Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w W., V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Boguszewska

Protokolant: Paweł Wrzesień

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej R. T. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową A. T.

przeciwko P. T.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, III Wydział Cywilny z dnia 16 października 2008 roku w sprawie o sygn. akt III C 868/08 od P. T. na rzecz małoletniej córki R. T. ur. (...) z kwoty 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie do kwoty 1300 zł (jeden tysiąc trzysta złotych) miesięcznie, płatne do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki A. T. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 27 lipca 2015 r.;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  nakazać pobrać od pozwanego P. T. na rzecz A. T. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego;

IV.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 lipca 2016 roku (data stempla pocztowego) A. T. -przedstawicielka ustawowa małoletniej R. T., wniosła pozew o podwyższenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 16 października 2008 r., sygn. akt III C 868/08, od pozwanego P. T. na rzecz małoletniej córki R. T. z kwoty po 800 złotych miesięcznie do kwoty 2000 zł miesięcznie, płatnych do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej A. T. do dwudziestego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat ( pozew k. 2-3).

Pismem z dnia 14 sierpnia 2015 roku (data prezentaty) pozwany wniósł o oddalenie powództwa (k. 154), a pismem z dnia 19 listopada 2015 roku (data prezentaty) pozwany uznał powództwo do kwoty 900 zł (k. 299).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 16 października 2008 r. w sprawie o sygn. akt III C 868/08 Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie III Wydział Cywilny w pkt II ustalił udział P. T. w utrzymaniu małoletniej córki R. T. na kwotę po 800 zł miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej do 20-tego dnia każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi w razie uchybienia terminowi płatności ( k.17-18 akt o sygn. III C 868/08).

Małoletnia R. T., urodzona (...) w W., pochodzi z małżeństwa P. T. i A. T.. W momencie wydawania wyroku rozwodowego, w którym ustalone zostały alimenty od ojca małoletniej w kwocie 800 zł, R. T. miała 2 lata. Koszt utrzymania małoletniej strony ustaliły na kwotę 1600 zł miesięcznie łącznie z opłaceniem lekarza, wyjazdów, wyżywienia, ubrań. Pozwany dodatkowo kupował córce zabawki, ubranka. Małoletnia wraz z matką mieszkała w wynajmowanym mieszkaniu. Pozwany widywał się z dzieckiem raz w tygodniu ( k.7 akt sprawy III C 868/08– odpis skrócony aktu urodzenia; k. 15-16 akt sprawy III C 868/08 - protokół).

Przedstawicielka ustawowa wskazała, że obecne koszty utrzymania małoletniej stanowią miesięcznie: wyżywienie – 900 zł; benzyna - 100 zł; j. angielski – 260 zł; basen – 150 zł; zajęcia z żeglarstwa – 150-170 zł miesięcznie w okresie letnim; zimą uczęszcza do klubu (...) – 180 zł; ubrania – 150 zł; środki czystości – 100 zł; co 2-3 miesiące wycieczki szkolne – 100 zł każda; wydatki szkolne – 200 zł; komitet – 100-150 zł rocznie; soczewki i badania wzroku 3000 zł rocznie; opłata miesięczna M. – 78 zł; dentysta – 30 zł, czynsz – 269 zł; prąd – 35,50 zł; gaz – 7,83 zł; tv vectra – 28,67 zł, woda – 11,89 zł, telefon – 29,90; podatki i ubezpieczenia, naprawy lokalu – 120 zł, sport, zajęcia dodatkowe, wyjazdy rodzinne, - 78 zł; wakacje, ferie, długi weekend – 586,67 zł; książki, płyty – 70 zł; teatr, kino, zoo, muzeum – 60 zł; prezenty na urodziny koleżanek – 70 zł; prezenty dla dziecka – 90 zł; chomik dziecka – 20 zł; gry edukacyjne planszowe – 30 zł; karta miejska – 42 zł ( koszty miesięczne utrzymania małoletniej - k.18; przelewy za media i zajęcia j. angielskiego, obiady szkolne, k. 75-94 i k. 106-146; zeznania przedstawicielki ustawowej z dnia 14 marca 2016 roku – k. 420-421v.; potwierdzenia przelewów za zajęcia sportowe i j. angielski – k.440-448; karta miejska – 435; zaświadczenia o uczestnictwie małoletniej w zajęciach sportowych – k.468-439; informacja ze szkoły o poniesionych kosztach na R. T. w okresie od września 2015 roku do marca 2016 roku – k. 435).

