Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Protokolant: starszy protokolant sądowy Marzena Szablewska

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2017 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania M. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. z dnia (...)r. znak (...)- (...)- (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)w W.

o jednorazowe odszkodowanie

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje odwołującemu M. F. jednorazowe odszkodowanie odpowiadające 10% (dziesięć procent) stałego uszczerbku na zdrowiu będącego skutkiem wypadku przy pracy z dnia 2 stycznia 2016 roku.

Sygn. akt VI U 209/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczen Społecznych (...)w W. odmówił wnioskodawcy M. F. przyznania jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy. W ocenie organu rentowego zdarzenie z dnia 2 stycznia 2016r nie wyczerpuje znamion wypadku, brak bowiem przyczyny zewnętrznej zdarzenia. Zespół powypadkowy powołany przez pracodawcę ustalił, że przyczyną wypadku była niedostateczna koncentracja uwagi podczas wykonywanej czynności, a to nie stanowi przyczyny zewnętrznej w rozumieniu przepisów ustawy wypadkowej.

Wnioskodawca M. F. złożył odwołanie od przedmiotowej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. i podnosił, że zewnętrzną przyczyną sprawczą wypadku przy pracy może być każdy czynnik zdolny wywołać w istniejących warunkach zdarzenie powodujące skutki w postaci śmierci lub urazu zdrowotnego. Jest to impuls powodujący wypadek i wyzwalający w jego toku czynnik zewnętrzny powodujący uraz lub śmierć. W każdym razie może to być działanie sił przyrody, narzędzi pracy, maszyn, spadającego przedmiotu; czyn innej osoby, jak również zawiniona lub mimowolna czynność samego poszkodowanego (np. potknięcie się, odruch, upadek - nawet na gładkiej powierzchni), byleby nie zachodziły podstawy do stwierdzenia, że wypadek został spowodowany wyłącznie schorzeniem tkwiącym w organizmie pracownika, łączącym się choćby ze skłonnością do omdleń lub zakłóceń równowagi. W ocenie zespołu powypadkowego powołanego przez pracodawcę zdarzenie wyczerpuje znamiona definicji wypadku przy pracy zawartej w ustawie z dnia 30 października 2002 r., o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych tj. ( Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322).

Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu odmownej decyzji.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu na okoliczność ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu związanego ze zdarzeniem, które miało miejsce w dn. 2.01.2016 r. z udziałem odwołującego. Biegły miał wskazać czy uszczerbek ma charakter stały czy długotrwały.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący M. F. pracuje w piekarni. W dniu 2 stycznia 2016 r około godziny 19.00 pracownicy piekarni wstawiali zakwas do pieczywa. W tym czasie awarii uległ ślimak, który przenosił mąkę. Pracownicy pracowali w pospiechu bo zakwas musiał być wstawiony o danej godzinie, żeby mogła ruszyć produkcja pieczywa. Powód chciał sprawdzić czy wszystko jest w porządku. W takcie przemieszczania się po mokrym dostępie schodowym powód pośliznał się i upadł.

bezsporna, a nadto: zeznania powoda protokół rozprawy z dnia Dnia 17 listopada 2016, protokół nr (...) r oata rentowe k. 3

Wnioskodawca w wyniku wypadku doznał urazu prawego stawu łokciowego- otwartego wieloodłamowego złamania odcinka dalszego kości ramiennej prawej oraz przecięcia policzka. Po wypadku został przyjęty na Oddział Ortopedyczny Szpitala (...) w W.. Był operowany w trybie pilnym. W dniu 8 stycznia 2016 roku wykonano otwartą repozycję złamania kości ramiennej i zespolenie 2 płytami blokowanymi. Był hospitalizowany do 15 stycznia 2016 roku. Po zabiegu operacyjnym został zaopatrzony ortezą, którą nosił przez 3 miesiące. Przebywał na zasiłku chorobowym przez 3 miesiące. W tym czasie odbył leczenie rehabilitacyjne. Obecnie skarży się na dolegliwości bólowe i ograniczenie zakresów ruchomości prawego stawu łokciowego.W badaniu klinicznym biegły stwierdził: wygojone blizny pooperacyjne łokcia i ramienia prawego, przykurcz zgięciowy i wyprostny prawego stawu łokciowego - zakresy ruchomości 0-20-120°, ograniczenie zakresów pronacji i supinacji przedramienia prawego do 60°, na obwodzie prawej kończyny górnej bez niedowładów i zaburzeń czucia, blizna po ranie policzka prawego jest prawidłowo zagojona, słabo widoczna, nie zaburza mimiki twarzy.

W badaniu RTG z dnia 21 stycznia 2016 roku stwierdzono stan po zespoleniu złamania nadkłykciowego kości ramiennej prawej 2 płytami, w poprawnym ustawieniu odłamów. Wnioskodawca ma utrwaloną dysfunkcję prawego stawu łokciowego, co utrudnia wykonywanie mu cięższych prac fizycznych.

