Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 121/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. J. (1)

Czyn przypisany oskarżonemu:

w okresie od 29 czerwca 2013 r. do 12 września 2014 r. w nieustalonych datach dziennych, działając z góry powziętym zamiarem oraz w krótkich odstępach czasu przywłaszczył powierzone mu mienie spółki (...) sp. z o.o. w J. w łącznej kwocie 211 200 euro o równowartości 887 112,71 zł, co stanowi mienie znacznej wartości, przekazane mu przez M. D. - dyrektora oddziału spółki w Niemczech, którego odbiór kwitował na piśmie prezes zarządu spółki (...) sp. z o.o. w J. B. M. (1) z przeznaczeniem na opłacenie składek należnych do ZUS za okres od czerwca 2013 r. do września 2014 r. z tytułu zatrudnienia pracowników: A. D., A. K. (1), A. P., A. K. (2), A. L. (1), A. L. (2), A. N., A. O. (1), A. O. (2), A. S., A. M., B. B. (2), B. S. (1), B. S. (2), B. S. (3), B. K. (1), D. G., D. P., D. K., F. G., F. P., G. B., G. K., G. M., G. U., H. F., H. K., H. R., I. M., J. B., J. G. (1), J. G. (2), J. L., J. M., J. K., J. P. (1), J. P. (2), J. C., J. R., J. P. (3), J. W., K. C., K. P. (1), K. F., K. G., K. P. (2), K. S. (1), K. S. (2), M. O., M. N., M. P., M. D., M. S., M. F., M. K. (1), M. K. (2), M. L., M. W., P. K. (1), P. K. (2), P. W. (1), P. B., P. W. (2), R. B., R. K., R. C., R. G., R. H., S. W., S. G., S. K., S. M., S. P., S. B., S. L., T. B., T. K., T. L. (1), T. P., T. T., T. L. (2), T. M., W. K. (1), W. W., W. B., W. K. (2), Z. B., Z. P. (1), Z. P. (2), Z. O., Z. P. (3), Z. W. (1), których to płatności nie dokonał i nie przeznaczył pieniędzy na działalność spółki

B. M. (1)

Czyn zarzucony oskarżonemu:

w okresie od 29 czerwca 2013 r. do dnia 12 września 2014 r. dat dziennych nie ustalonych w J., działając z góry powziętym zamiarem oraz w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z M. J. (1) dokonał przywłaszczenia powierzonego mienia (...) spółki z o.o. z siedzibą w J. w łącznej kwocie 211 200 euro o równowartości 887 112,71 złotych, co stanowiło mienie znacznej wartości, które to środki pieniężne prezes zarządu spółki (...) spółka z o.o. z siedzibą w J. - B. M. (1) uprzednio przyjął od Dyrektora Oddziału spółki w Niemczech i następnie przekazał je w całości M. J. (1), a które to środki były przeznaczone na opłacenie składek należnych do ZUS za okres od czerwca 2013 r. do września 2014 r. z tytułu zatrudnienia: A. D., A. K. (1), A. P., A. K. (2), A. L. (1), A. L. (2), A. N., A. O. (1), A. O. (2), A. S., A. M., B. B. (2), B. S. (1), B. S. (2), B. S. (3), B. K. (1), D. G., D. P., D. K., F. G., F. P., G. B., G. K., G. M., G. U., H. F., H. K., H. R., I. M., J. B., J. G. (1), J. G. (2), J. L., J. M., J. K., J. P. (1), J. P. (2), J. C., J. R., J. P. (3), J. W., K. C., K. P. (1), K. F., K. G., K. P. (2), K. S. (1), K. S. (2), M. O., M. N., M. P., M. D., M. S., M. F., M. K. (1), M. K. (2), M. L., M. W., P. K. (1), P. K. (2), P. W. (1), P. B., P. W. (2), R. B., R. K., R. C., R. G., R. H., S. W., S. G., S. K., S. M., S. P., S. B., S. L., T. B., T. K., T. L. (1), T. P., T. T., T. L. (2), T. M., W. K. (1), W. W., W. B., W. K. (2), Z. B., Z. P. (1), Z. P. (2), Z. O., Z. P. (3), Z. W. (1), a tym samym nie dokonał płatności w całości tej składki, czym złośliwie naruszył ich prawa pracownicze, jak i działał na ich szkodę,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Spółka (...) z o.o. w J., obecnie będąca w upadłości likwidacyjnej, prowadziła swoją działalność na terenie Polski, miała także swój oddział w Niemczech, w mieście H.. Oddziałem spółki na terenie Niemiec kierował i zarządzał dyrektor oddziału M. D.. M. D. posiadał dostęp do rachunku bankowego niemieckiego oddziału. W niemieckim oddziale pracowali prawnicy oddelegowani do pracy do Niemiec przez spółkę. Oddział niemiecki miał dużą niezależność od spółki (...), oddział przekazywał do spółki w Polsce pieniądze za ZUS za pracowników oddelegowanych do pracy w Niemczech. Oddział wywiązywał się każdego miesiąca ze swojego zobowiązania. Pieniądze na opłaty ZUS za pracowników pierwotnie były przekazywane na rachunek (...) spółki (...) z o.o., jednakże w 2013 roku oskarżeni B. M. (1) i M. J. (1) ustalili z dyrektorem oddziału w Niemczech, że pieniądze będą przekazywane przez oddział w gotówce za pokwitowaniem. Pokwitowanie będzie podstawą rozliczenia się M. D. z oddziałem w Niemczech z pobranych przez niego pieniędzy. Powodem takiej decyzji było to, że spółka w Polsce popadła w problemy finansowe na tyle duże, że rachunki bankowe zostały zajęte przez komornika z uwagi na niepłacenie przez spółkę długów, w jakie spółka popadła. Taki sposób przewożenia pieniędzy pomiędzy niemieckim oddziałem a spółką w Polsce pozwalał na uniknięcie zajęcia pieniędzy przekazywanych przez oddział przez komornika i taki był cel przekazywania pieniędzy poza rachunkiem bankowym. Od końca czerwca 2013r. do 12 września 2014r. obrót finansowy pomiędzy oddziałem a siedzibą w Polsce odbywał się wyłącznie gotówkowo. Dyrektor oddziału w Niemczech M. D. każdego miesiąca przywodził pieniądze do siedziby spółki w Polsce w euro w kwocie należnej za jeden miesiąc za pracowników oddelegowanych do pracy w Niemczech, odpowiadajacej należności ZUS za tych pracowników. Pieniądze przywiezione przez M. D. miały być przeznaczone na ZUS za pracowników. Łącznie w w/w okresie M. D. przywiózł do spółki w Polsce kwotę 211 200 euro, co odpowiada 887 112,71 zł. Pieniądze te nie zostały przekazane na należności ZUS za pracowników oddelegowanych do pracy w Niemczech. Środki pieniężne były przekazane przez oddział w Niemczech z przeznaczeniem na opłacenie składek należnych do ZUS za okres od czerwca 2013 r. do września 2014 r. z tytułu zatrudnienia pracowników w osobach: A. D., A. K. (1), A. P., A. K. (2), A. L. (1), A. L. (2), A. N., A. O. (1), A. O. (2), A. S., A. M., B. B. (2), B. S. (1), B. S. (2), B. S. (3), B. K. (1), D. G., D. P., D. K., F. G., F. P., G. B., G. K., G. M., G. U., H. F., H. K., H. R., I. M., J. B., J. G. (1), J. G. (2), J. L., J. M., J. K., J. P. (1), J. P. (2), J. C., J. R., J. P. (3), J. W., K. C., K. P. (1), K. F., K. G., K. P. (2), K. S. (1), K. S. (2), M. O., M. N., M. P., M. D., M. S., M. F., M. K. (1), M. K. (2), M. L., M. W., P. K. (1), P. K. (2), P. W. (1), P. B., P. W. (2), R. B., R. K., R. C., R. G., R. H., S. W., S. G., S. K., S. M., S. P., S. B., S. L., T. B., T. K., T. L. (1), T. P., T. T., T. L. (2), T. M., W. K. (1), W. W., W. B., W. K. (2), Z. B., Z. P. (1), Z. P. (2), Z. O., Z. P. (3), Z. W. (1). Opłat tych nie dokonano. Pieniądze przekazane przez oddział w Niemczech fizycznie pozostawały w dyspozycji udziałowca spółki, oskarżonego M. J. (1). To on podejmował wówczas decyzje dotyczące działalności spółki. Prezes zarządu oskarżony B. M. (1) nie zajmował się sprawami spółki z powodu złego stanu zdrowia po wypadku samochodowym i następnie kolejnych wydarzeniach, które pogorszyły jego stan zdrowia. Został powołany na prezesa zarządu na prośbę oskarżonego M. J. (1), gdyż wówczas M. J. (1) miał zakaz zajmowania tego rodzaju funkcji. Spółka z o.o. posiadała wyłącznie dwóch udziałowców: oskarżonego M. J. (1) oraz jego córkę M. J. (3).