Przedstawicielka ustawowa A. T. w dacie wydawania przez Sąd Okręgowy wyroku miała 33 lata i pracowała jako koordynator w sprawach personalnych, miała na utrzymaniu jedno dziecko R. T.. Koszt utrzymania małoletniej oceniała na ok. 1600 zł miesięcznie z opłaceniem lekarza, wyjazdów, wyżywienia, ubrań ( k. 15-16 akt sprawy III C 868/08 – protokół).

Obecnie przedstawicielka ustawowa ma 41 lat, pracuje w (...) S.A. w W. jako kierownik personalny. Zarabia 11.907,00 zł brutto miesięcznie. Swój miesięczny koszt utrzymania przedstawicielka ustawowa ustaliła na kwotę 1500 zł bez kredytu, z kredytem to ok. 2000-2500 zł miesięcznie. Miesięczna rata kredytu wynosi 1000 zł. Pomaga swojej matce w utrzymaniu jej lokalu opłacając czynsz w kwocie ok. 500 zł miesięcznie. A. T. mieszka z córką R. T. i młodszym synem z innego związku, co roku zabiera córkę na 2-tygodniowe wakacje i na ferie zimowe. Utrzymanie młodszego dziecka kosztuje przedstawicielkę ustawową 1900 zł miesięcznie. Od 2009 roku do końca czerwca 2015 roku ojciec młodszego syna przedstawicielki ustawowej R. B. mieszkał z A. T. i dziećmi. Obecnie ojciec dziecka nie płaci na syna żadnych alimentów, gdyż jest bezrobotny. Przedstawicielka ustawowa nie wystąpiła do Sądu o ustalenie obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego syna. ( uzasadnienie pozwu – k. 5v.; przelewy za czynsz mieszkania matki przedstawicielki ustawowej – k.96-103; zeznanie przedstawicielki ustawowej z dnia 14 marca 2016 r. – k.420; zaświadczenie – k. 432).

P. T. w dacie orzekania o obowiązku alimentacyjnym miał 35 lat, prowadził własną działalność gospodarczą. Widywał córkę co tydzień. Na pozwanym ciążył kredyt na budowę domu. ( k. 15-16 akt sprawy III C 868/08 – protokół).

Obecnie pozwany ma 43 lata, dalej prowadzi działalność gospodarczą w dziedzinie usług porządkowych. W 2008 roku pozwany wykazał dochód w wysokości 237.371,02 zł; w 2009 roku – 144.872,77 zł; 2011 roku – 135004,99 zł; 2012 roku – 159.084,04 zł; 2013 roku – 34.865,51 zł; w 2014 roku pozwany nie wykazał żadnego dochodu, a w 2015 roku dochód pozwanego wynosił 2.103,22 zł. W 2010 roku działalność prowadzona przez pozwanego przyniosła stratę w wysokości 19.598,33 zł ( PIT-y k. 305-333 i 427-429). Pozwany uważa, że prowadzenie jego działalności gospodarczej nie opłaca się ale prowadzi firmę już 16 lat, zatrudnia 10 osób i liczy, że się coś poprawi. Pozwany ma obecnie 30 tys. zł oszczędności, na początku roku 2016 miał oszczędności w wysokości 35 tys. zł, a w styczniu 2015 roku w wysokości 80 tys. zł ( zeznania pozwanego z dnia 14 marca 2016 roku – k.421-423v.). Pozwany mieszka z żoną i dwójką dzieci S. T., M. T. w domu jednorodzinnym. Żona pozwanego K. T. zatrudniona jest w Biurze Rzecznika Praw Dziecka w W. i otrzymuje wynagrodzenie miesięczne brutto w wysokości 7004,00 zł brutto ( zaświadczenie z Biura RPDz – k. 284).

Rodzina pozwanego na Komunię sprezentowała małoletniej telewizor i sprzęt blue-ray. Od czasu do czasu ojciec kupuje córce ubrania, buty ale zdaniem matki małoletniej nie są to zakupy z nią uzgodnione i często rzeczy dublują się niepotrzebnie. Ojciec małoletniej nie widział się z córką od listopada 2015 roku ( zeznania przedstawicielki ustawowej i pozwanego – k. 420 – 423 v.).

