Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI U 130/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z 2022-04-28

Sygn. akt VI U 130/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2022 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Iwona Krawczyk

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2022 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy G. B.

przeciwko (...) w W.

z odwołania od orzeczenia (...)
(...) w W. z dnia (...) roku, znak: (...)

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

zmienia zaskarżone orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku, znak:(...) oraz poprzedzające je orzeczenie (...) w W. z dnia (...) roku, nr: (...) ten sposób, że postanawia:

w pkt I – zaliczyć odwołującą się G. B. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;

w pkt V – ustalić początkową datę powstania niepełnosprawności – 30 grudnia 2016 roku;

w pkt 1 – odpowiedniego zatrudnienia - wskazać: ograniczona znacznie zdolność do pracy podjętej na ogólnodostępnym rynku pracy, zdolna do podjęcia pracy przystosowanym do niepełnosprawności lub rynku pracy chronionej;

w pkt 6 – korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielniej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez siec instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wskazać: wymaga.

Sygn. akt VI U 130/21

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia (...) roku nr: (...) (...) w W. zaliczył G. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności z symbolami przyczyny 10-N i 06-E, okresowo do 25 września 2025 roku datując niepełnosprawność od urodzenia, a ten lekki stopień datując od 1 sierpnia 2020 roku. W zakresie wskazań podał, że pkt 1 – jest zdolna do wykonywania pracy na otwartym rynku pracy, zgodnie z możliwościami psychofizycznymi, zakaz pracy na wysokości, przy maszynach w ciągłym ruchu i otwartym ogniu, oraz pkt 6 – nie dotyczy jej konieczność korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielniej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez siec instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki.

Orzeczeniem z dnia (...) roku nr (...) (...) w W. utrzymał w mocy orzeczenie z dnia (...) roku.

(orzeczenia (...) i (...))

Od powyższego orzeczenia G. B. złożyła odwołanie, wnosząc o zaliczenie jej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, ustalenie daty niepełnosprawności od urodzenia.

(odwołanie – k. 1-5)

W odpowiedzi na odwołanie (...) wniósł o jego oddalenie w całości.

(odpowiedź na odwołanie – k. 21-22)

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca się ma wykształcenie średnie z zakresu ogrodniczego – wykształcenie techniczne. Nie pracuje od 2016 roku, wcześniej pracowała jako pomoc kelnera. Od 2020 roku pobiera rentę socjalną.

W 4 roku życia rozpoznano u niej padaczkę, napady nieświadomości ma średnio raz w tygodniu. Z powodu padaczki przyjmuje leki. Od urodzenia diagnozowano u niej mózgowe porażenie dziecięce z niewielkim niedowładem prawostronnym. Cierpi na tężyczkę. Z powodu niedowładu lekkiego w trakcie poruszania się nieco pociąga za sobą prawą kończynę dolną. Ma zaburzenia równowagi.

Z przyczyn psychiatrycznych cierpi na organiczne zaburzenia nastroju. Kilkukrotnie z tego powodu była hospitalizowana, w tym w szpitalu. Przyjmuje obecnie leki wyrównujące jej nastrój. Obecnie leczy się w prywatnym gabinecie psychiatrycznym.

Odwołująca się jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z przyczyn 10-N i 06-E od 30 grudnia 2016 roku do 25 września 2023 roku. Pierwszą hospitalizację psychiatryczną miała 30 grudnia 2016 roku.

Ma ograniczoną znacznie zdolność do pracy podjętej na ogólnodostępnym rynku pracy, zdolna do podjęcia pracy przystosowanym do niepełnosprawności lub rynku pracy chronionej oraz wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielniej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez siec instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki.

(opina biegłego neurologa J. S. – k. 46-46v, opinia biegłego psychiatry M. L. – k. 70-73)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie opinii biegłych – neurologa oraz psychiatry. Opinie nie były kwestionowane przez stronę odwołującą się. Ponadto Sąd uznał je, że są spójne co do oceny stanu zdrowia odwołującej, zawierają szczegółowy opis schorzeń na które cierpi, a także były poprzedzone badaniem i analizą dokumentacji medycznej.

Odnośnie uwag (...) do sporządzonych opinii Sąd wskazuje, że nie jest zasadne przyjęcie, że data umiarkowanego stopnia niepełnosprawności powinna być ustalona od dnia posiedzenia składu orzekającego. Biegła psychiatra wskazała, że datą powstania niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym jest data pierwszej hospitalizacji, która miała miejsce w grudniu 2016 roku. Zatem istniały już przed posiedzeniem składu orzekającego w dniu 18 stycznia 2021 roku w ramach (...), przesłanki do ustalenia umiarowego stopnia niepełnosprawności.

Nie zachodziła konieczność zasięgania dalszych opinii innych biegłych lub opinii uzupełniających.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu z następujących przyczyn.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Na uwagę zasługuje to, że między drugą a trzecią przesłanką umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ustawodawca posłużył się alternatywą łączną "lub", co oznacza w praktyce konieczność spełnienia co najmniej dwóch z trzech wskazanych grup przesłanek definiujących umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zawsze występować musi naruszenie sprawności organizmu i, dodatkowo, albo niezdolność do pracy (zdolność jedynie w warunkach pracy chronionej), albo konieczność pomocy w pełnieniu ról społecznych.

W tej sprawie Sąd na podstawie zgodnych opinii biegłych – neurologa i psychiatry ustalił, że odwołująca się jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym z przyczyn 10-N i 06-E. Wynika to z faktu, ze ma naruszoną sprawność organizmu poprzez to, że cierpi na padaczkę, tężyczkę, a także mózgowe porażenie dziecięce z niedowładem prawostronnym. Dodatkowo cierpi na organiczne zaburzenie lękowe. Także jest ma naruszoną sprawność organizmu w porównaniu do osoby zdrowej. Spełniona jest druga przesłanka czyli ograniczona zdolność do pracy rozumianą jako zdolność do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Ma ograniczoną znacznie zdolność do pracy podjętej na ogólnodostępnym rynku pracy, zdolna do podjęcia pracy przystosowanym do niepełnosprawności lub rynku pracy chronionej. Wynika to z faktu, że odwołująca cierpi na zaburzenia neurologiczne uniemożlwiającej jej podejmowanie wszystkich prac jakie są na dostępne na ogólnym rynku pracy. Z powodu padaczki na którą cierpi, ma utraty świadomości średnio jeden raz w tygodniu. Także nie może wykonywać pracy np. na wysokości, prac niebezpiecznych dla jej życia i zdrowia, a także której nagłe przerwanie mogłoby zagrozić życiu i zdrowiu innych. Wobec tego zgodnie z opiniami obu biegłych Sąd uznał, że odwołująca się jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym. Datą początku niepełnosprawności jest dzień 30 grudnia 2016 roku, ponieważ w tym dniu miała pierwszą hospitalizację. Także od tej daty należy datować umiarkowany stopień niepełnosprawności.

W zakresie wskazań dotyczących niepełnosprawności Sąd podał, że ma ona ograniczoną znacznie zdolność do pracy podjętej na ogólnodostępnym rynku pracy, zdolna do podjęcia pracy przystosowanym do niepełnosprawności lub rynku pracy chronionej. Musi być zatrudniona na stanowisku odpowiednim do jej schorzeń neurologicznych, a także mózgowego porażenia dziecięcego. Dodatkowo wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielniej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez siec instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki. Wynika to faktu, że odwołująca może wymagać pomocy w samodzielnej egzystencji ponieważ cierpi na napady padaczkowe i niedowład prawostronny co wymaga usług terapeutycznych i rehabilitacyjnych.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak sentencji wyroku.

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marzena Szablewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Iwona Krawczyk
Data wytworzenia informacji: