Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Protokolant: protokolant sądowy Marzena Szablewska

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania P. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. z dnia (...)r. znak (...); z dnia (...)r., znak (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł.

przy udziale zainteresowanego (...) z siedzibą w Ł.

o zasiłek chorobowy

oddala odwołania.

Sygn. akt VI U 76/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...)roku, znak (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w Ł. odmówił P. G. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 26 sierpnia 2014 roku do 24 listopada 2014 roku. W uzasadnieniu decyzji, organ rentowy poniósł, że z posiadanej dokumentacji wynika, że P. G. podlega ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 10 września 2014 roku, a niezdolność do pracy powstała w dniu 26 sierpnia 2014 roku, więc przed objęciem ubezpieczeniem chorobowym.

(decyzja z dnia 18 listopada 2014 roku – k. 2 oraz k. 12 akta rentowe)

Od powyższej decyzji, P. G. wniósł odwołanie, w którym podnosił, że od dnia 21 sierpnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku, jest zatrudniony w firmie (...) sp. z o.o. na podstawie umowy zlecenia. Przy zawieraniu umowy zaznaczył chęć przystąpienia do ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego, zatem powinien być ubezpieczony od 21 sierpnia 2014 roku, zgodnie z umową i złożonym oświadczeniem. Ponadto odwołujący wskazywał, że ze stanowiska ZUS wynika, że zakład pracy zgłosił ubezpieczonego z dniem 10 września 2014 roku, gdy od 26 sierpnia 2014 roku, tj. po wypadku 25 sierpnia 2014 roku trwało już ubezpieczenie.

(odwołanie – k. 1)

W odpowiedzi na odwołanie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska ZUS podnosił, że zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. P. G. został zgłoszony do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego przez płatnika (...) sp. z o.o. w dniu 10 września 2014 roku, natomiast niezdolność do pracy powstała w dniu 26 sierpnia 2014 roku.

(odpowiedź na odwołanie k. 5)

Decyzją z dnia 11 grudnia 2014 roku, znak (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. odmówił P. G. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 25 listopada 2014 roku do 22 grudnia 2014 roku. W uzasadnieniu, organ rentowy podnosił, że z posiadanej dokumentacji wynika, że P. G. podlega ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 10 września 2014 roku, a niezdolność do pracy powstała w dniu 26 sierpnia 2014 roku, więc przed objęciem ubezpieczeniem chorobowym.

(decyzja z dnia 11 grudnia 2014 roku – k. 2 akta rentowe, sygn. VI U 128/15)

Od powyższej decyzji P. G. wniósł odwołanie, w którym podnosił, że powinien podlegać ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 21 sierpnia 2014 roku, w którym to dniu zawarł umowę zlecenia. Wskazuje również, że opóźnione zgłoszenie go do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nastąpiło nie z jego winy.

(odwołanie - k. 1 akta VI U 128/15)

W odpowiedzi na odwołanie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. wniósł o jego oddalenie oraz o łączne rozpoznanie sprawy ze sprawą z odwołania P. G. od decyzji z dnia (...)roku. W uzasadnieniu, organ rentowy powtórzył argumentację przedstawioną w treści skarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 4 akta VI U 128/15)

Postanowieniem z dnia 6 marca 2015 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie, VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wezwał do udziału w sprawie, w charakterze zainteresowanego, (...) z siedzibą w Ł..

(postanowienie z dnia 6 marca 2015 roku –k. 31)

Postanowieniem z dnia 30 marca 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI U 128/15, Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 219 k.p.c. zarządził połączenie sprawy z odwołania P. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)w Ł., o zasiłek chorobowy, prowadzoną pod sygn. akt VI U 128/15 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą również z odwołania P. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. o zasiłek chorobowy, prowadzoną pod sygn. akt VI U 76/15 i prowadzić je pod sygnaturą VI U 76/15.

(postanowienie z dnia 30 marca 2015 roku – k. 11 akta VI U 128/15)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. G. był zatrudniony w (...) na podstawie umowy zlecenia zawartej w dniu 21 sierpnia 2014 roku na okres od dnia 21 sierpnia 2014 roku do 31 grudnia 2014 roku.

(dowód: umowa o pracę z dnia 21 sierpnia 2014 roku)

P. G., z tytułu zawartej umowy zlecenia, złożył oświadczenie zleceniobiorcy, w którym wnosi o objęcie go dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

(bezsporne, nadto oświadczenie zleceniobiorcy –k. 91)

Umowa zlecenia z dnia 21 sierpnia 2014 roku została wysłana P. G. z Ł. do W. w dniu 20 sierpnia 2014 roku celem podpisania i zwrotu do zleceniodawcy. P. G. odesłał zleceniodawcy dokumenty umowy zlecenia, które zostały odebrane w dniu 15 września 2014 roku, a następnie przekazane do biura księgowego spółki. Zgłoszenie P. G. do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nastąpiło na podstawie skanu podpisanej umowy zlecenia.

(dowód: zeznania świadka K. M. – protokół rozprawy z dnia 5 października 2016 roku –k. 139, potwierdzenie nadania –k. 36, księga korespondencji – k. 37-38)

P. G. został zgłoszony do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego w dniu 10 września 2014 roku.

(dowód: zgłoszenie ZUS ZUA – k. 8-8v – akta rentowe)

P. G. był nieprzerwanie niezdolny do pracy od dnia 26 sierpnia 2014 roku 22 grudnia 2014 roku.

(dowód: zaświadczenia lekarskie – k. 9-11 akta rentowe, zaświadczenie lekarskie –k. 1 akta rentowe VI U 128/15)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny, na podstawie zgromadzonych w aktach sprawy oraz aktach rentowych dowodów z dokumentów, co, do których prawdziwości i autentyczności żadna ze stron nie podnosiła zarzutów. Dodatkowo Sąd w swoich ustaleniach oparł się również na przeprowadzonym w drodze pomocy prawnej dowodzie z przesłuchania świadka K. M., oceniając zeznania świadka, jako w pełni wiarygodne oraz spójne i korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie były odwołania P. G. od dwóch decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w Ł., które odmawiały mu przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okresy od 26 sierpnia do 24 listopada 2014 roku oraz od 25 listopada do 22 grudnia 2014 roku. Podstawą do wydania odmownych decyzji było ustalenie organu rentowego, iż odwołujący został objęty dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym w dniu 10 września 2014 roku, a więc w dniu powstania niezdolności do pracy i nie podlegał ubezpieczeniu chorobowemu. W związku z powyższym, kluczowym dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest ustalenie i rozważenie, czy faktycznie w dniu powstania niezdolności do pracy P. G., był on objęty ubezpieczeniem chorobowym.

Zgodnie z art. 6 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity - Dz. U. z 2014 roku, poz. 159, dalej, jako: ustawa o świadczeniach) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Kwestię okresu objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym normuje art. 14 §1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1442 tj. z dnia 24 października 2013) zgodnie z którym objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, z zastrzeżeniem ust. 1a. Natomiast ust. 1a. przytaczanego artykułu stanowi, że objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4. Z treści art. 36 ust 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika natomiast, że zgłoszeń, o których mowa w ust. 2 i 3, dokonuje się w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, z zastrzeżeniem ust. 4a, 5, 5a i 9a.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że (...) z siedzibą w Ł., będąca, jako płatnik składek zobowiązana do zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego P. G., na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, dokonała zgłoszenia P. G. do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego w dniu 10 września 2014 roku. W prawdzie, płatnik składek wnosił o objęcie P. G. ubezpieczeniem chorobowym od dnia 21 sierpnia 2014 roku, lecz zgodnie z cytowanym wyżej art. 14 ust 1a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 36 ust 4. tej ustawy, objęcie ubezpieczeniem chorobowym ze skutkiem od dnia wskazanego we wniosku następuje jedynie w sytuacji, gdy przedmiotowe zgłoszenie zostaje dokonane w przeciągu 7 dni od powstania obowiązku ubezpieczenia. W omawianej sytuacji, datą powstania obowiązku ubezpieczenia jest data zawarcia umowy zlecenia między P. G. za zainteresowanym (...) z siedzibą w Ł. tj. 21 sierpnia 2014 roku, zatem w związku ze złożeniem zgłoszenia po upływie 7 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, uznać należy, że zgodnie z art. 14 ust 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, dniem objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym odwołującego jest dzień 10 września 2014 roku, jako dzień zgłoszenia wniosku w organie rentowym.

Zatem sposób przystąpienia i ustania dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego wynikającego z art. 11 ust. 2 i art. 14 ust 1 ustawy systemowej o objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. Objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4 ustawy systemowej, a zatem w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Z tym, że osoby, które są obejmowane ubezpieczeniami społecznymi na zasadach dobrowolności (tak jak wnioskodawca), zgłaszają wniosek o objęcie ich ubezpieczeniem w terminie przez nie wybranym. W przypadku ubezpieczeń dobrowolnych powstanie tytułu do ubezpieczenia (zawarcie umowy) nie jest, zatem równoznaczne z objęciem ubezpieczeniami społecznymi, tak jak ma to miejsce w przypadku ubezpieczeń obowiązkowych.

W przedmiotowej sprawie tytułem ubezpieczenia wnioskodawczyni była wykonywana przez nią umowa zlecenia z dnia 21 sierpnia 2014 r r. Zleceniobiorcy podlegają ubezpieczeniu chorobowemu jedynie na zasadach dobrowolności. Zleceniobiorca może podlegać ubezpieczeniu chorobowemu od powstania tytułu do ubezpieczenia, tylko wówczas, gdy zgłosi wniosek o objęcie takim ubezpieczeniem w terminie 7 dni od zawarcia umowy zlecenia. Z akt sprawy wynika, że wnioskodawca został zgłoszony do ubezpieczenia chorobowego dopiero w dniu 10 września, 2014 r., czyli po upływie 7 dni od daty zawarcia umowy zlecenia. W takiej sytuacji objęcie wnioskodawcy dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym nastąpiło od dnia zgłoszenia wniosku (10 września 2014 r). W dacie powstania niezdolności wnioskodawcy do pracy (od dnia 26.08.2014 r) nie podlegał on, więc dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Nie został, bowiem zgłoszony do tego ubezpieczenia w terminie 7 dni od powstania tytułu do ubezpieczenia. Nie było, zatem możliwe objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym wnioskodawcy od wcześniejszej daty, niż data, w której wniosek został zgłoszony. Data, od której następuje objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym określona w art. 14 ust. 1 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych jest terminem zawitym prawa materialnego, który nie podlega przywróceniu ( tak por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 15 kwietnia 2008r., III AUa 1376/07).

W wyroku z dnia 29 marca 2012 r., I UK 339/11 (OSNP 2013/5-6/68) Sąd Najwyższy podkreślił, że nie można przyjmować dorozumianego oświadczenia zainteresowanego o objęcie go dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, gdyż brak jest do tego podstaw. Do stosunków ubezpieczenia społecznego-, jako stosunków regulowanych prawem publicznym- nie ma, bowiem zastosowania art. 60 k.c., zgodnie, z którym wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. Przepis ten reguluje składanie oświadczeń woli per facta condudentia w stosunkach cywilnych (regulowanych prawem prywatnym). Jak podał Sąd Najwyższy, nie ma podstaw do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu cywilnego do wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem społecznym. Przystąpienie do ubezpieczenia społecznego nie jest czynnością prawną prawa cywilnego, do której można stosować wymieniony przepis oraz inne przepisy Kodeksu cywilnego. Nie jest również czynnością prawa pracy, jak np. umowa o pracę, do której można byłoby na podstawie
art. 300 k.p. stosować odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego. Na brak jakichkolwiek podstaw do odpowiedniego stosowania przepisów kodeksu cywilnego (art. 58 i art. 60 k.c.) do wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym wskazał również Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 15 kwietnia 2014 r., III AUa 1802/13 (LEX nr 1461038). Podobnie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 6 lutego 2014 r.,
III AUa 1075/13 (LEX nr 1439058), stwierdzając, że nie ma podstaw do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu cywilnego do zgłoszenia wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem społecznym, a ponadto przystąpienie do ubezpieczenia społecznego nie jest czynnością prawną prawa cywilnego, do której można stosować art. 60 k.c. Wniosek
o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym musi być wyraźny i jednoznaczny.

Zgodnie zaś z art. 6 ust 1 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Niezdolność do pracy P. G. powstała w dniu 26 sierpnia 2014 roku i trwała nieprzerwanie do 22 grudnia 2014 roku. Ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, ze w dniu powstania niezdolności do pracy, odwołujący nie był objęty ubezpieczeniem chorobowym. Objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym P. G. nastąpiło dopiero w dniu 10 września 2014 roku, co wykazano we wcześniejszych rozważaniach.

W związku z powyższym, uznać należy, że decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. z dnia (...)roku, znak (...)- (...) oraz z dnia (...)roku, znak (...)- (...) były prawidłowe I wydane zgodnie z prawem a odwołania P. G. od powyższych decyzji były bezzasadne, o czym orzekł Sąd, oddalając odwołania od obu decyzji.