Aktualnie pozwany posiada dwa samochody tj. A. (...) o wartości ok.45 -50 tys. zł i M. (...) o wartości ok. 60 tys. zł. Samochody te pozwany kupił za pieniądze firmowe w 2013 i 2014 roku. Aby je zakupić sprzedał S. (...) za 75 tys. zł i dołożył tylko 5 tys. zł na zakup M.. Według pozwanego trudno jest znaleźć samochody poniżej 50-60 tys. zł, a jego dwa drogie samochody kosztują mniej niż jeden tani samochód służbowy. W 2013 roku pozwany zakupił samochody R. (...) i D. w celu prowadzenia działalności gospodarczej, które kosztowały odpowiednio 7.500 zł i 11.000 zł (kopie dowodów rejestracyjnych – k. 278-282; zeznania pozwanego – k. 422 – 423 v.).

Pozwany wskazał, że miesięczny koszt utrzymania dwojga dzieci kształtuje się w wysokości 2.500 zł miesięcznie bez kredytu, a z kredytem na kwotę 4500 zł miesięcznie. Pozwany do września 2015 roku zatrudniał opiekunkę dla dwojga dzieci, koszt wynajęcia opiekunki kształtował się w wysokości 1200 zł miesięcznie. Obecnie dzieci chodzą do przedszkola, za które płaci kwotę 1100 zł. S. i M. T. chodzą do logopedy, a syn dodatkowo na aikido. Koszt tych zajęć to ok. 300 zł łącznie miesięcznie. Ponadto na koszt utrzymania dzieci składają się: wyżywienie – 200 zł miesięcznie na dziecko; ubrania, buty, środki czystości - 200-250 zł. Wydatki, które pozwany ponosi na utrzymanie domu to: prąd – 230 zł miesięcznie; ogrzewanie olejowe – 4500 zł rocznie; jedzenie – 300 zł tygodniowo na rodzinę, rata kredytu za dom 4700 zł miesięcznie. Koszty utrzymania samochodów A. i M. przeznaczonych do celów prywatnych pozwany rozlicza w kosztach firmy w tym na paliwo miesięcznie wydaje 800-1000 zł. Ubezpieczenie za samochód to 2500 zł rocznie, zaś przegląd przeprowadzany jest co dwa lata i kosztuje 1500 zł ( potwierdzenia spłat kredytów – k. 207 – 222; opłata za energię elektryczną –k. 268-273; umowa o prywatną terapię logopedyczną – k. 259; zeznania pozwanego – k. 421 v. – 423 v.).

P. T. jest właścicielem 70-cio metrowego mieszkania na U., które wynajmował za kwotę 2500 zł, a obecnie mieszka tam jego brat, który płaci czynsz i rachunki. Czynsz za mieszkanie wynosi 850 zł miesięcznie. Na mieszkaniu ustanowiony jest zastaw na kwotę 180 tys. zł ( opłata za czynsz – k. 262-266; zeznania przedstawicielki ustawowej i pozwanego – k. 420 – 423 v.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, których autentyczność nie była kwestionowana oraz zeznań stron złożonych w niniejszej sprawie, a także sprawie rozwodowej stron o sygn. akt III C 868/08.

Sąd ponadto wziął pod uwagę zeznania świadków B. J. w zakresie sytuacji na rynku firm sprzątających D. B. i J. I. w zakresie potrzeb małoletniej powódki, R. B. w zakresie prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego z przedstawicielką ustawową powódki i partycypowania w kosztach utrzymania małoletniego P. B., a także osiąganych dochodów za pracę. Sąd ponadto wziął pod uwagę zeznania świadka K. T. w zakresie kosztóutrzymania małoletnich dzieci oraz ponoszenia dodatkowych kosztów przez pozwanego na małoletnią R..

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części, w pozostałym zakresie podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania wysokości świadczeń alimentacyjnych. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochroną jego osoby i majątku. Podkreślić należy to, iż oboje rodzice są zobowiązani do łożenia środków na utrzymanie swoich małoletnich dzieci, niezależnie od nakładu osobistych starań o prawidłowy rozwój i wychowanie albowiem wszystko to mieści się w zakresie wykonywania władzy rodzicielskiej. Przy ocenie zaś, czy zachodzą przesłanki do zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego w myśl art. 138 k.r.o., należy brać pod uwagę wszelkie okoliczności mogące świadczyć o zmianie stosunków, a zwłaszcza możliwości zarobkowych i majątkowych stron (wyrok SN z dnia 26 marca 1969 r., III CRN 54/69, LEX nr 6480). Ustalenie zmiany stosunków następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi w czasie poprzedniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym.

Sąd w niniejszym postępowaniu zobowiązany był do ustalenia jakiego rodzaju zmiany w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionej oraz jakie zmiany w zakresie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a także przedstawicielki ustawowej zaszły od ustalenia alimentów wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, sygn. akt III C 868/08 z dnia 16 października 2008 r.

Od powyższej daty minęło prawie osiem lat. W tym okresie zaszły znaczące zmiany w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej i sytuacji pozwanego.

Dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, bez względu na to, czy żyje wspólnie z nimi, czy oddzielnie. Powyższa reguła, ugruntowana tak w doktrynie, jak i orzecznictwie, oznacza, że dzieci uprawnione są do takiego poziomu życia, jaki mają ich rodzice, co w zależności od sytuacji materialnej rodziców - z jednej strony prowadzi do obowiązku zaspokajania nawet wygórowanych potrzeb dzieci, z drugiej zaś skutkuje brakiem powinności zaspokajania części usprawiedliwionych nawet potrzeb, jeśli standard życia rodziców i ich warunki bytowe są bardzo niskie. Dlatego też ustalając wysokość alimentów, Sąd dążył do tego, aby zabezpieczyć uzasadnione koszty utrzymania małoletniej powódki, przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych pozwanego. Sąd stanął na stanowisku, że obydwoje rodzice małoletniej powinni uczestniczyć w utrzymaniu dziecka w równych częściach.

Sąd wydając orzeczenie miał na uwadze sytuację życiową pozwanego. Pozwany wprawdzie wykazał w ostatnich 2 latach niewielkie dochody, jednak zarówno on jak i jego żona jeżdżą drogimi samochodami, mieszkają w domu o wartości ok. 1.000.000 zł, , choć obciążonego kredytem, który jest spłacany na bieżąco. Nie można zgodzić się z twierdzeniem pozwanego, że ma on kłopoty finansowe bo przecież bieżąco realizuje zobowiązania firmy jak i koszty utrzymania rodziny Nadto jak ustalono P. T. np. koszt zakupu prezenty na komunię córki tj. telewizora i blue ray rozliczył w kosztach działalności gospodarczej. Także użytkowanie dwóch samochodów, w tym benzyna, ubezpieczenie, naprawy zalicza w koszty prowadzonej działalności. Zdaniem Sądu fakt, iż przedstawione przez P. T. PIT-y są poprawne pod względem podatkowym, to nie przesądza o tym, iż dowodzą złej sytuacji pozwanego. Wręcz przeciwnie zeznania jego na rozprawie wskazują, że przecież rodzina pozwanego nie utrzymywać się jedynie z pensji jego małżonki, wynoszącej ok 5000zł, gdy samo miesięczne obciążenie spłatą kredytu za dom oscyluje w kwocie ok. 4500zł.

Zdaniem Sądu o intratności prowadzenia przez pozwanego działalności gospodarczej w zakresie usług sprzątających świadczy również fakt, iż w 2014 roku działalność gospodarcza zgodnie z zeznaniem podatkowym PIT nie przyniosła żadnego dochodu, a w 2015 roku dochód wyniósł jedynie 2.103,22 zł za rok co miesięcznie dało kwotę 175,27 zł, natomiast P. T. nie zamknął ani nie zamierza zamknąć działalności, nie zmienił branży, nie znalazł też innej pracy, z której mógłby osiągać regularne dochody. Ponadto Sąd wziął pod uwagę, iż P. T. ma obecnie 30 tys. zł oszczędności i nie wskazał, iż toczy się jakiekolwiek postępowanie komornicze odnośnie kredytów jakie posiada, co świadczy o tym, iż raty i inne zobowiązania firmowe czy jego rodziny spłacane są na bieżąco.

Co więcej zdaniem Sądu nie można zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego jakoby nie miał możliwości wynajęcia swojego 70-cio metrowego mieszkania na U., w którym obecnie mieszka jego 35 letni brat, który uiszcza koszty czynszu i mediów. Pozwany nie wskazał, że jego brat jest chory i nie może samodzielnie się utrzymać, dlatego zdaniem Sądu P. T. nie wykorzystuje swoich możliwości zarobkowych, a obowiązek alimentacyjny względem dziecka ma pierwszeństwo przed pomocą świadczoną na rzecz brata.

