Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2025 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Chrzanowski

Protokolant starszy protokolant sądowy Aleksandra Łaszuk

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2025 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy K. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.

z udziałem Sieci Badawczej Ł. - (...) Instytutu (...) w W.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania K. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W.

z dnia 13 sierpnia 2024 roku, znak (...)

zmienia w całości zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje K. B. prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku oraz uznaje, że K. B. nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami za okres od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku.

Sygn. akt VI U 417/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 sierpnia 2024 roku, znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił K. B. przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku oraz zobowiązał K. B. do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami za okres od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku.

(decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. – akta organu rentowego)

Od powyższej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 13 sierpnia 2024 roku K. B. wniósł odwołanie do tut. Sądu Ubezpieczeń Społecznych.

(odwołanie – k. 1-2)

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniósł o jego oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie – k. 3-4)

W odpowiedzi na zobowiązanie Sądu zainteresowana Sieć Badawcza Ł. - (...) Instytut (...) w W. w W. - nie zajęła stanowiska w sprawie.

(pismo procesowe – k. 33-34)

Sąd ustalił, co następuje:

K. B. jest zatrudniony w Sieci Badawczej Ł. - (...) Instytucie (...) w W. w W. od dnia 3 stycznia 2025 roku. Od 25 marca 2020 roku odwołujący pracował jako Lider O..

Ubezpieczony miał wystawione w dniu 9 czerwca 2020 roku zwolnienie lekarskie na okres od 10 czerwca 2020 roku do 14 lipca 2020 roku.

(dowody: k. 40-53)

Ponadto K. B. – jako ekspert – wykonywał na podstawie umowy zlecenia czynności na rzecz Banku (...) w W..

Jako ekspert odwołujący uczestniczył w Panelach ekspertów w dniach 18 i 19 czerwca 2020 roku. Ponadto przekazał Karty Oceny Merytorycznej podpisane z datą 16, 18 i 19 czerwca 2020 roku.

(dowód: pismo Banku (...) w W. z dnia 10 lipca 2024 roku z akt rentowych)

Decyzją z dnia 13 sierpnia 2024 roku, znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił K. B. przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okres 11 dni, tj. od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku oraz zobowiązał K. B. do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami za okres od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku.

(dowód: decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. – akta organu rentowego)

K. B. wykonuje ekspertyzy dla wielu instytucji. Otrzymuje też zlecenia z Banku (...) w W. jeżeli wyrazi na to zgodę. Ww. opinie - Karty Oceny Merytorycznej - wykonane były dwa, trzy tygodnie przed zakwestionowanym przez organ rentowy zwolnieniem lekarskim. Już w trakcie rzeczonego zwolnienia lekarskiego Bank przesłał odwołującemu przez system elektronicznie informację, że te opinie zostały zaakceptowane oraz aby K. B. jedynie je podpisał. Odwołujący podpisał opinie w okresie przedmiotowego zwolnienia. Opinie nie były wykonywane w okresie zwolnienia lekarskiego. Odnośnie Panelu, to trwa on do 40 minut. Ubezpieczony łączy się na kamerce internetowej i słucha jak wnioskodawca referuje wniosek i ewentualnie odpowiada na pytania. K. B. tylko słuchał i obserwował Panel. Miał wtedy schorzenia natury krzyżowo-lędźwiowej. Lekarz wystawiający zakwestionowane przez ZUS zwolnienie nic nie mówił na temat siedzenia przed komputerem. Odwołujący miał jedynie ograniczać wysiłek fizyczny i mobilność. Nie miał zalecenia, aby leżeć.

(dowód: zeznania K. B. – k. 64v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy oraz aktach ubezpieczonego w ZUS, których autentyczność nie była kwestionowana przez strony, jak również Sąd nie widział powodów, aby podważać ich wiarygodność z urzędu. Odnośnie zeznań K. B. Sąd ocenił je jako w pełni wiarygodne bowiem nie zostały przez nikogo skutecznie zakwestionowane.

Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa: ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

W niniejszej sprawie zasadne jest uznanie, że odwołujący nie traci prawa do zasiłku chorobowego za wskazany w zaskarżonej decyzji okres oraz nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego jako nienależnego. Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że "sporadyczna, incydentalna lub wymuszona okolicznościami aktywność zawodowa (np. udział w posiedzeniach rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej) może usprawiedliwiać zachowanie prawa do zasiłku chorobowego" (por. np. wyrok SN z 6 lutego 2014 r., II UK 274/13). Ponadto, na powyższe może wpłynąć wysokość uzyskiwanego z tego tytułu dochodu w postaci niskich kwot, stanowiących minimalną część należnego zasiłku chorobowego i wynoszących od kilkudziesięciu do kilkuset złotych (por. wyrok Sądu Najwyższego z 19 lutego 2021 r., I USKP 12/21).Z informacji zawartych w piśmie z 11 lipca 2024 r. (k. 8 akt rentowych) wynika, iż odwołujący wykonywał sporadyczne i incydentalne czynności we wskazanych w piśmie dniach. Przesłał jedynie drogą elektroniczną wykonane we wcześniejszym czasie podpisane opinie, zaś 18 i 19 czerwca 2020 roku uczestniczył w Panelu ekspertów odbywającym się zdalnie. Ww. opinie - Karty Oceny Merytorycznej - wykonane były dwa, trzy tygodnie przed zakwestionowanym przez organ rentowy zwolnieniem lekarskim. Już w trakcie rzeczonego zwolnienia lekarskiego Bank przesłał przez system odwołującemu elektronicznie informację, że opinie zostały zaakceptowane oraz aby jedynie je podpisał. Odwołujący podpisał opinie w okresie przedmiotowego zwolnienia, ale opinie te nie były sporządzane w okresie zwolnienia lekarskiego. Odnośnie Panelu, to trwa on do 40 minut. Ubezpieczony łączy się na kamerce internetowej i słucha jak wnioskodawca referuje wniosek i ewentualnie odpowiada na pytania. K. B. tylko słuchał i obserwował Panel. Miał wtedy schorzenia natury krzyżowo-lędźwiowej. Lekarz wystawiający zakwestionowane przez ZUS zwolnienie nic nie mówił na temat siedzenia przed komputerem. Odwołujący miał jedynie ograniczać wysiłek fizyczny i mobilność. Nie miał zalecenia, aby leżeć.

Zdaniem Sądu odwołujący nie powinien też być zobowiązany do zwrotu pobranego świadczenia jako nienależnego. Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że obowiązek zwrotu świadczenia obciąża tylko tego, kto przyjął świadczenie w złej wierze, mając świadomość jego nienależności. Dotyczy to zarówno osoby, która została pouczona o okolicznościach dotyczących braku prawa do pobierania świadczenia, jak i osoby, która uzyskała świadczenie na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd organu wypłacającego świadczenie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2022 roku, I USK 429/21, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 marca 2020 roku, III UK 72/19, por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2021 roku, III USK 60/21). Zarzut pobrania nienależnego świadczenia z ubezpieczenia społecznego może być podniesiony tylko wobec osoby, która otrzymała świadczenie bezpodstawnie, i to tylko wówczas, gdy osoba ta miała świadomość, że wypłacone świadczenie jej się nie należy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 października 2018 roku, I UK 248/17). W niniejszej sprawie nie sposób uznać, iż odwołujący miał świadomość, że świadczenie jest nienależne oraz że przyjął je w złej wierze. Odwołujący nie sądził, iż przesłanie podpisanej opinii drogą elektroniczną oraz bierny udział w zdalnym Panelu eksperckim może stanowić podstawę utraty prawa do zasiłku chorobowego. Był przekonany także, iż przestrzega udzielonych zwolnień lekarskich; nie podejmował wysiłku fizycznego, również nie podróżował itp. Pozostawał w przekonaniu, iż skoro wskazane wyżej czynności nie mogą wpłynąć negatywnie na proces leczenia i powrót do zdrowia, to nie mogą stanowić podstawy utraty prawa do zasiłku chorobowego.

Reasumując, Sąd zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nie stwierdził, aby ubezpieczony wykonywał w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową oraz nie stwierdził, aby ubezpieczony wykorzystywał zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia. Brak jest zatem podstaw do uznania, że ubezpieczony K. B. powinien utracić prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie przepisów art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zmienia w całości zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 13 sierpnia 2024 roku znak (...) i przyznaje K. B. prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku oraz uznaje, że K. B. nie jest zobowiązany do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami za okres od dnia 10 czerwca 2020 roku do dnia 21 czerwca 2020 roku.