Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 544/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

R. L.

W dniu 26 marca 2009 r. na terenie Centrum Handlowego (...) przy ul. (...) w W. dokonywał obrotu towarem podrobionym, oznaczonym zastrzeżonym znakiem towarowym w ten sposób, że sprzedał P. S. zegarek oznaczony podrobionym i zastrzeżonym znakiem towarowym jako Z. C. S. oraz zegarek oznaczony podrobionym i zastrzeżonym znakiem towarowym T. Heter M. (...) za kwotę nie większą niż 530 zł.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

R. L. i P. S. poznali się ok. roku 2006r. kiedy to spotkali się na S. D. w W.. Wówczas P. S. powziął informację od R. L. o posiadanych przez niego zegarkach równych marek i wziął telefon kontaktowy do ww. gdyby w przyszłości chciał zakupić taki towar. Po upływie ok 2-3 lat P. S. chciał zakupić zegarek T. (...) M. (...) oraz inny, który pasowałby mu do garnituru. W tym celu, w dniu 26 marca 2009r. skontaktował się z R. L., który posiadał w swoich zasobach zegarek spełniający kryteria P. S., a dodatkowo zaproponował, iż ma jeszcze inne, które mogłyby się mu spodobać. Na prośbę P. S. mężczyźni umówili się przy Dworcu W. W. w W.. Tego samego dnia, ok. godziny 21:00 na umówione spotkanie przyjechał R. L. samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...) do którego wsiadł P. S. i wspólnie pojechali na parking Galerii Handlowej (...) w W. przy ulicy (...) w W., zaparkował pojazd na parkingu podziemnym na poziomie „0”, po czym R. L. przesiadł się z miejsca kierowcy na tylną kanapę samochodu na miejsce pasażera tuż za kierowcą, podczas gdy P. S. pozostał na miejscu pasażera z przodu samochodu. R. L. wyciągnął wówczas zegarek wcześniej zamówiony przez P. S., tj. T. (...) M. (...), a następnie ok. 10 sztuk zegarków, które mogłoby odpowiadać wymaganiom ww. Przez blisko godzinę P. S. oglądał oferowane mu przez R. L. towary. Ostatecznie z okazanych egzemplarzy P. S. wybrał zegarek – Z. C. S.. Za oba zegarki zapłacił łącznie 530 złotych, przekazując oskarżonemu pieniądze w gotówce.

W tym samym czasie służbę cywilną pełnił J. B. i G. C., którzy ok. godz. 21:55 powzięli informację od innej załogi, że na terenie parkingu Centrum Handlowego (...) w W. przy ul. (...) stoi zaparkowany samochód marki O. (...) o nr rej. (...), w którym znajdują się dwie osoby i przeprowadzają jakąś transakcję polegającą na wymianie. Wobec powyższego ww. funkcjonariusze udali się na wskazane miejsce, gdzie podjeli obserwację. W takcie obserwacji J. B. zauważył, jak mężczyzna siedzący na tylnym siedzeniu samochodu otrzymał coś od mężczyzny siedzącego z przodu samochodu, po czym obaj mężczyźni opuścili pojazd.

W związku z podejrzeniem, iż między mężczyznami mogło dojść do nielegalnej wymiany towaru policjanci podjęli decyzję o zatrzymaniu mężczyzn. Po wylegitymowaniu ww. mężczyzn, J. B. zauważył w dłoni P. S. dwa przedmioty zawinięte w przeźroczystą folię. Na zapytanie funkcjonariusza policji o przedmioty, P. S. wskazał, iż trzyma repliki zegarków firm (...) oraz T. H. M. (...), które właśnie zakupił od R. L. za kwotę 530 zł. W związku z uzyskaną informację i podejrzeniem, iż ujawniony u P. S. towar jest podrobiony, policjanci dokonali przeszukania osoby – R. L., u którego ujawnili pieniądze w kwocie 530 zł, a następnie pojazdu O. (...) o nr rej (...), gdzie w bagażniku pojazdu ujawnili 179 sztuk zegarków różnych marek z podrobionymi znakami towarowymi. Po ujawnieniu ww. przedmiotów R. L. oświadczył, iż co prawda nie są to oryginalne zegarki, lecz w całości należą do niego, bowiem stanowią przedmioty kolekcjonerskie. Obaj mężczyźni zostali przewiezieni do (...) w W. w celu wykonania dalszych czynności procesowych. O powyższym zawiadomiono, przedstawicieli firm będących uprawnionymi do znaków towarowych, którymi oznaczono zakwestionowane produkty, konsekwencji, w zakresie opisanego powyżej towaru, przedstawiciele uprawnionego podmiotu, tj. firmy (...) oraz T. H. M. (...) złożyli wniosek o ściganie R. L. w związku z popełnieniem czynu określonego w art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej.

