Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 19 lutego 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy–Pragi P. w W. I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Piotr Słobodzian

Protokolant Ewa Brzezińska

po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2014 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z wniosku K. K. (1) i E. W.

z udziałem Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta Stołecznego W., I. L., M. C., P. C., J. K., R. K., T. D., M. D. (1), (...) Sp. z o.o. w W.

o zniesienie współwłasności i stwierdzenie nabycia prawa własności nieruchomości przez zasiedzenie

postanawia:

I.  stwierdzić, że K. K. (1) i K. K. (2) na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej z dniem 01 października 2000 roku nabyli przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0602 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

II.  stwierdzić, że K. K. (1) i K. K. (2) na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej z dniem 30 września 1988 roku nabyli przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0057 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

III.  stwierdzić, że K. K. (1) i K. K. (2) na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej z dniem 30 września 1988 roku nabyli przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0044 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

IV.  stwierdzić, że K. K. (1) i K. K. (2) na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej z dniem 30 września 1988 roku nabyli przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0001 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

V.  stwierdzić, że K. K. (1) i K. K. (2) na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej z dniem 30 września 1988 roku nabyli przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0009 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

VI.  stwierdzić, że E. W. z dniem 01 października 2000 roku nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0104 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

VII.  stwierdzić, że E. W. z dniem 01 października 2000 roku nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0595 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

VIII.  stwierdzić, że E. W. z dniem 30 września 1988 roku nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0001 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

IX.  stwierdzić, że E. W. z dniem 30 września 1988 roku nabyła przez zasiedzenie własność nieruchomości stanowiącej projektowaną działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 0,0007 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

X.  oddalić wniosek o stwierdzenie zasiedzenia w zakresie dotyczącym projektowanej działki ewidencyjnej (...) o powierzchni 0,0048 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

XI.  oddalić wniosek o stwierdzenie zasiedzenia w zakresie dotyczącym projektowanej działki ewidencyjnej (...) o powierzchni 0,0048 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

XII.  oddalić wniosek o stwierdzenie zasiedzenia w zakresie dotyczącym projektowanej działki ewidencyjnej (...) o powierzchni 0,0009 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

XIII.  oddalić wniosek o stwierdzenie zasiedzenia w zakresie dotyczącym projektowanej działki ewidencyjnej (...) o powierzchni 0,0009 ha, będącej częścią działki o aktualnym numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78, objętej księgą wieczystą o numerze KW (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych, szczegółowo opisanej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez geodetę uprawnionego S. M. zarejestrowanej pod numerem KEM 3.00.78-146/13 i przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 24 czerwca 2013 roku, która to mapa stanowi integralną część niniejszego orzeczenia.

XIV.  umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zniesienie współwłasności.

XV.  nakazać pobrać od uczestnika Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta Stołecznego W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie kwotę 7.049,13 (siedem tysięcy czterdzieści dziewięć 13/100) złotych tytułem kosztów opinii sporządzonych przez biegłego geodetę S. M. tymczasowo poniesionych ze Skarbu Państwa – konta Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie.

XVI.  w pozostałym zakresie ustalić, iż każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt I Ns 1187/09

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2008 roku do tutejszego Sądu wpłynął wniosek K. K. (1), reprezentowanej przez fachowego pełnomocnika będącego adwokatem, o zniesienie współwłasności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) o powierzchni 1526 m ² składającej się z dwóch działek ewidencyjnych: z niezabudowanej działki o numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78 o powierzchni 763 m ² oraz zabudowanej działki o numerze ewidencyjnym (...) z obrębu 3-00-78 o powierzchni 763 m ² przedstawionych na mapie z projektowanym podziałem sporządzonej przez geodetę S. C. w dniu 26 lutego 1977 roku przyjętej do Składnicy Map i Dokumentów Geodezyjnych w dniu 27 maja 1977 roku za nr KEM PR Pd – U – (...) zatwierdzonym decyzją Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 29 kwietnia 1977 r. nr (...)6-/ (...) stanowiącej współwłasność E. W. w ½ części oraz K. K. (2) i K. K. (1) na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej w ½ części, dla której to nieruchomości była prowadzona, obecnie zamknięta, księga wieczysta KW nr (...) (Nr archiwum (...)) poprzez przyznanie niezabudowanej działki nr ew. 63/1 na wyłączną własność E. W., przyznanie zabudowanej działki nr ewid. 63/2 na wyłączną własność K. K. (2) i K. K. (1) na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej i nie zasądzanie spłat i dopłat.

W uzasadnieniu pełnomocnik wnioskodawczyni wskazał, iż przedmiotowa nieruchomość położona jest w W., dzielnicy R. przy ul. (...). Nadmieniono, że nieruchomość ta stanowiła działkę hipoteczną o nr hipotecznym 743 objętą księgą wieczystą „Osiedle (...) I” (nr inwent. (...)). Wskazano, iż w dniu 10 grudnia 1959 roku aktem notarialnym działkę o nr hip 743 o powierzchni 1591 m ² nabyli Z. M. w ½ części oraz M. i J. małżonkowie G. w ½ części na zasadach wspólności ustawowej, a dla nieruchomości została założona księga wieczysta KW (...). Nadmieniono, iż małżonkowie M. i J. G. ich udział wynoszący ½ sprzedali na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 marca 1977 roku Rep A V (...) (umowa warunkowa) i aktu notarialnego z dnia 13 maja 1978 roku Rep A V (...) (umowa przeniesienia własności) K. i K. małżonkom K. na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Dodano, iż Z. M. zmarła w dniu 28 maja 1968 roku, natomiast spadek po niej nabyła E. K., obecnie W.. Zaznaczono, iż księga wieczysta dotycząca nieruchomości na wniosek (...) Dzielnicowego P. z dnia 20 grudnia 1979 roku w związku z zarządzeniem Naczelnika Dzielnicy z dnia 25 czerwca 1979 r. o ustalaniu terenu budowlanego i jego podziale na normatywne działki budowlane została w dniu 27 stycznia 1981 roku zamknięta, przy czym Urząd D. P. po zakończeniu postępowania miał złożyć wnioski o założenie nowych ksiąg wieczystych, jednakże nie uczynił tego. Wskazano, iż przedmiotowa nieruchomość została podzielona na dwie działki ewidencyjne o nr (...), projekt podziału został sporządzony przez geodetę S. C. w dniu 26 lutego 1977 roku i przyjęty do składnicy map i dokumentów geodezyjnych w dniu 27 maja 1977 roku za nr KEM Pr Pd – U – (...), na której to mapie została zamieszczona decyzja Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 29 kwietnia 1977 roku nr (...) zatwierdzającą projekt podziału. Stwierdzono, iż wnioskodawczyni z mężem od 14 marca 1977 roku t.j. kupna udziału w nieruchomości są samoistnymi posiadaczami działki o nr ewidencyjnym 63/2, zaś uczestniczka E. W. jest posiadaczką samoistną działki (...) od 1959 roku – po doliczeniu samoistnego posiadania Z. M.. Dodano, iż wnioskodawczyni w maju 1978 roku ogrodziła działkę, a w 1979 roku zaczęła budowę domu, w którym mieszka razem z mężem do chwili obecnej. Na koniec podkreślono, że nie ma sporu pomiędzy uczestnikami co do sposobu zniesienia współwłasności ( wniosek wraz z uzasadnieniem – kk. 1-6 akt sprawy).

Pismem z dnia 5 stycznia 2009 roku (data prezentaty) pełnomocnik wnioskodawczyni poinformowała, iż wnioskodawczyni otrzymała zawiadomienie, że Prezydent (...) W. na podstawie operatu geodezyjnego KEM-Pr-Pd-E-78 b/08 dokonał podziału działki ewidencyjnej nr (...) będącej w posiadaniu samoistnym wnioskodawczyni K. i K. małżonków K., na działkę ewidencyjną nr (...) o powierzchni 57 m ² i działkę ewidencyjną nr (...) o powierzchni 706 m ² oraz podziału działki ewidencyjnej (...), będącej w posiadaniu uczestniczki E. W., na działkę o nr ew. 63/3 o powierzchni 56 m ² i działkę o nr ew. 63/4 o powierzchni 707 m ² ( pismo pełnomocnika wnioskodawczyni – kk. 65-66).

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2009 roku postępowanie zostało zawieszone na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. z uwagi na śmierć uczestnika K. K. (2) ( postanowienie k. 80).

Postanowieniem z dnia 14 sierpnia 2009 roku Sąd podjął postępowanie w sprawie i wezwał do udziału w sprawie I. L. ( postanowienie z dnia 93).

Na rozprawie w dniu 24 września 2009 roku pełnomocnik wnioskodawczyni wniósł o przyznanie na własność uczestniczki E. W. niezabudowanych działek o nr (...), natomiast działek zabudowanych o nr 63/5 i 63/6 wnioskodawczyni K. K. (1) oraz uczestniczce I. L. na współwłasność po ½ dla każdej z nich bez spłat i dopłat. Z ostrożności procesowej wniósł aby działki (...) podzielić na działki odpowiednio 63/5 i 63/6 oraz 63/3 i 63/4 ( protokół rozprawy - k. 104).

Pismem z dnia 18 marca 2010 roku (data prezentaty) Urząd Miasta Stołecznego W. poinformował Sąd, iż złożył w Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Mokotowa w W. XV Wydziale Ksiąg Wieczystych wnioski o założenie księgi wieczystej dla działek (...) z obrębu 3-00-78 z wpisem w dziale II KW Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. jako właściciela nieruchomości na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1972 roku o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. nr 27 poz. 192) i Zarządzenia Nr 3 Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 25 czerwca 1979 roku. W piśmie wskazano, iż wniosek o założenie KW dla działek ew. nr 63/3 i 63/5 został zarejestrowany w sądzie wieczystoksięgowym w dniu 2 marca 2010 roku pod nr dz. KW (...), a wniosek o założenie KW dla działek ew. nr 63/4 i 63/6 został zarejestrowany w sądzie wieczystoksięgowym w dniu 9 marca 2010 roku pod nr dz. KW (...) ( pismo (...) W. – k. 116).

Na rozprawie w dniu 16 listopada 2010 roku wezwano w związku z powyższym do udziału w sprawie w charakterze uczestnika Skarb Państwa – Prezydenta (...) W. ( protokół rozprawy z dnia 16 listopada 2010 roku – kk. 130-131)

Pismem z dnia 5 stycznia 2011 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych poinformował że wniosek dz. KW (...) z dnia 2 marca 2010 roku został rozpoznany 2 września 2010 roku i została założona księga wieczysta KW (...), a wniosek dz. KW WA6M/4707/10 z dnia 9 marca 2010 roku został rozpoznany w dniu 15 września 2010 roku i została założona księga wieczysta KW (...) ( pismo – k. 152).

Pismem z dnia 18 stycznia 2011 roku Skarb Państwa – Prezydent (...) W., reprezentowany przez fachowego pełnomocnika będącego radcą prawnym, z ostrożności procesowej w przypadku rozstrzygania na wstępie kwestii stwierdzenia zasiedzenia zakwestionował wartość przedmiotu sporu i na podstawie art. 25 § 1 i 2 k.p.c. wniósł o jej sprawdzenie przez Sąd, a ponadto, niezależnie od powyższego wniósł o oddalenie wniosku i zaprzeczył wszelkim wyraźnie nie przyznanym twierdzeniom, faktom, dowodom, z których to wnioskodawczyni wywodzi skutki prawne oraz wniósł o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu pisma wskazano, iż nieruchomości przy ul. (...) nie były przedmiotem dzierżawy ani użytkowania wieczystego, a z Uchwały Nr 245 Rady Narodowej (...) W. z dnia 26 maja 1988 roku, wynika, że ulica (...) została zaliczona do dróg lokalnych i miejskich, co potwierdza Uchwała nr 245 Rady Narodowej (...) W. z dnia 26 maja 1988 roku z Załącznikiem nr 3 Wykaz (...). Nadmieniono, iż jak wynika z treści ksiąg wieczystych (...) (dz. ew. nr 63/3 i 63/5) oraz (...) (dz. ew. 63/4 i 63/6) przedmiotowe nieruchomości stanowią własność Skarbu Państwa na podstawie art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1072 roku o terenach budownictwa jednorodzinnego oraz podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. Nr 27 poz. 192 ze zm.) oraz Zarządzenia Nr 3 Naczelnika Dzielnicy W. – P. z dnia 25 czerwca 1979 roku. Wskazano, iż stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 i 5 ustawy tereny budownictwa jednorodzinnego ustalały właściwe rady narodowe, a projekt uchwały, po reformie zarządzenia, w przedmiocie ustalenia terenu budowlanego podlegał wyłożeniu na okres 6 tygodni do publicznego wglądu, co powinno być podane do publicznej wiadomości, a ponadto właściciele nieruchomości, które zostały objęte terenem budowlanym, winni być o tym powiadomieni. Dodano, że od chwili publikacji dotychczasowi właściciele mogli realizować uprawnienia z art. 8 i 9 ww. ustawy tzn. w terminie 2 miesięcy składać wnioski o zachowanie własności wskazanej przez siebie jednej działki pod budownictwo jednorodzinne, przy czym zachowanie działki następowało nieodpłatnie, z mocy decyzji stwierdzającej lub nadającej własność działki, zaś z upływem 2 miesięcy nieruchomości przechodziły z mocy prawa na własność Państwa, z wyjątkiem tych działek, które zostały nadane na własność dotychczasowym właścicielom. Nadmieniono, iż pełnomocnik wnioskodawczyni nie wykazał, iż wnioskodawczyni taki wniosek złożyła, a powinien był to zrobić. Z ostrożności procesowej pełnomocnik uczestnika, w przypadku zmiany treści wniosku wniósł o oddalenie ewentualnego wniosku o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie na podstawie art. 172 k.c. zarzucając, że wnioskodawca nie wykazał żadnej z przesłanek zasiedzenia a przede wszystkim z tego względu, iż zgodnie z treścią postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 2010 roku IV CSK 40/10 „ nieruchomość przeznaczona pod drogę publiczną może stanowić tylko własność skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (art. 2a ustawy z dnia 21 maca 1985 roku o drogach publicznych). Posiadanie samoistne takiej nieruchomości przez inny podmiot nie może prowadzić do nabycia jej przez zasiedzenie”. W uzasadnieniu wniosku o zbadanie wartości przedmiotu sprawy pełnomocnik wskazał, iż w razie rozstrzygania na wstępie kwestii stwierdzenia zasiedzenia nieruchomości objętej wnioskiem, zakres posiadanego pełnomocnictwa do reprezentowania Skarbu Państwa – Prezydenta (...) W. upoważnia pełnomocnika do działania w granicach do 1 mln złotych, nie przekazanych do wyłącznej kompetencji radców Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa stosownie do przepisów odrębnych, co z uwagi na obszar ww. nieruchomości położonej w terenie przeznaczonym pod budownictwo może przekraczać tę kwotę. ( pismo Skarbu Państwa – kk. 155-159).

Pismem z dnia 24 lutego 2011 roku, złożonym na rozprawie dotychczasowy pełnomocnik K. K. (1) przedkładając nowe pełnomocnictwa udzielone mu przez K. K. (1) i E. W. zmienił wniosek o zniesienie współwłasności na wniosek o stwierdzenie zasiedzenia własności i wniósł o stwierdzenie, że K. K. (1) nabyła przez zasiedzenie z dniem 3 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) stanowiącej zabudowaną działkę nr (...) z obrębu 3-00-78 o powierzchni 706 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) oraz stwierdzenie, że E. W. nabyła przez zasiedzenie z dniem 3 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) stanowiącej zabudowaną działkę nr (...) z obrębu 3-00-78 o powierzchni 707 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...).