Sąd ustalając kwotę alimentów na 1300zł miesięcznie miał również na uwadze, iż od ostatniego orzeczenia w zakresie alimentów uległa zmianie sytuacja rodzinna pozwanego, gdyż pozwany założył rodzinę , ma na utrzymaniu dwójkę dzieci.

Mając na uwadze zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że kwota 1300 zł jako udział pozwanego w utrzymaniu małoletniej zaspokoi usprawiedliwione jej potrzeby. Matka małoletniej domagała się podwyższenia alimentów z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty 2000 zł miesięcznie. Sąd nie dał wiary wszystkim przedstawianym przez przedstawicielkę ustawową kosztom utrzymania córki, takim jak wydatki na jedzenie które wskazano na kwotę 900zł, uznając że jest to kwota zawyżona. Nie sposób uznać kosztów : podatki i ubezpieczenia, naprawy lokalu – 120 zł i zaliczyć je jako usprawiedliwione potrzeby dziecka. Podane wydatki jak teatr, kino, zakup gier planszowych, książek, czy nawet prezenty dla dziecka są realizowane dla małoletniej przez matkę to z całą pewnością nie stanowią łącznej wykazywanej i wydatkowanej kwoty po 250 zł miesięcznie. Informacja ze szkoły o poniesionych wydatkach od września do marca 2016r. wskazuje kwotę blisko 1000zł za ten okres , ale nie po ponad 200zł miesięcznie, tak jak przedstawione w zestawieniu przez matkę małoletniej. Bez wątpienia małoletnia winna uczestniczyć w zajęciach sportowych jak basen ale koszt miesięczny to 75zł / tak na potwierdzeniach / a nie 150zł miesięcznie. Ponadto zajęcia z żeglarstwa czy jazdy na nartach to też usprawiedliwione potrzeby, jednak potwierdzenia opłat wskazują, że wydatki na przestrzeni roku nie były ponoszone co miesiąc, a przez 6 miesięcy. Tym samym koszty utrzymania małoletniej obejmujące usprawiedliwione potrzeby z całą pewnością nie potwierdzają kosztów wykazywanych przez przedstawicielkę ustawową, a to pozwala przyjąć niższy koszt udziału pozwanego w kosztach utrzymania córki. Bez wątpienia kosztem usprawiedliwionym były wydatki na leczenie i zakup specjalistycznych soczewek, do których pozwany nie dołożył

Sąd wydając kończące orzeczenie miał również na uwadze, że sytuacja rodzinna przedstawicielki ustawowej także uległa zmianie, gdyż obecnie ma na utrzymaniu dwójkę dzieci, a od ojca małoletniego syna nie otrzymuje alimentów. Sąd zważył jednak, iż A. T. nie wystąpiła o ustalenie obowiązku alimentacyjnego na młodszego syna. Ponadto przedstawicielka ustawowa wspiera finansowo swoją matkę, opłacając jej czynsz za mieszkanie w wysokości ok. 500 zł miesięcznie, co świadczy o tym, iż nie jest ona w trudnej sytuacji finansowej. Należy bowiem podnieść, że obowiązek utrzymania dziecka ma pierwszeństwo przed obowiązkiem utrzymania rodzica.

Odnosząc się z kolei do złożonych przez przedstawicielkę ustawową paragonów fiskalnych podnieść należy, iż nie stanowią one wiarygodnego materiału dowodowego w sprawie. Paragony są dokumentem fiskalnym, który może dokumentować obrót danej kasy i nabycie towaru w określonym sklepie, nie mniej jednak nie mogą one wykazywać kosztów utrzymania małoletniej powódki ponieważ nie wskazują z imienia i nazwiska nabywcy towaru.

Z tych względów Sąd na podstawie art. 138 k.r.o. w zw. z art. 133 § 1 i art. 135 § 1 k.r.o. w pkt I wyroku podwyższył alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie, III Wydział Cywilny z dnia 16 października 2008 roku w sprawie o sygn.. akt III C 868/08 od P. T. na rzecz małoletniej córki R. T. z kwoty 800 zł do kwoty 1300 zł miesięcznie oddalając w pkt II powództwo w pozostałej części na podstawie art. 138 k.r.o. w zw. z art. 133 § 1 i art. 135 § 1 k.r.o. a contrario. Sąd w pkt III nakazał pobrać, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw z art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu od pozwanego na rzecz A. T. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego. Natomiast na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. nadał rygor natychmiastowej wykonalności na pkt I wyroku.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.