1.częściowo Wyjaśnienia oskarżonego

k. 26-27, k. 651, k. 828-829

2. Zeznania świadka P. S.

k. 4, 78-80

3. Zeznania świadka J. B.

k. 24-25

4. zeznania świadka A. C.

k. 166-168

5. Protokół zatrzymania i przeszukania osoby

k. 2, 20-23,

6. Opinia biegłego z zakresu ochrony znaków towarowych i opinia uzupełniająca

k. 587-631, k. 1025-1037

7. Protokół oględzin, protokół przeszukania pomieszczeń i zatrzymania rzeczy, dokumentacja fotograficzna, informacja o znaku towarowym

k. 6-8, 10, k. 32-33, k. 61, k. 140-165

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

1.2

Sąd nie znalazł powodów, aby kwestionować wiarygodność zeznań świadka P. S., jego zeznania jakkolwiek uznane za ujawnione bez odczytywania w trybie art. 391 k.p.k . ( przebywa poza granicami kraju) były jasne, logiczne oraz co wazne znalazły potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym. Świadek podczas przesłuchania dwukrotnie zeznając w postępowaniu przygotowawczym przedstawił swoją rolę, wskazując iż od początku wiedział, że oferowane mu zegarki nie są oryginalne. Zeznania tego świadka znajdują potwierdzenie w sporządzonej opinii biegłego. Jakkolwiek oskarżony w toku postępowania sądowego wskazywał na niewiarygodność świadka, a także na to, że świadek próbuje przerzucić swoją odpowiedzialność na oskarżonego, jak i okoliczność, że P. S. był poszukiwany na terenie Polski do odbycia kary, to w ocenie sądu pozostały materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie, jak m.in. protokół przeszukania oskarżonego przy którym ujawniono otrzymaną kwotę 530 złotych oraz jego samochodu, nie daje podstaw do podważenia wiarygodności twierdzeń tegoż świadka. Co więcej, zauważyć należy, iż świadek składając zeznania nie próbował dodatkowo obciążyć oskarżonego, bowiem wskazał, iż nie ma wiedzy w tym zakresie, czy R. L. zajmuje się handlem oferowanymi mu przedmiotami, jak i zaprzeczył, aby oskarżony oferował mu inne zegarki. Zauważyć należy, iż wbrew twierdzeniom oskarżonego w dniu 26 marca 2009r. P. S. nie był poszukiwany do odbycia kary, pełnił wówczas funkcję Prezesa w Spółce (...)-com”, stąd też chybiony jest zarzut oskarżonego o niewiarygodności świadka.

1.3

Sąd obdarzył walorem wiarygodności zeznania świadka, który dokonywał zatrzymania oskarżonego w dniu 26 marca 2009 roku. Świadek zeznając w postępowaniu przygotowawczym omówił wszelkie okoliczności interwencji podejmowanej w stosunku do oskarżonego oraz opisał przebieg dokonywanych czynności, w tym okoliczności ujawnienia obrotu przez oskarżonego zegarkami oznaczonymi zastrzeżonymi znakami towarowymi. Nadto oskarżony został zatrzymany przy samochodzie, w którym znajdowały się ww. towary, jak i całość zdarzenia została zarejestrowana na kamerze monitoringu, co więcej u oskarżonego podczas przeszukania odzieży ujawniono 530 zł, tj. właśnie tyle ile świadek P. S. wskazał, jako kwotę transakcji zakupu zegarków, co przeczy wyjaśnieniom oskarżonego z postępowania, jakoby spotkał się z P. S. w celu oddania zegarków, których miał dokonać lekkich napraw za kwotę 30 zł. Z zeznań świadka wynika również, że podczas zatrzymania P. S. zostały ujawnione zegarki w folii, takiej samej, jak inne zegarki ujawnione w pojeździe O. (...). Wskazać przy tym należy, że świadek nie zna oskarżonego i nie miał żadnego racjonalnego motywu, aby zeznawać niezgodnie z prawdą, a tym samym narażać się na konsekwencje służbowe i odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań. Ponadto, zeznania tego świadka korelują z dokumentacją procesową sporządzoną w związku z zatrzymaniem oskarżonego. W ocenie sądu zeznań tego świadka nie dyskredytują zeznania założone na rozprawie w dniu 03 czerwca 2020r., w których świadek nie pamiętał okoliczności przedmiotowej sprawy z uwagi na upływ czasu od zatrzymania oskarżonego oraz wielokrotne interwencje w ramach obowiązków służbowych, nie pamiętała żadnych szczegółów zdarzenia.

