Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 sierpnia 2024 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska

po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2024 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w trybie 148 (1) § 1 k.p.c

sprawy E. Z.

przeciwko: Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

na skutek odwołania E. Z.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 29 sierpnia 2023 r. znak WN-I. (...).1. (...).2023

1.  zmienia zaskarżone orzeczenie i zalicza odwołującą E. Z. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności o symbolu 05-R, 07-S na stałe;

2.  uznaje, że odwołująca E. Z. spełnia przesłanki określone w art. 8 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r – Prawo o ruchu drogowym.

Sygn. akt VI U 497/23

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 12 kwietnia 2023 roku (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. zaliczył E. Z. do lekkiego stopnia niepełnosprawności na stałe, według symbolu przyczyny niepełnosprawności „05-R”. Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. orzeczeniem z dnia 29.08.2023 roku nr WN-I. (...).1.2023 r podtrzymał orzeczenie z dnia 12 kwietnia 2023 roku

(orzeczenia PZON z dnia 12 kwietnia 2023 r i WZON z dnia 29.08.2023 roku – akta WZON)

Od powyższego orzeczenia WZON E. Z. wniosła odwołanie podnosząc, że ze względu na schorzenia fizyczne jest osobą o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

(odwołanie – k. 1-2)

W odpowiedzi na odwołanie WZON wniósł o jego oddalenie powołując się na to, że stan zdrowia odwołującej nie pozwala na zaliczenie jej do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

(odpowiedź na odwołanie – k. 6-7)

Sąd ustalił, co następuje:

E. Z. się urodziła się (...). Odwołująca jest z wykształcenia Technikiem Mechanikiem. Pracowała w Głównym Urzędzie Miar jako technik pomiarowiec – wykonywała pomiaru płytek wzorcowych.

(ocena zawodowa – akta WZON)

Odwołująca przebyła operacyjne leczenie złamania dwukostkowego podudzia lewego. Ma stwierdzoną skoliozę idiopatyczną z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowo-dyskipatycznymi i rotacją kręgów TH/L-S z przewlekłym zespołem bólowym, koksartrozą obustronną, gonartrozą obustronną. Jest również leczona przewlekle z powodu cukrzycy typu II i powikłań z tym związanych, choroby niedokrwiennej serca z napadowym migotaniem przedsionków, nadciśnienia tętniczego, jaskry, chromania przestankowego i uogólnionej choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa i kończyn dolnych. Narząd ruchu odwołującej jest statycznie i dynamicznie niewydolny, co w istotny sposób upośledza jej zdolności lokomocyjne, zasięgu samodzielnego i swobodnego chodu oraz sprawność ogólną. Ma zachowaną zdolność chwytną i manipulacyjną kończyn górnych. Patologia strukturalna i dysfunkcje w zakresie narządu ruchu mają charakter trwały i postępujący, z tego względu rokowanie są złe. Istniejące schorzenie narządu ruchu, ich utrwalony i postępujący charakter oraz stopień zaawanasowania obecnie pozwalają na zaliczenie E. Z. do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym 05-R. Naruszenie sprawności ma charakter trwały i postępujący, powstało co wynika z wcześniejszych orzeczeń w listopadzie 2012 roku. Z uwagi na schorzenia ortopedyczne odwołująca jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym o symbolu 05-R a także ma uprawnienia do posiadania karty parkingowej.

(opinia biegłego chirurgii urazowo-ortopedycznej R. K. – k. 23-30)

W zakresie chorób wewnętrznych biegły P. D. nie stwierdził zaawansowanych zmian patologicznych w obrębie układów i narządów wewnętrznych a w szczególności biegły nie stwierdził klinicznych objawów niewyrównanych niewydolności układów i narządów wewnętrznych, w tym niewyrównanej niewydolności układu oddechowego, sercowo-naczyniowego, pokarmowego, moczowego i endokrynnego ani cech niedożywienia i wyniszczenia. Ze względu na istniejące choroby konieczne jest jednak prowadzenie przez odwołującą oszczędzającego trybu życia, przestrzeganie właściwej diety, redukcja masy ciała, dalsze systematyczne leczenie farmakologiczne oraz okresową kontrolę w poradniach specjalistycznych, w tym w poradni internistycznej. Biorąc pod uwagę rodzaje i okresy zaawansowania oraz naturalny i postępujący i nieodwracalny przebieg większości chorób, a także wiek należy także zaliczyć E. Z. do osób z niepełnosprawnością na stałe o symbolu 07-S. z uwagi na rodzaje oraz okresy zaawansowania chorób .