Kwalifikuje się do przyznania 10% stałego uszczerbku na zdrowiu.

dowód : opinia biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu K. K. k. 26

W dniu 08.C4.2016 do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wpłynął wniosek o ustalenie procentowego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 02.01.2016r. oraz o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

. Decyzją z dnia 28 kwietnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. odmówił wnioskodawcy przyznania jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.

bezsporne, a nadto akta rentowe

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy M. F. jest zasadne i podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 roku Nr 167, poz. 1322 ze zmianami) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych lub w związku z wykonywaniem przez niego czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia bądź w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Stosownie do treści art. 11 ust.1 cyt. ustawy ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Twierdzenia zaprezentowane przez pozwanego, iż doznane przez wnioskodawcę obrażenia nie były skutkiem wypadku przy pracy zaistniałego w dniu 2 stycznia 2016 roku ze względu na brak przyczyny zewnętrznej nie mogą się ostać. Postępowanie dowodowe, jak już wskazano powyżej, dostarczyło wystarczających danych, aby zweryfikować przebieg zdarzenia jakie miało miejsce w dniu 2 stycznia 2016r. Przemawiają za tym zeznania wnioskodawcy które nie były kwestionowane przez obecnego na rozprawie pełnomocnika pozwanego, dokumentacja powypadkowa oraz opinia biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu. Z zeznań wnioskodawcy jednoznacznie wynika, że niedostateczna uwaga była skutkiem szczególnych warunków pracy w tym dniu. Wypadek miał miejsce w zakładzie pracy, przy wykonywaniu obowiązków służbowych. Głównym i najważniejszym zadaniem skarżącego w dniu wypadku, było wstawienie zakwasu, gdyż jak wyjaśniał słuchany w charakterze strony, musiało to nastąpić tego dnia do godziny 19:00, gdyż w przeciwnym razie, poranna zmiana nie miałaby materiału do wypieków, a produkcja pieczywa nie ruszyłaby o zaplanowanej godzinie. W konsekwencji wiązałoby się to z negatywnymi skutkami finansowymi dla zakładu pracy. Ze względu na powyższe, wnioskodawca w pośpiechu wchodził na podest, aby sprawdzić, czy awaria została usunięta, a w konsekwencji czy ma możliwość niezwłocznego uruchomienia maszyny celem rozpoczęcia przygotowania zakwasu. Dodatkowo, jak wskazał odwołujący podest oraz schody przed wypadkiem były myte i na ich powierzchni nadal zalegała woda. Odwołujący nie zachowując dostatecznej koncentracji uwagi wchodząc na podest pośliznął się na mokrej powierzchni.

Zatem w świetle poczynionych uwag należy uznać, że zdarzenie, któremu uległ wnioskodawca miało miejsce 2 stycznia 2016 r było wypadkiem przy pracy. Zdarzenie to miało charakter nagły, wywołane zostało przyczyną zewnętrzną, leżącą poza organizmem wnioskodawcy, który doznał urazu prawego stawu łokciowego- otwartego wieloodłamowego złamania odcinka dalszego kości ramiennej prawej oraz prawego policzka.

Na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 12 czerwca 1975 roku o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że przyczyną zewnętrzną wypadku może być nawet niefortunny odruch pracownika – jego nieskoordynowane poruszenie się powodujące potknięcie się i upadek na gładkiej powierzchni, zaś wyłączenie przyczyny zewnętrznej przy upadku pracownika w czasie i miejscu pracy, który nastąpił w takich okolicznościach, byłoby uzasadnione tylko wtedy, gdyby istniały podstawy do ustalenia, że wypadek pracownika został spowodowany jego schorzeniem łączącym się np. ze skłonnością do omdleń lub zakłóceń równowagi (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 1980 roku III PR 33/80 niepublikowany cytowany w: P. Kierończyk „Wypadki przy pracy – orzecznictwo” , Sopot 1998, s. 270). Pogląd ten aktualny również na gruncie obowiązującej aktualnie ustawy Sąd podziela w całości.

Zgodnie z poglądem doktryny nagłość zdarzenia powodującego wypadek przy pracy charakteryzuje się zaskoczeniem pracownika, jest czymś nieoczekiwanym, nieprzewidywalnym. Ponadto, wskazana cecha musi dotyczyć samego zdarzenia, a nie skutku pod postacią urazu lub śmierci.

W zaistniałym stanie faktycznym, Sąd nie miał wątpliwości co do istnienia nagłego zdarzenia, bowiem nie sposób nie określić poślizgnięcia się na mokrej nawierzchni skutkujące upadkiem zdarzeniem nagłym.

Następnie, należało określić czy powyższe zdarzenie spełniające kryterium "nagłości" zostało wywołane przyczyną zewnętrzną, co oznacza zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego, zdolny - w istniejących warunkach - wywołać szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym” ( Wyrok SN z dnia 18 sierpnia 2008 r., I PK 18/09).

W ocenie Sądu okoliczności sprawy nie budziły wątpliwości co do uznania zdarzenia za zewnętrzne, biorąc chociażby pod uwagę samą specyfikę poślizgnięcia się na mokrej nawierzchni wskutek pośpiechu. Co więcej, oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd oparł o zeznania ubezpieczonego, dotyczące okoliczności pełnienia przez niego obowiązków pracowniczych w trakcie zdarzenia.

Zgodnie z brzmieniem art. 11 Ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczony ma prawo do wypłaty jednorazowego odszkodowania w przypadku, gdy doznał on długotrwałego lub stałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Ponadto Sąd dał wiarę opinii biegłego lekarza sądowego – chirurga ortopedy, który stwierdził, że dysfunkcja prawego stawu łokciowego utrudnia wykonywanie cięższych prac fizycznych i kwalifikuje do przyznania 10% stałego uszczerbku na zdrowiu zgodnie z p. 117a Załącznika do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania

Biorąc pod uwagę, dokonane powyżej ustalenia i przeprowadzone rozważania, Sąd na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania o powyższym orzeczono w sentencji wyroku.

s

ZARZĄDZENIE

(...)