W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, iż w toku postępowania o zniesienie współwłasności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) składającej się z działek nr (...) zostało ujawnione, że powyższa nieruchomość, stanowiąca obecnie dwie nieruchomości objęte księgami wieczystymi nr (...) (działki nr (...)) i nr (...) (działki nr (...)), nie stanowi współwłasności K. i K. małżonków K. oraz E. W., lecz od dnia 2 września 1979 roku jest własnością Skarbu Państwa. Nadmieniono, iż o fakcie tym wnioskodawczyni i uczestniczki postępowania dowiedziały się z pisma uczestnika – Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. z dnia 14 stycznia 2011 roku. Wskazano, iż E. W. była współwłaścicielką w ½ części przedmiotowej nieruchomości od dnia 28 maja 1968 roku na podstawie spadkobrania po zmarłej w powyższym dniu Z. M. – współwłaścicielce nieruchomości na podstawie aktu notarialnego kupna z dnia 10 grudnia 1959 roku, zaś K. i K. małżonkowie K. nabyli udział wynoszący ½ części we współwłasności przedmiotowej nieruchomości aktami notarialnymi z dnia 14 marca 1977 roku i 13 maja 1978 roku. Nadmieniono, iż nieruchomość z dniem 2 września 1979 roku przeszła na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1972 roku o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz podziale nieruchomości w miastach i osiedlach oraz Zarządzenia nr 3 Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 25 czerwca 1979 roku, gdyż ani K. i K. małżonkowie K. ani E. W. nie złożyli w terminie 2 miesięcy wniosków o zachowanie własności. Zaznaczono, iż K. i K. K. (2) oraz E. W. nie wiedzieli o toczącym się postępowaniu administracyjnym i nie wiedzieli, że muszą złożyć wnioski o zachowanie własności, jak również o tym, że przestali być właścicielami nieruchomości. Dodano, że w dniu 14 marca 1977 roku małżonkowie K. objęli w posiadanie samoistne wschodnią połowę działki nr (...), a zachodnia połowa była w posiadaniu E. W.. Wskazano, iż w dniu 29 kwietnia 1977 roku została wydana decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości na dwie działki ewidencyjne nr (...). Od tej daty małżonkowie K. byli posiadaczami działki o nr ewidencyjnym 63/2 a E. W. była posiadaczką samoistną działki nr (...). Dodano, iż w maju 1978 roku K. K. (2) grodząc działkę nr (...) nie tylko postawił ogrodzenie pomiędzy działkami (...), ale również na prośbę E. W. ogrodził także od strony ulicy działkę należącą do niej. Wskazano, iż w dniu 3 października 1979 roku K. i K. małżonkowie K. otrzymali pozwolenie na budowę domu i na jego podstawie wybudowali dom, w którym K. K. (2) mieszkał aż do śmierci w dniu 4 grudnia 2008 roku, natomiast K. K. (1) mieszka do chwili obecnej. Zaznaczono, iż ogrodzenie działek do chwili obecnej jest w niezmienionych granicach. Podkreślono, iż zarówno K. K. (1) i E. W. uważają się za wyłączne właścicielki posiadanych przez nie samoistnie i wydzielonych w terenie trwałym ogrodzeniem działek (...). Dodano, iż przez cały okres biegu terminu zasiedzenia K. K. (1) i E. W. płaciły podatek od nieruchomości, nie było żadnych sporów granicznych, natomiast Skarb Państwa nie wnosił wydanie nieruchomości. Zaznaczono, iż K. K. (2) zmarł w dniu 4 grudnia 2008 roku a jego jedyna spadkobierczyni I. L. zrzekła się na rzecz matki K. K. (1) swojego udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości nr 63/6. Nadmieniono, iż wniosek o stwierdzenie zasiedzenia nie obejmuje „części dawnej działki nr (...) położonej pod ulicą, czyli działek o obecnych numerach 63/3 i 63/5. ( pismo pełnomocnika wnioskodawczyni – kk. 176-181).

Pismem z dnia 15 marca 2011 roku pełnomocnik wnioskodawczyni rozszerzyła wniosek o stwierdzenia zasiedzenia własności nieruchomości wnosząc dodatkowo o stwierdzenie, że K. K. (1) nabyła przez zasiedzenie z dniem 3 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) stanowiącej działkę niezabudowaną nr (...) z obrębu 3-00-78 o pow. 57 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) oraz stwierdzenie, że E. W. nabyła przez zasiedzenie z dniem 3 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) stanowiącej działkę niezabudowaną nr (...) z obrębu 3-00-78 o pow. 56 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla Warszawy M. XV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...).

W uzasadnieniu pełnomocnik wskazała, iż geodeta, który na zlecenie wnioskodawczyń po ostatnim terminie rozprawy dokonał pomiarów nieruchomości stwierdził, że wewnątrz ogrodzeń działek o dawnej numeracji 63/1 i 63/2 znajdują się działki o obecnej numeracji 63/3, 63/4, 63/5 oraz 63/6, a zatem nieprawdą jest, iż działki (...) położone są pod ulicą. W związku z tym zaznaczono, iż działki (...), które przez cały czas wchodziły w skład ogrodzonych działek o dawnej numeracji 63/1 i 63/2 były od 02 września 1979 roku (data nabycia nieruchomości przez Skarb Państwa) i są nadal w samoistnym posiadaniu wnioskodawczyń ( pismo pełnomocnika wnioskodawczyni – kk. 202-204).

W związku z pisemną opinią biegłego geodetę S. M., która ujawniła, iż ogrodzenie otaczające działki będące władaniu przez wnioskodawców nie zostało postawione ściśle w granicach dawnej działki ewidencyjnej (...), lecz z istotnym przesunięciem, pełnomocnik wnioskodawczyń w piśmie z dnia 04 kwietnia 2013 roku rozszerzył i sprecyzował wniosek o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości (co zasygnalizował już wcześniej na rozprawie k. 371) wnosząc:

1) o stwierdzenie, że K. K. (1) nabyła przez zasiedzenie z dniem 03 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) o łącznej powierzchni 0,0769 ha w granicach oznaczonych punktami B-133-N-O-P-R-S-T-I-H-G-F-E-D-C-B na mapie sporządzonej w dniu 20 lutego 2012 roku przez geodetę uprawnionego S. M. za nr DER: 31-773/11 stanowiącej uwidocznione na powyższej mapie działki:

- działkę o nr proj. 63/13 o powierzchni 0,0602 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/14 o powierzchni 0,0049 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 68/8 o powierzchni 0,0009 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 68/6 o powierzchni 0,0056 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 68/4 o powierzchni 0,0043 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 67/1 o powierzchni 0,0001 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 62/14 o powierzchni 0,0009 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

2) o stwierdzenie, że E. W. nabyła przez zasiedzenie z dniem 03 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) o łącznej powierzchni 0,0763 ha w granicach oznaczonych punktami A-131-B-C-D-E-F-G-H-I-J-K-L-M-A na mapie sporządzonej w dniu 20 lutego 2012 roku przez geodetę uprawnionego S. M. za nr DER: 31-773/11 stanowiącej uwidocznione na powyższej mapie działki:

- działkę o nr proj. 63/7 o powierzchni 0,0048 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/9 o powierzchni 0,0009 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/10 o powierzchni 0,0103 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/11 o powierzchni 0,0595 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 62/10 o powierzchni 0,0001 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 62/12 o powierzchni 0,0007 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) ( pismo pełnomocnika wnioskodawczyń– kk. 393-398).

W związku z powyższym postanowieniem z dnia 24 czerwca 2013 roku wezwano do udziału w sprawie w charakterze uczestników postępowania: M. C., P. C., J. K., R. K., T. D., M. D. (1), (...) Sp. z o.o. w W. (postanowienie– k. 407).

Na rozprawie w dniu 03 września 2013 roku uczestniczka I. L. przyłączyła się do zmodyfikowanego wniosku, zaś pełnomocnik Skarbu Państwa podtrzymał wniósł o oddalenie wniosku w zakresie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, nie oponując, a wręcz popierając wniosek o stwierdzenie zasiedzenia pozostałych działek. Obecni na sali uczestnicy M. C., P. C., J. K., R. K., T. D. i M. D. (1) po wyjaśnieniu przez Przewodniczącego, iż wniosek dotyczy zasiedzenia przez wnioskodawczynie wyłącznie terenu znajdującego się w obrębie ogrodzeń wnioskodawczyń oraz iż wnioskodawczynie nie chcą zasiedzieć niczego, co znajduje się w obrębie ogrodzeń uczestników oświadczyli, że nie oponują wnioskowi o zasiedzenie. (...) Sp. z o.o. w W. nie zajął stanowiska w sprawie (protokół rozprawy k. 448-449).

W związku z dokonaną następnie przez biegłego S. M. korektą opinii pismem z dnia 03 października 2013 roku pełnomocnik wnioskodawczyń ostatecznie sprecyzował wniosek o stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości wnosząc:

1) o stwierdzenie, że K. K. (1) nabyła przez zasiedzenie z dniem 03 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) o łącznej powierzchni 0,0770 ha w granicach oznaczonych punktami B-133-N-O-P-R-S-U-T-I-H-G-F-E-D-C-B na mapie sporządzonej w dniu 10 czerwca 2013 roku przez geodetę uprawnionego S. M. przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego Ośrodka (...) Prezydenta Miasta Stołecznego W. w dniu 24 czerwca 2013 roku za numerem 3.00.78-146/13 stanowiącej uwidocznione na powyższej mapie działki:

- działkę o nr proj. 63/13 o powierzchni 0,0602 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/12 o powierzchni 0,0048 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 68/8 o powierzchni 0,0009 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 68/6 o powierzchni 0,0057 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 68/4 o powierzchni 0,0044 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 67/1 o powierzchni 0,0001 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 62/14 o powierzchni 0,0009 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

2) o stwierdzenie, że E. W. nabyła przez zasiedzenie z dniem 03 września 2009 roku własność nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) o łącznej powierzchni 0,0764 ha w granicach oznaczonych punktami A-131-B-C-D-E-F-G-H-I-J-K-L-M-A na mapie sporządzonej w dniu 10 czerwca 2013 roku przez geodetę uprawnionego S. M. przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego Ośrodka (...) Prezydenta Miasta Stołecznego W. w dniu 24 czerwca 2013 roku za numerem 3.00.78-146/13 stanowiącej uwidocznione na powyższej mapie działki:

- działkę o nr proj. 63/7 o powierzchni 0,0048 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/11 o powierzchni 0,0009 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/14 o powierzchni 0,0104 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 63/10 o powierzchni 0,0595 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 62/12 o powierzchni 0,0001 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...),

- działkę o nr proj. 62/10 o powierzchni 0,0007 ha stanowiącą część nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) ( pismo pełnomocnika wnioskodawczyń– kk. 464-468).

Na ostatniej rozprawie w dniu 28 stycznia 2014 roku pełnomocnik wnioskodawcy poparł wniosek o zasiedzenie w kształcie ostatnio zmodyfikowanym, uczestniczka I. L. przyłączyła się do wniosku, a pełnomocnik Skarbu Państwa wniósł o oddalenie wniosku w zakresie działek stanowiących własność Skarbu Państwa, zaś w pozostałym zakresie przychylił się do wniosku. Obecny na sali uczestnik P. C. złożył do akt pisma datowane na 28 stycznia 2014 roku podpisane przez uczestników M. C., P. C., J. K. i R. K., w którym w/w po analizie doręczonej im mapy do celów zasiedzenia sprzeciwili się stwierdzeniu zasiedzenia projektowanych działek ewidencyjnych stanowiących ich własność tj. działek (...), o ile wnioskodawczyni K. K. (1) nie zrekompensuje im zmniejszenia wartości ich nieruchomości i podtrzymał stanowisko zawarte w w/w piśmie (pisma k. 509-510 i protokół rozprawy k. 512-513).

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny:

Nieruchomość objęta wnioskiem złożonym w niniejszej sprawie położona jest w W., dzielnicy R. przy ul. (...). Nieruchomość ta stanowiła pierwotnie działkę hipoteczną o nr hipotecznym 743 objętą księgą wieczystą „Osiedle (...) I” (nr inwent. (...)), a później działkę o numerze ewidencyjnym (...). W dniu 10 grudnia 1959 roku aktem notarialnym działkę o nr hip. 743 o powierzchni 1591 m ² nabyli Z. M. w ½ części oraz M. i J. małżonkowie G. w ½ części na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej, a dla nieruchomości została założona księga wieczysta o numerze KW (...). Następnie małżonkowie M. i J. G. swój udział wynoszący ½ sprzedali na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 marca 1977 roku Rep A V (...) (umowa warunkowa) i aktu notarialnego z dnia 13 maja 1978 roku Rep A V (...) (umowa przeniesienia własności) K. i K. małżonkom K. na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Z kolei Z. M. zmarła w dniu 28 maja 1968 roku, zaś spadek po niej nabyła E. K., obecnie W..

Nieruchomość objęta wnioskiem została we wskazanym wyżej okresie podzielona formalnie na dwie działki ewidencyjne o nr (...) z obrębu 3-00-78 (pokrywające się z wcześniejszym stanem posiadania przez współwłaścicieli) - projekt podziału został sporządzony przez geodetę S. C. w dniu 26 lutego 1977 roku i przyjęty do składnicy map i dokumentów geodezyjnych w dniu 27 maja 1977 roku za nr KEM Pr Pd – U – (...), na której to mapie została zamieszczona decyzja Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 29 kwietnia 1977 roku nr (...) zatwierdzającą projekt podziału. K. K. (1) wraz z mężem od 14 marca 1977 roku t.j. od dnia kupna udziału w nieruchomości byli samoistnymi posiadaczami działki o nr ewidencyjnym 63/2, kontynuując samoistne posiadanie małżonków G., zaś uczestniczka E. W. od 28 maja 1968 roku tj. od śmierci Z. M. była posiadaczką samoistną działki (...), kontynuując trwające od 1959 roku posiadanie samoistne Z. M.. Posiadanie to wówczas pozostawało w korelacji z przysługującym małżonkom K. i E. W. tytułem prawnym do nieruchomości. W drugiej połowie 1978 roku K. K. (2) przy pomocy żony i brata ogrodzili działkę ewidencyjną (...), a w porozumieniu z E. W. dokonali ogrodzenia również działki (...) – we wrześniu 1978 roku całe ogrodzenie już było gotowe (zarówno ogrodzenie zewnętrzne, jak i ogrodzenie oddzielające działkę (...) od działki (...)). W toku wytyczania granicy nieruchomości w terenie dopuszczono się jednak omyłki (osoba, która wytyczała ogrodzenie nie wskazała właściwych punktów granicznych), której skutkiem było to, że ogrodzenie otaczające nieruchomość objętą wnioskiem nie zostało postawione dokładnie na linii granicy nieruchomości, lecz z pewnym przesunięciem (około 2 metry). W rezultacie w granicach postawionego ogrodzenia znalazły się fragmenty sąsiednich działek ewidencyjnych i odwrotnie – niewielkie fragmenty nieruchomości stanowiącej w momencie stawiania ogrodzenia współwłasność stron niniejszego postępowania znalazły się poza powstałym ogrodzeniem. Tym samym od tego momentu małżonkowie K. i E. W. wykonywali posiadanie samoistne w stosunku do obszaru, jaki znalazł się w obrębie ich ogrodzeń, nie pokrywającego się ściśle z granicami działek ewidencyjnych (...). Osoby, które w późniejszych latach stawały się właścicielami sąsiednich nieruchomości „dostosowywały” się do istniejącego już ogrodzenia działek zajmowanych przez strony postępowania i nigdy nie kwestionowały jego przebiegu. Przedmiotowe ogrodzenie nie było nigdy zmieniane, ani przesuwane. W drugiej połowie 1979 roku małżonkowie K. – po uzyskaniu stosownego pozwolenia na budowę – zaczęli na działce znajdującej się w ich władaniu trwającą wiele lat budowę domu, w którym ostatecznie wspólnie zamieszkali, a sama działka została przez nich w pełni zagospodarowana (m. in. była tam uprawiane warzywa, truskawki, kwiaty, drzewa owocowe, hodowane były kury, znajdowała się tam komórka, w której trzymane były narzędzia). Działka znajdująca się we władaniu E. W. nie została nigdy zabudowana, jednak w/w cały czas interesowała się nieruchomością i dbała o nią, nie dopuszczając do wstępu na nią osób trzecich i utrzymując ją w należytym porządku (poprzez m. in. koszenie trawy i wycinanie dziko wyrastających drzewek). E. W. dostawała się na swoją działkę poprzez działkę znajdującą się we władaniu małżonków K..

