Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 czerwca 2015 roku powód (...) Bank (...) spółka akcyjna z siedzibą we W. wniósł przeciwko pozwanemu E. S. o zapłatę kwoty 2.624,62 zł wraz z dalszymi odsetkami umownymi od dnia 18 lipca 2014 roku do dnia zapłaty, obliczonymi od kwoty 2.624,62 zł według zmiennej stopy procentowej wyznaczonej jako 4.00 – krotność stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym. Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów postępowania procesowego w kwocie 100 zł oraz opłaty skarbowej 17 zł (k. 1-1v.).

Wydanym w dniu 30 czerwca 2015r. nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym Sąd nakazał, by pozwana zapłaciła na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem (k. 21) w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaty, bądź w tym terminie wniosła do Sądu zarzuty od nakazu zapłaty.

Pozwana dnia 21 lipca 2017r. wniosła zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, zaskarżając go w całości. Wniosła też m.in. o zwolnienie jej w całości z kosztów postępowania (k. 26-29).

Postanowieniem z dnia 23 października 2015r. pozwana została w całości zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych. (k.69-70).

W dniu 05 października 2017 Sąd wydał wyrok( k 179 akt)

W dniu 18 października 2017 do Sadu wpłynął wniosek pozwanej o uzupełnienie wyroku ( k 193 akt)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 02.09.2013 r. pozwana E. S. za pośrednictwem pracownika (domokrążcy) firmy (...)złożyła do powoda wniosek o udzielenie kredytu na zakup uzdatniacza do wody na kwotę 2.454,89 zł. Pozwana zobowiązała się do spłaty kredytu w 36 miesięcznych ratach po 90,15 zł (wniosek, k. 13-14, rozkład spłaty, k. 15, pismo, k. 83).

Powyższy wniosek został uwzględniony przez powoda, który udostępnił pozwanej w/w kwotę na zakup towaru (okoliczność bezsporna).

Z uwagi na niespłacanie rat kredytu przez pozwaną, pismem z dnia 11.05.2014 r. powód wypowiedział pozwanej umowę kredytu nr (...) z dnia 02.09.2013 r. z 30-dniowym okresem wypowiedzenia (okoliczność bezsporna, wypowiedzenie umowy, k. 16).

W dniu 17.07.2014 r. (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wystawił przeciwko pozwanej wyciąg z ksiąg banku, z którego wynikało zadłużenie pozwanej w następujących wysokościach:

- należność główna w kwocie 2.624,62 zł,

- odsetki za okres od dnia 02.09.2013 r. w kwocie 335,89 zł,

- należne koszty, opłaty i prowizje w kwocie 100 zł,

- dalsze odsetki, które obciążają pozwaną od dnia następnego po dniu wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego do dnia zapłaty, obliczone od kwoty 2.624,62 zł (wyciąg z ksiąg banku, k. 17-17v.).

W okresie od 25.08.2013 r. do 15.09.2013 r., tj. w okresie podejmowania decyzji o zakupie uzdatniacza wody i zawarcia umowy kredytu nr (...) pozwana miała zniesioną swobodę podejmowania decyzji i wyrażenia woli (opinia sądowo-psychiatryczna biegłego specjalisty psychiatry, k. 83-90).

Do dnia zamknięcia rozprawy pozwana nie zapłaciła powodowi należności dochodzonej pozwem (okoliczność bezsporna).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu.

Podstawą materialnoprawną dochodzonego przez powoda roszczenia jest art. 720§1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Nadto zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Co do zasady bezsporny pozostawał fakt zawarcia przez pozwaną w dniu 02.09.2013 r. umowy kredytowej nr (...) jak również wysokość dochodzonej pozwem kwoty roszczenia.

Jednakże w zarzutach od nakazu zapłaty pozwana podniosła, iż w momencie zawierania umowy kredytowej nr (...) z dnia 02.09.2013 r. była nieświadoma podejmowanych działań z uwagi na chorobę psychiczną i podeszły wiek.

Natomiast powód podnosił, iż pozwana nie udowodniła, iż w momencie zawierania umowy kredytu znajdowała się w stanie wyłączającym swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli.

Zgodnie z art. 82 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Dotyczy to w szczególności choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego, chociażby nawet przemijającego, zaburzenia czynności psychicznych.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych, zarzut nieważności umowy nr (...) z uwagi na stan psychiczny pozwanej okazał się skuteczny. Wymaga podkreślenia, że na okoliczność pozostawania pozwanej w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli w okresie, w którym podejmowała decyzję o zawarciu umowy kredytu z powodem, pełnomocnik pozwanej wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego właściwego do spraw psychiatrii. Czyniąc zadość wnioskowi dowodowemu strony, biegły sporządził opinię, która w ostatecznej wersji nie była kwestionowana. Z opinii tej wprost i jasno wynika, że pozwana w okresie od 25.08.2013 r. do 15.09.2013 r. miała zniesioną swobodę podejmowania decyzji i wyrażenia woli. W tym okresie pozwana spodziewała się śmierci ciężko chorego męża, a następnie przeżywała okres żałoby. Biegły podkreślił, że pozwana nie potrafi wytłumaczyć dlatego przyjęła takie zobowiązanie, mimo iż zdawała sobie sprawę z tego, że nie ma zdolności do spełnienia świadczenia. Zdaniem biegłego powyższe okoliczności wyraźnie wskazują, że w okresie od 25.08.2013 r. do 15.09.2013 r. u pozwanej występowały zaburzenia psychiczne w przebiegu zaburzeń depresyjnych nawracających, pogłębione przez reakcję na skrajnie trudną sytuację życiową.

Sąd dał wiarę opinii biegłego psychiatry R. W., jako że została ona sporządzona w oparciu o dokumentację medyczną załączoną do akt sprawy oraz badanie pozwanej przeprowadzone przez biegłego. Tym samym strona pozwana zgodnie z ogólną zasadą ciężaru dowodowego (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c.) wykazała, iż znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli w dniu składania podpisu pod umową kredytu.

Nie wniósł żadnych okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy dowód z zeznań świadków: T. B. i A. B. (protokół z rozprawy, k. 147-148). Świadek T. B. oznajmił jedynie, iż nie pamięta pozwanej, natomiast świadek A. B. wskazał, że pozwana była aktywnym klientem firmy (...). Nie miało to bezpośredniego związku z zasadnością roszczenia powoda.

W konsekwencji powyższych ustaleń oraz zważań, należało uznać, że umowa kredytu z dnia 02.09.2013 r. jest nieważna bezwzględnie, co oznacza że nie wywoływała skutków od chwili złożenia przez pozwaną podpisu na jej egzemplarzu. Dlatego też powód nie ma podstawy do żądania z tytułu tej umowy jakiejkolwiek kwoty od pozwanej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w pkt I wyroku z dnia 05 października 2017

O kosztach postępowania Sąd w wyroku z dnia 05 października 2017 orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

W wyroku z dnia 05 października 2017 Sad nie orzekł o uchyleniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Dlatego Sad w wyroku uzupełniającym działając w oparciu o art. 496 k.p.c. w zw z art. 351 k.p.c. uzupełnił wyrok o rozstrzygnięcie w zakresie uchyleniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym w całości

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)