Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 21 maja 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z wniosku: A. K.

przy udziale: S. K.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek zażalenia powódki

od postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 5 marca 2012 r. sygn. akt I C 520/11

p o s t a n a w i a:

umorzyć postępowanie zażaleniowe.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek powódki o zmianę postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 15.04.2011 r. sygn. akt I Co 112/11 o udzieleniu zabezpieczenia. Powołując się na treść art. 742 § 1 k.p.c., Sąd I instancji wskazał, iż powódka, jako uprawniona, nie ma w świetle tego przepisu legitymacji do żądania zmiany postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia, przez ograniczenie udzielonego jej zabezpieczenia. Nadto Sąd ten wskazał, iż powódka winna wystąpić ze stosownym wnioskiem do organu prowadzącego postępowanie egzekucyjne i tam formułować swoje żądania związane z ograniczeniem postępowania zabezpieczającego.

Powódka zażaleniem zaskarżyła powyższe orzeczenie w całości, zarzucając naruszenie art. 730 k.p.c., art. 730 ¹k.p.c. i art. 742 k.p.c., przez przyjęcie, iż uprawniony nie ma legitymacji do domagania się zmiany postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia przez ograniczenie jego zakresu.

Wskazując na powyższe, powódka wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia przez zmianę postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 15.04.2011 r. o udzieleniu powódce zabezpieczenia roszczenia o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. S. P., pod sygn. akt Km 1124/10 w części, tj. ponad kwotę 90.000 zł.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Postępowanie wywołane wniesieniem zażalenia podlegało umorzeniu w związku z tym, iż w jego toku upłynął miesięczny termin od uprawomocnienia się wyroku zaocznego Sądu Okręgowego z dnia 5.03.2012 r., którym to wyrokiem Sąd uwzględnił roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu. Zgodnie bowiem z treścią art. 757 zd. 1 k.p.c., zabezpieczenie upada po upływie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu.

W niniejszej zaś sprawie wyrok Sądu Okręgowego z dnia 05.03.2012 r., uwzględniający zabezpieczone roszczenie, stał się prawomocny z dniem 05.04.2012 r., a tym samym z dniem 05.05.2012 r. upadło z mocy prawa zabezpieczenie udzielone powódce postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 15.04.2011 r., którego zmiany powódka się domagała. W tej zaś sytuacji niniejsze postępowanie należało umorzyć, gdyż zbędnym stało się orzekanie w przedmiocie ewentualnej zmiany (ograniczenia) zabezpieczenia, które upadło z mocy prawa. Nie można bowiem żądać zmiany orzeczenia, które z mocy prawa upadło, a więc jego skutki zostały zniweczone.

W doktrynie wskazuje się, że należy wykluczyć możliwość wniesienia zażalenia na postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia po upadku zabezpieczenia z mocy prawa lub domagania się w tej sytuacji jego zmiany lub uchylenia, na podstawie art. 742 § 1 k.p.c, choć przepis ten przewiduje, że „obowiązany w każdym czasie może żądać uchylenia lub zmiany prawomocnego postanowienia, którym udzielono zabezpieczenia”. Skutek upadku zabezpieczenia z mocy prawa „wyprzedza” bowiem skutek możliwy do osiągnięcia po rozpoznaniu wniosku o uchylenie lub zmianę zabezpieczenia oraz zażalenia obowiązanego i czyni je bezprzedmiotowymi. Powinno to, w wypadku gdyby zostały złożone, prowadzić do umorzenia postępowania wywołanego ich wniesieniem (por. D. Zawistowski, Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, art. 742 k.p.c., Lex).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż zbędnym było odnoszenie się przez Sąd Apelacyjny do zarzutów zażalenia, w sytuacji gdy postępowanie zażaleniowe podlegało umorzeniu z uwagi na zbędność i bezprzedmiotowość orzekania w przedmiocie zmiany orzeczenia, które upadło z mocy prawa i jako takie aktualnie nie wywołuje już żądnych skutków prawnych.

Z tych też względów, na podstawie art. 355 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.