Nieruchomość składająca się z działek ewidencyjnych (...) z dniem 2 września 1979 roku przeszła na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1972 roku o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz podziale nieruchomości w miastach i osiedlach oraz Zarządzenia nr 3 Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 25 czerwca 1979 roku. Już wówczas postanowiono również o wydzieleniu z działek (...) pasów gruntu z przeznaczeniem na planowane poszerzenie ulicy (...). Ani K. i K. małżonkowie K. ani E. W. nie złożyli w terminie 2 miesięcy przewidzianych prawem wniosków o zachowanie własności nieruchomości, gdyż nie wiedzieli o toczącym się postępowaniu administracyjnym i nie wiedzieli, że muszą złożyć wnioski o zachowanie własności; w efekcie powyższego stanu rzeczy nie zdawali sobie również sprawy z tego, że przestali być właścicielami nieruchomości. Księga wieczysta dotycząca nieruchomości na wniosek (...) Dzielnicowego P. z dnia 21 grudnia 1979 roku w związku z zarządzeniem Naczelnika Dzielnicy z dnia 25 czerwca 1979 r. o ustalaniu terenu budowlanego i jego podziale na normatywne działki budowlane została w dniu 27 stycznia 1981 roku zamknięta i złożona do Archiwum, przy czym Urząd D. P. po zakończeniu postępowania miał złożyć wnioski o założenie nowych ksiąg wieczystych, jednakże nie uczynił tego. Od momentu przejścia własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa stan i sposób posiadania nieruchomości przez małżonków K. i E. W. pozostał niezmienny. Wyżej wymienione osoby pozostając w przekonaniu, iż nadal są właścicielami nieruchomości wykonywali nadal w stosunku do terenu znajdującego się w ich władaniu posiadanie samoistne, nie zdając sobie sprawy, iż od dnia 02 września 1979 roku nie jest już ono zgodne z istniejącym stanem prawnym. Przedmiotowe posiadanie samoistne nie było kwestionowane przez Skarb Państwa, który przez długie lata w ogóle nie interesował się nieruchomością i nie wnosił o jej wydanie, „przypominając” sobie o niej dopiero w toku niniejszego postępowania. Posiadanie samoistne małżonków K. i E. W. co do terenu znajdującego się w obrębie ich ogrodzeń nie było również kwestionowane przez żadnego z właścicieli nieruchomości sąsiednich.

Dopiero w 2008 roku Prezydent (...) W. na podstawie operatu geodezyjnego KEM-Pr-Pd-E-78 b/08 i (poprzedzającego przejście nieruchomości na własność Skarbu Państwa) i powołanego wyżej zarządzenia Naczelnika Dzielnicy W. P. Nr 3 z dnia 25 czerwca 1979 roku dokonał formalnego podziału działki ewidencyjnej nr (...) będącej w przeważającej części w posiadaniu samoistnym K. i K. małżonków K., na działkę ewidencyjną nr (...) o powierzchni 57 m ² (przeznaczoną już w latach 70-tych na poszerzenie drogi – ulicy (...)) i działkę ewidencyjną nr (...) o powierzchni 706 m ² oraz podziału działki ewidencyjnej (...), będącej w przeważającej części w posiadaniu samoistnym E. W., na działkę o nr ew. 63/3 o powierzchni 56 m ² (przeznaczoną już w latach 70-tych na poszerzenie drogi – ulicy (...)) i działkę o nr ew. 63/4 o powierzchni 707 m ². Ulica (...) zalicza się do dróg lokalnych i miejskich, co potwierdza Uchwała nr 245 Rady Narodowej (...) W. z dnia 26 maja 1988 roku z Załącznikiem nr 3 Wykaz (...). Następnie Urząd Miasta Stołecznego W. złożył w Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Mokotowa w W. XV Wydziale Ksiąg Wieczystych wnioski o założenie księgi wieczystej dla działek (...) z obrębu 3-00-78 z wpisem w dziale II KW Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. jako właściciela nieruchomości na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1972 roku o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. nr 27 poz. 192) i Zarządzenia Nr 3 Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 25 czerwca 1979 roku. Wniosek o założenie KW dla działek ew. nr 63/3 i 63/5 został zarejestrowany w sądzie wieczystoksięgowym w dniu 2 marca 2010 roku pod nr dz. KW (...), a wniosek o założenie KW dla działek ew. nr 63/4 i 63/6 został zarejestrowany w sądzie wieczystoksięgowym w dniu 9 marca 2010 roku pod nr dz. KW (...). Wniosek dz. KW (...) z dnia 2 marca 2010 roku został rozpoznany 2 września 2010 roku i dla działek (...) została założona księga wieczysta KW (...), a wniosek dz. KW WA6M/4707/10 z dnia 9 marca 2010 roku został rozpoznany w dniu 15 września 2010 roku i dla działek (...) została założona księga wieczysta KW (...) . W obu księgach jako właściciela nieruchomości wpisano Skarb Państwa. ( pismo – k. 152).

Uczestnik K. K. (2) – mąż wnioskodawczyni K. K. (1) zmarł w toku niniejszego postępowania – w dniu 04 grudnia 2008 roku. Spadek po K. K. (2) nabyła w całości na podstawie testamentu własnoręcznego z dnia (...) córka małżonków K. – I. L.. I. L. nie kontynuowała jednak posiadania samoistnego nieruchomości wykonywanego przez ojca, które od tego momentu było wykonywane wyłącznie przez K. K. (1).

Od momentu powstania ogrodzenia (tj. od września 1978 roku) do chwili obecnej w obrębie ogrodzenia otaczającego działkę będącą w samoistnym posiadaniu K. K. (1) znajdują się:

- fragment aktualnej działki ew. 63/6 stanowiącej własność Skarbu Państwa o powierzchni 0,0602 ha (proj. dz. ew. 63/13).

- fragment aktualnej działki ew. 68/1 stanowiącej własność P. i M. małżonków C. o powierzchni 0,0057 ha (proj. dz. ew. 68/6).

- fragment aktualnej działki ew. 68/2 stanowiącej własność R. i J. małżonków K. o powierzchni 0,0044 ha (proj. dz. ew. 68/4).

- fragment aktualnej działki ew. 67 stanowiącej własność M. i T. małżonków K. o powierzchni 0,0001 ha (proj. dz. ew. 67/1).

- fragment aktualnej działki ew. 62/8 stanowiącej własność (...) Sp. z o.o. w W. o powierzchni 0,0009 ha (proj. dz. ew. 62/14).

Ponadto w obrębie wskazanego wyżej ogrodzenia znajdują się jedynie częściowo: działka o projektowanym numerze ewidencyjnym (...) o powierzchni 0,0048 ha stanowiąca część działki ewidencyjnej (...), stanowiącej własność Skarbu Państwa, przeznaczonej pod drogę publiczną oraz działka o projektowanym numerze ewidencyjnym (...) o powierzchni 0,0009 ha stanowiąca część działki ewidencyjnej (...), stanowiącej własność P. i M. małżonków C. (dokładne granice i powierzchnia części projektowanych działek ewidencyjnych (...), jakie znajdują się w obrębie ogrodzenia nie zostały ustalone). Pozostała część projektowanych działek ewidencyjnych (...) w postaci wąskiego pasa gruntu od ulicy (...) znajduje się poza ogrodzeniem działki będącej we władaniu K. K. (1).

Od momentu powstania ogrodzenia (tj. od września 1978 roku) do chwili obecnej w obrębie ogrodzenia otaczającego działkę będącą w samoistnym posiadaniu E. W. znajdują się:

- fragment aktualnej działki ew. 63/6 stanowiącej własność Skarbu Państwa o powierzchni 0,0104 ha (proj. dz. ew. 63/14).

- fragment aktualnej działki ew. 63/4 stanowiącej własność Skarbu Państwa o powierzchni 0,0595 ha (proj. dz. ew. 63/10).

- fragment aktualnej działki ew. 62/8 stanowiącej własność (...) Sp. z o.o. w W. o powierzchni 0,0001 ha (proj. dz. ew. 62/12).

- fragment aktualnej działki ew. 62/5 stanowiącej własność (...) Sp. z o.o. w W. o powierzchni 0,0007 ha (proj. dz. ew. 62/10).

Ponadto w obrębie wskazanego wyżej ogrodzenia znajdują się jedynie częściowo: działka o projektowanym numerze ewidencyjnym (...) o powierzchni 0,0048 ha stanowiąca część działki ewidencyjnej (...), stanowiącej własność Skarbu Państwa, przeznaczonej pod drogę publiczną oraz działka o projektowanym numerze ewidencyjnym (...) o powierzchni 0,0009 ha stanowiąca część działki ewidencyjnej (...), stanowiącej własność Skarbu Państwa, przeznaczonej pod drogę publiczną (dokładne granice i powierzchnia części projektowanych działek ewidencyjnych (...), jakie znajdują się w obrębie ogrodzenia nie zostały ustalone). Pozostała część projektowanych działek ewidencyjnych (...) w postaci wąskiego pasa gruntu od ulicy (...) znajduje się poza ogrodzeniem działki będącej we władaniu E. W..

Powyższe ustalenia faktyczne Sąd poczynił w pierwszym rzędzie na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zarówno złożonych przez strony jak i uzyskanych przez Sąd w szczególności: mapy geodety S. C. z 26.02.1977 r. k. 9, 54, 341-342, pism (...) W. k. 10, 46, 48, 83, 116, 160, 224, 333, 359, wypisów i wyrysów z rejestru gruntów k. 11-14, 55-56, 67-69, 109-110, 112-114, 399-402, aktu notarialnego nabycia nieruchomości z 10.12.1958 r. k. 15-18, aktów notarialnych nabycia udziału w nieruchomości przez małżonków K. z 14.03.1977 i 13.05.1978 k. 19-25, postanowienia o założeniu księgi wieczystej KW (...) k. 26-27, wniosku o zamknięcie księgi wieczystej KW (...) k. 28, pisma o zamknięciu księgi wieczystej k. 29 , postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po Z. M. k. 30, zezwolenia na budowę budynku mieszkalnego k. 31, zaświadczenia o treści księgi hipotecznej k. 51, odpisu skróconego aktu małżeństwa E. W. k. 57, aktu zgonu K. K. (2) k. 78, postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po K. K. (2) k. 91, informacji sądu wieczystoksięgowego k. 152, uchwał Rady Narodowej (...) W. z załącznikiem k. 161-164, odpisów z ksiąg wieczystych k. 190-193, 403-405, akt księgi wieczystej Kw (...) (koperta w I tomie akt sprawy), informacji od Urzędu Skarbowego k. 207, planu realizacji zagospodarowania działki (...) k. 340. Autentyczność powołanych dokumentów (w przeważającej mierze dokumentów urzędowych) nie była w toku postępowania kwestionowana, a Sąd nie znalazł podstaw, aby je zakwestionować z urzędu.

Sąd dał również w pełni wiarę zeznaniom przesłuchanych w sprawie świadków Z. R. k. 215, M. D. (2) k. 377-378 i E. D. k. 378-379, jak również zeznaniom stron k. 449-452 (z tym że P. C. był w pewnym zakresie przesłuchany również jako świadek k. 216). Zeznania te mimo pewnych niewielkich rozbieżności tworzyły spójny i jednolity obraz pozwalający na stwierdzenie faktu samoistnego posiadania przez małżonków K. i E. W. terenu znajdującego się wewnątrz powstałego we wrześniu 1978 roku ogrodzenia.

Sąd dał także praktycznie w pełni wiarę sporządzonej przez biegłego geodetę S. M. opinii i mapie k. 277-300 (oczywiście przy uwzględnieniu pisemnej korekty opinii k. 425-430 i ustnej opinii uzupełniającej k. 376). Opinia została sporządzona przez bezstronną osobę posiadającą wszechstronną wiedzę z zakresu, którego dotyczyła opinia i nie została przez nikogo skutecznie podważona. Opinia ta pozwoliła na ustalenie rzeczywistego obszaru, jaki od 1978 roku znajdował się we władaniu małżonków K. i E. W. .

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek o stwierdzenie zasiedzenia w kształcie ostatecznie sprecyzowanym w przeważającej mierze zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z pewnymi modyfikacjami.

Na wstępie wskazać należy, iż Sąd ostatecznie nie dokonał sprawdzenia wartości przedmiotu sporu, albowiem po pierwsze Skarb Państwa nie uiścił żądanej przez Sąd zaliczki (k. 255), a po drugie z informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego (k. 207) wynika, iż wartość nieruchomości objętych wnioskiem wedle wszelkiego prawdopodobieństwa nie przekracza kwoty 1.000.000,00 złotych wskazanej w pełnomocnictwach jako granica umocowania pełnomocników Skarbu Państwa. Sprawdzenie wartości przedmiotu sporu poprzez dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego byłoby zatem w tej sytuacji zbędne, a jednocześnie kosztowne.

W dalszym rzędzie zaznaczyć należy, iż w przekonaniu Sądu zmiana wniosku ze zniesienia współwłasności na zasiedzenie nieruchomości była dopuszczalna. W ocenie Sądu żaden przepis prawa nie stał na przeszkodzie dokonaniu takiej zmiany (wymuszonej w niniejszej sprawie nie znanymi wcześniej stronom okolicznościami), a podkreślenia wymaga również fakt, iż pełnomocnik Skarbu Państwa w żaden sposób nie zaprotestował, ani nie zakwestionował powyższej zmiany, dokonując w ten sposób jej usankcjonowania. W tej sytuacji Sąd po częściowym zwolnieniu K. K. (1) i E. W. od opłat od wniosku o zasiedzenie nieruchomości i zaliczeniu na ich poczet wcześniej uiszczonej opłaty od wniosku o zniesienie współwłasności uznał za dopuszczalne dokonanie powyższej zmiany. Wobec jednak faktu, iż zmiana żądania stanowiła jednocześnie dorozumiane cofnięcie pierwotnego wniosku o zniesienie współwłasności Sąd w orzeczeniu końcowym w pkt XIV umorzył postępowanie w zakresie wniosku o zniesienie współwłasności.

Przechodząc do analizy wniosku o zasiedzenie nieruchomości w kształcie ostatecznie sprecyzowanym należy przywołać treść przepisu art. 172 k.c. zgodnie z którym posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze, a po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze. Dodać należy, iż przed nowelizacją powyższego przepisu obowiązującą od 01 października 1990 roku terminy te były krótsze i wynosiły odpowiednio dziesięć i dwadzieścia lat.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do kwestii wskazanych w ostatecznym wniosku o zasiedzenie projektowanych działek ewidencyjnych (...) (małżonkowie K.) oraz 63/10 i 63/14 (E. W.). Powyższe projektowane działki stanowią główne fragmenty aktualnych działek ewidencyjnych (...) powstałych z podziału działek (...) stanowiących własność Skarbu Państwa i są zdecydowanie największymi działkami projektowanymi wskazanymi do zasiedzenia – działka (...) ma 602 m.kw., a działki (...) mają łącznie 699 m.kw. Dla porównania suma powierzchni pozostałych działek projektowanych wskazanych do zasiedzenia przez K. K. (1) wynosi 168 m.kw., a przez E. W. zaledwie 65 m.kw. Analizując zeznania przesłuchanych stron i świadków Sąd nie miał żadnych wątpliwości iż w stosunku do w/w działek małżonkowie K. (dz. proj. 63/13) i E. W. (dz. proj. 63/10 i 63/14) wykonywali nieprzerwane posiadanie samoistne. Działki te znajdowały się stale wewnątrz powstałego we wrześniu 1978 roku niezmiennego ogrodzenia, przy czym dz. proj. 63/13 w obrębie części, którą władali małżonkowie K., a dz. proj. 63/10 i 63/14 w obrębie części, którą władała E. W.. Na projektowanej działce ewidencyjnej (...) znajduje się w całości wybudowany przez małżonków K. dom i zabudowania gospodarcze. Przedmiotowe działki ewidencyjne były zadbane i utrzymane przez wskazanych wyżej ich posiadaczy samoistnych, przy czym o ile działania małżonków K. polegające na wzniesieniu zabudowań, zamieszkaniu w nich, uprawie roślin i hodowli zwierząt były bardziej widoczne dla otoczenia, to podkreślić należy, iż działania E. W. polegające choćby na koszeniu trawy czy usuwaniu wyrastających samoistnie na działce drzewek również były dostrzegalne i pozwalały na stwierdzenie, iż włada ona niezmiennie działką.

Przypomnieć należy, iż małżonkowie K. i E. W. byli do 02 września 1979 roku jednocześnie współwłaścicielami i posiadaczami samoistnymi dz. proj. 63/13, 63/10 i 63/14 (wchodzących w skład działek o nr ewid. 63/4 i 63/6, a wcześniej 63/1 i 63/2) – pierwsi na skutek nabycia udziału w nieruchomości od małżonków G., a druga na skutek nabycia spadku po Z. M.. Wyżej wymienieni utracili jednak z w/w datą własność nieruchomości na podstawie art. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1972 roku o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz podziale nieruchomości w miastach i osiedlach oraz Zarządzenia nr 3 Naczelnika Dzielnicy W. P. z dnia 25 czerwca 1979 roku, nie mając o tym żadnej wiedzy. Tym samym od dnia 02 września 1979 roku małżonkowie K. oraz E. W. przestając być współ właścicielami działek ewidencyjnych (...), nadal wykonywali w stosunku do przeważającej ich części posiadanie samoistne – w szczególności zaś to posiadanie samoistne obejmowało działki projektowane 63/13 (małżonkowie K.) i 63/10 oraz 63/14 (E. W.). Podkreślenia wymaga fakt, iż nie ma żadnego dowodu, aby małżonkowie K. i E. W. zostali należycie powiadomieni o konieczności złożenia wniosku o zachowanie prawa własności, jak również o fakcie późniejszej utraty własności – zgodnie z przepisami powołanej wyżej ustawy. W ocenie Sądu zasady logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego wskazują wręcz, iż do takiego zawiadomienia nie doszło – w przeciwnym wypadku z całą pewnością K. K. (1) nie występowałaby w niniejszej sprawie (w porozumieniu z E. W.) o zniesienie współwłasności, lecz od razu, w odpowiednim czasie, wobec bierności przez wszystkie minione lata Skarbu Państwa wniosła o zasiedzenie. Podkreślić należy, iż małżonkom K., ani E. W. nie zostało przyznane żadne odszkodowanie za odebraną nieruchomość, co jeszcze wzmacnia tezę, iż osoby te nie miały świadomości utraty prawa własności. Okoliczności wskazują, iż po przeprowadzeniu całej procedury Skarb Państwa „zapomniał” o nabytej przez niego nieruchomości i nie interesował się nią aż do momentu wszczęcia niniejszego postępowania. Zdaniem Sądu zaistniała sytuacja świadczy o tym, że małżonkowie K. i E. W. byli w dacie utraty własności tj. w dacie 02 września 1979 roku posiadaczami samoistnymi wskazanych wyżej działek projektowanych w dobrej wierze – nie wiedzieli, ani nie mieli żadnej realnej możliwości powzięcia informacji, iż utracili prawo własności nieruchomości. Po przejęciu nieruchomości na własność Skarb Państwa nie założył dla niej nowej księgi wieczystej, ani nie spowodował dokonania zmian w ewidencji gruntów i budynków, gdzie małżonkowie K. i E. W. nadal widnieli jako współwłaściciele. Podkreślić należy, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami obowiązuje domniemanie dobrej wiary, które w okolicznościach niniejszej sprawy nie zostało obalone. Zaznaczyć należy również, iż w okolicznościach niniejszej sprawy istotna jest dobra wiara istniejąca w dacie 02 września 1979 roku, a zatem fakt, iż dopiero w toku niniejszego postępowania strony powzięły wiedzę, iż nie przysługuje im prawo własności nieruchomości, nie ma żadnego znaczenia.

Faktem jest, iż posiadanie małżonków K. i E. W. w odniesieniu do wyżej wskazanych działek trwające od 02 września 1979 roku nie mogło doprowadzić do nabycia ich własności z upływem 10-letniego terminu przewidzianego wówczas do zasiedzenia nieruchomości w dobrej wierze – w tamtym okresie czasu zasiedzenie nieruchomości należących do Skarbu Państwa było bowiem w ogóle wyłączone. (...) państwowe leżące w granicach administracyjnych W. nie mogły być nabyte przez zasiedzenie do określonego terminu. W przypadku nieruchomości należących do jednostek samorządu terytorialnego datę graniczną stanowił 27 maja 1990 roku (tj. data komunalizacji), bowiem – na podstawie art. 7 ustawy z dnia 14 lipca 1961 roku o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz. U. nr 32, poz. 159 ze zm.), wyłączona została możliwość zasiedzenia nieruchomości państwowych położonych na obszarach, do których miały zastosowanie przepisy tej ustawy. W przypadku zaś nieruchomości, które nie zostały skomunalizowane decyzją administracyjną, możliwość nabycia przez zasiedzenie tych nieruchomości wyłączał od 1 stycznia 1965 roku – tj. od wejścia w życie kodeksu cywilnego, art. 177 k.c. Jednakże ustawa z dnia 28 lipca 1990 roku o zmianie ustawy Kodeks Cywilny (Dz. U. nr 55, poz. 321) uchyliła zakaz nabywania w drodze zasiedzenia nieruchomości państwowych. Stosownie do art. 10 tej ustawy – termin zasiedzenia nieruchomości państwowych biegnie od dnia 01 października 1990 roku i ulega skróceniu o czas, w którym wyłączone było zasiedzenie, lecz nie więcej niż o połowę okresu potrzebnego do zasiedzenia. Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, iż również w dacie 01 października 1990 roku E. W. i małżonkowie K. byli posiadaczami samoistnymi analizowanych nieruchomości w dobrej wierze – nadal bowiem bez własnej winy nie mieli świadomości utraty własności tych nieruchomości.

Mając zatem na uwadze powołany wyżej art. 19 ustawy z dnia 28 lipca 1990 roku o zmianie ustawy Kodeks Cywilny i dobrą wiarę E. W. i małżonków K. należy przyjąć, iż dwudziestoletni okres czasu potrzebny do zasiedzenia projektowanych działek ewidencyjnych (...) ulega skróceniu o połowę i kończy się dnia 01 października 2000 roku. Tym samym w przypadku projektowanej działki ewidencyjnej (...) jej własność nabyli na zasadach wspólności majątkowej małżonkowie K. K. (1) i żyjący jeszcze wówczas K. K. (2) (zmarł on dopiero w grudniu 2008 roku), zaś w przypadku projektowanych działek ewidencyjnych (...) ich własność nabyła E. W. – i tak właśnie stwierdzono w pkt. I, VI oraz VII postanowienia.

Na marginesie wskazać należy, że zasiedzenie powyższych projektowanych działek ewidencyjnych nastąpiłoby również gdyby – hipotetycznie rzecz biorąc – przyjąć, iż małżonkowie K. i E. W. byli ich posiadaczami w złej wierze. Przy zastosowaniu art. 10 powołanej ustawy i odpowiednim skróceniu okresu czasu potrzebnego do zasiedzenia, zasiedzenie nastąpiłoby wówczas z datą 02 września 2009 roku. Oczywiście przy takim założeniu zasiedzenie projektowanej działki ewidencyjnej (...) nastąpiłoby wyłącznie na rzecz K. K. (1) (K. K. (2) już w tej dacie nie żył, a I. L. nie czuła się kontynuatorką posiadania i właścicielem nieruchomości). Jasnym jest również, iż w takiej sytuacji nie mogłoby być mowy o przerwaniu okresu potrzebnego do zasiedzenia nieruchomości na skutek złożenia wniosku o zniesienie współwłasności. Jak stanowi art. 175 k.c. do biegu zasiedzenia stosuje się odpowiednio przepisy o biegu przedawnienia roszczeń, zaś zgodnie z art. 123 k.c. bieg przedawnienia przerywa się w szczególności przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Wniosek o zniesienie współwłasności nie zmierzał do tego rodzaju czynności, nie był skierowany przeciwko Skarbowi Państwa, był wręcz wyrazem tego, że małżonkowie K. i E. W. są przekonani o przysługujących im prawach. Skarb Państwa nie podjął do wskazanej daty żadnej czynności, o której mowa w art. 123 k.c., a wręcz „zapomniał” o tym, że jest to jego nieruchomość, nie zajmował się nią, nie żądał przez lata jej wydania, nie przyznał wynikającego z przepisów prawa odszkodowania, nie założył księgi wieczystej, nie spowodował odnotowania zmian w ewidencji gruntów i gdyby nie wniosek o zniesienie współwłasności dalej by trwał taki właśnie stan. Pierwsza akcja „obronna” Skarbu Państwa to dopiero pismo z dnia 14 stycznia 2011 roku, co miało miejsce już po dacie ewentualnego zasiedzenia - przy hipotetycznym przyjęciu złej wiary.

W drugiej kolejności należy odnieść się do wniosku o zasiedzenie, w zakresie w jakim dotyczy zasiedzenia projektowanych działek ewidencyjnych położonych od strony ulicy (...) tj. działek projektowanych o numerach 63/12 i 68/8 (małżonkowie K.) oraz 63/7 i 63/11 (E. W.). W ocenie Sądu wniosek w tym zakresie nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu (pkt. X, XI, XII i XIII postanowienia), przy czym należy tu wskazać na dwie zasadnicze przyczyny takiej konstatacji.

Po pierwsze stwierdzić należy, iż jeśli chodzi o działki projektowane 63/7, 63/11 i 63/12, to pochodzą one z działek (...), które zostały wyodrębnione z działek (...) na poszerzenie ulicy (...) (wydzielone z przeznaczeniem pod tą ulicę), która to ulica niewątpliwie stanowi drogę publiczną (k. 161-164). Okoliczność ta została potwierdzona zarówno przez biegłego S. M. (k. 376-377), jak również znajduje wyraz w pismach Urzędu Miasta Stołecznego W. (k. 83, k. 224). Fakt ten miał miejsce jeszcze w latach 70 ubiegłego wieku (vide treść pisma k. 83 ad. 2 w zw. z ad. 1), choć podział na te działki ewidencyjne został odnotowany w ewidencji gruntów dopiero w 2010 roku. Jak słusznie zaś wskazał Skarb Państwa w swym piśmie z dnia 14 stycznia 2011 roku zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 2010 roku, IV CSK 40/10 „Nieruchomość przeznaczona pod drogę publiczną może stanowić tylko własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (art. 2a ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych). Posiadanie samoistne takiej nieruchomości przez inny podmiot nie może prowadzić do nabycia jej przez zasiedzenie. (...) takie zatem z uwagi na swój charakter i status (przeznaczenie pod drogę publiczną) mają charakter użyteczności publicznej i jako res extra commercium nie podlegają zasiedzeniu.

Po drugie zaś podkreślić trzeba, iż w na sporządzonej przez biegłego S. M. mapie (k. 430) w sposób ewidentny widać, iż żadna z projektowanych działek (...) nie zawiera się w całości w obrębie istniejących ogrodzeń działek będących aktualnie we władaniu wnioskodawczyń K. K. (1) i E. W.. Każda z przedmiotowych działek składa się z dużo większej części znajdującej się w obrębie istniejącego ogrodzenia i mniejszej poza ogrodzeniem- w postaci wąskiego pasa gruntu od ulicy (...). Zaznaczenia wymaga fakt, iż części te nie są geodezyjnie wyodrębnione i oznaczone, a na widocznym na mapie ogrodzeniu od ulicy (...) nie ma żadnych punktów geodezyjnych, co uniemożliwia ewentualne stwierdzenia zasiedzenia tych części działek (...) , które znajdują się w obrębie istniejącego ogrodzenia. Zdaniem Sądu to profesjonalny pełnomocnik obu wnioskodawczyń po stwierdzeniu, iż w/w działki nie w całości znajdują się w obrębie ogrodzenia winien przejawić inicjatywę dowodową i doprowadzić do ewentualnego wyodrębnienia przez biegłego na mapie tych części powyższych działek, które znajdują się wewnątrz ogrodzenia i tych które są poza nim. Inną sprawą jest to, że nie miałoby to i tak większego znaczenia, skoro jak wskazano wyżej i tak powyższe działki projektowane nie mogły być zasiedziane jako przeznaczone po drogę publiczną z wyjątkiem projektowanej działki (...) (choć niewykluczone, że i ta ostatnia działka z uwagi na swoje usytuowanie została przeznaczona pod drogę, a po prostu nie zostało to nadal odnotowane w ewidencji, tak jak w przypadku pozostałych działek odnotowano to dopiero w 2010 roku po ponad 30 latach). Na marginesie dodać należy, że skoro opisane wyżej działki zostały zabrane z nieruchomości wnioskodawczyń z przeznaczeniem na drogę publiczną, to mogą one ubiegać się o stosowne odszkodowanie, co jednak wykracza w sposób oczywisty poza granice niniejszego postępowania. Należy też zaznaczyć, że wobec faktu, iż opisane wyżej działki zostały przeznaczone pod drogę publiczną, wnioskodawczynie nie muszą się obawiać, iż ich nieruchomości w zaistniałej sytuacji zostaną odcięte od dostępu do drogi publicznej w postaci ulicy (...).

W trzeciej kolejności wreszcie należy odnieść się do pozostałych działek ewidencyjnych mieszczących się w granicach ogrodzeń wnioskodawczyń – a stanowiących własność małżonków C., małżonków D., małżonków K. oraz (...) Sp. z o.o. w W.. Jeśli chodzi o te działki to należy tu wymienić projektowane działki ewidencyjne: 68/6, 68/4, 67/1, 62/14 (małżonkowie K.) oraz 62/12 i 62/10 (E. W.). Wszystkie te działki – jak wskazuje nie podważona w skuteczny sposób opinia biegłego – mieszczą się w całości w granicach istniejących od lat 70 ubiegłego wieku ogrodzeń i niewątpliwie były przedmiotem samoistnego posiadania ze strony odpowiednio małżonków K. i E. W.. Zaznaczyć należy, iż oczywiście nie są to nieruchomości należące do Skarbu Państwa, a zatem w stosunku do tych nieruchomości nie obowiązywał nigdy zakaz ich zasiedzenia. W stosunku do tych nieruchomości żadnego znaczenia dla zasiedzenia nie ma również data 02 września 1979 roku – nieruchomości te nigdy nie były własnością małżonków K. ani E. W., a co za tym idzie oczywiście z tą datą nie nastąpiła utrata ich własności przez nich. Zdaniem Sądu momentem, od którego należy liczyć samoistne posiadanie prowadzące do zasiedzenia powyższych działek jest moment postawienie przez K. K. (2) (przy pomocy żony i brata) ogrodzenia otaczającego cały teren pozostający później we władaniu małżonków K. i E. W.. Zgromadzone dowody wskazują, iż ogrodzenie to powstało w 1978 roku, przy czym wobec pewnych rozbieżności co do dokładnej daty jego powstania Sąd przyjął za pewne, iż z końcem miesiąca wrześniu 1978 roku już całe ogrodzenie było gotowe. W przekonaniu Sądu małżonkowie K. i E. W. muszą być uznani za samoistnych posiadaczy w dobrej wierze projektowanych działek odpowiednio 68/6, 68/4, 67/1, 62/14 oraz 62/12 i 62/10 – nie mieli bowiem świadomości błędu geodety wytyczającego granice na gruncie i nie mogą odpowiadać za ten błąd. Zarówno małżonkowie K., jak i E. W. byli całkowicie przekonani, iż ogrodzony teren stanowi ich współwłasność i było to przekonanie całkowicie usprawiedliwione okolicznościami. Jak już wskazywano w latach siedemdziesiątych okres potrzebny do zasiedzenia nieruchomości w dobrej wierze wynosił tylko 10 lat – tym samym termin potrzebny do zasiedzenia wskazanych wyżej projektowanych działek liczony od ostatniego dnia września 1978 roku upłynął dnia 30 września 1988 roku, jeszcze przed nowelizacją kodeksu cywilnego wydłużającą terminy potrzebne do zasiedzenia nieruchomości. Tym samym należało stwierdzić zasiedzenie przedmiotowych działek projektowanych na datę 30 września 1988 roku, z tym że stwierdzenie zasiedzenia działek (...) nastąpiło na rzecz małżonków K. na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej, a działek (...) na rzecz E. W. – pkt., II, III, IV, V oraz VIII i IX postanowienia.

Wnioskodawczynie nie żądały zasądzenia kosztów postępowania od Skarbu Państwa zatem Sąd ich nie zasądził, jednak należało rozstrzygnąć w orzeczeniu końcowym o kosztach związanych z opiniami biegłego S. M., tymczasowo poniesionymi ze Skarbu Państwa. Zdaniem Sądu koszty te winny być poniesione przez Skarb Państwa, który po pierwsze podnosił jako pierwszy konieczność dopuszczenia w sprawie takiego dowodu, a po wtóre i najważniejsze przegrał niniejszą sprawę w przeważającej części (czy też ściślej rzecz biorąc jego racje zostały w przeważającej części nieuwzględnione). Na koszty powyższe składają się kwota 6.663,39 złotych stanowiąca różnicę między należnością za pierwszą opinią pisemną, a uiszczoną zaliczką (k. 305), kwota 140,24 złotych stanowiąca należność za uzupełniającą opinię ustną (k. 381) oraz kwota 245,50 złotych stanowiąca należność za sporządzenie korekty opinii (k. 454). Łącznie daje to kwotę 7.049,13 złotych i taką właśnie kwotę nakazano w pkt XV postanowienia pobrać od uczestnika Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta (...) W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie, zaś w pkt XVI postanowienia stwierdzono, iż w pozostałym zakresie każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji postanowienia.