Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2012 r. we Wrocławiu

sprawy z wniosku L. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o składki

na skutek apelacji L. T.

od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt VII U 1480/11

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 lipca 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. określił L. T. zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia zdrowotne w wysokości 243,39 zł. W następstwie zaskarżenia decyzji sprawę rozpoznał Sąd Okręgowy w Świdnicy, który wyrokiem z 5 października 2011 r. oddalił odwołanie wnioskodawczyni. Powyższe rozstrzygnięcie Sąd I instancji wydał w oparciu o następująco ustalony stan faktyczny:

L. T. prowadzi działalność gospodarczą i jednocześnie pobiera emeryturę. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zobowiązana jest do opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Wnioskodawczyni posiada liczne zadłużenia wobec organu rentowego z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne. Organ rentowy prowadzi wobec niej egzekucję administracyjną ze świadczenia emerytalnego; obciążył też nieruchomość wnioskodawczyni hipoteką. W dniu 19 lipca 2011 r. ZUS określił zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne wnioskodawczyni na 243,39 zł.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd I instancji powołując się na treść art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585), uznał, że odwołanie wnioskodawczyni podlegało oddaleniu. Sąd wskazał, że art. 83 ww. ustawy przyznaje kompetencje organowi rentowemu do wydawania decyzji ustalających wymiar składek i zaległości z tego tytułu. Treść decyzji zakreśla przedmiot rozpoznania przed sądem, co oznacza, że w toku postępowania nie można wychodzić poza ramy decyzji. Wobec wnioskodawczyni została wydana decyzja określająca jej zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, w stosunku do której ubezpieczona nie podnosiła żadnych merytorycznych argumentów. Stąd też nie mogły być uwzględnione przy ocenie zasadności decyzji jej argumenty dotyczące sytuacji życiowej i materialnej oraz wniosek o nieobciążanie nieruchomości hipoteką.

Z wyrokiem Sądu Okręgowego nie zgodziła się wnioskodawczyni powołując się na trudną sytuację finansową i rodzinną. Wskazała, że od wielu lat ZUS dokonuje potrąceń z jej emerytury. Wskazał, że organ rentowy dokonał też obciążenia jej mieszkania hipoteką. Wniosła o uchylenie hipoteki.

Sąd Apelacyjny zważył:

Apelacja wnioskodawczyni nie zasługuje na uwzględnienie. Prawidłowo wskazał Sąd I instancji, że ramy odwoławczego postępowania sądowego wyznacza decyzja administracyjna. Zaskarżona przez wnioskodawczynię decyzja z dnia 19 lipca 2011 r. dotyczyła określenia zaległości wnioskodawczyni z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne. L. T. nie kwestionowała samego obowiązku opłacania składek ani wysokości zadłużenia wobec organu rentowego. Wobec zaskarżonej decyzji nie podnosiła żadnych merytorycznych argumentów. Wnioski odwołania i apelacji sprowadzały się do żądania umorzenia zaległości składkowych oraz uchylenia hipoteki, którą ZUS może ustanowić na nieruchomości wnioskodawczyni. Tymczasem Sąd nie jest władny podejmować żadnych decyzji w przedmiocie administracyjnego postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez organ rentowy. Postępowanie to regulują przepisy ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r., nr 229, poz. 1954 j.t. ze zm.). Zgodnie z treścią art. 19 § 4 wskazanej ustawy dyrektor oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę, ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, z renty socjalnej, z wierzytelności pieniężnych oraz z rachunków bankowych, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i należności pochodnych od składek oraz nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub innych świadczeń wypłacanych przez ten oddział, które nie mogą być potrącane z bieżących świadczeń. Wnioskodawczyni może zatem stosować wszelkie środki przeciwegzekucyjne wskazane w tej ustawie.

Jako że obecne postępowanie sądowe dotyczy samego wymiaru zaległości składkowych i nie ma żadnego związku z postępowaniem egzekucyjnym prowadzonym przez dyrektora oddziału ZUS, odwołanie wnioskodawczyni podlegało oddaleniu. Zarzuty podnoszone przez wnioskodawczynię nie mają znaczenia dla wyjaśnienia tej sprawy.

Z powyższych przyczyn Sąd Apelacyjny orzekł również o oddaleniu jej apelacji na podstawie art. 385 kpc.

R.S.