1.4

Sąd również w całości obdarzył wiarą zeznania świadka A. C., chociaż jej zeznania nie miały istotnego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Zeznania dotyczy okoliczności, o których wiedzę powzięła w związku z wykonywaną pracą zawodową i nie wiąże jej z żadną ze stron stosunek emocjonalny, mogący mieć wpływ na wiarygodność jego zeznań. Zeznania świadka korelują ponadto z pozostałymi dowodami w sprawie, w tym opinią biegłego.

1.6

Za pełnowartościowy materiał dowodowy Sąd uznał opinię biegłego sporządzoną do niniejszej sprawy z której wynika jednoznacznie, iż objęte aktem oskarżenia zegarki są produktami nieoryginalnymi, co stanowiło kluczowy dowód w niniejszej sprawie. Oceniając opinię Sąd wziął pod uwagę, że biegły jest osobą obcą w stosunku do oskarżonego, a nadto fachowcem w swojej dziedzinie, a zatem nie ma żadnych podstaw, by kwestionować jego kompetencje. W ocenie Sądu opinia jest kompletna, a nadto została sporządzona w sposób profesjonalny, rzetelny i nie zawierała niejasności, dzięki czemu odpowiadała wymogom bezstronnego i obiektywnego materiału dowodowego.

1.5, 1.7

Uzupełnieniem w przedmiotowej sprawie opisanych wyżej osobowych źródeł dowodowych są dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, jak protokoły przeszukania, oględzin, materiały fotograficzne. Powyższa dokumentacja procesowa jednoznacznie potwierdza okoliczności związane z zatrzymaniem oskarżonego R. L. w dniu 26 marca 2009 roku i ujawnieniem u niego podrobionej zegarków. Przedmiotowe dokumenty zostały sporządzone w przepisanej prawem formie, przez upoważnione do tego osoby. Dokumenty nie noszą śladów przerobienia. Są one zdaniem Sądu w całości wiarygodne, podobnie jak złożony w niniejszej sprawie w imieniu pokrzywdzonego wniosek o ściganie. Ponadto, żadna ze stron nie podważała także prawdziwości żadnego z tych dokumentów.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1

Wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony R. L. w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że rzeczy wymienione w zarzucie znajdowały się w jego samochodzie, bowiem stanowiły prywatną kolekcję zegarków, ale nie były przeznaczone do sprzedaży.

Sąd jedynie w części dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, a mianowicie co do faktu jego przebywania w samochodzie O. (...) na parkingu podziemnym Galerii Handlowej (...), przy ul. (...) w W. w dniu 26 marca 2009r. z uwagi na wcześniejsze telefoniczne umówienie się z P. S. oraz mającej miejsce interwencji Policji, która ujawniła i zatrzymała zegarki z zastrzeżonymi znakami towarowymi. W tej części wyjaśnienia oskarżonego korelują z zeznaniami funkcjonariuszy Policji, przesłuchanymi w sprawie oraz dowodami z dokumentów w postaci zatrzymania oskarżonego oraz przedmiotów przy nim ujawnionych. Nie zasługują natomiast na wiarę wyjaśnienia oskarżonego, w których zaprzecza on, aby dokonywał obrotu zegarkami z zastrzeżonymi znakami towarowymi, których to znaków nie miał prawa używać i twierdzi, że zegarki ujawnione w bagażniku pojazdu posiadał bowiem stanowiły jego prywatną kolekcję. Oskarżony wskazywał, że na spotkanie z P. S. przyjechał w celu zwrócenia mu zegarków, które uprzednio otrzymał od P. S. w celu ich naprawiania, gdyż wcześniej ww. miał skarżyć się na wadliwe funkcjonowanie przedmiotów. Oskarżony składając wyjaśnienia wskazał, że naprawę te wykonał grzecznościowo, za którą otrzymał jedynie 30 zł. Kwota ta miała stanowić równowartość baterii, którą P. L. wymienił w jednym z zegarków. Zaprzeczając tym samym, aby oferował P. S. zakup dwóch zegarków za łączną kwotę 530 zł.

