie przez niego jakiegokolwiek pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym zagraża bezpieczeństwu w komunikacji, skoro zagrożenie takie już raz stworzył. Powinność eliminacji owego zagrożenia powinna zatem być pełna i obejmować swoim zakresem wszystkie pojazdy mechaniczne w ruchu lądowym, co jak się wydaje nie wymaga szerszego komentarza. Spowodowało to konieczność zmiany zaskarżonego wyroku poprzez rozszerzenie orzeczonego zakazu na wszystkie pojazdy mechaniczne w ruchu lądowym.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Apelacja prokuratora została uwzględniona w niewielkim zakresie. W tej sytuacji, zgodnie z unormowaniami, zawartymi w art. 633 kpk i art. 636 § 2 kpk zasadne jest zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana