Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 sierpnia 2023 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Joanna Napiórkowska - Kasa

po rozpoznaniu w dniu 08 sierpnia 2023 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy A. J.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W.

w związku z odwołaniem od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 03 marca 2021 roku, nr: WN-I. (...).1.210.2021

oddala odwołanie.

Sygn. akt VI U 199/21

UZASADNIENIE

Dnia 21 kwietnia 2021r. A. J. wniosła odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 03 marca 2021r., znak: WN-I. (...).1.210.2021, domagając się zmiany tego orzeczenia poprzez: zaliczenie jej do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe, dodanie symbolu przyczyny niepełnosprawności stanowiącej o astmie oraz uwzględniającej leczenie onkologiczne, przyznanie jej z powodu ograniczonych możliwości psychoruchowych prawa do uzyskania karty parkingowej. W uzasadnieniu odwołująca podniosła, że w wyniku wypadku komunikacyjnego doznała ciężkich urazów w sferze fizycznej oraz psychicznej, zdiagnozowano u niej złośliwego raka, zachorowała na depresję, nadciśnienie, nasiliła się jej astma oraz doświadcza paraliżu, problemów kardiologicznych i nietrzymania moczu. Nadto, odwołująca wskazała, że przeszła operację oszczędzającą piersi oraz operację usunięcia jajników. (odwołanie k.1-2)

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 maja 2021r. (...) wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, iż stan zdrowia odwołującej uzasadnia zakwalifikowanie jej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. (...) wskazał na brak zasadności wniosku o dodanie dodatkowych symboli niepełnosprawności. Nadto wskazał, że odwołująca ma naruszoną sprawność organizmu, lecz jest zdolna do samodzielnej egzystencji, a określone w orzeczeniu symbole przyczyn niepełnosprawności nie dają podstaw do uzyskania karty parkingowej. (odpowiedź na odwołanie k.17-18)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. orzeczeniem z dnia 08 grudnia 2020r. nr (...) zaliczył A. J. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności o symbolu przyczyny niepełnosprawności 09-M i 02-P, okresowo od 01 listopada 2020r. – 23-go roku życia, do 31 grudnia 2023r. Organ wskazał, że wymaga ona przystosowanego stanowiska pracy, zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie oraz korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji.

Orzeczeniem z dnia 03 marca 2021r. nr WN-I. (...).1.210.2021 Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. utrzymał w mocy powyższe orzeczenie.

A. J. w 2000r. uczestniczyła w wypadku drogowym, w związku z którym doznała urazu czaszkowo-mózgowego z niedowładem połowicznym lewostronnym. W następstwie urazu, doświadczała napadów padaczkowych. W 2018r. odwołująca operowana z powodu raka lewej piersi. Po operacji rozpoczęła chemioterapię, hormonoterapię i radioterapię oraz leczenie T.. W 2020r. odwołująca poddała się operacji usunięcia jajników z powodu podejrzenia nowotworu. Po owariektomii pojawiło się nadciśnienie tętnicze. Przebyta operacja piersi uniemożliwia zastępczą hormonoterapię. Odwołująca choruje na astmę oskrzelową oraz walczy z otyłością. A. J. jest labilna emocjonalnie, doświadcza epizodów depresyjnych, rozpoznano organiczne zaburzenia nastroju. Od czasu wypadku jest pod opieką psychiatry.

Dowód: orzeczenie z dnia 08.12.20r., orzeczenie z dnia 03.03.21r., dokumentacja medyczna - akta organu

A. J., posiada wykształcenie wyższe ekonomiczne, zatrudniona jest w pełnym wymiarze czasu pracy, w Spółdzielni Pracy na stanowisku pracy biurowej, jako specjalista do spraw ogólnych. Do głównych obowiązków służbowych odwołującej należy obsługa poczty, dbanie o obieg dokumentów. Odwołująca mieszka z mężem, teściową i córką.

Odwołująca jest zdolna do samodzielnej egzystencji, wykonuje czynności samoobsługowe, takie jak ubieranie, wstawanie, mycie, korzystanie z toalety. Samodzielnie przygotowuje posiłki oraz wykonuje podstawowe zakupy. Z powodu stanu zdrowia cięższe prace domowe, w szczególności te wymagające użycia drabiny, sprawiają jej trudność. Od czasu wypadku osłabiona siła mięśniowa lewych kończyn. Odwołująca porusza się samodzielnie, bez utykania, nie potrzebuje wsparcia laski, ani wózka inwalidzkiego. Podczas badania przedmiotowego odwołująca wskazała na doświadczany ból kręgosłupa lędźwiowego, promieniujący do łydek, zaostrzający się w nocy. A. J. codziennie przyjmuje leki na schorzenia, skutki uboczne leczenia onkologicznego. Nadto, zdarzają się jej napady duszności, problemy z nietrzymaniem moczu.

W ocenie biegłego lekarza ortopedy - traumatologa odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 09-M i 02-P, okresowo do 31 grudnia 2023r. W ocenie biegłego nie zachodzą przesłanki uzyskania prawa do karty parkingowej. Powołany w sprawie lekarz pulmonolog wskazał, że odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, okresowo do 31 grudnia 2023r. W ocenie biegłego nie zachodzą przesłanki uzyskania prawa do karty parkingowej. Biegły lekarz neurolog wskazał, że odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 10-N i 06-E, okresowo do 31 grudnia 2023r. W ocenie biegłego nie zachodzą przesłanki uzyskania prawa do karty parkingowej. Wnioski zawarte w opinii lekarza onkologa ukazują, iż zaskarżona decyzja jest prawidłowa w pełnym zakresie. Opiniujący lekarz kardiolog wskazał, iż odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, okresowo do 31 grudnia 2023r. Jednocześnie biegły nie sformułował wskazań odnośnie przyznania prawa do karty parkingowej. Z opinii biegłego psychiatry wynika, że odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 02-P, okresowo do 31 grudnia 2024r. W ocenie biegłego nie zachodzą przesłanki uzyskania prawa do karty parkingowej.

Dowód: opinia biegłego lekarza z zakresu ortopedii - traumatologii k.27, opinia biegłego lekarza z zakresu chorób płuc k.38, opinia biegłego lekarza z zakresu neurologii k.62, opinia biegłego lekarza z zakresu onkologii k.81, opinia biegłego lekarza z zakresu kardiologii k.96, opinia biegłego lekarza z zakresu psychiatrii k.136

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało oddaleniu.

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była zasadność odwołania A. J. od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 03 marca 2021 roku, numer WN-I. (...).1.210.2021. Odwołująca wnosiła o zaliczenie jej do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe, dodanie symbolu przyczyny niepełnosprawności stanowiącej o astmie, również uwzględniającej leczenie onkologiczne, a także przyznanie jej prawa do uzyskania karty parkingowej.

Zgodnie z art. 4 §2 i §3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 100 z późn. zm., do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację. (§4)

Sąd w postępowaniu poszukiwał odpowiedzi na pytanie, czy rzeczywisty stan zdrowia odwołującej stanowi przesłankę do zmiany zaskarżonej decyzji. Celem ustalenia powyższego, należało posłużyć się specjalistyczną wiedzą medyczną. Z uwagi na mnogość, jak i przewlekłość chorób na które cierpi odwołująca, Sąd celem ustalenia dokładnego stanu jej zdrowia, dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłych z zakresu ortopedii, onkologii, psychiatrii, neurologii, pulmonologii oraz kardiologii. Opinie wydane zostały w oparciu o badanie przedmiotowe odwołującej, dokumentację medyczną przez nią dostarczoną, a także akta sprawy. Powołani w sprawie biegli wszystkich specjalizacji, zgodnie opiniowali zgodność z zaskarżonym orzeczeniem. Żaden z lekarzy nie kwestionował poprawności zaliczenia badanej do niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Wnioski sformułowane we wszystkich opiniach sporządzonych na potrzeby postępowania, przemawiały za brakiem podstaw faktycznych do zmiany orzeczenia, co skutkowało oddaleniem odwołania. Nadto, biegli wskazali na tożsamy okres, wydania orzeczenia o niepełnoprawności, tj. od 01 listopada 2020r. do 31 grudnia 2023r.

Dowód z opinii biegłego podlega szczególnej ocenie, bowiem Sąd nie dysponując specjalistyczną wiedzą może wyłącznie oceniać logiczność wypowiedzi biegłego. Ocena dowodu z opinii biegłego nie jest dokonywana według kryterium wiarygodności, co oznacza w dosłownym znaczeniu, że Sąd nie może „nie dać wiary biegłemu”, odwołując się do wewnętrznego subiektywnego przekonania sędziego, czy też zasad doświadczenia życiowego. Schorzenia badanej uzasadniają zaliczenie jej do umiarkowanego, a nie znacznego, stopnia niepełnosprawności, co też zostało orzeczone w zaskarżonej decyzji.

A. J. nie spełnia kryteriów uznania za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym. Znaczny stopień niepełnosprawności, o orzeczenie którego wniosła odwołująca, oznacza naruszenie sprawności organizmu wymagające stałej lub długotrwałej opieki i pomocy osób trzecich w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, co oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokojenie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się samoobsługę, poruszanie, komunikację z otoczeniem. Odwołująca jest osobą zdolną do samodzielnej egzystencji, aktywną zawodowo, ma możliwość wykonywania czynności samoobsługowych bez potrzeby pomocy osób trzecich.

Nadto, Sąd wskazuje, że zawarte w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności symbole nie odpowiadają określonym jednostkom chorobowym, a jedynie grupom uszkodzonych narządów. W zaskarżonym orzeczeniu wskazano na symbole przyczyny niepełnosprawności 09-M, tj. choroby układu moczowo-płciowego i 02-P, tj. choroby psychiczne. Sąd nie kwestionuje, iż odwołująca obarczona jest mnogą ilością schorzeń, trudnych objawów chorobowych, w szczególności chorobą onkologiczną wraz z negatywnymi następstwami dwóch przebytych operacji i chemioterapii, zmianami po przebytym urazie głowy, astmą oskrzelową, zaburzeniami depresyjnymi, a także napadami padaczkowymi, skokami ciśnienia, obciążeniem otyłością. Jednakże, niniejsze nie powodują niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym, wobec czego nie zostały uwzględnione w przedmiotowym orzeczeniu o niepełnosprawności. Sąd nie znalazł podstaw do rozszerzenia orzeczenia, poprzez dodanie symbolu przyczyny niepełnosprawności stanowiącej o astmie oraz uwzględniającej leczenie onkologiczne.

A. J. nie spełnia przesłanek określonych w art. 8 ust 3a pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym, uprawniających do wydania karty parkingowej – pkt 9 orzeczenia. Karta parkingowa uprawnia osoby niepełnosprawne do parkowania na miejscach specjalnie wydzielonych i przeznaczonych dla tych osób oraz na miejscach wyznaczonych w strefie płatnego parkowania. Kartę parkingową wydaje się osobie niepełnosprawnej mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. Odwołująca nie jest ograniczona w samodzielnym poruszaniu się, może swobodnie się przemieszczać. Nadto, odwołująca nie jest obarczona deficytem narządu wzroku, upośledzeniem narządu ruchu, czy chorobą neurologiczną. Stan zdrowia odwołującej nie uzasadnia przyznania jej prawa do karty parkingowej. Wobec czego, Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia żądania odwołującej również w niniejszym zakresie.

Wobec powyższego, Sąd orzekł jak w sentencji.