Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 1/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

G. D. (1)

w okresie od 24 kwietnia 2015r. do 1 września 2016r. w B. i N. powiatu (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru przywłaszczył powierzone mu i znajdujące się w jego posiadaniu mienie w postaci samochodów ciężarowych, ciągników samochodowych, naczep ciężarowych, koparek i koparko – ładowarek o łącznej wartości 385.000 zł wymienionych w umowie przewłaszczenia na zabezpieczenie z dnia 29 lipca 2014r. zawartej pomiędzy M. G., G. D. (1) i M. M. zabezpieczającą wykonanie zobowiązań wynikających z umowy przechowania węgla z dnia 29 lipca 2014r. w ten sposób, że najpierw wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, której sprawa została rozpoznana w odrębnym postępowaniu, podstępnie bez wiedzy i zgody M. M. doprowadził do zawiązania spółki (...) Sp. z o.o., do której jednocześnie z zawiązaniem umowy spółki zostały wniesione jako aport wyżej wymienione pojazdy, którą to spółką następnie faktycznie zarządzał i nadal używał wyżej wymienionych pojazdów jak własnych a następnie umyślnie pomimo pochodzącej od kolejnych wspólniczek spółki (...) wiedzy o wezwaniach wierzyciela do wydania tych pojazdów uporczywie nie wydawał ich M. M. żądającemu ich wydania tytułem realizacji praw wierzyciela z umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie przy czym w rzeczywistości miał te pojazdy w swoim posiadaniu, do swojej dyspozycji i władał nimi jak właściciel, przy czym w dniu 7 czerwca 2016r. sprzedał (...) nr rej. (...) M. S. za kwotę 18. 450 zł oraz w dniu 1 września 2016r. sprzedał (...) nr rej. (...) spółce (...) Sp. z o.o. za kwotę 23.370 zł

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Prowadzenie przez M. G. działalności gospodarczej pod firmą (...) M. G. i nabycie w dniu 2 styczniu 2014r. od G. D. (1) koparki, koparko – ładowarek, ładowarki, samochodów ciężarowych, ciągników samochodowych oraz naczep ciężarowych za łączną kwotę około 60 000 złotych i pozostawienie G. D. (1) współwłaścicielem pojazdów w 1% z uwagi na brak uprawnień do kierowania nimi przez M. G. i jej partnera. Korzystanie przez G. D. (1) z pojazdów. Nabycie z odroczonym terminem płatności przez M. G. od G. D. (1) nieruchomości w N., na której mężczyzna prowadził skład opału.

Pozostawanie G. D. (1) w tym czasie w trakcie postępowania rozwodowego a następnie działowego majątku.

Zawarcie dnia 29 lipca 2014r. pomiędzy G. D. (1) prowadzącym w B. przy ulicy (...) działalność gospodarczą pod nazwą (...) – 24tP.H.U. (...) a reprezentującym Przedsiębiorstwo Usługowo Handlowe (...) z siedzibą w B. M. M. umowy o przechowanie węgla sortowanego zgodnie z którą G. D. (1) miał przechowywać na swoim placu węgiel należący do firmy (...) z prawem jego zakupu po złożeniu pisemnego zamówienia.

Zawarcie w tym samym dniu umowy zabezpieczenia wykonania umowy przechowania, której stronami byli M. M., G. D. (1) oraz M. G. - nabywczyni koparki, koparko – ładowarek, ładowarki, samochodów ciężarowych, ciągników samochodowych oraz naczep ciężarowych za łączną kwotę około 60 000 złotych, które stały się przedmiotem przewłaszczenia na zabezpieczenie, przy czym zgodnie z ustaleniem stron ich wartość wynosiła 385 000 złotych. Zachowanie prawa do władania tymi przedmiotami przez ich właściciela w charakterze biorącego w użyczenie.

Rzeczywiste władanie maszynami i urządzeniami stanowiącymi przedmiot zabezpieczenia przez G. D. (1), który używał ich do pracy.

Porozumienie pomiędzy G. D. (1) a M. G. w zakresie założenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, do której M. G. miała wnieść apotem swoje przedsiębiorstwo.

Nakłonienie ówczesnej partnerki życiowej S. S. do udzielenia pomocy w założeniu spółki (...) i założenie spółki.

Poinformowanie M. G. przez G. D. (1) w kancelarii notarialnej, że jej wspólniczką w spółce nieformalnie będzie S. S., zaś w rzeczywistości to G. D. (1) „będzie ten biznes prowadził”.

Zawarcie w dniu 24 kwietnia 2015r. umowy spółki z o.o. (...) i wniesienie przez M. G. stanowiących przedmiot zabezpieczenia maszyn i pojazdów jako aport do (...) sp. z o.o. i objęcie w zamian 66 udziałów tej spółki.

Sprzedaż w dniu 26 czerwca 2015r. udziałów przez M. G. drugiej wspólniczce spółki (...). Brak dokonania zapłaty za udziały. Wstąpienie do spółki córki G. D. (1) M. D..

Pisemne poinformowanie w dniu 9 czerwca 2015r. przez M. G. firmy (...) o wniesieniu stanowiących zabezpieczanie maszyn i urządzeń do spółki (...).

Przywłaszczenie części powierzonego mienia w postaci oddanego na przechowanie węgla i jego sprzedaż w okresie od 29 lipca 2014r. do 31 grudnia 2015r. przez G. D. (1).

Faktyczne zarządzanie i używanie stanowiących przedmiot zabezpieczenia pojazdów przez G. D. (1).

Zaproponowanie przez G. D. (1) udziałów w spółce (...) zatrudnionej w aptece koleżance córki P. K., która przystała na tę propozycję.

Przekazywanie przez S. S. i P. K. informacji o wezwaniach firmy (...) do wydania stanowiących zabezpieczanie pojazdów G. D. (1), który w rzeczywistości miał te pojazdy w swoim posiadaniu.

Sprzedaż w dniu 7 czerwca 2016r. (...) nr rej. (...) M. S. za kwotę 18. 450 zł.

Sprzedaż w dniu 1 września 2016r. (...) nr rej. (...) spółce (...) Sp. z o.o. za kwotę 23.370 zł.

Sprzedaż w dniu 7 września 2016r. (...) nr rej. (...) przez M. S. spółce (...) za kwotę 27 675 zł.

Zawarcie w dniu 19 września 2020r. przez G. D. (1) z PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. ugody i naprawienie wyrządzonej szkody.

zeznania świadka M. G.

zeznania świadka M. M. zeznania świadka M. G.

umowa przechowania

umowa zabezpieczenia wykonania umowy przechowania

zeznania świadka M. M.

zeznania świadka M. G.

zeznania świadka S. S.

zeznania świadka M. G.

zeznania świadka S. S.

zeznania świadka M. G.

zeznania świadka M. G.

odpis wyroku Sadu Rejonowego w Bolesławcu w sprawie II K 809/18

zeznania świadka M. G.

zeznania świadka P. K.

zeznania świadka P. K.

zeznania świadka S. S.

zeznania świadka M. S.

faktura (...) z dnia 7 czerwca 2016r.

zeznania świadka Ł. K.

faktura (...) z dnia 1 września 2016r.

zeznania świadka Ł. K.

faktura (...) z dnia 7 września 2016r.

ugoda z dnia 19 września 2020r.

k. 112-114, k. 416-420, k. 931-934

k. 121-122, k. 333-338, k. 922-923,

k. 112-114, k. 416-420, k. 931-934

k. 5-9

k. 10-11

k. 121-122, k. 333-338, k. 922-923,

k. 112-114, k. 416-420, k. 931-934

k. 306-307, k. 311-316, k. 954

k. 112-114, k. 416-420, k. 931-934

k. 306-307, k. 311-316, k. 954

k. 112-114, k. 416-420, k. 931-934

k. 112-114, k. 416-420, k. 931-934

k. 550

k. 112-114, k. 416-420, k. 931-934

k. 266-268, k. 412-415, k. 944-945

k. 266-268, k. 412-415, k. 944-945

k. 306-307, k. 311-316, k. 954

k. 449-450, k. 935-936

k. 451

k. 284-285, k. 318-320

k. 453

k. 284-285, k. 318-320

k. 452

k. 929-930

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.1

1.1.1

zeznania świadka M. M.

zeznania świadka M. G., S. S. oraz P. K.

zeznania świadka Ł. K., N. S. (1) oraz M. P.

zeznania świadka M. K.

dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, w tym umowy, kopie dokumentacji pojazdów, kpie faktur, w tym faktura (...) z dnia 7 czerwca 2016r., faktura (...) z dnia 1 września 2016r., faktura (...) z dnia 7 września 2016r., ugoda z dnia 19 września 2020r.

Sąd uznał logiczne, spójne i rzeczowe zeznania świadka M. M. za wiarygodne. Pozwoliły one na rekonstrukcję stanu faktycznego w niniejszej sprawie w zakresie w jakim świadek uczestniczył w zdarzeniach objętych postępowaniem. Informacje pochodzące od świadka znalazły przy tym potwierdzenie w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym co dodatkowo utwierdza w przekonaniu o prawdziwości treści podawanych przez świadka. Za wiarygodną uznać także należało informację pochodzącą od M. M. a wskazującą na to, iż oskarżony po tym jak firma zarządzana przez M. M. podjęła kroki zmierzające do skorzystania z zabezpieczenia w związku ze stwierdzonym brakiem węgla w depozycie oświadczył, że „nie ma zabezpieczenia bo te pojazdy są już w innej spółce” (k. 335). Analiza zebranych w sprawie dowodów jednoznacznie wskazuje na to, iż działania oskarżonego G. D. (1) związane z będącymi przedmiotem umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie urządzeniami, które doprowadziły do tego, że stały się one majątkiem spółki (...) od początku nakierowane były na to aby uniemożliwić Przedsiębiorstwu Usługowo Handlowemu (...) z siedzibą w B. zaspokojenie się z nich. Pomijając bowiem kwestie sprzedaży tych przedmiotów M. G., która choć wątpliwa co do rzeczywistych intencji stron, nie miała znaczenia dla prawnokarnej oceny zachowania oskarżonego, zwrócić należy uwagę, iż z lektury zeznań wszystkich słuchanych w trakcie postępowania świadków jednoznacznie wynika, że to oskarżony G. D. (1), który faktycznie zajmował się sprawami spółki (...), do której w formie aportu będące przedmiotem zabezpieczenia urządzenia, z których przez cały czas korzystał wyłącznie G. D. (1), wniosła M. G. nie otrzymując w zamian po tym jak przestała być udziałowcem spółki żadnej zapłaty, pełnił w bezprawnym procederze rolę sprawczą.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków M. G., S. S. oraz P. K. w zakresie w jakim potwierdziły, że nie wykonywały żadnych czynności w spółce (...), której sprawami w rzeczywistości zajmował się wyłącznie oskarżony G. D. (1). Jako nieprawdziwe Sąd ocenił twierdzenia świadka P. K. kiedy utrzymuje, że utożsamiała się ze sprawami spółki albowiem tej treści informacje miały, zdaniem Sądu, jedynie na celu przedstawienie podjętych przez świadka działań w ramach zawartego z oskarżonym porozumienia w korzystniejszym dla świadka świetle.

Świadek S. S., która przez pewien czas była partnerką oskarżonego a następnie spotykali się na stopie koleżeńskiej spontanicznie i szczerze zeznała, że nigdy nie pomagała G. D. (1) w prowadzeniu działalności gospodarczej twierdząc, że w roku 2015r. kiedy oskarżony odwiedzał ją około jednego razu w tygodniu szukając rozwiązań w związku z trudną sytuacją w jakiej miał się znaleźć w związku z rozwodem „wpadł na pomysł, że założy spółkę (...)”. Wówczas, jak zeznał świadek, podczas pobytu w kinie lub na zakupach zaproponował S. S. aby została prezesem spółki twierdząc, że prezes nie odpowiada własnym majątkiem za zobowiązania spółki zaś po upływie roku od założenia spółki możliwe będzie uzyskanie kredytu twierdząc, że S. S., która nie zamierzała zajmować się sprawami spółki, udzieli mu pełnomocnictwa i „on się będzie wszystkim zajmował” (k. 312). Świadek dodała, że miała do spółki „wejść ze swoim wkładem” jednakże w rzeczywistości niczego nie wniosła, podnosząc: „założyłam tą spółkę bo do D. miałam sentyment, chciałam mu pomóc”(k. 312)

Zmienne przy tym były słowa świadka, która kategorycznie zeznała, iż przekazywała oskarżonemu korespondencję do niego kierowaną potwierdzając, że nie uiszczała na rzecz M. G. jakichkolwiek pieniędzy tytułem zapłaty za udziały.

Także świadek P. K. potwierdziła otrzymanie pisma od firmy (...), które przekazała G. D. (1), który z kolei zapewnił ją o tym, że wszystkie sprawy zostały uregulowane. Przy podpisywaniu aktu notarialnego zapewnił, że „on wszystkim będzie się zajmował” (k. 268). Jednoznacznie potwierdziła, że jedynie „na papierze” widnieje jako udziałowiec spółki (k 413)

Z dużą ostrożnością należało ocenić zeznania świadków w osobach Ł. K., N. S. (1) oraz M. S., zwłaszcza że ich relacje pozostają w sprzeczności z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego. Za prawdziwe Sąd uznał je zatem w tej części w jakiej znalazły oparcie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w postaci dowodów z dokumentów potwierdzających okoliczność dokonania sprzedaży pojazdów przez oskarżonego i fakt ich nabycia.

W toku postępowania wskazani świadkowie starali się przekonać Sąd jakoby mieszkający w G. Ł. K. nabył stanowiące przedmiot zabezpieczania przedmioty w postaci (...) nr rej. (...) oraz (...) nr rej. (...) bez jakiegokolwiek związku z niniejszym postępowaniem w sytuacji gdy okoliczności zakupu tych pojazdów budzą wątpliwości.

Należy zauważyć, iż prowadzący (...) Sp. z o.o. Ł. K. miał nabyć w dniu 1 września 2016r. (...) nr rej. (...) za kwotę 23 370 złotych a następie w dniu 7 września 2016r. reprezentując firmę (...), którą prowadzi wraz z mamą (...) nr rej. (...) za kwotę 27 675zł, który wcześniej a mianowicie w dniu 7 czerwca 2016r. miał kupić od G. D. (1) M. S. za kwotę 18 450 złotych.

Nie bez znaczenia w sprawie pozostawało, iż jak zeznał świadek Ł. K. N. S. (1), który miał przewieźć mu początkowo samochód nabyty w dniu 1 września 2016r. później zaś po sprostowaniu zeznań w tym zakresie samochód kupiony tydzień później, poznał podczas gry w squasha, czym jak z kolei wynika z informacji udzielonych przez świadka M. S. zajmuje się także oskarżony.

Wątpliwości budzi także kwestia dostarczenia (...) nr rej. (...) przez N. S. (1) Ł. K., którego o dokonanie przysługi poprosił K. S., o którym nie wspomniał w toku procesu żaden z pozostałych świadków. Co istotne świadek N. S. (1), który także trenuje grę w squasha, zdecydował się na podróż psującym się samochodem wywrotką pomimo, że wcześniej udawał się do G. samolotem. Także okoliczności przekazania kluczyków do pojazdu, który ostatecznie nie dojechał na miejsce, pozostawały sprzeczne w tymi podanymi przez Ł. K.. Abstrahując od wymienionych powyżej nieścisłości wskazać należy, iż niewątpliwie osobą, która dokonała sprzedaży obu pojazdów był oskarżony G. D. (1), który tym samym postępował z nimi jak właściciel.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. K. będącej właścicielem biura rachunkowego, która w złożonych zeznaniach potwierdzała okoliczność, iż to wyłącznie G. D. (1) działający w imieniu spółki (...) jako pełnomocnik pozostawał w kontakcie z biurem rachunkowym, on także odebrał wszystkie dokumenty firmy po tym jak zrezygnował z usług biura.

nie kwestionowano ich rzetelności, zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty, w przewidzianej formie.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego G. D. (1)

zeznania świadka M. G.

zeznania świadka P. W.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego G. D. (1) w części w jakiej kwestionuje on swoje sprawstwo w zakresie czynu na szkodę Przedsiębiorstwa Usługowo Handlowego (...) z siedzibą w B. albowiem pozostawały one w rażącej sprzeczności z pozostałymi zebranymi w sprawie dowodami, w tym zwłaszcza zeznaniami świadków w osobach M. M., M. G., S. S., P. K., M. K. a także dowodami z zabezpieczonych w sprawie dokumentów.

Z dużą ostrożnością należało ocenić twierdzenia świadka M. G. w zakresie w jakim utrzymuje, że nabyła od oskarżonego maszyny i urządzenia, które następnie stały się przedmiotem umowy przewłaszczenia na zabezpieczanie a także nieruchomość w N. albowiem jej intencją było wspólne prowadzenie działalności gospodarczej z oskarżonym jednakże okoliczność ta ostatecznie pozostawała bez wpływu na karnoprawną ocenę zachowania oskarżonego, który faktycznie, jak wynika z informacji wszystkich przesłuchiwanych w sprawie świadków oraz zebranych dokumentów, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, władał tymi maszynami i urządzeniami jak właściciel, decydował o ich losie czy to doprowadzając do tego, że zostały wniesione aportem do spółki czy też zostały one pozostawione w tej spółce i ostatecznie sprzedane (co dotyczyło (...) nr rej. (...) oraz (...) nr rej. (...)).

nie posłużyły do czynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

G. D. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

z ustaleń faktycznych wynika, że w okresie od 24 kwietnia 2015r. do 1 września 2016r. w B. i N. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru przywłaszczył powierzone mu i znajdujące się w jego posiadaniu mienie w postaci samochodów ciężarowych, ciągników samochodowych, naczep ciężarowych, koparek i koparko – ładowarek o łącznej wartości 385.000 zł wymienionych w umowie przewłaszczenia na zabezpieczenie z dnia 29 lipca 2014r. zawartej pomiędzy M. G., G. D. (1) i M. M. zabezpieczającą wykonanie zobowiązań wynikających z umowy przechowania węgla z dnia 29 lipca 2014r. w ten sposób, że najpierw wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, której sprawa została rozpoznana w odrębnym postępowaniu, podstępnie bez wiedzy i zgody M. M. doprowadził do zawiązania spółki (...) Sp. z o.o., do której jednocześnie z zawiązaniem umowy spółki zostały wniesione jako aport wyżej wymienione pojazdy, którą to spółką następnie faktycznie zarządzał i nadal używał wyżej wymienionych pojazdów jak własnych a następnie umyślnie pomimo pochodzącej od kolejnych wspólniczek spółki (...) wiedzy o wezwaniach wierzyciela do wydania tych pojazdów uporczywie nie wydawał ich M. M. żądającemu ich wydania tytułem realizacji praw wierzyciela z umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie przy czym w rzeczywistości miał te pojazdy w swoim posiadaniu, do swojej dyspozycji i władał nimi jak właściciel, przy czym w dniu 7 czerwca 2016r. sprzedał (...) nr rej. (...) M. S. za kwotę 18. 450 zł oraz w dniu 1 września 2016r. sprzedał (...) nr rej. (...) spółce (...) Sp. z o.o. za kwotę 23.370 zł.

Swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona czynu z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Zgodnie z § 2 umowy zabezpieczenie wykonania umowy przechowania z dnia 29 lipca 2014r. w celu zabezpieczania wierzytelności spółki (...) wobec Przechowującego z tytułu składowanego węgla oraz ewentualnych należności za zakupny węgiel Przechowujący przedstawia zabezpieczenie w postaci przewłaszczenia ruchomości będących własnością osoby trzeciej. W tym celu właścicielka ruchomości M. G. przenosi na F. własność wyszczególnionych w umowie ruchomości. Przeniesienie własności następuje z zastrzeżeniem warunku, że jeżeli po rozwiązaniu umowy przechowania Przechowujący nie będzie miał żadnych zobowiązań z tytułu umowy przechowania nastąpi zwrotne przeniesienie własności na rzecz Przewłaszczającej (§ 3 umowy). Bez zgody F. Przewłaszczająca nie może oddać żadnej z rzeczy używanych osobie trzeciej do używania (§ 8 umowy). Jak powyżej wykazano wszystkie przewłaszczone na zabezpieczenie przedmioty od początku znajdowały się we władaniu oskarżonego G. D. (1), który po założeniu spółki (...) doprowadził do wniesienia do niej opisanych w zarzucie pojazdów, którymi dysponował. W realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że to wyłącznie od woli oskarżonego zależało czy wyda na zgłaszane przez pokrzywdzonego wobec kolejnych wspólniczek spółki (...) i przekazywane przez nie oskarżonemu żądania pojazdy albowiem był on ich jedynym dysponentem. Oskarżony postępował także jak właściciel dokonując sprzedaży pojazdów M. S. oraz spółce (...) Sp. z o.o. W świetle powyższych, niekwestionowanych warunków zawartych w umowie zabezpieczenia wykonania umowy, w sposób oczywisty ustalone zostały prawa i obowiązki stron, w tym przede wszystkim dłużników. Wynika z nich jednoznacznie, kto jest właścicielem przewłaszczonych ruchomości oraz jednoznacznie określono zakaz nawet oddania do używania tych rzeczy, bez zgody wierzyciela, osobie trzeciej. W tej sytuacji, zachowanie oskarżonego polegające na tym, że doprowadził do zawiązania (...) Sp. z o.o., do której jednocześnie z zawiązaniem umowy spółki zostały wniesione jako aport stanowiące zabezpieczenie pojazdy, którą to spółką następnie faktycznie zarządzał i nadal używał tych pojazdów a następnie pomimo pochodzącej od kolejnych wspólniczek spółki (...) wiedzy o wezwaniach wierzyciela do wydania tych pojazdów uporczywie nie wydawał ich żądającemu ich wydania M. M. po czym sprzedał (...) nr rej. (...) oraz (...) nr rej. (...), potwierdza iż oskarżony znał i rozumiał treść umowy zabezpieczenia a swoimi działaniami zmierzał wyłącznie do tego, co zakomunikował M. M., a zatem do uniemożliwienia mu zaspokojenia się z pojazdów stanowiących własność spółki (...). Z uwagi na to, że oskarżony przypisanego mu przestępstwa dopuścił się w stosunku do mienia znacznej wartości (art. 115 § 5 k.k.) jego zachowanie należało zakwalifikować z przepisu art. 294 § 1 k.k.

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. D. (1)

I

I

Obciążające:

- oskarżony godził w tak cenne dobro chronione prawem jakim jest mienie,

- sposób działania oskarżonego, który postępował z zamiarem przemyślanym wykonując szereg czynności zmierzających do pokrzywdzenia spółki (...),

- stosunkowo długi okres działania oskarżonego,

- jawny sposób działania oskarżonego,

wysokość szkody, która znacznie przekraczała minimalny próg określony w art. 115 § 5 k.k.

Łagodzące:

- niekaralność oskarżonego w dacie czynu,

- naprawienie szkody.

Wysokość stawki wynika z faktu, iż wprawdzie jak deklaruje z pracy w charakterze sprzedawcy opału oskarżony uzyskuje dochód rzędu 500 złotych miesięcznie oraz nie posiada on żadnych oszczędności, jednakże jest on osobą młodą i zdrową, która może podjąć starania zmierzające do poprawy swojej sytuacji materialnej.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. D. (1)

II

III

mając na względzie wszystkie powołane powyżej okoliczności, w tym przede wszystkim uwzględniając niekaralność oskarżonego w czasie czynu oraz fakt, że naprawił on wyrządzoną szkodę Sąd doszedł do przekonania, iż nie ma potrzeby stosowania względem niego izolacyjnej kary pozbawienia wolności, uznając tym samym, że zasługuje on na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary w oparciu o przepis art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k.

w celu wzmocnienia resocjalizacyjnego oddziaływania kary Sąd, w oparciu o przepis art. 72 § 1 pkt 1 i 4 k.k. zobowiązał oskarżonego w okresie próby do informowania sądu o przebiegu okresu próby oraz do kontynuowania wykonywania pracy zarobkowej

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.

1Podpis