Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 39/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z 23 października 2020 r. sygn. akt III K 49/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

brak nowych ustaleń

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego adw. M. Z. zaskarżył wyrok Sądu I instancji w całości i na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. zarzucił:

obrazę przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu polegającego na uznaniu K. B. (1) za winnego popełnienia przestępstwa z art. 310 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w sytuacji, której przestępstwo popełnione przez oskarżonego winno być kwalifikowane wyłącznie z przepisu art. 270 § 1 k.k., albowiem z przeprowadzonego postępowania dowodowego nie wynika, by czyn popełniony przez K. B. (1) mógł być kwalifikowany jako przestępstwo z artykułu 310 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut podniesiony w apelacji obrońcy w sposób oczywisty jest bezzasadny i nie może być uwzględniony w postępowaniu odwoławczym. Sam skarżący nie kwestionuje, iż wyrok wydany przez Sąd Okręgowy w Legnicy został wydany w trybie art. 387 k.p.k., a zatem w trybie tak zwanego porozumienia oskarżonego z oskarżycielem publicznym, w którym to porozumieniu uzgodniono okoliczności faktyczne czynu, kwalifikację prawną czynu oraz karę, która miała zostać wymierzona. Dość dodać, że w trakcie tego porozumienia uczestniczył obrońca z urzędu oskarżonego r.pr. M. K.. W następstwie zawartego porozumienia, które zostało zaakceptowane przez sąd I instancji (karta 238), wydano wyrok na uzgodnionych warunkach. W tej sytuacji zgłoszony zarzut obrazy prawa materialnego, który w istocie, co należy podkreślić dotyczy błędu w ustaleniach faktycznych, bowiem obrońca kwestionuje, iż dokument którego sfałszowania dopuścił się oskarżony był wekslem in blanco, o którym mowa w zarzucie aktu oskarżenia. Tak zatem z jednej strony stwierdzić należy, iż zarzut obrazy prawa materialnego jest oczywiście nietrafny, bowiem skoro sąd meriti przyjął sfałszowanie weksla in blanco to tym samym prawidłowo określił kwalifikację prawną przypisanego czynu z art. 310 § 1 k.k. Obrońca zdając sobie sprawę z ograniczeń prawnych, co do zakresu apelacji - wynikających z art. 447 § 5 k.p.k. tylko w sposób pozorny sformułował zarzut obrazy prawa materialnego, podczas gdy w rzeczywistości kwestionuje on prawidłowość przyjętych przez sąd I instancji faktycznych ustaleń w zakresie rodzaju dokumentu, którego sfałszowania dopuścił się oskarżony. Przepis art. 447 § 5 k.p.k. w sposób jednoznaczny wskazuje, iż podstawą apelacji nie mogą być zarzuty określone w art. 438 pkt. 3 i 4, związane z treścią zawartego porozumienia, o którym mowa w art. 343, art. 343a i art. 387. Zatem obrońca nie może kwestionować w przypadku wydania wyroku w trybie konsensualnym zarówno ustaleń faktycznych jak i też wymiaru orzeczonej kary. Sąd Odwoławczy nadto działając niejako z urzędu dokonał oceny prawidłowości przyjętej kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu. Wskazać zatem należy, że sąd meriti prawidłowo przyjął, iż dokument którego sfałszowania się dopuścił się oskarżony spełnia wymogi tak zwanego „weksla in blanco” określonego w prawie wekslowym w art.10 oraz w art.1 i art.101. Dokument zawarty w aktach sprawy spełniała cechy weksla in blanco jak również weksla własnego, albowiem zawiera wszystkie cechy charakterystyczne wymagane dla z weksla określone np. w artykule 101 prawa wekslowego , oczywiście poza pkt. 5 dotyczącym nazwiska osoby na rzecz której lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana − ale jest to właśnie cecha weksla in blanco określona w art. 10 prawa wekslowego. Dokument, który został uznany przez sąd, a wcześniej przez oskarżyciela publicznego za weksel in blanco zawiera w swojej treści nazwę weksel, bezwarunkowe przyrzeczenie zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej, oznaczenie terminu płatności, oznaczenie miejsca płatności, oznaczenie daty i miejsca wystawienia weksla oraz podpis wystawcy weksla (sfałszowany). O tym, że weksel im blanco może być przedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa z art.310 § 1 k.k. nie trzeba szerzej uzasadniać, albowiem wynika to z szerokiego orzecznictwa sądowego i piśmiennictwa naukowego (zob. Weksel niezupełny (in blanco) może stanowić dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej, o którym mowa w art. 310 § 1 KK. OSNKW 2007 nr 4, poz. 31, str. 17, Biul. SN 2007 nr 3, (...) 2007 nr 5, poz. 51, str. 3, PB 2007 nr 7-8, str. 13, KZS 2007 nr 4, poz. 2, OSP 2007 nr 12, poz. 144, str. 895, L..).

Wniosek

Obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Legnicy ewentualnie o zmianę wyroku poprzez zmianę kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu na art. 270 § 1 k.k. i wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów podanych wyżej wniosek podstawowy o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest całkowicie bezzasadny, zwłaszcza że brak jakichkolwiek podstaw wynikających z art. 437 § 2 k.p.k. do uchylenia wyroku, również wniosek ewentualny co do zmiany kwalifikacji prawnej nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem sąd dokonał prawidłowej subsumcji prawnej skoro przyjął w ustaleniach faktycznych dokonanie fałszerstwa weksla in blanco.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie stwierdzono występowania okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu określonych w art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k., art. 455 k.p.k.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok to jest rozstrzygnięcie wskazujące na konieczność skazania K. B. za przestępstwo z art.310 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 11§ 2 i wymierzeniem kary roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności przy zastosowaniu artykułu 60 § 2 k.k. i § 6 punkt 2 k.k.. Utrzymano w mocy rozstrzygnięcie dotyczące przyznanego wynagrodzenia za świadczoną pomoc prawną z urzędu oraz dotyczące obciążania oskarżonego kosztami sądowymi, w tym opłatą w kwocie 300 zł.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wydany wyrok przez sąd I instancji odpowiada prawu, został wydany w trybie artykułu 387 k.p.k., a zgłoszone w apelacji zarzuty nie mogły go skutecznie podważyć. Wymierzona kara odpowiada zawartemu przez strony porozumieniu i mieści się w granicach ustawowego i sądowego wymiaru kary.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Odwoławczy zasądził od oskarżonego K. B. (1) na rzecz Skarbu Państwa 20 zł tytułem poniesionych wydatków w postępowaniu odwoławczym oraz wymierzył mu opłatę od kary 300 zł za II instancję - na podstawie art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

7.  PODPIS