Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

III K 71/22

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze

20.02.2018 r.

sygn. akt III K 140/17

2.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim

26.08.2020 r.

sygn. akt III K 658/18

3.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim

08.11.2021 r.

sygn. akt II K 61/20

4.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze

18.02.2022 r.

sygn. akt III K 144/21 – wyrok łączny

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

wielokrotna uprzednia karalność skazanego M. M. (1)

Informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego

k. 25-28v.

2.

opinia z jednostki penitencjarnej

opinia o skazanym

k. 29-30v.

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------

2.  OCENA DOWODÓW

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-2

Informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego, opinia z jednostki penitencjarnej

Żaden z uzyskanych dowodów nie został zakwestionowany, wszystkie dowody pochodzą z obiektywnych źródeł dowodowych. Ich treść jest jasna i jednoznaczna.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------

3.  PODSTAWA KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wyrok z dnia 20.02.2018r.

sygn. akt III K 140/17 zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23.08.2018r. sygn. akt II AKa 178/18

- za czyn z art. 280 § 2 k.k. i art. 193 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w nocy 28 września 2017r. na karę 3 lat pozbawienia wolności,

- za czyn z art. 178a § 4 k.k. popełniony w dniu 28 maja 2017r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

kara łączna 3 lat pozbawienia wolności, z zaliczaniem okresu rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 28.09.2017r. godz. 5.10 do dnia 20.02.2018r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim wyrok z dnia 26.08.2020r. sygn. akt II K 658/18 zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 14.01.2021r. sygn. akt II Ka 490/20

- za czyn z art. 158 § 1 k.k. popełniony w dniu 9.07.2018r. na karę 1 roku pozbawienia wolności;

- za czyn z art. 288 § 1 k.k. popełniony w dniu 9.07.2018r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności;

kara łączna 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Rejonowy w Lwówku wyrok z dnia 08.11.2021r. sygn. akt II K 61/20 utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 31.05.2022r. sygn. akt VI Ka 67/22

- za czyn z art. 178a § 4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 14.09.2019 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wyrok łączny z dnia 18.02.2022 r. sygn. akt III K 144/11 – łączący kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami z pkt 1 i 2

- skazanemu została wymierzona kara łączna 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Skazany M. M. (1) złożył wniosek o połączenie de facto kar orzeczonych w/w wyrokami jednostkowymi przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji lub asperacji zbliżonej do absorpcji. Nie można bowiem łączyć kar wymierzonych wyrokiem łącznym i wyrokiem jednostkowym.

Z dniem 24 czerwca 2020r., a zatem również obecnie w dacie orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego, powrócono do cezury czasowej tworzącej zbieg rzeczywisty przestępstw. Uregulowanie prawne sprzed tej daty, a obowiązujące od 2015r. jest stosowane w przypadku kar prawomocnie orzeczonych przed wejściem w życie IV ustawy antycovidowej, tj. przed 24.06.2020 r. (art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19.06.2020r. Dz.U poz. 1086). W niniejszej sprawie kara łączna 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara jednostkowa 1 roku pozbawienia wolności zostały orzeczone prawomocnie po dniu 24.06.2020r. Zważywszy na cenzurę czasową połącznie kar orzeczonych wskazanymi wyrokami jednostkowymi tut. Sądu Okręgowego i Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim nie byłoby możliwe, skoro czyny, za które M. M. (1) został skazany wyrokiem z dnia 26.08.2020r. zostały popełnione 09.07.2018r., zaś czyn objęty wyrokiem z dnia 08.11.2021r. został popełniony w dniu 14.09.2019 r., a więc po wydaniu wyroku w sprawie III K 140/17 przez Sąd Okręgowy. Z uwagi, że trzy kary na datę wyrokowania nie zostały wykonane w całości, a wyrok sądu okręgowego zapadł przed zmianą ustawy tj. przed 24 czerwca 2020r., mając na uwadze rodzaj orzeczonych kar oraz to, że nie ujawniły się negatywne przesłanki do połącznia kar z art. 85 § 3 k.k. połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w trzech sprawach węzłem kary łącznej stosując regułę z art. 4 § 1 k.k., tj. przepisy dla skazanego względniejsze. Dodać jednak w tym miejscu wymaga, że instytucja wyroku łącznego nie stanowi żadnej premii dla sprawcy i nie musi polepszać jego sytuacji. Obowiązek orzeczenia kary łącznej w przypadku zaistnienia przesłanek do jej wymierzenia aktualizuje się niezależnie od tego, którą z konkurencyjnych ustaw zastosowano by w niniejszym postępowaniu.

4.  WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Przestępstwa przypisane skazanemu M. M. (1) wyrokami podlegającymi łączeniu godziły w różne dobra chronione prawem, a mianowicie w mienie, w życie i zdrowie oraz były skierowane przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Przy wymiarze skazanemu kary łącznej należało uwzględnić także wielość popełnionych przez niego przestępstw, okoliczność, iż działał on w różnych miejscach, a przy tym przypisane mu czyny dzieliła odległość czasowa około roku. Czynów z poszczególnych spraw skazany dopuścił się na przestrzeni okresu od maja 2017 r. do września 2019 r. Przy tym przestępstw objętych wyrokiem w sprawie II K 658/18 skazany dopuścił się krótko po wydaniu wyroku przez tut. Sąd Okręgowy skazujący na karę pozbawienia wolności, bowiem zaledwie po około 4 miesiącach, po uchyleniu tymczasowego aresztowania i jednocześnie w trakcie postępowania apelacyjnego w tej sprawie inicjowanego m.in. przez skazanego M. M. (1). Kolejny występek z art. 178a § 4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony został przez w/w w dniu 14 września 2019 r., a zatem już po roku od wcześniejszego przestępstwa i w toku kolejnego procesu karnego.

Stwierdzić więc wymaga, że M. M. (1) jest sprawcą niepoprawnym i zdemoralizowanym. O tym dobitnie świadczy ponadto to, że wracał na drogę przestępstwa mimo wyroków skazujących, jakie wobec niego zapadły, lekceważąc zasady obowiązującego porządku prawnego oraz istotne wartości w postaci zdrowia, mienia oraz bezpieczeństwa w komunikacji. Skazany popełniał przestępstwa także na terenie Czech i Niemiec. Okoliczności te przemawiają oczywiście na niekorzyść skazanego. Surowość kary łącznej powinna bowiem wzrastać wraz z liczbą popełnionych przez skazanego przestępstw i musi być orzeczona w stopniu niezbędnym dla osiągnięcia celów indywidualnego oddziaływania.

Stosowanie zasady pełnej absorpcji, jak i pełnej kumulacji, to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują uzasadnienie w zupełnie wyjątkowych sytuacjach. W będącej przedmiotem osądu sprawie nie sposób nie zauważyć tego, że kary jednostkowe orzekane były albo w dolnej granicy ustawowych zagrożeń albo bliżej dolnej niż górnej granicy zagrożeń ustawowych, a kara łączna orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego została wymierzona przy zastosowaniu pełnej absorpcji. Uwzględniając granice wymiaru kary łącznej, gdzie dolna granica wynosi 3 lata, a suma kar łącznych i kary ze sprawy II K 61/20 to 5 lat i 3 miesiące pozbawienia wolności (nie przekraczając jednak granicy 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności istniejącej w przypadku odbywania kary łącznej orzeczonej poprzednim wyrokiem łącznym w sprawie III K 144/21, po czym kary wymierzonej w sprawie II K 61/20), okoliczności przytoczone powyżej, a także funkcjonowanie skazanego w warunkach izolacji więziennej, podczas której komisja penitencjarna dokonała jedynie umiarkowanej oceny postępów skazanego w procesie resocjalizacji, ilość nagród, ale też kar dyscyplinarnych, zastosowano zasadę asperacji. Sąd miał przy tym na uwadze treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 18.04.2019 r., K 14/17 (Dz.U. poz. 858). Przepis art. 86 § 4 k.k. utracił moc z dniem 9.05.2019 r. w zakresie, w jakim różnicuje sytuacje osób, wobec których zastosowanie miała już wcześniej instytucja kary łącznej, od osób, co do których ta instytucja zastosowania nie miała, w ten sposób, że umożliwia w stosunku do tej pierwszej kategorii osób podwyższenie dolnej granicy kary łącznej, a także orzeczenie kary rodzajowo surowszej, tj. kary 25 lat pozbawienia wolności. Trybunał uznał, że przepis art 86 § 4 k.k. w powyższym zakresie jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, jednakże wymiar dotychczas orzeczonych kar łącznych miał wpływ na określenie górnej granicy wymiaru kary łącznej. W tym zakresie Trybunał nie uchylił mocy obowiązującej art. 86 § 4 k.k., gdyż wyrok Trybunału ma charakter ściśle zakresowy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł karę łączną w wysokości 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara w takim wymiarze zachowuje odpowiednie proporcje pomiędzy skrajnymi zasadami kumulacji i absorpcji, w pełni odzwierciedla zawartość kryminalną czynów skazanego, godzących w różne dobra prawnie chronione, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, ale także jego dotychczasową postawę, w tym jego zachowanie po osadzeniu w jednostce penitencjarnej.

5.  WYMIAR ŚRODKA KARNEGO

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

6.  INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU ŁĄCZNYM

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

Zaliczenie na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach objętych wyrokiem łącznym jest obligatoryjne. Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach jednostkowych niepodlegające łączeniu utrzymano w mocy.

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

O kosztach nieopłaconej obrony z urzędu orzeczono na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze w zw. z § 2 ust. 1, § 4 ust. 1 i 3 oraz § 17 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, nie znajdując wystarczających przesłanek do uwzględnienia wniosku obrońcy o ich zasądzenie na mocy przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

V

Skazany M. M. (1) nie posiada majątku, nie uzyskuje dochodów, przebywa aktualnie w jednostce penitencjarnej, co oznacza, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych, które w całości zostały przejęte na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

Sędzia Elżbieta Jeżak-Juszko