Wyjaśnienia oskarżonego stanowią jedynie przyjętą przez niego linię obrony, są niespójne i nielogiczne, a nadto stoją w opozycji do zeznań świadków P. S. oraz J. B., którzy jednoznacznie wskazują, że oskarżony w dniu 26 marca 2009 roku oferował zatrzymane przy P. S. dwa zegarki oznaczone zastrzeżonymi znakami towarowymi. Wyjaśnienia oskarżonego są także wewnętrznie sprzeczne. Wyjaśniając, bowiem w postępowaniu przygotowawczym oskarżony wskazał, że pieniądze jakie otrzymał od P. S. to 30 zł za wymianę baterii oraz 200 zł, które P. S. chciał rozmienić. W tym celu R. L. udał się do bagażnika, aby ewentualnie tam poszukać pieniędzy. W postępowaniu przed Sądem oskarżony nie wskazywał już na tę okoliczność. Ponadto, wyjaśnieniom oskarżonego przeczą zeznania P. S., który wskazywał, iż po otrzymaniu numeru kontaktowego do oskarżonego na stadionie D. w W. ok. 2006r. nie miał kontaktu z oskarżonym. Pierwszy kontakt, jaki miał to telefoniczny w dniu 26 marca 2009r., gdzie umówili się na spotkanie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

R. L.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. prawo własności przemysłowej stanowi, że karze podlega ten, kto w celu wprowadzenia do obrotu, oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać lub dokonuje obrotu towarami oznaczonymi takimi znakami.

Termin „znaki towarowe podrobione" jest normatywnie zdefiniowany w prawie własności przemysłowej. I tak, stosownie do art. 120 ust. 3 pkt 3 ustawy prawo własności przemysłowej oznacza „użyte bezprawnie znaki identyczne lub takie, które nie mogą być odróżnione w zwykłych warunkach obrotu od znaków zarejestrowanych, dla towarów objętych prawem ochronnym". Desygnaty tego pojęcia należy wyraźnie odróżniać od oryginalnych zarejestrowanych znaków towarowych. Jak trafnie wskazuje się w judykaturze (postanowienie SN z dnia 18 grudnia 2002 r., III KKN 421/00, LEX nr 75461), „istota podrobienia sprowadza się do sporządzenia takiego zapisu informacji, któremu nadaje się pozory autentyczności, w szczególności, że pochodzi od określonego wystawcy. [...] Nie sposób przyjąć, że w tej definicji zawiera się też znak oryginalny, ale użyty przez osobę czy podmiot gospodarczy nieuprawniony".

Przez dokonanie obrotu towarem oznaczonym podrobionym znakiem towarowym bądź zarejestrowanym znakiem towarowym, którego osoba dokonująca obrotu nie ma prawa używać należy rozumieć każdorazowe udostępnianie towaru oznaczonego takim znakiem towarowym jego nabywcom i obejmuje każdy etap obrotu towarem (wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2012 r., III KK 53/12, LEX nr 1162703). Penalizacja dotyczy zatem każdego etapu dokonywania obrotu towarem. Określenie „dokonywanie obrotu” w rozumieniu art. 305 ust. 1 prawo własności przemysłowej obejmuje przy tym także wprowadzanie towarów oznaczonych takim znakiem towarowym do obrotu. Przez obrót należy rozumieć wszelkiego rodzaju czynności prawne polegające na wprowadzaniu towaru do obrotu oraz jego dalszą dystrybucję. Podstawa prawną spenalizowanej w art.305 transakcji może być sprzedaż, zamiana, darowizna, najem, leasing. Dla kwalifikacji tak określonej czynności nie ma znaczenia forma płatności oraz to, czy chodzi o handel hurtowy, czy tez detaliczny. Dla bytu omawianego przestępstwa jest przy tym wymagane, aby sprawca obejmował swoją świadomością powyższe okoliczności, działając w zamiarze bezpośrednim bądź wynikowym. Warunkiem odpowiedzialności za przestępstwo z art. 305 ust. 1 prawo własności przemysłowej jest faktyczna świadomość sprawcy, co do charakterystyki towarów stanowiących przedmiot czynności wykonawczej.

Odnosząc całokształt powyższych rozważań do okoliczności niniejszej sprawy, stwierdzić należy, iż zgromadzone w sprawie dowody w sposób niebudzący wątpliwości pozwalają przypisać oskarżonemu R. L. popełnienie przestępstwa z art. 305 ust. 1 prawo własności przemysłowej. Oskarżony swoim działaniem podjętym w dniu 26 marca 2009 roku polegającym na oferowaniu do sprzedaży towaru w postaci zegarków wskazanych w przypisanym mu czynie oznaczonych zarejestrowanymi znakami towarowym marki Z. (...) oraz T. (...) M. (...) dokonywał bowiem obrotu tymi towarami. Cel działania oskarżonego jest tutaj jasny oraz został potwierdzony przez świadka P. S. oraz funkcjonariusza Policji w trakcie zeznań. Zamiar sprzedaży zatrzymanych towarów uwydatnia również miejsce, okoliczność ich ujawnienia oraz ujawnione przy oskarżonym pieniądze przekazane przez kupującego. Oskarżony posiadał bowiem przy sobie towar oznaczony zastrzeżonymi znakami towarowymi znanych marek, zapakowanych w folie i to w miejscu nie przeznaczonym do prowadzenia działalności, tj. w samochodzie. Oskarżony wyjaśniając przed Sądem, w niewiarygodny sposób próbował wyprzeć się dokonywania obrotu zatrzymanymi u niego zegarkami i twierdził, iż jedynie stanowią one jego własną kolekcję kolekcjonerską. W kontekście powyższego jasnym jest zatem uznanie, iż R. L. miał świadomość co do charakteru oferowanych do sprzedaży przedmiotów, zważywszy, że jak wynika z omówionych wcześniej zeznań świadków, o nieautentyczności towarów świadczyła już sama wiedza w tym zakresie. Oskarżony R. L. działał zatem umyślnie, z zamiarem bezpośrednim ukierunkowanym na cel osiągnięcia korzyści majątkowej ze sprzedaży posiadanego towaru. W momencie podejmowania przypisanego mu przestępnego działania, był on osobą posiadająca doświadczenie życiowe i w pełni poczytalną. Nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca bezprawność czynu bądź winę oskarżonego. Znajdował się on w normalnej sytuacji motywacyjnej, zatem można było od niego wymagać zachowań zgodnych z prawem, a nie realizujących znamiona przestępstwa.

Reasumując powyższe, w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody Sąd ustalił, że okoliczności popełnienia przez oskarżonego przestępstwa nie budzą wątpliwości.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. L.

1.

Art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. prawo własności przemysłowej

Wymierzając karę, sąd uwzględnił w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego. W konsekwencji w ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych jest wyważoną, sprawiedliwą a zarazem adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynu.

Sąd orzekając o karze uwzględnił, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, to znaczy, aby nie była ona jedynie niejako odwetem lecz sprawiedliwą odpłatą za popełnione przestępstwo. Oskarżony dokonywał obrotu towarem w postaci zegarków oznaczonymi zastrzeżonymi znakami towarowymi znanych marek, czym w sposób niewątpliwy uderzał w interes prawny podmiotów uprawnionych do dysponowania tymi znakami. R. L. swoim zachowaniem godził zatem w dobro prawne, jakim jest własność przemysłowa. Udostępnianie przezeń w/w towaru naruszyło prawo pokrzywdzonych firm do wyłącznego dysponowania określonym znakiem towarowym. Orzekając karę grzywny Sąd miał w dodatku na względzie fakt, iż oskarżony R. L. działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. W dniu 26 marca 2009 roku oferował on bowiem zatrzymany u niego towar do sprzedaży, a zatem jasnym jest, iż zamierzał uzyskać konkretną korzyść o charakterze materialnym, zaś dokonywanie obrotu tym zegarkiem było tu jedynie środkiem do osiągnięcia ww. celu.

Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przezeń czynu. Dokonując jego oceny Sąd wziął pod uwagę wszelkie przesłanki określone w art. 115 § 2 k.k., a zwłaszcza okoliczność iż zachowanie sprawcy godziło w istotne dobro chronione przez prawo, tj. własność przemysłową i nadto zostało podjęte w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jak wspomniano wyżej. Sąd jest jednocześnie przekonany, że wymierzona kara realizuje dyrektywy zarówno indywidualne jak i ogólno prewencyjne, należycie kształtując świadomość prawną zarówno sprawcy jak i całego społeczeństwa, stanowiąc bodziec do respektowania podstawowych reguł porządku prawnego i chronionych przez prawo wartości. Jako okoliczność obciążającą są przyjął nagminność tego rodzaju przestępstwa oraz znaczną społeczną szkodliwość czynu. Natomiast, jako okoliczność łagodzącą Sąd przyjął nie karalność oskarżonego choć powyższego nie należy przeceniać gdyż jest powinnością każdego obywatela. Ustalona wartość jednej stawki dziennej grzywny pozostaje adekwatna do możliwości zarobkowych oskarżonego,

2.

art. 46 § 2 k.k.

Na podstawie art. 46 § 2 k.k. Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego Z. C. S. oraz T. (...) M. (...) nawiązkę w wysokości po 500 złotych. Wniosek o naprawie szkody został zgłoszony formalnie w trybie art. 46 § 1 k.k. przez pokrzywdzonych. Orzeczenie omawianego środka jest możliwe w przypadku skazania za jakiekolwiek przestępstwo, z którego wynikła szkoda lub które spowodowało wyrządzenie pokrzywdzonemu krzywdy. Realizacja znamion typu czynu zabronionego z art. 305 ust. 1 p.w.p. nie musi wiązać się z wyrządzeniem innemu podmiotowi szkody, w szczególności nabywającemu towary oznaczone sfałszowanym znakiem towarowym. Trzeba mieć jednak świadomość tego, że z taką sytuacją będziemy mieć zazwyczaj do czynienia. Sąd miał jednak trudności z pewnym zweryfikowaniem jej wysokości, co w tego typu czynach jest trudne do określenia. Pamiętać trzeba, iż do wyliczenia szkody w przypadku przestępstwa z art. 305 ust. 1 p.w.p. używane są różne metody. Jedni uznają, iż szkodą jest wartość licencyjna, ta zależy z kolei od rozpoznawalności marki. Inna metoda ustalania szkody koncentruje się na prostym przeliczeniu wartości towaru, którego znaki towarowe zostały podrobione. Z tego względu Sąd zdecydował się na orzeczenie w miejsce obowiązku naprawienia szkody nawiązki w wysokości po 500 zł. Kwota ta będzie pewną kompensatą doznanych szkód majątkowych przez pokrzywdzonego. Wysokość nawiązki Sąd miarkował również do sytuacji majątkowej zobowiązanego. Pamiętać należy, iż zgodnie z treścią art. 415 § 2 k.p.k. jeżeli zasądzone odszkodowanie, obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę albo nawiązka orzeczona na rzecz pokrzywdzonego nie pokrywają całej szkody lub nie stanowią pełnego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, pokrzywdzony może dochodzić dodatkowych roszczeń w postępowaniu cywilnym.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. L.

3

44 § 1 k.k. i art. 45a kk

Sąd obligatoryjnie był zobowiązany do orzeczenia przepadku i na podstawie art. 44 § 1 k.k. Sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego nr Drz (...) opisanego pod poz. 1 (k.37) Sąd uznał za konieczne orzeczenie przepadku zaś na podstawie art. 45a kk i orzekł przepadek dowodu rzeczonego nr Drz (...) opisanego pod poz. 2 (k.37).

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

R. L.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono w punkcie IV wyroku na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu

O kosztach sądowych i opłacie Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. uznając, że z uwagi na sytuację materialną oskarżonego tj. w szczególności jego możliwości zarobkowe oraz sytuację osobistą i rodzinną, jest on w stanie uiścić koszty sądowe w niniejszej sprawie. Sąd zasądził zatem od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1000 złotych, na które to koszty składają się opłata od wymierzonej kary oraz inne koszty postępowania.

6.  1Podpis