Początkowo księgowość spółki prowadziło biuro rachunkowe H. T. tj. od 29 czerwca 2009r. Księgowa z dniem 30 września 2013r. wypowiedziała umowę o prowadzenie rachunkowości w spółce. W czasie prowadzenia księgowości spółki z o.o. świadek H. T. nie otrzymywała żadnych dokumentów świadczących o gotówkowych rozliczeniach spółki z odziałem w Niemczech, takie dokumenty nie zostały jej przekazane, nie była też o tym informowana, że spółka w gotówce otrzymuje wpływy z niemieckiego oddziału. Księgowa osobiście wprowadzała do systemu księgowego dokumenty rachunkowe przekazywanie jej przez oskarżonego M. J. (1). Po rozwiązaniu umowy biura rachunkowego H. T. ze spółką, księgowa H. T. udzielała pomocy oskarżonemu M. J. (1) przy wprowadzaniu dokumentów. Tylko oskarżony M. J. (1) zajmował się dokumentacją spółki po rozwiązaniu umowy z biurem rachunkowym.

Po wejściu do spółki syndyka masy upadłości Z. W. (2), po ogłoszeniu upadłości spółki, stawił się on w siedzibie spółki. Spotkał się z brakiem współpracy ze strony oskarżonego M. J. (1) faktycznie zajmującego się wówczas sprawami spółki. Dokumenty spółki jakie objął syndyk masy upadłości były w nieładzie, nie były kompletne, dokumentacja spółki była prowadzona w sposób nierzetelny i niezgodny z ustawą o rachunkowości. Żadna z wpłat gotówkowych z niemieckiego oddziału nie została zaksięgowana, żaden dokument nie wskazywał, by pieniądze uzyskane z oddziału w Niemczech zostały rozdysponowane na cele spółki. Zestawienie wpływu środków finansowych do spółki wynikające z faktur z wydatkami, kosztami spółki wskazuje na istniejącą nadwyżkę po stronie spółki.

W dniu 30 stycznia 2013 r. spółka (...) z o.o. zawarła umowę z I. M. J. (3) reprezentowaną przez pełnomocnika - oskarżonego M. J. (1) o wynajmie pracowników. Umową I. M. J. (3) zobowiązała się do pokrycia na rzecz spółki z o.o. pełnych kosztów osobowych pracowników wraz z podatkami, składkami ZUS, urlopami i innymi kosztami osobowymi, spółce przysługiwało ponadto wynagrodzenie w wysokości 15 procent marży doliczonej do kosztów pracowników. W spółce z o.o. wypracowano taki schemat działania, że współpracujące z nią podmioty gospodarcze powiązane osobowo, rodzinnie (chodzi tu o oskarżonego M. J. (1) i M. J. (3) jego córkę i firmy: I. M. J. (3) oraz (...) spółka z o.o. Sp k.) wypracowały schemat rozliczeń pomiędzy sobą poprzez kompensatę należności. Podmioty powiązane ze spółką nie wpłacały pieniędzy należnych spółce z o.o. na rachunek bankowy, gdzie były zajęcia komornicze, a dokonywały spłat długów spółki według własnego wyboru, zgodnie z decyzją oskarżonego M. J. (1), w szczególności poprzez spłatę zadłużeń bankowych, kredytów, rat leasingowych. Analiza dokumentów księgowych, w tym przedstawionych przez oskarżonego M. J. (1) wskazuje, że sprzedaż brutto spółki w okresie wskazanym w zarzucie w odniesieniu do kosztów spółki powodowały po stronie spółki istotną nadwyżkę finansową nawet bez środków przekazanych przez M. D.. Łącznie z nimi nadwyżka stanowiła kwotę ponad miliona złotych. Porównanie przychodów spółki z jej rozchodami wskazuje, iż środki przekazane przez oddział w Niemczech nie tylko nie zostały rozdysponowane zgodnie z umową pomiędzy oddziałem a spółką, czyli na opłacenie ZUS za pracowników oddelegowanych do pracy do Niemiec, ale nie zostały przeznaczone na jakąkolwiek działalność spółki.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego B. M. (1)

Zeznania świadka Z. W. (2)

Zeznania świadka H. T.

Zeznania świadka W. O.

Zeznania świadka B. K. (2)

Zeznania świadka B. B. (2)

Opinie biegłego z zakresu księgowości P. M. ustne i pisemne

Umowa o prace M. D.

Odpis z KRS

Bilans obrotów i sald

Kopie rachunków, dowodów wpłat KP, potwierdzeń odbiorów,

Kopia postanowienia o ogłoszeniu upadłości i kopia wniosku o ogłoszenie upadłości, kopia zgłoszenia wierzytelności do masy upadłości,

Wezwania

Dokumenty przekazane przez księgową i syndyka masy upadłości; pismo

Wykaz osób zatrudnionych w spółce

Rachunki, dowody wpłat, pokwitowania

Umowa o wynajem pracowników /kopia

k. 744-746, 1420v.-1423,

k. 951-954,

k. 127-128, 172-173, 753-754, 1963, 1423v.-1425v.,

k. 149-150, 814-815, 966, 1425v.-1426,

k. 787-789, 1427,

k. 941-942, 1427v.,

k. 776-777, 1426v. – 1427,

k. 1141, 1429-14301448-1455, , 1462, 1591-1605, 1606-1608v.,

k. 18-24

k. 11-17, 25-29

k. 30-34,

k. 35-36, 37-43, 44, 45-52,

k. 53,54-57, 58-108,

k. 109-115, 116-118, 119-123,

k. 151-154,174-211, 321-336, 790-805

k. 162-168, 1001-1002,

k. 256-260, 301-303

k. 1432

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. J. (1)

Czyn przypisany oskarżonemu:

w okresie od 29 czerwca 2013 r. do 12 września 2014 r. w nieustalonych datach dziennych, działając z góry powziętym zamiarem oraz w krótkich odstępach czasu przywłaszczył powierzone mu mienie spółki (...) sp. z o.o. w J. w łącznej kwocie 211 200 euro o równowartości 887 112,71 zł, co stanowi mienie znacznej wartości, przekazane mu przez M. D. - dyrektora oddziału spółki w Niemczech, którego odbiór kwitował na piśmie prezes zarządu spółki (...) sp. z o.o. w J. B. M. (1) z przeznaczeniem na opłacenie składek należnych do ZUS za okres od czerwca 2013 r. do września 2014 r. z tytułu zatrudnienia pracowników: A. D., A. K. (1), A. P., A. K. (2), A. L. (1), A. L. (2), A. N., A. O. (1), A. O. (2), A. S., A. M., B. B. (2), B. S. (1), B. S. (2), B. S. (3), B. K. (1), D. G., D. P., D. K., F. G., F. P., G. B., G. K., G. M., G. U., H. F., H. K., H. R., I. M., J. B., J. G. (1), J. G. (2), J. L., J. M., J. K., J. P. (1), J. P. (2), J. C., J. R., J. P. (3), J. W., K. C., K. P. (1), K. F., K. G., K. P. (2), K. S. (1), K. S. (2), M. O., M. N., M. P., M. D., M. S., M. F., M. K. (1), M. K. (2), M. L., M. W., P. K. (1), P. K. (2), P. W. (1), P. B., P. W. (2), R. B., R. K., R. C., R. G., R. H., S. W., S. G., S. K., S. M., S. P., S. B., S. L., T. B., T. K., T. L. (1), T. P., T. T., T. L. (2), T. M., W. K. (1), W. W., W. B., W. K. (2), Z. B., Z. P. (1), Z. P. (2), Z. O., Z. P. (3), Z. W. (1), których to płatności nie dokonał i nie przeznaczył pieniędzy na działalność spółki

B. M. (1)

Czyn zarzucony oskarżonemu:

w okresie od 29 czerwca 2013 r. do dnia 12 września 2014 r. dat dziennych nie ustalonych w J., działając z góry powziętym zamiarem oraz w krótkich odstępach czasu, wspólnie i w porozumieniu z M. J. (1) dokonał przywłaszczenia powierzonego mienia (...) spółki z o.o. z siedzibą w J. w łącznej kwocie 211 200 euro o równowartości 887 112,71 złotych, co stanowiło mienie znacznej wartości, które to środki pieniężne prezes zarządu spółki (...) spółka z o.o. z siedzibą w J. - B. M. (1) uprzednio przyjął od Dyrektora Oddziału spółki w Niemczech i następnie przekazał je w całości M. J. (1), a które to środki były przeznaczone na opłacenie składek należnych do ZUS za okres od czerwca 2013 r. do września 2014 r. z tytułu zatrudnienia: A. D., A. K. (1), A. P., A. K. (2), A. L. (1), A. L. (2), A. N., A. O. (1), A. O. (2), A. S., A. M., B. B. (2), B. S. (1), B. S. (2), B. S. (3), B. K. (1), D. G., D. P., D. K., F. G., F. P., G. B., G. K., G. M., G. U., H. F., H. K., H. R., I. M., J. B., J. G. (1), J. G. (2), J. L., J. M., J. K., J. P. (1), J. P. (2), J. C., J. R., J. P. (3), J. W., K. C., K. P. (1), K. F., K. G., K. P. (2), K. S. (1), K. S. (2), M. O., M. N., M. P., M. D., M. S., M. F., M. K. (1), M. K. (2), M. L., M. W., P. K. (1), P. K. (2), P. W. (1), P. B., P. W. (2), R. B., R. K., R. C., R. G., R. H., S. W., S. G., S. K., S. M., S. P., S. B., S. L., T. B., T. K., T. L. (1), T. P., T. T., T. L. (2), T. M., W. K. (1), W. W., W. B., W. K. (2), Z. B., Z. P. (1), Z. P. (2) Z. O., Z. P. (3), Z. W. (1), a tym samym nie dokonał płatności w całości tej składki, czym złośliwie naruszył ich prawa pracownicze, jak i działał na ich szkodę,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn przypisany oskarżonemu M. J. (1)

- oskarżony M. J. (1) pieniądze uzyskane od M. D. z oddziału niemieckiego w całości przeznaczył na działalność spółki;

- oskarżony M. J. (1) posiadał segregator, w którym znajdowały się dokumenty wskazujące na przyjęcie pieniędzy przez spółkę od oddziału w Niemczech oraz ich rozdysponowanie na działalność spółki, dokumenty te zostały ukryte przez syndyka masy upadłości Z. W. (2).

Wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1)

k. k. 744-746, 1420v.-1423,

Czyn zarzucany oskarżonemu B. M. (2) aktem oskarżenia:

- działanie oskarżonego B. M. (1) wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym M. J. (1)

brak dowodów

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.-1

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego B. M. (1)

Zeznania świadka Z. W. (2)

Zeznania świadka H. T.

Zeznania świadka W. O.

Zeznania świadka B. K. (2)

Zeznania świadka B. B. (2)

Opinie biegłego z zakresu księgowości P. M. ustne i pisemne

Umowa o pracę M. D.

Odpis z KRS

Bilans obrotów i sald

Kopie rachunków, dowodów wpłat KP, potwierdzeń odbiorów,

Kopia postanowienia o ogłoszeniu upadłości i kopia wniosku o ogłoszenie upadłości, kopia zgłoszenia wierzytelności do masy upadłości,

Wezwania

Dokumenty przekazane przez księgową i syndyka masy upadłości; pismo

Wykaz osób zatrudnionych w spółce

Rachunki, dowody wpłat, pokwitowania

Umowa o wynajem pracowników /kopia

W świetle zeznań świadków, wyjaśnień obu oskarżonych, dokumentów, nie budzi żadnych wątpliwości to, że świadek M. D. przywoził systematycznie do Polski pieniądze w celu zapłaty ZUS za pracowników oddelegowanych przez spółkę do pracy w Niemczech. Łączna kwota przekazanych pieniędzy to 211 200 euro. Okolicznością nie budzącą żadnych wątpliwości w świetle spójnych dowodów w postaci osobowych źródeł dowodowych i dokumentacji medycznej oskarżonego B. M. (1) jest także to, że w okresie wskazanym w zarzucie aktu oskarżenia sprawami finansowymi (...) sp. z o.o. zajmował się wyłącznie oskarżony M. J. (1), a pieniądze pochodzące z oddziału z Niemiec faktycznie zostały przez niego uzyskane, natomiast składki ZUS od pracowników nie zostały opłacone. Okoliczności te w świetle jednoznacznych w swej wymowie dowodów, w tym także wyjaśnień oskarżonego M. J. (1) są niewątpliwe.

Kwestią sporną, podnoszoną przez oskarżonego M. J. (1) i wymagającą ustalenia, a rzutującą na odpowiedzialność karną oskarżonego jest to, czy środki finansowe uzyskane z oddziału w Niemczech - wskazane w zarzucie aktu oskarżenia - oskarżony M. J. (1) przeznaczył na działania spółki, jak twierdził w wyjaśnieniach, czy też przeznaczył je na inne cele nie mające nic wspólnego z funkcjonowaniem spółki z o.o. Oczywistym jest, że środki te nie zostały przeznaczone na ZUS, ale to samo w sobie nie dowodzi przywłaszczenia pieniędzy spółki. Spółka miała bowiem prawo wydatkować te pieniądze na inny cel tyle, że związany z działalnością spółki.

Niewątpliwie wpływ środków pieniężnych do spółki pochodzących z niemieckiego oddziału winien znaleźć odzwierciedlenie w dokumentacji finansowej spółki z o.o. także wówczas, gdy pieniądze nie były przesyłane poprzez rachunek bankowy, a dostarczane osobiście przez M. D. w gotówce, w euro. Dokumentacja księgowa spółki nie zawiera tego rodzaju informacji, nie było to w żaden sposób odnotwane ani przez księgową H. T. do czasu zajmowania się księgowością spółki, czyli do 30 września 2013 r., ani przez oskarżonego M. J. (1), który sam zajmował się księgowością spółki po wypowiedzeniu umowy przez księgową. Księgowa, świadek H. T. nie otrzymała tego rodzaju dokumentów do zaksięgowania, nie była nawet informowana o tego rodzaju wpływach gotówki do spółki. Oskarżony M. J. (1), gdy sam zajmował się sprawami księgowymi, finansowymi spółki również nie księgował tego rodzaju wpływów do spółki ani sposobu ich wydatkowania. W świetle zeznań świadka H. T. taki wniosek jest logiczny. Skoro tego rodzaju dokumenty nie były przekazywane księgowej, to nie ma powodu by sądzić, że oskarżony w późniejszym czasie księgował tego rodzaju zdarzenia. Tym samym nie sposób uznać za wiarygodne jego wyjaśnienia, że prowadził taką dokumentację spółki, miał ją w niebieskim segregatorze, który znajdował się w siedzibie spółki w momencie przejęcia dokumentów spółki przez syndyka. Z zeznań syndyka masy upadłości świadka Z. W. (2) wynika, iż przejął on wszystkie dokumenty spółki, jakie znajdowały się w pomieszczeniach spółki, wśród dokumentów nie było żadnych dokumentów wskazujących na księgowanie pieniędzy przekazanych przez oddział z Niemiec oraz dotyczących wydatkowania tych pieniędzy na cele spółki. Dokonujący wraz z syndykiem masy upadłości czynności przejęcia dokumentów świadek W. O. wskazał na sposób objęcia w posiadanie dokumentacji spółki. Opisany przez świadka sposób zarchiwizowania dokumentów spółki wyklucza jakąkolwiek możliwość zagubienia dokumentów spółki, w tym segregatora, o jakim wyjaśniał oskarżony M. J. (1). Zarówno świadek Z. W. (1), jak i świadek W. O. wykluczyli, by doszło do zaginięcia jakichkolwiek dokumentów spółki przejętych przez syndyka. Ich relacja jest nie tylko spójna ale także odpowiada zasadom doświadczenia życiowego. Osoby takie jak syndyk masy upadłości, pracujące na co dzień z dokumentami, mają świadomość wagi czynności przejęcia dokumentów upadłej spółki, stąd także zasady doświadczania życiowego nakazują wykluczyć, by doszło do zagubienia przedmiotowego segregatora. Sugestie oskarżonego co do celowego ukrycia tego segregatora przez syndyka stanowią wyłącznie próbę usprawiedliwienia swego zachowania, próbę zapewnienia sobie linii obrony, która miałaby wykluczyć odpowiedzialność karną oskarżonego, a przy tym nie mają żadnego oparcia w materiale dowodowym. Są przy tym nielogiczne i sprzeczne z doświadczeniem życiowym – nie sposób uznać, by syndyk oraz współpracujący z nim świadek W. O. mieliby jakikolwiek interes w tym by ukrywać część dokumentów spółki i w konsekwencji narazić oskarżonego na odpowiedzialność karną. Zdaniem sądu powyższe dowody i ich ocena wskazują, że segregator, o którym wyjaśniał oskarżony, gdzie miały znaleźć się dokumenty dotyczące rozliczeń z niemieckim oddziałem nie istniał. Gdyby oskarżony prowadził tego rodzaju księgowość z pewnością już wcześniej takie dokumenty przekazywałby do księgowania świadkowi H. T., świadek natomiast kategorycznie zaprzeczyła by miało to miejsce. Zeznała także, że nigdy nie widziała, by oskarżony dokonywał księgowania dokumentów w opisanym przez niego segregatorze. Mając ponadto na uwadze zaznania świadków wskazujące na to, że oskarżony jest osobą uporządkowaną, dokładną, nie mającą bałaganu w dokumentach, dobrze zorganizowaną, takie prowadzenie księgowości, zawierające istotne braki, o czym zeznał zarówno syndyk, jak i biegły z zakresu rachunkowości, miały zdaniem sądu wyłącznie na celu uniemożliwienie ustalenia faktycznej kondycji finansowej spółki i zmierzały do zacierania śladów przywłaszczenia pieniędzy należnych spółce. W przeciwnym razie osoba tak dobrze zorganizowana nie dopuściłaby do tak niechlujnego wręcz prowadzenia dokumentacji księgowej, nieodpowiadającego jakimkolwiek zasadom księgowania dokumentów. Należy zwrócić także uwagę na to, że oskarżony mimo kilkukrotnego kontaktu ze strony syndyka, w tym pisemnego, nie podjął żadnej współpracy z syndykiem w celu przekazania dokumentacji spółki, nie udzielił jakiejkolwiek pomocy w tym zakresie mimo, że faktycznie to on zajmował się sprawami spółki. Ta okoliczność w powiazaniu z pozostałymi wymienionymi powyżej prowadzi do wniosku, że oskarżony wprowadzając chaos w dokumentacji księgowej spółki zmierzał do ukrycia przywłaszczania pieniędzy spółki. Nie chodzi przy tym o umiejętności księgowania zdarzeń faktycznych w specjalnych raportach, a o braki w dokumentacji. Gdyby oskarżonemu przyświecał inny cel, to nawet nie mając umiejętności w prowadzaniu księgowości gromadziłby wszystkie potrzebne dokumenty finansowe spółki, a to pozwoliłoby na ustalenie w bardzo dokładny sposób kondycji finansowej spółki. W ocenie sądu tego rodzaju działanie miało wyłącznie jeden cel - uniemożliwienie ustalenia faktycznej kondycji spółki zwłaszcza, że oskarżony miał realny wpływ na działania podmiotów współpracujących ze spółką powiązanych z nim osobowo/rodzinne, reprezentował nawet firmę córki przy zawieraniu umowy ze spółką. Podnieść także należy, że oskarżony miał duże doświadczenie w prowadzeniu firmy, o czym świadczy jego rola nie tylko w tej spółce, ale i w działalności gospodarczej prowadzonej przez córkę pod nazwą I. M. J. (3) oraz wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, o czym zeznała księgowa świadek H. T.. Tym samym taki sposób prowadzenia dokumentacji księgowej, gromadzenia dokumentów dla osoby o tak dużym doświadczeniu jest wręcz niemożliwe i jedynie potwierdza wnioski co do przyczyn takiego stanu rzeczy wskazane powyżej. Wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1), że pieniądze uzyskane z oddziału z Niemiec były wydatkowane na wynagrodzenia dla pracowników pracujących w Polsce, na zakupy i inne wydatki spółki nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym stanowiąc twierdzenia wyłącznie gołosłowne. Wprawdzie z zeznań świadków, w tym B. B. (2) wynika, że wynagrodzenia były wypłacane pracownikom do ręki, na budowach, to fakt ten nie wyklucza sprawstwa oskarżonego. Opinie biegłego z zakresu księgowości uwzględniają ten fakt. W sprawie zostały wydanie opinie pisemne i ustne przez biegłego z zakresu księgowości, który uwzględnił w opiniach stan dokumentacji spółki oraz pozostałe dowody, w tym wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1) i przesyłane przez niego sukcesywnie dokumenty, co powodowało konieczność uzyskiwania opinii uzupełniających. Opinie wydane przez biegłego księgowego są jednoznaczne, prowadzą przy uwzględnieniu okoliczności przytaczanych przez oskarżonego do kategorycznych wniosków, że sprzedaż brutto spółki w okresie wskazanym w zarzucie w odniesieniu do kosztów spółki powoduje po stronie spółki istotną nadwyżkę finansową nawet bez środków przekazanych przez M. D.. Łącznie z nimi nadwyżka stanowiła kwotę ponad miliona złotych. Porównanie przychodów spółki z jej rozchodami wskazuje, iż środki przekazane przez oddział w Niemczech nie tylko nie zostały rozdysponowane zgodnie z umową pomiędzy oddziałem a spółką, czyli na opłacenie ZUS za pracowników, ale i na inne wydatki spółki. Skoro wyłącznie oskarżony dysponował środkami finansowymi spółki, tylko on podejmował decyzje finansowe spółki, w kontekście dowodów wskazanych powyżej oraz treści opinii księgowych, wszystkie te dowody w ich wzajemnym logicznym powiązaniu prowadzą do wniosku, że pieniądze przekazane do spółki przez oddział w Niemczech zostały w całości przywłaszczone przez oskarżonego M. J. (1), gdyż nie zostały wydatkowane na cele, zadania spółki.

Sąd nie miał wątpliwości co do wiarygodności dokumentów załączonych do akt sprawy, ich wiarygodność, treść nie była kwestionowana w trakcie postępowania. Jako rzetelne, sumienne pełne, jasne sąd ocenił opinie pisemne i ustne biegłego z zakresu księgowości mające oparcie w wiedzy i doświadczeniu biegłego.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.-1

Wyjaśnienia oskarżonego M. J. (1)

Oskarżony M. J. (1) zakwestionował zarzut w postaci przywłaszczenia pieniędzy na szkodę spółki wskazując, że pieniądze przekazane do spółki przez niemiecki oddział były wydatkowane na cele spółki. Wyjaśnienia oskarżonego w tej części zostały zakwestionowane, a ich ocena przedstawiona powyżej doprowadziła do odmiennych wniosków, niż zaprezentował oskarżony.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. J. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony M. J. (1) swym zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu pieniędzy spółki powierzonych mu przez dyrektora oddziału w Niemczech. Dysponował pieniędzmi spółki przeznaczając je na cele niezwiązane z działalnością spółki, a zatem postąpił z nimi jak właściciel. Zważywszy na sumę przywłaszczonych pieniędzy wypełnił swym zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Oskarżony M. J. (1) nie odprowadzając składek na ubezpieczenie społeczne za pracowników swoim zachowaniem na naruszył praw pracowników. Art. 218 § 1a k.k. umieszony jest w rozdziale Przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową. Sąd stoi na stanowisku, że oskarżony nie naruszył praw pracowników nie opłacając, wbrew obowiązkowi, składek na ubezpieczenie społeczne. Opłacanie składek ZUS jest bowiem obowiązkiem pracodawcy, a nie prawem pracownika. Pracodawca odliczając od wypłacanego wynagrodzenia za pracę pracownikowi składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, których później nie odprowadza na rachunek ZUS, narusza prawo pracownika do wynagrodzenia za pracę, ale interesy majątkowe pracownika nie doznają żadnej szkody majątkowej, gdyż pracownik nie może uzyskać tej kwoty, musi być ona przekazana na rachunek ZUS. Kwota nieodprowadzonej składki do ZUS nie jest należnością pracownika, jest to należność ZUS i to Zakład Ubezpieczeń Społecznych ponosi szkodę z tytułu nieodprowadzenia składki przez pracodawcę. W razie zaistnienia podstaw do uzyskania świadczenia z ubezpieczenia, pracownik prawa te uzyska bez względu na to, czy składki zostały odprowadzone za niego do ZUS. Pracownik nie ponosi żadnej odpowiedzialności za to, że pracodawca nie odprowadza należnych składek. Ponadto nieopłacenie składek od zarejestrowanych w ZUS pracowników nie ma wpływu na wypłatę należnych im zasiłków chorobowych lub macierzyńskich. Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okres, w którym pracodawca nie uiszczał składek na ubezpieczenie społeczne. ZUS traktuje tę sytuację w taki sam sposób, jakby pracodawca opłacał należne składki zgodnie ze składanymi deklaracjami. Odprowadzanie składek na ubezpieczenie społeczne jest obowiązkiem pracodawcy, z którym nie łączą się bezpośrednio uprawnienia pracownika, o ile jest on zgłoszony do ubezpieczenia społecznego. Z dokumentów jakimi dysponował prokurator jednoznacznie wynika, że składki zostały zaewidencjonowane na koncie ubezpieczonych tyle, że nie zostały opłacone (podobnie: Wróbel Włodzimierz (red.), Zoll Andrzej (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom II. Część II. Komentarz do art. art. 212-277d; opublikowano: WKP 2017).

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

B. M. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Sąd analizując materiał dowodowy uznał, iż brak jest dowodów świadczących o popełnieniu przez oskarżonego B. M. (1) przestępstwa zarzucanego mu aktem oskarżenia lub innego w granicach postawionego zarzutu.

W pierwszym rzędzie wskazać należy, że materiał dowodowy pozwolił na kategoryczne ustalenie, że środki finansowe pochodzące z niemieckiego oddziału spółki przekazywane przez jej dyrektora M. D. w kwotach wynikających z pokwitowań i ostatecznie sumarycznie wskazanych w zarzucie aktu oskarżenia - 211 200 euro faktycznie zostały przekazane do spółki w Polsce. Oskarżony B. M. (1) faktowi temu nie przeczył, wręcz przeciwnie potwierdził takie zdarzenia, podobnie jak oskarżony M. J. (1), który w tym zakresie konsekwentnie wskazywał, że kwota wskazana w zarzucie przez oddział niemiecki rzeczywiście została przez M. D. przekazana. Oskarżony B. M. (1) zaprzeczył, by osobiście pieniądze przyjmował od B. M. (1), ale wskazał, że rzeczywiście w dokumentach to on kwitował odbiór pieniędzy. Oskarżony M. J. (1), po odczytaniu wyjaśnień oskarżonego B. M. (1) wyjaśnił, że nie kwestionuje treści złożonych przez współoskarżonego wyjaśnień. Z wyjaśnień obu oskarżonych ale i zeznań świadków mających wiedzę o funkcjonowaniu spółki wynika jednoznacznie, że od momentu wypadku drogowego w jakim uczestniczył jako poszkodowany oskarżony B. M. (1), jego stan zdrowia pogorszył się na tyle, że faktycznie nie podejmował w spółce żadnych istotnych decyzji, a sprawami istotnymi dla spółki, w tym finansami spółki, płatnościami, zajmował się dyrektor finansowy oskarżony M. J. (1). Oskarżony M. J. (1) nie tylko tego nie kwestionował, a wręcz potwierdził taki stan rzeczy - k. 1423. Decyzje co do sposobu wydatkowania wszystkich pieniędzy przekazanych przez oddział niemiecki spółki faktycznie podejmował oskarżony M. J. (1) i tylko on. Po przekazaniu pieniędzy przez M. D. to oskarżony M. J. (1) dysponował wszystkimi pieniędzmi przekazanymi przez oddział niemiecki. Oskarżony B. M. (1) jak wyjaśnił, był przekonany o tym, że pieniądze przekazane przez oddział niemiecki są rozdysponowane na ZUS dla pracowników, zgodnie z dyspozycją niemieckiego oddziału. Skoro oskarżony M. J. (1) zajmował się sprawami finansowymi spółki w okresie wskazanym w zarzucie, co bezspornie wynika z zeznań świadków i wyjaśnień obu oskarżonych, oskarżony M. J. (1) czynił to samodzielnie, bez udziału w tych decyzjach oskarżonego B. M. (1), to nie sposób przypisać oskarżonemu B. M. (2) odpowiedzialności karnej za przywłaszczenie mienia w jakiejkolwiek formie sprawczej, w tym jako współsprawcy przestępstwa, jak w akcie oskarżenia. Oskarżony jak wyjaśnił, był przekonany, że pieniądze te są wydatkowane na cele spółki, nie miał powodu, by myśleć inaczej, nie dysponował on faktycznie tymi pieniędzmi, nie podejmował decyzji finansowych, stan zdrowia nie pozwalał mu na zajmowanie się sprawami spółki. W świetle takich ustaleń nie sposób uznać, że jego zachowanie miałoby polegać na przywłaszczeniu pieniędzy wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym M. J. (1). Żaden dowód w sprawie nie wskazuje na zaistnienie takiego porozumienia pomiędzy oskarżonymi, wręcz przeciwnie, z zeznań przesłuchanych świadków oraz z wyjaśnień współoskarżonego M. J. (1) wynika, że oskarżony B. M. (1) nie podejmował decyzji w kwestii wydatkowania pieniędzy spółki, a wszystkie przekazane przez oddział niemiecki trafiały do dyrektora finansowego oskarżonego M. J. (1). Oskarżony M. J. (1) wprost wyjaśnił o swej roli w spółce oraz chorobie współoskarżonego, co potwierdził w zeznaniach świadek B. B. (2) - k. 777 wskazując, że oskarżony B. M. (1) był po wypadku i nie przyjeżdżał do firmy. Treść tych zeznań koreluje z zeznaniami świadka M. D.– k. 780, który zeznał, że przy pierwszych przekazaniach pieniędzy był obecny B. M. (1), potem jego stan zdrowia mu na to nie pozwolił i wszystko załatwiał z M. J. (1). Z samego faktu pełnionej funkcji w spółce przez oskarżonego B. M. (1) nie można wnioskować roli, jaką mu przypisał prokurator aktem oskarżenia. Także z faktu kwitowania przyjęcia pieniędzy z niemieckiego oddziału taka rola oskarżonego nie wynika, skoro bezspornym jest, że dalsze decyzje co do wszystkich pieniędzy przekazanych przez niemiecki oddział spółki podejmował wyłącznie oskarżony M. J. (1) i czynił to samodzielnie. Żaden dowód w sprawie nie wskazuje na to, by pomiędzy oskarżonymi doszło do porozumienia w zakresie przywłaszczenia pieniędzy, choćby w sposób dorozumiany. Oskarżony B. M. (1) nie brał udziału na żadnym etapie procesu decyzyjnego oskarżonego M. J. (1) w wydatkowaniu pieniędzy spółki. Sam fakt pokwitowania w dokumentach przyjęcia pieniędzy z niemieckiego oddziału, przekazanie pieniędzy oskarżonemu M. J. (1) przez M. D. przy pełnej aprobacie oskarżonego B. M. (1) nie czyni oskarżonego B. M. (1) współsprawcą przestępstwa przywłaszczenia pieniędzy przez M. J. (1). Jako prezes zarządu był osobą uprawnioną do kwitowania przyjęcia pieniędzy, przekazanie pieniędzy przez niemiecki oddział faktycznie miało miejsce, przekazanie ich fizycznie do dysponowania dyrektorowi finansowemu oskarżonemu M. J. (1) w celu dalszego rozdysponowania na cele spółki nie jest czynnością bezprawną, a wręcz w zaistniałych okolicznościach faktycznych, złego stanu zdrowia oskarżonego B. M. (1) jest decyzją w pełni zrozumiałą i racjonalną. Nie sposób w takim działaniu oskarżonego B. M. (1) upatrywać współdziałania w przestępstwie przywłaszczenia pieniędzy. Żaden dowód w sprawie nie wskazuje na to, by oskarżony B. M. (1) współdziałał z oskarżonym M. J. (1) w przywłaszczeniu pieniędzy spółki. W świetle ustalonych faktów co do samodzielnego dysponowania całością gotówki przekazanej przez niemiecki oddział ostatecznie oskarżonemu M. J. (1) i braku jakichkolwiek dowodów na to, by oskarżony B. M. (1) współdziałał z oskarżonym M. J. (1) w przywłaszczeniu pieniędzy, sąd uniewinnił oskarżonego od postawionego mu zarzutu. Bez znaczenia dla czynienia ustaleń w zakresie odpowiedzialności karnej oskarżonego B. M. (1) pozostaje to, czy faktycznie początkowo oskarżony B. M. (1) fizycznie przyjmował pieniądze od M. D., czy też nie, skoro w świetle dowodów z zeznań świadków, a przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego M. J. (1) wynika, że to on podejmował decyzje w zakresie wydatkowania tych pieniędzy, i jak wyjaśnił, a co zostało przez sąd zakwestionowane, wszystkie pieniądze przekazane przez niemiecki oddział wydatkował na cele spółki.

Rozważania dotyczące kwalifikacji prawnej z art. 218 § 1a k.k. zostały przedstawione wyżej.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. J. (1)

Sąd wymierzył oskarżonemu M. J. (1) karę 2 lat pozbawienia wolności. Wymierzając karę sąd miał na uwadze to, że oskarżony popełnił przestępstwo na szkodę spółki, kiedy kondycja finansowa spółki była już bardzo zła, na rachunku bankowym spółki były zajęcia komornicze. Przywłaszczanie tak dużej kwoty sprowadzało się nie tylko do powstania szkody dla spółki, ale w konsekwencji do pokrzywdzenia wierzycieli. Sąd miał na uwadze przy wymiarze kary sposób działania oskarżonego, celowe, zamierzone wprowadzenie chaosu w dokumentacji księgowej/finansowej spółki, znaczną wysokość szkody, stworzenie metody rozliczeń poprzez kompensatę zobowiązań pomiędzy podmiotami powiązanymi osobowo ze spókłą z o.o. w celu wyboru spłaty wierzytelności według własnego uznania, z pominięciem rachunku bankowego, w celu uniknięcia spłaty tych wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję komorniczą, a więc działając w oczywisty sposób i z zamiarem pokrzywdzenia jednych wierzycieli kosztem innych. Oskarżony stworzył niedopuszczalny i absolutnie nieakceptowalny system obrotu znacznymi kwotami pieniędzy poza obrotem kasowym, poza jakąkolwiek księgowością, a taki stan rzeczy utrzymywał się bardzo długo. Chaos w dokumentacji, oczywiste braki w dokumentacji doprowadziły do wytoczenia niepotrzebnych postępowań o zapłatę przez syndyka masy upadłości, co dowodzi w jak fatalnym stanie była prowadzona księgowość. Sad miał na uwadze także to, ze wegług umowy pomiędzy oddziałem spółki a spółka pieniądze przekazane przez oddział w Niemczech winny być zgodnie z umową przekazane na opłaty - ZUS. Brak tych wpłat za tak wielu pracowników wprawdzie nie spowodował wobec tych konkretnych pracowników, których składki nie zostały opłacone konsekwencji w postaci czy to braku możliwości korzystania ze świadczeń społecznych, czy obniżenia w przyszłości emerytur, ale koszt ten został i zostanie przeniesiony w przyszłości przez wszystkich podatników. Brak tych opłat w dalekiej perspektywie de facto musi być bowiem wyrównany przez wszystkich podatników. Powyższe świadczy o wysokim stopniu społecznej szkodliwości i winy oskarżonego. Sąd miał na uwadze także to, że oskarżony nie był wcześniej karany.

M. J. (1)

II, III, IV

I

Sąd uznał, że wobec oskarżonego można postawić pozytywną prognozę kryminologiczną. Oskarżony ma 65 lat, od czasy popełnienia przestępstwa przypisanego mu wyrokiem a zatem przez okres około 10 lat nie popadł w konflikt z prawem, jest osobą niekaraną. Tak wymierzona kara spełni cele stawiane karze; dla wdrożenia oskarżonego do przestrzegania prawa nie jest konieczne orzeczenie kary bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Okres próby zakreślony na 4 lata pozwoli na zweryfikowanie postawionej prognozy kryminologicznej i utrwalenie prawidłowych postaw społecznych. Jednocześnie skoro szkoda została faktycznie wyrządzona i nie została naprawiona nawet w części zobowiązano oskarżonego w okresie próby do jej naprawienia w całości.

M. J. (1)

IV

I

Charakter czynu przypisanego oskarżonemu M. J. (1), sposób działania, chaos w dokumentacji spółki, brak księgowania dokumentów spółki, niekompletność tej dokumentacji, obrót środkami pieniężnymi poza kasą, stworzenie systemu wzajemnych rozliczeń – kompensat pomiędzy kontrahentami w celu pominięcia spłaty wierzycieli co do których toczyło się postępowanie egzekucyjne, gdzie były zajęcia rachunku bankowego, wybór według własnego klucza wierzycieli, których następowała spłata z pokrzywdzeniem pozostałych co do których trwały postępowania egzekucyjne, celowe pomijanie rozliczeń przez rachunek bankowy, by nie zaspokoić części wierzycieli, brak współdziałania z syndykiem masy upadłości przy przekazywaniu dokumentacji spółki, te wszystkie okoliczności zdecydowały, że oskarżony winien mieć zakazane zajmowanie kierowniczych stanowisk w spółkach prawa handlowego przez okres 2 lat.

7.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z uwagi na to, że w chwili wyrokowania obowiązywały mniej korzystne dla oskarżonych przepisy kodeksu karnego niż w dacie popełnienia czynów, sąd zastosował regułę wynikającą z art. 4 § 1 k.k.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Oskarżony M. J. (1) jest osobą przedsiębiorczą, uzyskuje stałe dochody z tytułu zatrudnienia, nie ma nikogo na utrzymaniu, zatem jest w stanie ponieść w całości koszty postępowania stosownie do treści art. 627 k.p.k., w tym uiścić opłatę od orzeczonej kary pozbawienia wolności. W części uniewinniającej, co się tyczy oskarżonego B. M. (1) koszty postepowania zostały przejęte na rachunek Skarbu Państwa.

7.1Podpis

Beata Chojnacka Kucharska