(dowód; opinia biegłego z zakresu chorób wewnętrznych P. D. k.49-59);

W zakresie czynności samoobsługowych odwołująca ma trudności w codziennym funkcjonowaniu szczególnie poruszania się, schylania, siadania, wstawaniu przewracaniu z boku na bok. W codziennym funkcjonowaniu odwołującej pomagają jej mąż i syn z którymi mieszka E. Z.. Odwołująca wymaga opieki drugiej osoby w różnych czynnościach np.: ubieraniu się, poruszaniem się , chodzi przy korzystaniu z dwóch kól lub chodzi pod ręką z inną osobą. Od lat odwołujaca nie wychodzi z domu sama. Zawsze jest pod opieką kogoś innego. Z powodu bólu kręgosłupa nie może długo stać.

(bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wnioski zawarte w opiniach głównej i opinii biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii i opinii biegłego internisty. Opinie te zostały sporządzone w sposób fachowy i jasny, ich wnioski są logicznie uzasadnione. Biegli przekonująco wskazali w opiniach tożsame wnioski w zakresie oceny stanu zdrowia odwołującej, żadne z ustaleń nie było sprzeczne z ustaleniami poczynionymi przez innych biegłych jak również nie były kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest odwołanie E. Z. od orzeczenia WZON w W. w zakresie braku zaliczenia jej do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. - Dz. U. z 2019r., poz. 1172, ze zm.) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą:

1) znaczny;

2) umiarkowany;

3) lekki.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 – 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 ro rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne. Na uwagę zasługuje to, że między drugą a trzecią przesłanką umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ustawodawca posłużył się alternatywą łączną „lub", co oznacza w praktyce konieczność spełnienia, co najmniej dwóch z trzech wskazanych grup przesłanek definiujących umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zawsze występować musi naruszenie sprawności organizmu i, dodatkowo, albo niezdolność do pracy (zdolność jedynie w warunkach pracy chronionej), albo konieczność pomocy w pełnieniu ról społecznych. Natomiast niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Sąd nie mając wiedzy specjalistycznej z zakresu medycyny dopuścił dowód z opinii biegłych ze specjalności dotyczących schorzeń, na które cierpi odwołująca. Opinie biegłych: ortopedy, chorób wewnętrznych stanowiły podstawę do dokonania ustaleń stanu faktycznego, a wnioski w nich zawarte Sąd przyjmuje, jako własne

W niniejszej sprawie wszyscy biegli wskazywali na to, że odwołująca jest niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym o symbolu 05-R i 07-S, z wagi na liczne schorzenia i wiek - na stałe. Nie ulega wątpliwości, że odwołująca jest niezdolna do pracy i wymaga pomocy innych osób przy codziennych czynnościach, np. wsparcia w zakresie samoobsługi (ubieranie, wychodzenie z domu). Z uwagi na zwyrodnienie kręgosłupa i inne dolegliwości wnioskodawczyni chodzi przy pomocy dwóch kól, a od lat samodzielnie nie wychodzi z mieszkania. Z powyższych powodów Sąd podzielił i powziął takie same wnioski jak biegli stwierdzając, że odwołująca spełnia przesłanki niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym oraz z uwagi na schorzenia ortopedyczne spełnia przesłanki określone w art. 8 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r – Prawo o ruchu drogowym a mianowicie ma prawo do karty parkingowej. Mając na uwadze powyższe sąd zmienił zaskarżone orzeczenie i orzekł jak w punkcie pierwszym i drugim wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)